Het New START-verdrag, wereldwijde vrede en veiligheid, de Covid-19 pandemie en vaccinatie, economisch herstel en klimaatbescherming, behoren tot de vele uitdagingen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd. Ze benadrukken allemaal de dringende noodzaak van internationale samenwerking als enige remedie, de enige oplossing.
De Russische president Vladimir Poetin stuurde nieuwjaarswensen aan de verkozen president van de VS Joe Biden en andere wereldleiders die opriepen tot meer internationale samenwerking. De boodschap is relevanter dan ooit en moet in acht worden genomen.
De verwoestende wereldwijde impact van de coronaviruspandemie in het afgelopen jaar op de menselijke gezondheid en economische omstandigheden is misschien wel de meest duidelijke illustratie van de noodzaak van internationale samenwerking en solidariteit. We zitten allemaal samen in deze crisis en we moeten er samen uitkomen. Aangezien de wereld vaccins ontwikkelt om de ziekte te overwinnen, moet er een systematisch proces en een geest van samenwerking zijn tussen alle landen om een effectieve beheersing van de pandemie te waarborgen. De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov had gelijk toen hij elke politisering van vaccins vermaande, die de noodzakelijke uitroeiing van de ziekte alleen maar zal dwarsbomen. Ook met het oog daarop is het in dit verband betreurenswaardig dat de Verenigde Staten sancties opleggen aan andere landen die hun toegang tot vaccins belemmeren. Inderdaad, het is verwerpelijk dat enig land op dit kritieke moment sancties toepast. De economische beperkingen van de Europese Unie die onder meer Rusland, Syrië en Venezuela worden opgelegd, zijn een ander verwerpelijk voorbeeld. Dergelijke maatregelen zijn flagrant in strijd met het principe van samenwerking en solidariteit en zijn uiteindelijk zelfvernietigend. Dit jaar moet het einde komen van eenzijdige sancties, die correct moeten worden gedefinieerd als een misdaad tegen de menselijkheid.
Het New START-verdrag dat de nucleaire wapens van de Verenigde Staten en Rusland beperkt, is een ander flagrant voorbeeld van de noodzaak van samenwerking. Het tien jaar oude verdrag loopt over een paar weken af, omdat de vertrekkende Trump-regering weigerde het te verlengen, ondanks ernstige oproepen om dit te doen vanuit Rusland. Als New START wordt opgegeven, zal het een enorme stap achteruit zijn die de wereldwijde veiligheid en vrede ondermijnt. Een nieuwe wapenwedloop doemt op. Verkozen president Biden heeft aangegeven voorstander te zijn van verlenging van het verdrag. Als hij op 20 januari wordt ingehuldigd, moet Biden er een topprioriteit van maken.
Maar hier is de vangst. Biden en vele anderen in zijn aanstaande regering, evenals de bredere Amerikaanse politieke klasse, zijn geobsedeerd door anti-Russische ideologie. Deze vijandigheid heeft de afgelopen vier jaar de Amerikaanse politiek en media gedomineerd. Het is een anachronistische terugkeer naar de Koude Oorlog. De meest recente uiting zijn de hysterische en ongegronde beweringen van Russische cyberaanvallen op Amerikaanse regeringen en bedrijven. Inderdaad, verre van het zoeken naar samenwerking en een reset in de bilaterale betrekkingen, zweert Biden bij zijn aantreden vergelding tegen Rusland. Dit is waanzin. Men kan zich de arrogante en onwetende minachting voorstellen die de nieuwe president toonde toen hij Poetins nieuwjaarsbrief ontving.
Desalniettemin heeft de wereld een baanbrekende verandering ten goede ondergaan. De Verenigde Staten hebben niet langer de unipolaire dominantie die ze konden claimen nadat de Sovjet-Unie bijna 30 jaar was ingestort. Er ontstaat een multipolaire wereld waarin Washington niet langer een mondiaal monopolie of veto heeft op ontwikkelingen.
De ondertekening vorige week door de Europese Unie en China van een belangrijk handels- en investeringspact is een duidelijk signaal van deze nieuwe multipolaire wereld.
De praktische noodzaak van partnerschap en vooruitgang prevaleerde boven een ideologie van confrontatie. De Brede Investeringsovereenkomst is een mijlpaal in de richting van verdere integratie van naties en economieën. Het heeft ook meer voordelen voor het hele Euraziatische continent, van het verre oosten van Rusland tot de westelijke boog van Europa. Het was ook heel opmerkelijk hoe de Verenigde Staten bezwaar maakten tegen de EU
het sluiten van dit akkoord met China, dat zeven jaar in de maak was.
De behoeften en middelen van de huidige wereldeconomie maken de nul-sommentaliteit in de stijl van de Koude Oorlog tot een overblijfsel uit het verleden. Het is onhoudbaar en niet levensvatbaar. Het is gevaarlijk en destructief. Het is een belemmering voor wereldwijde vooruitgang.
Helaas vormen de Verenigde Staten en hun heersende klasse de grootste opslagplaats van deze regressieve ideologie. De aard van de Amerikaanse kapitalistische macht is gebaseerd op imperialistische hegemonie. Confrontatie is de valuta van haar ambities. Samenwerking is een gruwel.
We hoeven alleen maar te kijken naar de huidige reeks internationale spanningen. Vrijwel allemaal hebben ze de Verenigde Staten als gemeenschappelijke noemer. Of het nu gaat om spanningen met Rusland over het expansiedrift van de NAVO en niet-aflatende russofobie die dagelijks in de Amerikaanse media uitbarsting, of spanningen met China over de Zuid-Chinese Zee en Taiwan, of spanningen met Iran door Amerikaanse militaire dreigingen in de Perzische Golf. De lijst met Amerikaanse agressie gaat maar door. Oorlog is het ultieme en onontkoombare resultaat van de ideologie die het Amerikaanse regime domineert. Maar zelfs zonder een catastrofale uitkomst van oorlog, wordt de manifestatie van confronterende ideologie gezien in een overvloed aan verderfelijke problemen, van armoede, onzekerheid tot gefrustreerde samenwerking tussen naties en de vele schade die dit met zich meebrengt voor de menselijke ontwikkeling en gezondheid.
We hebben een punt in de geschiedenis bereikt waarop confrontatie en conflict in geen enkele vorm meer te rechtvaardigen zijn. Ze worden naakt gezien als de criminele functie van het Amerikaanse kapitalisme. Cosmetische propaganda kan de lelijkheid die eronder ligt niet langer verbergen.
De enige weg vooruit is samenwerking in de geest van gemeenschappelijke menselijkheid en wederzijdse economische planning. En er is veel om hoopvol op te zijn – ondanks de angstaanjagende oorlogsdreigingen waar de heersers van de Verenigde Staten synoniem voor staan.
Gelukkig nieuwjaar van Indignatie, denk aan een donatie of klik eens een keer op onze sponsors zodat wij ook in 2021 door kunnen gaan! Ik wens de wereld vrede en welvaart met een moed die gebaseerd is op het geloof in onze gemeenschappelijke menselijkheid en het vermogen om alles te overwinnen door samenwerking en solidariteit.