Blackrock en Vanguard beheersen de planeet, de oorlogen, de pandemieën, de markten, leven en dood voor de pseudo-elites.
Als je je altijd hebt afgevraagd hoe de wereldeconomie werd gekaapt en de mensheid werd gekidnapt door een volledig vals verhaal, bekijk dan deze video van de Nederlandse auteur “Covid Lie” eens van dichtbij.
Het onthult dat de aandelen van ’s werelds grootste bedrijven toebehoren aan dezelfde institutionele beleggers. Ze zijn allemaal eigenaar van elkaar. Dit betekent dat ‘concurrerende’ merken zoals Coke en Pepsi niet echt concurrenten zijn, omdat hun aandelen eigendom zijn van exact dezelfde investeringsmaatschappijen, beleggingsfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken en, in sommige gevallen, overheden. Dit is in alle bedrijfstakken het geval. Zoals ze zegt:
“De kleinere investeerders zijn eigendom van grotere investeerders. Deze behoren op hun beurt toe aan nog grotere investeerders. Aan de zichtbare top van deze piramide zijn slechts twee bedrijven waarvan we de namen al vaak hebben gezien … Het is Vanguard en BlackRock. De kracht van deze twee bedrijven gaat uw verbeelding te boven. U bezit niet alleen een groot deel van de aandelen van bijna alle grote bedrijven, maar u bezit ook de aandelen van beleggers in die bedrijven. Dit geeft hen een volledig monopolie.
Een Bloomberg-rapport zei dat deze twee bedrijven in 2028 een gecombineerde investering van $ 20 biljoen zullen hebben. Dit betekent dat ze dan bijna alles zullen bezitten.
Bloomberg noemt BlackRock “De vierde tak van de overheid” omdat het de enige particuliere instantie is die nauw samenwerkt met centrale banken. BlackRock leent geld aan de centrale bank, maar is ook hun adviseur. Het bedrijf ontwikkelt ook de software die de centrale bank gebruikt. Onder Bush en Obama waren veel BlackRock-medewerkers in het Witte Huis. Uw CEO Larry Fink kan een warm welkom verwachten van politici en staatshoofden. Dat is niet verwonderlijk als je weet dat hoewel hij de frontman is van het regerende gezelschap, Larry Fink zelf niet aan de touwtjes trekt.
BlackRock zelf is ook eigendom van aandeelhouders. Wie zijn deze aandeelhouders? We komen tot een vreemde conclusie. De grootste aandeelhouder is Vanguard. Maar nu wordt het ondoorzichtig. Vanguard is een besloten vennootschap en we kunnen niet zien wie de aandeelhouders zijn. De elite die Vanguard bezit, staat blijkbaar niet graag in de schijnwerpers, maar ze kunnen zich natuurlijk niet verschuilen voor degenen die klaar zijn om te graven.
Uit rapporten van Oxfam en Bloomberg blijkt dat 1% van de wereldbevolking samen meer geld heeft dan de andere 99%. Erger nog, volgens Oxfam ging 82% van al het verdiende geld in 2017 naar die 1%.
Met andere woorden, deze twee investeringsmaatschappijen, Vanguard en BlackRock, hebben het monopolie op alle industrieën in de wereld en zijn op hun beurt eigendom van de rijkste families ter wereld, van wie sommigen koninklijke families zijn en die zelfs vóór de industriële revolutie. Waarom weet niet iedereen het? Waarom zijn er geen films en documentaires over? Waarom is het niet op het nieuws? Want 90% van de internationale media is in handen van negen mediaconglomeraten.
Covid Lie vraagt: “Wie sponsort de organisaties en persbureaus die ons nieuws produceren? Bij Project Syndicate zien we de Bill and Melinda Gates Foundation, de Open Society Foundation en het European Journalism Center. De organisaties die het nieuws halen, worden betaald door non-profitorganisaties, dezelfde elite die alle media bezit, maar een deel van het geld van de belastingbetaler wordt ook gebruikt om ze te betalen.”
Of zoals George Carlin zei: “Het is een kleine club en jij zit er niet in.”
Dus als Lynn Forester de Rothschild wil dat de Verenigde Staten een eenpartijland worden (zoals China) en niet wil dat de VS kiezersidentificatiewetten goedkeurt zodat er meer verkiezingsfraude kan worden gepleegd om dat doel te bereiken, wat doet ze dan? dan?
