Afgelopen week weer zo’n vervreemdend straatgesprekje in één van onze kwekprogramma’s …een meisje van een jaar of twintig …ze geeft snedige antwoorden op vragen over de vaccinatie ….zegt niet gevaccineerd te zijn …”omdat ik daar het nut niet van inzie, heb er ook gewoon geen zin in …ik word echt niet ziek van corona ….ik laat mij er ook niet toe dwingen … ik bepaal zelf wat er mijn lichaam wordt gespoten”. Maar in één adem door klaagt ze er vervolgens over dat ze door die coronapas gediscrimineerd wordt, omdat ze nu de kroegen en dansgelegenheden niet in mag …”alleen omdat die gevaccineerden mij niet in hun buurt willen hebben”. Het komt blijkbaar niet in haar breintje op dat die laatsten ook hun vrijheden hebben, b.v. de vrijheid om niet toegekucht te worden door mogelijk besmette typjes zoals zij. Ze valt, lijkt me, in de categorie ‘naïef egoïsme’.
Het zijn deze straatreacties die het galniveau bij veel gevaccineerden behoorlijk doet stijgen. Er wordt momenteel dan ook heel wat afgefoeterd op de ongevaccineerden …”door hun asociale gedrag duiken we over een paar weken misschien de harde lockdown weer in”. Wij brave burgers, zo is de stemming, moeten dus lijden onder de ik-eis-mijn-vrijheid-op-types en de ik-ben-er-wel-klaar-mee-roepers. De boosheid zwelt aan.
Op mijn minder begripvolle momenten neig ik ook naar zo’n soort opvatting ….weg met die bewust ongevaccineerden. Maar goed …dan denk je vervolgens wat dieper door en vraag je je af ….wie zijn die prikweigeraars nu eigenlijk en waarom willen ze niet?
Het zijn er in ieder geval nog een heleboel op dit moment: ongeveer 1.8 miljoen ….waar al heel wat artikelen over zijn geschreven. Daaruit wordt o.m. duidelijk dat je ze, als het gaat om de mate van asociaal gedrag, bepaald niet over één kam kunt scheren ….het zijn totaal verschillende subgroepen met totaal verschillende motieven. Je zou de volgende indeling kunnen maken, waarbij ik geen idee heb hoe groot elke groep is:
- Egocentrische ik-word-toch-niet-ziek-jongeren die heus wel weten dat het vaccin belangrijk is, maar zich er geen reet van aantrekken…zij worden immers niet ziek, dus …
- Complotdenkers die zeker menen te weten dat het virus een ‘bedenksel’ van de elite is om het volk haar vrijheid te ontnemen.
- Religieus verdwaasden die op basis van een onnavolgbare en inconsequente interpretatie van de Bijbel vaccineren een zonde vinden.
- Gedepriveerden in de arme wijken van grote steden die de overheid niet vertrouwen en/of veel grotere andere zorgen aan hun kop hebben.
- Burgers met een migratie-achtergrond die niet bereikt worden door alle voorlichting omdat ze de Nederlandse taal niet machtig zijn en elkaar spookverhalen vertellen over de ziektes die je van het vaccin kunt krijgen.
- De sneuen die echt doodsbang zijn voor de prik zelf en/of voor de hun aangeprate gevaren het vaccin.
- De ‘medische krakkemikkies’ die een grote kans hebben om serieus ziek te worden van het vaccin.
Die laatsten zijn natuurlijk sowieso geëxcuseerd en treffen geen enkele blaam. Maar hoe zit het met die andere groepen? Als je echt doodsbang bent voor die prik zelf of voor de lichamelijke gevolgen die je vreest van het vaccin ….en je bent daar niet van af bent te helpen ….hoe kwalijk kun je dat die mensen dan nemen? Angst laat zich soms niet wegredeneren. Of als je in een totaal geïsoleerde subcultuur zit, zonder juiste informatie, of met louter nepinformatie, wat kunnen die mensen er dan aan doen dat ze het nut van vaccineren niet inzien of er zelfs bang voor zijn? En wie ben ik dan om die mensen bestraffend toe te spreken? Je kunt ze toch moeilijk asociaal noemen. Ze zijn helaas onwetend en/of bang. Maar je moet ze wel gericht blijven opzoeken en proberen te overtuigen ….en als dat geen resultaat oplevert, moeten ze wel op afstand van gevaccineerden gehouden worden ….een door henzelf gekozen tweedeling dus.
Eigenlijk erger ik mij vooral aan die complotdenkers, semi-progressieve yogamatjes weigeraars en verwende jongeren. Vaak zijn ze meer dan voldoende opgeleid om het algemeen belang van vaccinatie te doorzien, maar hebben er gewoon schijt aan …eigen belang eerst.
Maar het meest verwerpelijk vind ik de politici, querulanten en zelfbenoemde experts die van het ventileren van coronascepsis hun verdienmodel hebben gemaakt en zich daarbij bedienen van quasi wetenschappelijke, uit hun verband gerukte feitjes. Met stip bovenaan staat hier de hofnar T. Baudet. Afgelopen woensdag acteerde hij in het parlementaire coronadebat weer als vanouds….of nee, hij gedroeg zich nog vreemder dan normaal ….eng vreemd zelfs ….natuurlijk eerst op gedragen toon zijn bekende riedel over de coronawaanzin … “een virus dat niet erger is dan een griepje”… maar hij voegde er een nieuwe, tamelijk onbeschaamde en gevaarlijke dimensie toe ….”de mensen worden niet zozeer ernstig ziek door het coronavirus, maar juist van de vaccins …”daar zijn dan ook al veel meer doden door gevallen dan door het virus”. En dat ratelde zo nog wat door over het misdadige coronabeleid van dit kabinet …en bijna alle andere regeringen in de wereld.
De Kamer liet de dwaas maar aanlullen, want er serieus op in gaan, zo is de gedachte daar, geeft hem alleen nog maar meer podium. Ook de mainstream media besteedden de volgende dag nauwelijks aandacht aan. Ik vraag me af of dit wijs is. zo blijft hij toch in de ogen van velen een ‘normaal’ policus, met ‘originele opvattingen’.
Maar we zijn toch wel op een treurig padje beland nu zulke gevaarlijke zwetsers in het parlement omweersproken getolereerd worden. Het/hij heeft geen precedent in onze parlementaire geschiedenis.
Toen de paljas woensdag achter het katheder stond ging Hugo de Jonge in vak K als een soort daad van verzet met zijn rug naar m toegekeerd druk op z’n mobieltje zitten tikken ….ook zonder precedent …echter, het was voor B. wel weer een uitgelezen aanleiding voor een vlog met als boodschap “ik word respectloos gedemoniseerd door een minister van het partijkartel”. Maar Hugo kreeg er van mij weer een sterretje bij. Hij was de enige die, ‘met gevaar voor eigen leven’, duidelijk maakte dat hij ervan walgde.
We zullen die 3 Forum-gekken nog een tijdje in de Kamer moeten verdragen vrees ik.