Indignatie redactie 
Joe Biden gaat voor de kern: het aanvallen van MAGA-waanzin zou de winnende boodschap voor 2024 kunnen zijn.
Biden noemt de ‘wraak en wraakzucht’ van een anti-Amerikaanse ‘extremistische beweging’. Zullen de media het merken?.
Joe Biden hield vorige week een toespraak die grotendeels onopgemerkt bleef in de pers, en dat is echt jammer. Het was misschien wel de beste toespraak die hij ooit heeft gehouden, en als mensen het daadwerkelijk zouden zien of horen, zou het hen misschien een beetje geruststellen over zijn vooruitzichten bij de volgende verkiezingen. Hij is nooit een groot spreker geweest, maar als hij over de bedreiging voor de democratie spreekt, is hij uitstekend geweest.
Dit is zijn vierde dergelijke toespraak, die een weerspiegeling is van een oprechte inspanning van zijn kant waaraan we allemaal aandacht moeten besteden. Hoewel we ons allemaal pijnlijk bewust zijn van de antidemocratische wending van rechts, is hij tenslotte de feitelijke president. Het spreekt voor zich dat hij dit vanuit een ander perspectief bekijkt. Het feit dat hij zo vastbesloten is om alarm te slaan, zou veel meer aandacht moeten krijgen dan nu het geval is.
Na een bizarre hoorzitting over het impeachment-onderzoek vorige week, waarbij leden van het Republikeinse Huis schandalige lasterpraatjes tegen Biden uitten zonder een greintje bewijs en een primair debat van de Republikeinse Partij waarbij de kandidaten tegen elkaar schreeuwden als dronken voetbalfans, reisde Biden naar Arizona om open het John McCain Instituut en de bibliotheek.
Hij sprak uitvoerig over zijn lange vriendschap met de voormalige senator en herinnerde mensen aan een tijd waarin de verdeeldheid tussen de twee partijen niet zo uniform bitter en vijandig was als nu.
Maar daar bleef hij niet te lang bij stilstaan. Hij gebruikte de erfenis van McCain, de patriot die nooit Trump was, om zich te richten op de aanval van de MAGA-beweging op de democratie. Hij zei dat het voor de overleden senator ‘land eerst was’, waarbij hij subtiel met de vinger wees naar de hedendaagse Republikeinen die Donald Trump vóór de Grondwet plaatsten. Hij zei:
Laat ik beginnen met de kernprincipes. Democratie betekent de heerschappij van het volk, niet de heerschappij van monarchen, niet de heerschappij van de rijken, niet de heerschappij van de machtigen. Ongeacht de partij betekent dit het respecteren van vrije en eerlijke verkiezingen; het accepteren van de uitkomst, winnen of verliezen. Het betekent dat je niet alleen van je land kunt houden als je wint.
Democratie betekent het afwijzen en verwerpen van politiek geweld. Ongeacht de partij is dergelijk geweld nooit, nooit, nooit acceptabel in Amerika. Het is ondemocratisch en mag nooit worden genormaliseerd om de politieke macht te bevorderen.
Hij vertelde hoe het is om wereldleiders te ontmoeten die hem vragen: “Gaat het wel goed?” en die zich afvragen of Amerikanen begrijpen hoe onstabiel dit grote, machtige land voor de rest van de wereld lijkt. ‘Er is iets gevaarlijks aan de hand in Amerika’, zei hij. “Er is een extremistische beweging die de fundamentele overtuigingen van onze democratie niet deelt: de MAGA-beweging.”
Hij zei dat de beweging haar aanvallen niet verborgen hield, maar deze “openlijk promootte – waarbij de vrije pers werd aangevallen als de vijand van het volk, de rechtsstaat werd aangevallen als een belemmering, waardoor kiezersonderdrukking en verkiezingsondermijning werden gestimuleerd.” Vervolgens maakte hij zijn punt nog duidelijker:
Ze dringen een idee aan dat de verslagen voormalige president tijdens zijn ambtstermijn heeft geuit en dat volgens hem alleen op hem van toepassing is. En dit is een gevaarlijk idee: deze president staat boven de wet, zonder grenzen aan de macht. Trump zegt dat de grondwet hem, citaat, “het recht gaf om te doen wat hij wil als president”, einde citaat. Ik heb nog nooit een president dat voor de grap horen zeggen. Niet geleid door de Grondwet of door gemeenschappelijke dienstverlening en fatsoen jegens onze mede-Amerikanen, maar door wraak en wraakzucht.