Ze houdt een telefonische vergadering met ’s werelds top 100 CEO’s om hen op te dragen de anticorruptiewet van Georgië publiekelijk te veroordelen als “Jim Crow”, en beveelt ze haar plichtsgetrouwe CEO’s om de staat Georgia te boycotten, zoals we doen bij Coca-Cola en Major League Baseball en zelfs Hollywood-ster Will Smith. In deze conference call zien we echo’s van de Great Reset, de 2030 Agenda en de New World Order.
Net als Schwab wil de VN ervoor zorgen dat in 2030 armoede, honger, milieuvervuiling en ziekte de aarde niet meer teisteren. Om dit te doen, wil de VN dat de belastingen van westerse landen worden gedeeld door de elite-megabedrijven om een geheel nieuwe samenleving te creëren. Voor dit project hebben we volgens de VN een wereldregering nodig, namelijk de VN zelf.
En het is duidelijk dat de “pandemie” werd opgevoerd om dit mogelijk te maken. Deze video legt op een ongelooflijke manier uit hoe het allemaal verder gaat.
TRANSCRIPT VAN DE TEKST NAAR DE VIDEO:
Als je miljoenen mensen in armoede ziet storten als gevolg van de coronamaatregelen van vorig jaar, zal het slechts een kwestie van tijd zijn voordat de grootste economische crisis uit de geschiedenis ook jou treft.
Dit is geen bangmakerij, het is de harde realiteit. Ik geloof ook dat als we goed geïnformeerd zijn over onze situatie, we de schade kunnen verminderen en misschien zelfs beter kunnen doen. Daarom wil ik een paar feiten met u delen die u gemakkelijk kunt verifiëren en die van cruciaal belang zijn.
Minder dan een handvol grote bedrijven beheersen elk aspect van ons leven. Dat lijkt misschien overdreven, maar van het ontbijt dat we eten tot de matras waarop we slapen en alles wat we dragen en consumeren hangt grotendeels af van deze bedrijven.
Het zijn enorme investeringsmaatschappijen die het verloop van de geldstroom bepalen. Zij zijn de hoofdrolspelers in het drama waarvan we getuige zijn. Ik weet dat uw tijd kostbaar is, dus ik zal de belangrijkste datums samenvatten.
Hoe werkt dit?
DE VOEDSELINDUSTRIE
Neem Pepsico als voorbeeld. Pepsico is het moederbedrijf van tal van limonade- en snackfabrikanten. De zogenaamde concurrerende merken komen uit fabrieken van een paar bedrijven die de hele industrie monopoliseren. Er zijn een paar grote bedrijven in de verpakte voedingsindustrie, zoals Unilever, de Coca-Cola Company, Mondelez en Nestlé.
Op de foto zie je dat de meeste merken in de voedingsindustrie tot een van deze groepen behoren. De grote bedrijven zijn beursgenoteerd en hebben grote aandeelhouders in hun bestuur.
We kunnen bronnen zoals Yahoo Finance gebruiken om gedetailleerde bedrijfsinformatie te zien, zoals: B. wie zijn de grootste aandeelhouders. Laten we Pepsico opnieuw als voorbeeld nemen. We zien dat ongeveer 72% van de aandelen in handen is van maar liefst 3.155 institutionele beleggers. Dit zijn investeringsmaatschappijen, onderlinge fondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken en, in sommige gevallen, overheden.
Wie zijn de grootste institutionele investeerders van Pepsico? Zoals u kunt zien, bezitten slechts 10 van de investeerders samen bijna een derde van de aandelen. De top tien investeerders worden geschat op 59 miljard dollar, maar van die tien bezitten er slechts drie meer aandelen dan de andere zeven. Laten we ze niet vergeten en kijken wie de meeste aandelen heeft in de Coca-Cola Company, Pepsi’s grootste concurrent.
Het merendeel van de aandelen is op hun beurt in handen van institutionele beleggers. Laten we naar de top 10 kijken, en laten we beginnen met de onderste zes. We zagen vier van die institutionele beleggers ook in Pepsico’s onderste zes. Het zijn Northern Trust, JPMorgan-Chase, Geode Capital Management en Wellington Management. Laten we nu eens kijken naar de vier grootste aandeelhouders. Dit zijn BlackRock, Vanguard en State Street. Dit zijn de grootste investeringsmaatschappijen ter wereld, dus Pepsico en Coca-Cola zijn helemaal geen concurrenten.
