Wie heeft de Tweede Wereldoorlog verloren? Het westen

Zondag, de 80ste verjaardag van de nazi-invasie in Polen, sprak vicepresident Mike Pence op het Pilsudski-plein in Warschau over “vijf decennia van onnoemelijk lijden en dood die volgden” op de invasie. Vijftig jaar!

Wat Pence zei was dat voor Polen de Tweede Wereldoorlog niet eindigde in een overwinning, maar in een nederlaag en bezetting door een kwaadaardig rijk geregeerd door een van de grootste massamoordenaars van de 20e eeuw, Josef Stalin.

De “Bevrijding van Europa”, de 75e verjaardag die we op 6 juni in Omaha Beach vierden, was een bevrijding die zich alleen uitstrekte tot de Elbe in het hart van Duitsland.

Aan de andere kant van de Elbe werden de nazi’s vernietigd, maar de overwinning behoorde toe aan een al even kwaadaardige ideologie, want de “bevrijders” van Auschwitz hadden decennialang een archipel van concentratiekampen geleid die even groot was als die van Himmler.

Wie heeft de oorlog echt gewonnen en wie heeft de oorlog verloren?

Winston Churchill wilde in 1938 in München voor Tsjecho-Slowakije vechten en Groot-Brittannië ging in 1939 ten strijde trekken voor Polen. Maar als beide naties een halve eeuw onder bolsjewistische heerschappij terechtkwamen, heeft Groot-Brittannië dan hun vrijheid gewonnen? En als dit het voorspelbare resultaat was van een oorlog in een deel van Europa waar de nazi’s de confrontatie met de bolsjewieken aannamen, waarom is Groot-Brittannië dan zelfs ten strijde getrokken?

Waarom verklaarde Groot-Brittannië de oorlog voor een zaak en een land dat het niet kon verdedigen? Waarom veranderde Groot-Brittannië een Duits-Poolse oorlog in een wereldoorlog die haar zeker failliet zou doen gaan en haar rijk ten val zou brengen, terwijl ze haar verklaarde doel – een bevrijd en onafhankelijk Polen – niet kon bereiken?

Welk vitaal Brits belang werd in gevaar gebracht door Hitler’s terugtrekking van een havenstad, Danzig, die tegen de wil van zijn 300.000 mensen van Duitsland was afgesneden en in 1919 in Versailles aan Polen was overgedragen?

Danzigers wilde Duitsland nooit verlaten en 90 procent wilde terugkomen. Zelfs het Britse kabinet vond dat Duitsland een zaak had en dat Danzig moest worden teruggegeven.
Waarom verklaarde Groot-Brittannië dan de oorlog?

Omdat premier Neville Chamberlain de Polen op 31 maart 1939 waanzinnig een blanco cheque, een oorlogsgarantie had gegeven: als Duitsland geweld gebruikt om Danzig terug te halen, en u zich verzet, zullen wij aan uw zijde vechten.

Die garantie garandeerde de oorlog.

Gezien de oorzaak waarvoor hun land ging vechten, lijken Britse acties tijdens de oorlog onverklaarbaar.

Toen Stalins leger op 17 september 1939, twee weken na Hitler, Polen binnenviel, heeft Groot-Brittannië de Sovjet-Unie niet de oorlog verklaard.

Het Poolse officierskorps werd in 1940 op bevel van Moskou geëxecuteerd. Toen de lichamen in 1943 in Katyn werden opgegraven, reageerde Churchill, nu een bondgenoot van Stalin, op het verzoek van de Vrije Polen om de gruweldaad te onderzoeken: “Het heeft geen zin om door de drie jaar oude graven van Smolensk te snuffelen.

In plaats van Hitler aan te vallen nadat hij Polen was binnengevallen, bleven Groot-Brittannië en Frankrijk achter de Maginotlinie en wachtten ze tot Hitlers legers het westen bestormden op 10 mei 1940, de dag dat Churchill de macht overnam.

In drie weken tijd was het Britse leger verslagen en van het continent gegooid. In zes weken tijd had Frankrijk zich overgegeven.

Na Duinkerken en de Slag om Engeland in 1940, weigerde Groot-Brittannië alle aanbiedingen van Hitler om de oorlog te beëindigen en hield stand tot juni 1941, toen Hitler zich tegen zijn partner Stalin keerde en de Sovjet-Unie binnenviel.

Churchill is de “man van de eeuw” voor het overtuigen van Groot-Brittannië om alleen te staan tegen nazi-Duitsland in 1940, het “mooiste uur” van Groot-Brittannië.

Maar aan het einde van de oorlog, wat was Churchill’s balans?

Het Polen waarvoor Groot-Brittannië ten strijde was getrokken, was verloren gegaan door het stalinisme en zou dat gedurende de hele Koude Oorlog blijven. Churchill zou gedwongen worden om toe te treden tot Stalin’s annexatie van de helft van Polen en zijn integratie in het Sovjetblok. Om Stalin tevreden te stellen verklaarde Churchill de oorlog aan Finland.

Groot-Brittannië zou een einde maken aan de oorlog, die gebombardeerd, gebombardeerd en failliet ging, met het uiteenvallen van haar rijk in Azië, India, het Midden-Oosten en Afrika. Over twee decennia zou het allemaal weg zijn.

Frankrijk zou een einde maken aan de oorlog na vijf jaar onder nazi-bezetting en Vichy’s heerschappij te hebben geleefd, haar Afrikaanse en Aziatische rijk verliezen, en vervolgens nederlagen en vernederingen in Indochina in 1954 en Algerije in 1962 ondergaan.

Wie heeft de oorlog echt gewonnen?

Zeker de Sovjets, die, na de verliezen van de miljoenen slachtoffers van de nazi-invasie, uiteindelijk Berlijn bezetten, nadat ze de Baltische staten hadden geannexeerd en Oost-Europa in een Sovjet basiskamp hadden veranderd, hoewel Stalin van een 19de-eeuwse tsaar zou hebben gezegd: “Ja, maar Alexander I haalde het naar Parijs!

De Amerikanen, die het langst buiten de oorlog bleven, beëindigden de oorlog met het minste verlies van een grote macht. Toch is Amerika een deel van het Westen, en het Westen was de verliezer van de wereldoorlogen van de vorige eeuw.

De twee oorlogen tussen 1914 en 1945 kunnen worden gezien als de Grote Burgeroorlog van het Westen, de Dertigjarige Oorlog van de Westerse Beschaving die culmineerde in het verlies van alle westerse rijken en de uiteindelijke verovering van het Westen door de bevrijde volkeren van hun voormalige koloniën.