Weten de meeste Amerikanen zelfs dat Trump deze beweringen heeft gedaan? Ik denk niet dat ze dat doen. Ik ben verbaasd dat de media het van zich afschudden toen hij meer dan eens verkondigde: “Ik heb een Artikel II [van de Grondwet] dat zegt dat ik kan doen wat ik wil.” Elke president of presidentskandidaat die zoiets zegt, zou automatisch diskwalificerend moeten zijn, maar op de een of andere manier was dat niet het geval.
Biden spoorde de Amerikanen aan om deze dreiging serieus te nemen en te erkennen dat de hele zaak uiteenvalt als deze mensen de macht mogen grijpen. Het was een eenvoudige en ongecompliceerde toespraak zonder veel mooie retoriek, slechts een krachtige, duidelijke veroordeling van iets gevaarlijks dat in onze samenleving gebeurt en op de een of andere manier door te velen als ‘business as usual’ is geaccepteerd.
Na die toespraak ging Biden aan tafel met John Harwood van ProPublica voor een interview dat grotendeels over hetzelfde onderwerp ging. Neem de tijd om ernaar te kijken en vraag jezelf dan af of je kunt geloven dat deze man op de een of andere manier arbeidsongeschikt is of een cognitieve beperking heeft.
Neem dan de tijd om het interview van Donald Trump op ‘ Meet the Press ’ te bekijken. Het is nogal een vergelijking.
Er hangt veel angst in de atmosfeer over de kansen van Biden op herverkiezing. Als het bijna onbegrijpelijk lijkt dat dit zelfs maar in de buurt zou kunnen komen, bedenk dan dat dit geen normale politieke omstandigheden zijn en dat de Republikeinse partij vrijwel is uitgegroeid tot een sekte in plaats van een politieke partij. Biden zegt dat niet helemaal, maar het concept komt luid en duidelijk naar voren in zijn opmerkingen.
Dus hoewel veel van de gebruikelijke verdachten eisen dat de president praat over ‘keukentafelkwesties’, lijkt hij te erkennen dat er iets diepers aan de hand is dan de economische malaise. Daarom hebben de opmerkelijke arbeidsmarkt en de afnemende inflatie de mensen niet het gevoel gegeven dat ze beter.
Biden begrijpt dat een meerderheid in dit land simpelweg bang is dat Amerika op een fundamentele manier ontspoord is, en niet weet hoe ermee om te gaan, of zelfs maar hoe het te definiëren. Velen van ons delen het gevoel dat er ondanks alle clowneskheid van Donald Trump iets ernstig destabiliserends gebeurt. We zien hem elke norm, elke regel en elke wet aan zijn laars lappen, terwijl zijn volgelingen hem aanmoedigen.
We zien het in de bijna unanieme verdediging van rechts van wat er op 6 januari 2021 is gebeurd. We zien het in de waanzinnige wapenfetisj, de ongecontroleerde verspreiding van complottheorieën en de groeiende autoritaire impuls. We zien het in het verbod op boeken, in de zinloze wreedheid jegens transkinderen en in de ontkenning van COVID. We zien het aan het feit dat elke keer dat ‘conservatieven’ de macht krijgen om dat te doen, ze grondwettelijke rechten beginnen weg te nemen.
Bidens vasthoudendheid om hierover te praten, ondanks de bezwaren van veel democratische strategen en experts, getuigt van vertrouwen in zijn eigen oordeel – dat in 2022 juist bleek te zijn, toen hij hun pleidooien negeerde om zijn slotargument vóór de tussentijdse verkiezingen te veranderen van politiek extremisme in economie. Amerikanen zijn voelbaar nerveus en opgewonden, en het gaat niet om de prijs van eieren of benzine. Het gaat over vrijheid. Hun angst is terecht, en Joe Biden begrijpt het.
