Deze website verkondigt dat hij bedoeld is voor mensen die ‘niet klagen‘. Wat echter niet betekent dat ik het als mijn roeping zie om mensen spijkerhard te confronteren met hun eigen falen, en dat als het noodlot hen treft dat niet mijn probleem is. Ik realiseer mij nu dat het geïnterpreteerd kán worden als de strijdkreet van het ‘Verlichtingsdenken‘: ‘Ieder voor zich!’ En sterf maar met je gejank. Zo zit ik er echter niet in, en eenieder die hier al langer meeleest zal dat ook beseffen.
Anderzijds ligt het ook niet op mijn pad om mensen die consequent verkeerde keuzes maken steeds weer de helpende hand te reiken, tenzij het mijn naasten zijn. Dan nóg moet je ook een keer durven zeggen: ‘Stop whining! Grow up!’ Wordt een keer volwassen!
Hanneke Chin-A-Fo, redacteur bij NRC, stelde in een artikel over de strijd tussen China en de VS rondom ‘Corona‘, dat de Verenigde Staten het lelijk laten afweten als ‘Leider‘, maar dat China die rol nog niet ‘overtuigend‘ overneemt. Maar wat nou als China die rol ook helemaal niet over wíl nemen? Als ze wel willen helpen, maar niet onze luier willen verschonen?
In al haar externe communicatie benadrukt ‘Beijing‘ dat ze terug willen naar een wereld met soevereine landen. Naar een wereld waarin ‘interne aangelegenheden‘ ook ‘interne aangelegenheden‘ zijn waar andere landen zich niet mee moeten bemoeien. Waarbij ze overigens Taiwan en Hong Kong, niet zonder reden, zien als een onvervreemdbaar deel van China. Dus omgekeerd mogen we dan ook niet verwachten van ‘Beijing‘ dat ze ons komen vertellen hoe wij onze problemen op moeten lossen. Zij kiezen voor ‘Lockdown-en-uitstampen‘. Dat andere landen zich daaraan niet conformeren, is hún zaak.
Tegen die achtergrond is het logisch dat ‘Beijing‘ zich ergert aan het gejank van ‘westerse‘ landen, met de Verenigde Staten voorop, omdat China iets verkeerd heeft gedaan. Wie in de Verenigde Staten, en elders, meent dat de Chinese reactie overtrokken was, waardoor de rest van de wereld op het verkeerde been werd gezet, met als gevolg dat hun nationale economie nu als een nachtkaars uitgaat, staat tegen de verkeerde boom te plassen.
Al vér voor ik mijn eigen ‘Niet Janken‘-blog begon, participeerde ik op forums in discussies over dezelfde economische, politieke en geostrategische kwesties als nu. Geactualiseerd, maar niet wezenlijk veranderd, omdat de trendlijnen niet veranderd zijn. Het maakt geen hout uit wie er president van de Verenigde Staten is. Wie dacht dat Trump een einde ging maken aan de ‘Forever Wars‘, is net zo bedrogen uitgekomen als degenen die dachten dat Obama het roer om zou gooien na de periode Bush, en alle leugens die ons (in het westen) de ene na de andere expansionistische oorlog binnen zogen.
Anders dan menig commentator heb ik niet het idee dat ik kan bijdragen aan het veranderen van de wereld, wat voorkomt dat ik compromissen met de ‘Duivel‘ sluit. Artikelen van Steve Watson heb ik hier in het verleden met instemming aangehaald via ‘links‘ in mijn eigen bijdragen. Nu schrijft hij over een meerderheid van de Australiërs die ‘geloven‘ dat China iets verbergt met betrekking tot dat virus. Lekker laten geloven, Steve. Geloven doe je in de kerk, met geloofsgenoten. Mensen zijn beïnvloedbaar. Kom maar terug als je bewijzen hebt. Tot dat moment is het propaganda. ‘Gospel‘. En inderdaad, een ‘Conspiracy Theorie‘. Jouw persoonlijke instinct verandert daar niks aan. En natuurlijk mag je argwaan hebben, als je je maar realiseert dat het vooralsnog feitenvrij is.
