De campagne tegen massale vaccinatie is door en door reactionair en moet worden bestreden door arbeiders over de hele wereld. Te midden van de wereldwijde pandemische verspreiding van een dodelijk virus dat officieel meer dan vier miljoen mensen heeft gedood (in feite ruim 10 miljoen), is massale vaccinatie absoluut noodzakelijk voor de volksgezondheid en de zelfverdediging van de arbeidersklasse.
De voorstelling die een “verplichte vaccinatie” oproept, is volkomen verkeerd, omdat het de vraag interpreteert alsof de vaccinaties een soort inmenging waren in “persoonlijke vrijheid”. In feite heeft niemand het “recht” om anderen te besmetten en hun leven in gevaar te brengen.
In een massamaatschappij hangt de bescherming van de volksgezondheid af van een hele reeks voorschriften: veiligheidsgordels en snelheidsbeperkingen, verbod op rijden onder invloed en roken in openbare plaatsen, maximale bezettingsgraad van gebouwen, voorschriften voor gehandicaptenparkeerplaatsen en een hele reeks andere maatregelen. Daarbij komen nog de zwaarbevochten (en overal aangevallen) verworvenheden van de arbeidersklasse, zoals de achturige werkdag en het verbod op kinderarbeid.
Het zijn altijd de meest rechtse krachten die zich verzetten tegen de bescherming van sociale rechten door de vlag van “individuele rechten” op te heffen, waarvan het “recht op winst” de meest beruchte is.
Vaccinaties zijn nu een routinevereiste voor reizen naar het buitenland, vaak ter bescherming tegen ziekten in de bezochte landen waarvoor reizigers zelf geen immuniteit hebben, maar ook tegen veelvoorkomende ziekten zoals tuberculose en malaria. Het gaat om bescherming tegen dood en ernstige ziekte, niet om inmenging in “persoonlijke vrijheid”.
Evenzo, ondanks de wrede en onverantwoordelijke inspanningen van antivaccinatiegroepen, is het gebruikelijk dat kinderen worden ingeënt tegen BMR, polio en andere ziekten voordat ze naar school gaan. Zodra er een effectieve en veilige versie van het Covid-19-vaccin voor kinderen is ontwikkeld, wat hopelijk over enkele maanden het geval zal zijn, zou deze vaccinatie ook verplicht moeten worden gesteld voor schoolbezoek.
De campagne tegen een “verplichte vaccinatie” heeft absoluut niets vooruitstrevends. Het is gebaseerd op een beroep op onwetendheid, angst en antiwetenschappelijke vooroordelen. Degenen die campagne voeren tegen vaccinaties en beweren dat ze een onduldbare aantasting van de persoonlijke vrijheid zijn, venten anarchisme en libertarisme. De belangen van de arbeidersklasse hebben er niets mee te maken.
Het zou geen verrassing moeten zijn dat vakbonden, die niets hebben gedaan om werknemers tegen de pandemie te beschermen, zich bij de campagne hebben aangesloten. De Service Employees International Union, die het afgelopen jaar heeft geweigerd de golf van infecties en sterfgevallen in verpleeghuizen aan te pakken, riep vorige week een demonstratie in New York City uit tegen de verplichte vaccinatie van gezondheidswerkers. Randi Weingarten van de American Federation of Teachers, die alle scholen heeft opgeroepen om ondanks de pandemie terug te keren naar persoonlijke lessen, sprak zich uit tegen verplichte vaccinaties omdat “iedereen zich veilig en welkom moet voelen op zijn werkplek”.
Het kan voor een besmette persoon catastrofaal zijn om op een drukke werkplek, school of ziekenhuis te werken. Met dit in gedachten is de eis dat ze moet worden gevaccineerd volkomen legitiem en noodzakelijk.
Iemand die weigert zich te laten vaccineren ondanks dat hij toegang heeft tot een vaccin, zal onvermijdelijk niet samen met anderen mogen werken. In dergelijke gevallen moet de betrokkene verlof krijgen, hoewel het verlof kan worden beëindigd nadat hij is ingeënt. Dit moet worden gecombineerd met een systematische bewustmakingscampagne onder leiding van medische professionals en gezondheidswerkers om de voordelen en verwaarloosbare risico’s van bescherming tegen Covid-19 uit te leggen.
Het is echter fundamenteel verkeerd om het probleem af te schilderen als individuele nalatigheid. Het zijn niet de arbeiders die verantwoordelijk zijn voor de catastrofale verspreiding van Covid-19, maar de heersende klasse. Een echte verandering in de publieke opinie van miljoenen mensen is alleen mogelijk als er een industriële en politieke beweging van de arbeidersklasse is tegen het hele pandemiebeleid van de financiële oligarchie.
De campagne tegen “vaccinatie” is de laatste fase in het verzet van de heersende klasse tegen alle maatregelen om de pandemie in te dammen. Het is diep tragisch dat veel van degenen die gevangen zitten door deze campagne hun eigen leven en dat van familieleden en collega’s in gevaar brengen door zich niet te laten vaccineren.
