Wie niet wil praten over “vaccinatiedictatuur” moet ook zwijgen over “corona-ontkenners”.

Inhoud

Toggle

Volledige, zorgeloze vrijheid is alleen mogelijk met vaccinatie. Zonder vaccinatie is er geen vrijheid – althans niet in de vorm die we ons voorstellen.

Markus Söder, een man die geen idee heeft van vrijheid

Wanneer het fascisme terugkeert, zal het niet zeggen: “Ik ben fascisme.” Nee, het zal zeggen: “Ik ben antifascisme.”

Waarom had Antifa het Robert Koch Instituut niet weer op de radar? Tot op de dag van vandaag heeft het niet, maar beoefend en oefent het zelfs vaak in zijn verdediging. Een uiterst raadselachtige zaak: zelfs de vernoeming naar de koloniale folteraar Robert Koch zou eigenlijk op zijn minst de politiek correcte antifascist en wat er vanuit antifascistisch oogpunt kan worden gezegd over een organisatie die centraal staat in de Holocaust en het was betrokken bij wrede medische experimenten in de concentratiekampen? Welnu, vanuit antifascistisch oogpunt lijkt het erop dat men daar, tegen alle verwachtingen in, niet al te veel bezwaar tegen heeft. Maar tegen degenen die toen iets hadden om bezwaar tegen te maken toen het trio van RKI/WHO, politiek en WEF (ja, dat World Economic Forum, die ons nog steeds bekend is uit de hoogtijdagen van de anti-globaliseringsbeweging) ruim een ​​jaar geleden voor de camera’s van opzienbarende journalisten gestapt en aangekondigd dat de mens voortaan een virus voor de mens zou zijn en dat de hele wereld bijgevolg omgevormd tot een openluchtgevangenis. “Corona-ontkenners”, “eeden”, zelfs “fascisten” werden zelfs die anarchisten genoemd die weigerden zich te houden aan de slavenmoraal van de gemaskerde onderdanen die thuisbleven, die tijdens de virusoorlog werden gemobiliseerd tot absenteïsme en die het voorstel deden met daden en woorden om die aanval van het grensregime voort te zetten, die zijn controleposten ver landinwaarts had uitgebreid en ze waren daar niet alleen met soldaten en politieagenten, maar ook met bureaucraten van gezondheidsautoriteiten, artsen,

Het tegengaan van deze laster zou zeker verspilde moeite zijn, het is niet alsof er niet al genoeg antwoorden zijn geweest op zulke goedkope lasterpogingen, waarvan, voor zover ik weet, er nooit een is beantwoord. De tijd van discussie lijkt voorgoed voorbij. Ook goed, eindelijk is het daar, de breuk met links, het werd tijd. En toch kan men niet anders dan verbaasd zijn dat juist op het moment dat het fascisme krachtiger vanachter zijn burgerlijke masker gluurt dan zelfs in de dagen van racistische pogroms (zo zeggen ze, in neomarxistische terminologie, toch?), die anti -fascist * inside, die antifascisme – en die geen antifascist is afgezien van wat meer domme noten – aan hun hobby toevoegen, of beroep, degenen die antifascistisch een identiteitskwestie hebben gemaakt, degenen die de neiging hebben om de Buchenwald-eed af te zeggen (“Nooit meer oorlog – nooit meer fascisme”) alsof ze een rozenkrans bidden op een herdenkingsdag, zouden deelnemen aan de virtuele mars orde van de massa’s (maar in tijden van de massamedia hoeft een massa elkaar niet fysiek te ontmoeten), terwijl zelfs sommige individuen die ideologisch dicht bij het nationaal-socialisme staan ​​een beetje bang zijn bij het zien van wat ze er altijd zijn dan ze hadden verdedigd hun oorzaak. Het is bijzonder verrassend dat fascisme, hoezeer het ook een strijdterm mag zijn, niet zo is begrepen als een fenomeen van de massa, dat zelfs als alle “corona-ontkenners” eigenlijk fascisten waren, wat natuurlijk een ideologisch verzinsel van de verbeelding blijft dat wordt verdedigd door zowel de staat als links, de echte fascistische dreiging die ze vormen, ver achterblijft bij wat de antifa grotendeels rechtvaardigde en zelfs verdedigde Staat die al is vertegenwoordigd en geïmplementeerd in de pandemische noodtoestand. Dat de grenzen werden gesloten, vluchtelingen weg van de blikken van degenen die zich in hun huizen hadden opgesloten, steeds meer terug in zee werden geduwd en daar stierven, dat de situatie in de kampen rond de buitengrenzen van “Fort Europa” (een nationaal-socialistische uitvinding die door de EU is geperfectioneerd met Frontex) heeft het feit dat deze