De andere grote bedrijven die verschillende merknamen bezitten, zoals Unilever, Mondelez en Nestlé, behoren tot dezelfde kleine groep investeerders. Maar hun namen komen niet alleen voor in de voedingsindustrie. Laten we eens kijken wat de grootste technologiebedrijven zijn op Wikipedia.
GROTE TECHNOLOGIE
Facebook is de eigenaar van Whatsapp en Instagram. Samen met Twitter vormen ze de populairste social media platforms. Alphabet is het moederbedrijf van alle Google-bedrijven, zoals YouTube en Gmail, maar ook de grootste investeerder in Android, een van de twee besturingssystemen voor bijna alle smartphones en tablets. Het andere besturingssysteem is Apple’s IOS. Als je Microsoft toevoegt, zijn er vier bedrijven die software maken voor bijna alle computers, tablets en smartphones ter wereld.
Laten we eens kijken wie de grootste aandeelhouders van deze bedrijven zijn. Neem Facebook: we zien dat 80% van de aandelen in handen is van institutionele beleggers. Dit zijn dezelfde namen die in de voedingsindustrie verschenen; dezelfde investeerders zijn vertegenwoordigd in de top drie. De volgende is Twitter. Het staat in de top drie met Facebook en Instagram. Verrassend genoeg is dit bedrijf ook in handen van dezelfde investeerders. We zien ze weer bij Apple en zelfs bij hun grootste concurrent, Microsoft.
We zien dezelfde grote investeerders in de andere grote technologiebedrijven die onze computers, televisies, telefoons en apparaten ontwerpen en produceren, die gezamenlijk de meerderheid van de aandelen bezitten. Dit geldt voor alle branches. Ik overdrijf niet.
DE REISINDUSTRIE (EVENALS ENERGIE EN MIJNBOUW)
Nog een laatste voorbeeld: laten we een vakantie boeken via een computer of smartphone. We zoeken een vlucht naar een zonnig land op Skyscanner of Expedia. Beiden komen uit dezelfde kleine groep investeerders. Wij vliegen met een van de vele luchtvaartmaatschappijen. Veel daarvan zijn in handen van dezelfde investeerders en overheden als Air France of KLM. Het vliegtuig waar we instappen is in de meeste gevallen een Boeing of een Airbus, die ook dezelfde naam hebben. We boeken via Booking.com of AirBnB en als we aankomen gaan we uit eten en laten we een reactie achter op Tripadvisor.
Dezelfde grote investeerders verschijnen in elk aspect van onze reis, en hun macht is zelfs nog groter omdat de kerosine afkomstig is van hun oliemaatschappijen of raffinaderijen. Het staal waar de vliegtuigen van gemaakt zijn, komt van hun mijnbouwbedrijven. Deze kleine groep beleggingsondernemingen, fondsen en banken zijn immers ook de grootste investeerders in de grondstofmijnindustrie.
Wikipedia laat zien dat de grootste mijnbouwbedrijven dezelfde grote investeerders hebben die we overal zien. Ook de grote agribusiness waarvan de hele voedingsindustrie afhankelijk is; ze zijn eigenaar van Bayer, het moederbedrijf van Monsanto, de grootste zaadproducent ter wereld, maar zijn ook de aandeelhouders van de grote textielindustrie. En zelfs veel bekende modemerken die de kleding van katoen maken, zijn van dezelfde investeerders.
De voorraden van ’s werelds grootste producenten van zonnecellen of olieraffinaderijen zijn in handen van dezelfde bedrijven. Ze zijn eigenaar van de tabaksbedrijven die alle populaire tabaksmerken maken, maar ook van alle grote farmaceutische bedrijven en de wetenschappelijke instellingen die medicijnen maken. Ze bezitten de bedrijven die onze metalen maken, evenals de hele auto-, vliegtuig- en wapenindustrie die een groot deel van de metalen en grondstoffen gebruikt. Ze bezitten de bedrijven die onze elektronica maken, ze bezitten de grote magazijnen en online markten, en zelfs het geld dat we gebruiken om hun producten te kopen.