Niet alleen is er geen massale voorlichtingscampagne geweest om vaccinatie te bevorderen, maar de heersende klasse heeft tijdens de pandemie een systematische desinformatiecampagne gevoerd die is gekoppeld aan de bevordering van reactionaire en antiwetenschappelijke opvattingen op langere termijn.
De hele reactie van de heersende klasse op de pandemie is beladen met bedrog en misdaad. Van het aanvankelijk kleineren van het gevaar tot pogingen om arbeiders te dwingen te werken terwijl de pandemie zich nog steeds verspreidde; op de leugenachtige bewering dat China verantwoordelijk was voor de massale uitsterving – en niet de kapitalistische oligarchie, die weigerde de nodige maatregelen te nemen om het te stoppen.
Het beleid van de regering-Biden, voortbouwend op dat van de regering-Trump, lijkt bijna expres om het publieke scepticisme aan te wakkeren. Trump en zijn fascistische volgelingen hebben vanaf het begin alle pandemische maatregelen veroordeeld, lockdowns aangevallen en gezworen Michigan en andere staten te “bevrijden” met zelfs beperkte pandemische maatregelen. In de door de Republikeinen geregeerde staten is er nu een verwoestende combinatie van lage vaccinatiegraad en stijgende infectiegraad, terwijl de deltavariant zich ongecontroleerd verspreidt. De gouverneur van Alabama, Kay Ivey, geeft de niet-gevaccineerden de schuld van het stijgende aantal infecties, maar het was haar eigen partij die de campagne leidde om de pandemie te bagatelliseren.
De regering van Biden heeft van het hervatten van het klassikaal onderwijs een topprioriteit gemaakt – ongeacht de impact op leraren en studenten – zodat ouders kunnen terugkeren naar de fabrieken en kantoren. Nadat de regering van Biden beweerde dat de pandemie in wezen voorbij was, lieten de Amerikaanse ziektebestrijdingsinstanties Centers for Disease Control and Prevention (CDC) de maskervereiste vallen. Omdat de daaropvolgende explosieve toename van de deltavariant een zekere koerswijziging onvermijdelijk maakte, zag de overheid zich nu genoodzaakt om in beperkte mate terug te gaan en het dragen van mondkapjes voor gevaccineerde personen onder bepaalde omstandigheden te ondersteunen.
Massale vaccinaties zijn slechts een onderdeel van een wereldwijde campagne om het virus uit te roeien – naast maskers, afstandsregels, massatests en de stopzetting van alle niet-essentiële productie totdat de hele wereldbevolking is beschermd. Een dergelijke inspanning, die moet worden betaald in de biljoenen die door de superrijken zijn verzameld, vereist de politieke interventie van de arbeidersklasse tegen het beleid van de heersende kapitalistische elite, die te allen tijde voorrang geeft aan winst boven mensenlevens en de belangen van rivaliserende natiestaten boven collectieve Erkenden de behoeften van de mensheid.
Op mondiaal niveau heeft de overgrote meerderheid van de mensheid nog steeds geen toegang tot vaccins, omdat de vaccinproducerende landen van de geïndustrialiseerde wereld praktisch de volledige voorraad hebben opgepot. Amper één procent van de bevolking in Afrika is volledig gevaccineerd. De kansen in Zuid- en Zuidoost-Azië zijn niet veel beter. En de enorme sociale polarisatie in elk kapitalistisch land betekent dat terwijl de rijken en de hogere middenklasse gemakkelijk toegang hebben tot vaccinaties, de armen praktisch niet.
Dat geldt ook voor de welvarende landen. Een belangrijke barrière voor vaccinatie in de Verenigde Staten is armoede – zowel voor degenen die in stedelijke sloppenwijken wonen als in een isolement op het platteland. Uit een recente studie bleek dat volgens het US Census Bureau meer dan de helft van de niet-gevaccineerde Amerikanen in huishoudens leeft met een jaarinkomen van minder dan $ 50.000. De auteurs van het onderzoek merken op dat “het jongleren met werkuren en kinderopvang belangrijker kan zijn dan politiek” bij het verklaren van het niet vaccineren ondanks een overvloed aan vaccins.
Politieke arbeidersklasse moet politieke onverzettelijkheid en geduldige verlichting combineren. Het ontwikkelen van een klassenbewuste arbeidersbeweging door de organisatie van actiecomités voor veiligheid op elke werkplek zou werknemers – vooral die in de gezondheidssector – in staat stellen een politieke campagne voor universele vaccinatie te leiden en hun klasse te beschermen tegen de dodelijke dreiging van de pandemie.
Het bestrijden van de pandemie is niet alleen een medische kwestie. Het vereist een politieke strijd van de arbeidersklasse tegen het kapitalistische systeem. Reageren op de pandemie in de zin van de volksgezondheid vereist een wereldwijd plan en coördinatie, die alleen kunnen worden bereikt door internationaal revolutionair leiderschap op te bouwen en de macht te grijpen door de arbeidersklasse.