Wat niet feitenvrij is, is dat Mike Pompeo onverkort doorgaat met de ‘Regime Change‘ agenda van de ‘Warparty‘, en dat de Verenigde Staten in Somalië bombardementen uitvoert, terwijl Joe Biden in Oekraïne in staat van beschuldiging is gesteld wegens omkoping/chantage, na het uitlekken van een telefoongesprek met Porochenko, de ‘Chocoprins‘ die Obama en Biden aan de macht hadden geholpen via een coup, waardoor de democratisch gekozen regering werd afgezet. Trump is er niet alleen niet in geslaagd de Verenigde Staten uit al die wespennesten terug te trekken, maar hij is nog steeds druk met het opzoeken van nieuwe wespennesten. Iran, Venezuela, Cuba en nu ook China.
En wat doet China?
China steekt grof geld in research ten behoeve van haar eigen technologische industrie. Het artikel waarin daar melding van wordt gemaakt treft u HIER. In dat artikel ook weer ‘links‘ naar andere bronnen, maar sta even stil bij de kop. China zou de Verenigde Staten willen overvleugelen, en dat zou de motivatie zijn voor die injectie van kapitaal. De realiteit is echter dat de Verenigde Staten recent alles op alles zetten om bepaalde producten die China (nu nog) importeert uit de Verenigde Staten te onthouden aan producenten in dat land. Dus ze hebben in China geen keus. Behalve op hun rug gaan liggen en zich overgeven aan Donald J. Trump en de ‘Warparty‘, wat niet gaat gebeuren.
Waar we getuige van zijn, dat zijn de laatste stuiptrekkingen van het ‘Globalisme-Oude-Stijl‘, en de geboorte van het ‘Globalisme-Nieuwe-Stijl‘. In de ‘Oude Stijl‘ was er sprake van een in beton gegoten rolverdeling, met de Verenigde Staten, via haar ‘PetroDollar‘, als Heer en Meester. Als politieagent, (benevolent) dictator, en ‘Bank-van-Lening‘. Dat ‘benevolent‘ hebben ze nooit waargemaakt, door weeffouten in het denken, waardoor de keuzes niet ‘wijs‘ waren, maar zelfzuchtig. Zie de manier waarop de ‘Chicago Boys‘ het totaal verpest hebben in Rusland en andere landen van het voormalige ‘Warschau Pact‘, en de ‘Sovjet Unie‘. Waarna geen koerswijziging plaatsvond, maar de ‘Warparty‘ gas gaf. ‘Snel! Voor ze in Moskou weer opkrabbelen!‘ Met als gevolg dat de NAVO/EU wel beestachtig snel haar gebied heeft uitgebreid, maar de situatie voor de bevolking er eerder alleen nog maar slechter door werd. Want ‘Chicago Boys‘ zijn niet geïnteresseerd in armoedebestrijding. Integendeel!
‘Nieuwe Stijl‘ kent geen Heer en Meester, vooralsnog. In ‘Moskou‘ én in ‘Beijing‘ is de conclusie dat die feodale opzet gedoemd is. Dat het niet kán. Dat je van de wereld niet een ‘Sovchoz‘ moet willen maken. Daar hebben ze in Rusland en China al eerder leergeld mee betaald, en een ezel stoot zich in het algemeen geen twee keer aan dezelfde steen. Maar waar we daar in het ‘westen‘ ideologisch geen enkele affiniteit mee zeiden te hebben, was de verleiding kennelijk tóch te groot om het niet zelf ook een keer te proberen, maar dan op wereldschaal. Laten we hopen dat onze ‘Leiders‘ begrijpen dat ‘Oude Stijl‘ niet gaat werken, voordat we door een ‘Holodomor‘ moeten om dat te beseffen.
Nu gaan zitten wachten op Chinees leiderschap, of de strijd aanbinden tegen China om dat te voorkomen, zijn twee gedoemde strategieën. Intern je zaakjes op orde brengen, en zorgen dat je zindelijk wordt, zodat je geen luier meer nodig hebt, is onze enige realistische kans. ‘Grow up! ‘ Laat dat speelgoed dat ‘BOEM!’ zegt liggen, en ga iets nuttigs doen met je leven. Zeker voor Nederland geldt, dat als we nu niet de schouders zetten onder het weer op gang brengen van de ‘op sterven na dode‘ wereldhandel, en ideologisch bevlogen en slaafs achter de ‘Leider van de Vrije Wereld‘ aan blijven sjokken, in de hoop dat we dan ‘Globalisme Oude Stijl‘ weer tot leven kunnen wekken, we van een extreem koude kermis thuis gaan komen.