Om deze video zo kort mogelijk te houden, heb ik je zojuist het topje van de ijsberg laten zien. Als je besluit om je onderzoek te doen met behulp van de bronnen die ik je net heb laten zien, zul je zien dat de meeste populaire verzekeringsmaatschappijen, banken, bouwbedrijven, telefoonmaatschappijen, restaurantketens en cosmetica eigendom zijn van dezelfde institutionele investeerders die we net zagen .
BLACKROCK & VANGUARD
Deze institutionele beleggers zijn voornamelijk beleggingsondernemingen, banken en verzekeringsmaatschappijen. Op hun beurt zijn ze eigendom van aandeelhouders, en het meest verbazingwekkende is dat ze elkaars aandelen bezitten.
Samen vormen ze een enorm netwerk dat te vergelijken is met een piramide. De kleinere investeerders zijn eigendom van grotere investeerders. Deze zijn op hun beurt eigendom van nog grotere investeerders. Op het zichtbare puntje van deze piramide zijn slechts twee bedrijven waarvan we de namen al vaak hebben gezien. Het is Vanguard en BlackRock. De kracht van deze twee bedrijven gaat uw verbeelding te boven. U bezit niet alleen een groot deel van de aandelen van bijna alle grote bedrijven, maar u bezit ook de aandelen van beleggers in die bedrijven. Dit geeft hen een volledig monopolie.
Een Bloomberg-rapport zei dat deze twee bedrijven in 2028 een gecombineerde investering van $ 20 biljoen zullen hebben. Dat betekent dat ze bijna alles zullen bezitten.
Bloomberg noemt BlackRock de ‘vierde tak van de overheid’ omdat het de enige particuliere instantie is die nauw samenwerkt met centrale banken. BlackRock leent geld aan de centrale bank, maar is ook hun adviseur. Het ontwikkelt ook de software die de centrale bank gebruikt. Onder Bush en Obama waren veel BlackRock-medewerkers in het Witte Huis. De bestuursvoorzitter, Larry Fink, kan rekenen op een warm welkom van politici en staatshoofden. Dat is niet verwonderlijk als je weet dat hij de frontman is van het regerende bedrijf. Maar Larry Fink trekt niet zelf aan de touwtjes.
BlackRock zelf is ook eigendom van aandeelhouders. Wie zijn deze aandeelhouders? We komen tot een vreemde conclusie. De grootste aandeelhouder is Vanguard. Maar nu wordt het ondoorzichtig. Vanguard is een besloten vennootschap en we kunnen niet zien wie de aandeelhouders zijn. De elite die Vanguard bezit, staat blijkbaar niet graag in de schijnwerpers, maar ze kunnen zich natuurlijk niet verschuilen voor degenen die klaar zijn om te graven.
Uit rapporten van Oxfam en Bloomberg blijkt dat 1% van de wereldbevolking samen meer geld heeft dan de andere 99%. Erger nog, volgens Oxfam ging 82% van al het geld dat in 2017 werd verdiend naar die 1%.
Forbes, het bekendste zakenblad, zegt dat er in maart 2020 2.095 miljardairs in de wereld waren. Dit betekent dat Vanguard eigendom is van de rijkste families ter wereld. Als we hun geschiedenis onderzoeken, zien we dat ze altijd de rijkste zijn geweest. Sommigen van hen waren al rijk voordat de industriële revolutie begon, en omdat hun geschiedenis zo interessant en uitgebreid is, zal ik een vervolg schrijven.
Voor nu wil ik alleen maar zeggen dat deze families, van wie velen royalty’s zijn, de grondleggers zijn van ons banksysteem en van elke sector in de wereld. Deze families hebben nooit macht verloren, maar de groeiende bevolking heeft hen gedwongen zich te verschuilen achter bedrijven als Vanguard, waarvan de aandeelhouders de particuliere fondsen en non-profitorganisaties van de families zijn.