De “vaccin-ontkenner” is voor de antifascist wat de “jood” is voor de nationaal-socialistkun je het zo stellen? Het zal zeker worden geïnterpreteerd als een banalisering van het naziregime. Hoe dan ook, ik kan je verzekeren dat het niet zo bedoeld is, maar who cares. Beide zijn vijandbeelden waarop alle opkomende sociale ’tegenstrijdigheden’ of, uitgedrukt buiten een teleologisch wereldbeeld, ten onrechte kunnen worden herleid tot sociale conflicten. Beide zijn constructies van een “zondebok” die verantwoordelijk wordt gehouden voor zelfs de meest absurde dingen. En is het nog steeds verwonderlijk dat het nationaal-socialisme een hygiëne-rage had die helemaal niet verschilde van die van onze lieve Antifas, die verkondigen dat ze “iedereen wilden vaccineren”? Maar laten we bij onze vergelijking blijven: volgens de nationaal-socialisten is de “jood” een ziekte in het nationale lichaam van het Arische ras, die moet worden uitgeroeid. Hiermee wordt natuurlijk bedoeld de uitroeiing van de joden in de Holocaust, ook in overeenstemming met de technologische mogelijkheden. De “vaccin-ontkenner”, wat in deze context “gewillig niet-gevaccineerd” betekent, is ook een ziekte voor de antifascisten van het Corona-regime, niet in het nationale lichaam, omdat men taalkundig tegenwoordig bedreven is in het vermijden van een nationaal-socialistisch vocabulaire, zelfs als Victor Klemperer het een of het ander zou zeggen, zou een andere antifascist een lesje kunnen leren, maar dan in de samenleving. Wat echter wordt bedoeld is hetzelfde, aangepast aan een al te verouderde rassentheorie, die echter wordt overgelaten aan die eugenetici wiens genetische onderzoeksinstellingen en transhumanistische biowapensmeden de productie van vaccins hebben overgenomen. De antifascist wil deze ziekte ook binnen zijn samenleving uitroeien, alleen denkt hij minder aan vernietigingskampen, maar warmt hij op bij verschillende ideeën van “vaccinatie” van de bevolking in vaccinatiecentra die het kampkarakter nauwelijks verhullen of af en toe door “mobiele vaccinatie”. eenheden” of hij steunt hen Een beroep doen op reeds bestaande medische infrastructuur, waar de dodelijke injectie als een “prikje” wordt toegediend in een meer ontspannen huisartsensfeer voor degenen die nog geen slachtoffer zijn van medische marteling. En zijn relatie met “verplichte vaccinaties” is ambivalent. Hoe dan ook, iedereen die spreekt van “verplichte vaccinatie” is een complottheoretische, ideologische of mythische gek, want het feit is dat één persoon niet verplicht is zich te laten vaccineren. autoritair karakter bepaalde tijdgenoten tot leven komen en een gedwongen vaccinatie wordt geëist of bedreigd. En eigenlijk kun je je in bepaalde kringen, waarin je niet te veel denkt, van de antifascistische verdedigers van het bestaande, je voorstellen hoe “antifascisten” zij aan zij met agenten “aluminiumhoedendragers” door de straten jagen om ze het “prikje” te geven. Pogromstemming tegen “vaccinatieontkenners”? Men kan in ieder geval niet anders dan een bepaalde tendens opmerken. En ik wil nogmaals zeggen dat de vergelijking die in deze paragraaf wordt gemaakt een provocerend karakter kan hebben en, op een emotioneel niveau, ook impliciet kan anticiperen op iets dat hier niet in het minst wordt genoemd, maar dat het precies het proces van vijandbeeld is – en zondebokconstructie wordt bedoeld,

