Zijn radicale dierenrechtenactivisten verantwoordelijk voor de omvang van de schade door het Covid-vaccin?

Zoals de informatie er nu uitziet, dragen dierenwelzijnsorganisaties een groot deel van de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat dierproeven in Europa niet meer mogelijk zijn.

Met het door de dierenwelzijnsorganisaties afgedwongen dierproefverbod, zijn er natuurlijk geen mogelijkheden om medicijnen en vaccins te testen en te onderzoeken voordat ze op mensen worden gebruikt.

Het is geen argument dat dierproeven elders kunnen plaatsvinden en dat er door de migratie naar Azië waarschijnlijk meer dierproeven zullen plaatsvinden.

Want publicaties over deze dierproeven worden vaak gemaakt in andere talen, met vertaalfouten, met andere mensen, en gemaakt door mensen van wie de ernst niet op afstand kan worden ingeschat. Het de facto verbod op dierproeven in Europa elimineert ook praktisch de mogelijkheid om studies en claims te controleren.

Men kan er dus van uitgaan dat dierenwelzijnsorganisaties verantwoordelijk zijn voor een groot deel van de Covid-vaccinschade, en dat dit waarschijnlijk minder zou zijn als deze dierproefverboden, die in de praktijk bestaan, niet zouden bestaan. (Wat niet wil zeggen dat de vaccinatievoordelen in het algemeen niet veel groter kunnen zijn dan de vaccinatieschade)

Binnen de Oostenrijkse regering ligt deze verantwoordelijkheid bijvoorbeeld vaak bij de Groenen of de ex-Groenen. VGT- baas Balluch was lang Groen politicus of lid voordat hij overstapte naar de Pilz-lijst, die toen faalde vanwege de vier procent horde, misschien ook vanwege Balluch. Maar ook hier in de Nederlandse kennen we politieke partijen waaronder partij voor de dieren die liever geen dierproeven meer wil.

De door dierenwelzijnsorganisaties gedwongen migratie van dierproeven, bijvoorbeeld naar Azië, is ook economische schade voor Oostenrijk en Europa. Dit verslechtert de Oostenrijkse of EU-handelsbalans en versterkt landen in het Verre Oosten die veel slechtere normen hebben voor dierenwelzijn dan Oostenrijk of de EU. En het vergroot de Oostenrijkse en Europese afhankelijkheid van Zuidoost-Azië en het voorkomt zelfvoorziening. Als Europa volledig afhankelijk is van Amerikaanse ratingbureaus en dierproeflaboratoria in het Verre Oosten, is de kans groot dat het slachtoffer wordt van grootschalige fraude, waarvoor in veel gevallen geen juridische stappen bestaan, geen compensatie en geen compensatie beschikbaar op mondiaal niveau, neemt ook toe.

Vanuit dit oogpunt zijn de dierenwelzijnsorganisaties en het door hen opgelegde verbod op dierproeven er ook grotendeels verantwoordelijk voor dat medicijnen en vaccins direct op mensen moeten worden uitgeprobeerd.

Als kleine, niet-invloedrijke politieke groepering en dierenwelzijnsorganisaties, kan het voor u natuurlijk volkomen irrelevant zijn welke schade u elders aan het totale systeem zou toebrengen als uw eigen eisen zouden worden uitgevoerd.

Maar met de toenemende macht en de toenemende assertiviteit van dierenwelzijnsorganisaties, is er ook een toegenomen verantwoordelijkheid om de schade aan het systeem als geheel aan te pakken, die hun eigen eisen zou veroorzaken , die vaak zijn afgestemd op de vaak radicale leden, IN HET GEVAL VAN HANDHAVING .

De dierenwelzijnsorganisaties voldoen momenteel niet aan deze toegenomen verantwoordelijkheid, die overeenkomt met de toegenomen macht.

Naar de historische:

Het thalidomide-schandaal in de jaren zestig kon ook in Duitsland zo grote proporties aannemen met zoveel misvormde kinderen omdat er geen dierproeven werden gedaan op drachtige dieren!