NGO’s en stichtingen en hun deelname aan BIG PHARMA
Om het beeld te verduidelijken, moet ik kort uitleggen wat non-profit organisaties eigenlijk zijn. Je lijkt de schakel te zijn tussen het bedrijfsleven, de politiek en de media. Dat logenstraft de belangenverstrengeling een beetje. Non-profitorganisaties, ook wel “stichtingen” genoemd, zijn afhankelijk van donaties, ze hoeven niet bekend te maken wie hun donoren zijn, ze kunnen het geld investeren zoals ze willen en betalen geen belasting zolang de winsten in nieuwe projecten worden geïnvesteerd. Dit is hoe non-profitorganisaties honderden miljarden dollars onder zich houden. Volgens de Australische regering zijn non-profitorganisaties een ideaal middel om terroristen te financieren en massaal geld wit te wassen.
De stichtingen en fondsen van de rijkste families blijven zoveel mogelijk op de achtergrond. Voor onderwerpen die veel aandacht trekken, worden de stichtingen gebruikt door filantropen die, hoewel minder belangrijk, zeer rijk zijn.
Laat me het kort houden en ik zal je kennis laten maken met de drie belangrijkste die alle industrieën in de wereld met elkaar verbinden. Het zijn de Bill and Melinda Gates Foundation, de Open Society Foundation van de controversiële multimiljardair Soros en de Clinton Foundation. Ik ga je een korte introductie geven om je hun kracht te laten zien.
Volgens de website van het World Economic Forum is de Gates Foundation de grootste sponsor van de WHO. Dat was nadat Donald Trump in 2020 de Amerikaanse financiering voor de WHO stopte. De Gates Foundation is een van de meest invloedrijke organisaties op alle gebieden die van invloed zijn op onze gezondheid. De Gates Foundation werkt nauw samen met de grootste farmaceutische bedrijven, waaronder Pfizer, AstraZeneca, Johnson & Johnson, Biontech en Bayer.
En we hebben net gezien wie hun grootste aandeelhouders zijn. Bill Gates was geen arme computernerd die op wonderbaarlijke wijze heel rijk werd. Hij komt uit een familie van filantropen die werken voor de absolute elite. Zijn Microsoft is eigendom van Vanguard, BlackRock en Berkshire Hathaway. Maar de Gates Foundation is na BlackRock en Vanguard de grootste aandeelhouder van Berkshire Hathaway. Hij was daar zelfs lid van de raad van bestuur.
Het zou ons uren kosten om alles te ontdekken wat Gates, de Soros Open Society Foundation en de Clinton Foundation doen. Ze vormen een brug naar de huidige situatie, dus ik moest ze even voorstellen.
DE MAINSTREAM-MEDIA
We moeten het volgende onderwerp beginnen met een vraag. Iemand zoals ik die nooit video’s maakt, kan met een oude laptop objectief aantonen dat er maar twee bedrijven een monopolie hebben in alle bedrijfstakken ter wereld. Mijn vraag is, waarom wordt hier nooit over gesproken in de media?
We kunnen dagelijks kiezen tussen allerlei documentaires en tv-programma’s, maar geen enkele behandelt dit onderwerp. Is het niet interessant genoeg of spelen er andere belangen mee? Wikipedia geeft ons ook hier het antwoord. Het zegt dat ongeveer 90% van de internationale media eigendom is van negen mediaconglomeraten. Of we nu het monopolie Netflix en Amazon Prime nemen of gigantische bedrijven met veel dochterondernemingen zoals Time-Warner, de Walt Disney Company, Comcast, Fox Corporation, Bertelsmann en Viacom, CBS, we zien dat dezelfde namen aandelen bezitten.
Deze bedrijven maken niet alleen alle programma’s, films en documentaires, maar zijn ook eigenaar van de kanalen waarop ze worden uitgezonden. Dus niet alleen industrieën, maar ook informatie is eigendom van de elite.
Ik laat je kort zien hoe dit in Nederland werkt. Allereerst zijn alle reguliere Nederlandse media in handen van drie bedrijven. De eerste is De PersGroep [DPG Media], het moederbedrijf van de volgende merken (. Naast de vele kranten en tijdschriften zijn zij ook eigenaar van Sanoma, het moederbedrijf van enkele grote commerciële Nederlandse omroepen. Veel buitenlandse media zoals VTM zijn ook eigendom van De PersGroep.
Het tweede bedrijf is Mediahuis, een van de grootste mediagroepen in Europa. In Nederland bezit Mediahuis de volgende merken. Tot 2017 behoorden ook Sky Radio en Radio Veronica tot Mediahuis, net als Radio 538 en Radio 10.