Want op dit moment is er een politieke discussie over of er verplichte vaccinaties zijn zal in de toekomst niet geven in de ware zin van het woord. Terwijl andere westerse regimes de laatste stap naar een “vaccinatiedictatuur” al hebben gewaagd (“Durf meer dictatuur te zijn” werd in de burgerlijk-liberale pers aan het begin van het Corona-tijdperk welwillend besproken), beweren Duitse politici dat ze dachten dit was overdreven. Een toezegging die dezelfde politici overigens twee dagen voor de West-Duitse lockdown via hun herauten op alle zenders hadden aangekondigd, terwijl ze in de achterkamers niet al te veel samenzweerden over hoe de lockdown het beste kon worden gerealiseerd. Hoe dan ook, of de plotselinge verandering in de politieke stemming, die bijna een stijl is geworden, zal intreden of niet, het is nu al duidelijk dat “geen verplichte vaccinaties” betekent willen , waarbij willen slechts een illusoire vorm van moeten is, al diegenen die het zich niet kunnen veroorloven, wanneer ze maar willen deelnemen aan het openbare leven – of naar het werk / school / kantoor gaan – willen dat binnenkort doen om een opnieuw betaalde test, iedereen die als niet-ingeënt wordt uitgesloten van grote delen van het openbare leven, iedereen die wil reizen zonder in quarantaine te worden geplaatst, al diegenen die de stress niet kunnen weerstaan, in constante angst moeten leven voor een controle (bijkomend), waarin ze opvallen, al diegenen die de morele druk van hun omgeving niet kunnen weerstaan, enz. om gevaccineerd te worden “vrijwillig”, zelfs tegen hun eigen wil. Het is een soort Orwelliaanse dubbelpraat die ons is overgeleverd vanuit de echte socialistische dictaturen, waaraan degenen die beweren “er zijn geen verplichte vaccinaties” zich terugtrekken, en zelfs dan de ervaring van degenen die, ondanks elke “vrijwilligheid”, altijd worden genegeerd gedwongen worden ingeënt, bijvoorbeeld minderjarigen en anderszins arbeidsongeschikten, vluchtelingen in kampen, gevangenen of ook meestal doktersbezoeken die het als een vanzelfsprekendheid beschouwen als een medische aangelegenheid,

Het is allesbehalve een “prikje” dat aan iemand wordt gegeven. Genetisch gif met tot nu toe onontdekte langetermijneffecten en ook onder-onderzochte bijwerkingen wordt in de bovenarmspier geïnjecteerd, een gif dat diep ingrijpt in de processen van ons organisme. Het “recht op zelfbeschikking over het eigen lichaam”, dat altijd denkbeeldig is geweest, zoals het tot uiting komt in de slogan “Mijn lichaam, mijn keuze” en ook is ingebrand in het collectieve antifascistische bewustzijn, zou worden ondermijnd, zelfs als het zou wel een “prikje” zijn, maar daar moet toch ernstig aan getwijfeld worden! Een gigantisch aantal zogenaamde “Health Impact Events” kan niet zomaar worden ontkend als een statistisch fenomeen, zelfs daarmee dat er geen duidelijk causaal verband met de vaccinatie kan worden vastgesteld. Maar wat moet ik, als dat al in de eerste plaats is, als sociale wetenschappers die statistieken op hun eigen manier vervalsen, opgeleide, linkse academici, met wiskundige verklaringen of zelfs fundamentele wetenschappelijke en epistemologische veronderstellingen? Ik ben het beu om de aandacht van de wetenschappers van de wereld te vestigen op de al te talrijke en voor de hand liggende tegenstrijdigheden in hun eigen denksystemen. Je ziet met eigen ogen de verschillende onderzoeken die de gevaccineerde doden opsommen als een soort oorlogshelden die thuis vielen naast de coronadoden aan het front. En men kan er elke conclusie uit trekken. Welke conclusie men hier ook uit trekt, wie beweert