En dan is er Bertelsmann, een van de 9 grootste mediabedrijven. Dit bedrijf is eigenaar van RTL, dat 45 televisiezenders en 32 radiostations in 11 landen bezit. Bertelsmann is ook mede-eigenaar van ’s werelds grootste uitgever van boeken, Penguin Random House.
De aandelen van deze bedrijven zijn in handen van particuliere fondsen van drie families. Dit zijn de Belgische familie Van Thillo, de Belgische familie Leysen en de Duitse Bertelsmann-Mohn familie. Alle drie de families kozen de kant van de nazi’s tijdens de oorlog.
Om die reden werd volgens Wikipedia de Telegraaf, de krant Leysen, na de oorlog tijdelijk verboden in Nederland.
HET NEP NIEUWS
Laten we, om dit overzicht compleet te maken, eens kijken waar het nieuws vandaan komt. Het dagelijkse nieuws van al deze media, de verschillende nieuwsmedia, brengen geen nieuws voort. Ze gebruiken informatie en beeld van persbureaus als het ANP en Reuters. Deze instanties zijn niet onafhankelijk. ANP is eigendom van Talpa, John de Mol Thomson-Reuters is eigendom van de machtige Canadese familie Thomson.
De belangrijkste journalisten en redacteuren die voor deze bureaus werken, zijn lid van een journalistiek bureau zoals het European Centre for Journalism. Dit zijn een van de grootste Europese sponsors voor mediagerelateerde projecten. Ze leiden journalisten op, geven studieboeken uit, zorgen voor opleidingsruimten en persbureaus en werken nauw samen met de grote bedrijven Google en Facebook.
De grote media gebruiken Project Syndicate voor journalistieke analyses en opinies. Dit is de machtigste organisatie in het veld. Project Syndicate en bovengenoemde organisaties werken samen met de persbureaus. De link tussen alle media van de wereld, als nieuwsankers hun autocues [teleprompters] lezen, is het waarschijnlijk dat de tekst van een van deze organisaties kwam. Dat is de reden waarom de wereldwijde media een synchroniciteit vertonen in hun berichtgeving.
En neem zelf een kijkje bij het European Journalism Centre. Ook hier zijn het de Gates Foundation en de Open Society Foundation. Ze worden ook zwaar gesponsord door Facebook, Google, het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen en het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Wie sponsort de organisaties en persbureaus die ons nieuws produceren? In Project Syndicate zijn er de Bill en Melinda Gates Foundation, de Open Society Foundation en het European Journalism Center. De organisaties die het nieuws halen, worden betaald door non-profitorganisaties die deel uitmaken van dezelfde elite die alle media bezit, maar een deel van het geld van de belastingbetaler wordt ook gebruikt om ze te betalen.
Er zijn regelmatig protesten in België, aangezien Mediahuis en De Persgroep miljoenen euro’s ontvangen van de overheid terwijl velen in het buitenland zijn …
HET GEVAAR WAAR WE NU IN ZIJN
Nou, dat was veel om op te kauwen en ik heb geprobeerd het zo kort mogelijk te maken. Ik heb alleen voorbeelden gebruikt waarvan ik dacht dat ze nodig waren om een duidelijk overzicht te geven. Dit helpt om onze huidige situatie beter te begrijpen en kan een nieuw licht werpen op gebeurtenissen uit het verleden.
Er zal nog genoeg tijd zijn om in het verleden te graven, maar laten we het hebben over vandaag, want het is mijn doel om u te laten weten in welk gevaar we ons nu bevinden. De elite regeert elk aspect van ons leven, inclusief de informatie die we ontvangen, en ze vertrouwen op coördinatie, samenwerking, om alle industrieën van de wereld met elkaar te verbinden om hun belangen te dienen. Dit gebeurt onder meer via het World Economic Forum, een zeer belangrijke organisatie.
Jaarlijks ontmoeten de CEO’s van grote bedrijven in Davos staatshoofden, politici en andere invloedrijke partijen zoals UNICEF en Greenpeace. Voormalig vice-president Al Gore, onze eigen minister Sigrid Kaag, Feike Sijbesma, voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Staatsmijnen en de commissaris van De Nederlandse Bank, Christine Lagarde, voorzitter van de Europese Centrale Bank, hebben zitting in de raad van bestuur van het WEF. De zoon van de politicus Ferdinand Grapperhaus werkt ook voor het WEF.
Volgens Wikipedia is de jaarlijkse contributie 35.000 euro, “maar meer dan de helft van ons budget komt van partners die de kosten dekken voor politici die anders geen lidmaatschap zouden kunnen betalen.”
Volgens critici is het WEF er voor rijke bedrijven om zaken te doen met andere bedrijven of met politici. Voor de meeste leden was het WEF voor persoonlijk gewin en niet voor het oplossen van wereldproblemen. Waarom zouden er veel problemen in de wereld zijn als bedrijfsleiders, bankiers en politici sinds 1971 elk jaar bijeenkomen om de wereldproblemen op te lossen?
Is het niet onlogisch dat na 50 jaar ontmoetingen tussen milieuactivisten en de CEO’s van ’s werelds meest vervuilende bedrijven, de natuur geleidelijk slechter wordt, niet beter? Dat deze critici gelijk hebben, wordt duidelijk als we kijken naar de belangrijkste partners, die samen meer dan de helft van het WEF-budget uitmaken. Want dit zijn BlackRock, de Open Society Foundation, de Bill and Melinda Gates Foundation, en vele grote bedrijven waarvan Vanguard en BlackRock de aandelen bezitten.
De voorzitter en oprichter van het WEF is Klaus Schwab, een Zwitserse professor en zakenman. In zijn boek “The Great Reset” schrijft hij over de plannen van zijn organisatie. Het coronavirus is volgens hem een mooie “kans” om onze samenleving opnieuw vorm te geven. Hij noemt het “Build Back Better”. De slogan ligt nu op ieders lippen van globalistische politici over de hele wereld.
Onze oude samenleving moet opgaan in een nieuwe, zegt Schwab. De mensen bezitten niets, maar werken voor de staat om in hun basisbehoeften te voorzien. Het WEF zegt dat dit nodig is omdat de consumptiemaatschappij die de elite ons heeft opgedrongen niet langer houdbaar is. Schwab zegt in zijn boek dat we nooit meer normaal zullen worden, en het WEF heeft onlangs een video uitgebracht om duidelijk te maken dat we tegen 2030 alleen maar gelukkig zullen zijn.
DE GROTE RESET = DE NIEUWE WERELDORDE
Je hebt vast wel eens gehoord van de Nieuwe Wereld Orde. De media willen ons doen geloven dat dit een complottheorie is, maar leiders praten er al tientallen jaren over. Niet alleen George Bush Sr., Bill Clinton en Nelson Mandela, maar ook wereldberoemde filantropen als Cecil Rhodes, David Rockefeller, Henry Kissinger en zelfs George Soros.
De VN presenteerde in 2015 haar controversiële Agenda 2030. Het is bijna identiek aan de Great Reset van Klaus Schwab. Net als Schwab wil ook de VN ervoor zorgen dat armoede, honger, milieuvervuiling en ziektes de aarde in 2030 niet meer teisteren.
Klinkt goed, maar wacht maar tot je de kleine lettertjes hebt gelezen. Het plan is dat wij, de burgers, betalen voor de Agenda 2030. Net zoals ons nu wordt gevraagd om onze rechten op het gebied van volksgezondheid op te geven, zal ons gevraagd worden om onze rijkdom op te geven om armoede te bestrijden. Dit zijn geen complottheorieën. Het staat op hun officiële website. Het komt hierop neer: de VN wil dat de belastingen van westerse landen worden gedeeld door de megabedrijven van de elite om een geheel nieuwe samenleving te creëren. De nieuwe infrastructuur omdat fossiele brandstoffen in 2030 verdwenen.
Voor dit project hebben we volgens de VN een wereldregering nodig, namelijk de VN zelf.
De VN zijn het met Schwab eens dat een pandemie een gouden kans is om de uitvoering van de Agenda 2030 te versnellen.
Het is zorgwekkend dat het WEF en de VN openlijk toegeven dat pandemieën en andere rampen kunnen worden gebruikt om de samenleving te hervormen. We moeten dit niet licht opvatten en grondig onderzoek moeten doen.