De afschuwelijke en onbestrafte oorlogsmisdaden van Oekraïne – “The Nightingale Battalion” & “The SS Galicia Division.”

Oekraïne Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder een voorbeeld van hoe de afwezigheid van een volwassen wet op de vrijheid van informatie onze zogenaamde vrije samenleving kennis ontkent waar we recht op hebben.

Oekraïne Onder ons huidige systeem blijven de politieke misleidingen en leugens uit de geschiedenis onopgemerkt en worden ze niet onthuld. Maar toevallig kwamen we een verontrustende herinnering hieraan tegen in een goed verborgen televisiedocumentaire die op de geblokkeerde lijst blijft staan. Het wordt niet getoond en is onbekend voor de rest van de wereld, misschien zelfs gecensureerd door een of andere verborgen hand.

In 1947 keurde de Labour-regering van Clement Attlee het overbrengen naar Groot-Brittannië goed van de overblijfselen van een hele divisie van de nazi-Waffen-SS, die zo’n 8.000 man telt. De 14e SS-divisie, de Galizien (Galicië) genaamd, bestond volledig uit Oekraïners, voornamelijk uit het Poolse Oekraïne dat na het Molotov-Ribbentrop-pact van augustus 1939 door de Sovjets was overgenomen.

De aankomst van de Oekraïense SS’ers werd destijds grotendeels niet bekendgemaakt en ze werden in tijdelijke kampen over het land verspreid in afwachting van hervestiging. Vijftienhonderd van hen leven nog steeds in Groot-Brittannië, hun geschiedenis en achtergrond gehuld in mysterie. Er blijven echter diepe vermoedens bestaan ​​over hun rol als belangrijk onderdeel van Hitlers oorlogsmachine aan het oostfront.

De ongebruikte (onderdrukte?) documentaire van een uur werd geproduceerd door Julian Hendy, een getalenteerde televisieschrijver en historicus. Het was gepland om in 1999 op Yorkshire TV te worden vertoond, maar werd op korte termijn ingetrokken met de belofte dat het een jaar later zou worden vertoond. Sindsdien is het stil. De BBC raakte op een gegeven moment betrokken bij discussies over Hendy’s film, maar trok zich terug.

De film is een verbluffende documentaire over een fase van de tweede wereldoorlog die nog moet worden verklaard. Hendy toont de Galizien SS-divisie die betrokken is bij gruwelijke oorlogsmisdaden in Oekraïne en Slowakije. Hij levert ooggetuigenverslagen en documentatie van de moord door middel van schieten, bombardementen, ophanging, verminking en gruwelijke marteling van iedereen die opviel in het verzet tegen de nazi’s – of het nu Polen, Russen, Oekraïners, Slowaken, Joden en niet-Joden, partijdige vechters of mensen die gewoon het dorpsleven leiden. Hele dorpen werden verwoest door brandbombardementen; lichamen werden in massagraven gegooid. Het grimmige verhaal is bekend genoeg voor degenen onder ons die weten wat er aan dat oorlogsfront is gebeurd – maar hier is nieuw bewijs van iets dat een nieuwe en sinistere connotatie heeft, namelijk de Britse connectie.

Aan het einde van de oorlog glipten de overblijfselen van de 14e SS-divisie weg van het Sovjet-bezettingsleger naar Oostenrijk om gevangen te worden genomen onder de Britten (een betere optie dan de Sovjets). Ze waren eerst in Oostenrijk en later in Italië gelegerd voor ondervraging – de meeste terloops en zonder deskundige tolken om details te controleren.

Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken vroeg de vooraanstaande oorlogsheld brigadegeneraal Sir Fitzroy Maclean om zijn deskundige blik op de Oekraïners te werpen. Hij deed dat, maar vond de taak buitengewoon moeilijk zonder geschikte back-upmiddelen. Zijn rapport aan Londen lijkt de Oekraïners toestemming te hebben gegeven om Groot-Brittannië binnen te komen – hoewel wat Fitzroy Maclean daadwerkelijk aan Londen rapporteerde nog verre van duidelijk is. In ieder geval werden de voormalige Waffen SS’ers in 1947 naar Groot-Brittannië verscheept, met hun IJzeren Kruis in hun zakken en Heinrich Himmler’s lofprijzingen privé nog steeds in hun geheugen gegrift (ze werden persoonlijk geëerd door Himmler na een van hun brutalere escapades in Slowakije. ).

Niet lang na hun aankomst in Groot-Brittannië, toen de meesten van hen waren opgenomen in het Britse leven, zouden een aantal voormalige SS’ers zijn gerekruteerd door de Britse militaire inlichtingendienst. Het doel was om hen te infiltreren in de USSR – de koude oorlog bereikte immers een hoogtepunt en deze mannen hadden veel kennis en ervaring van een bijzonder kwetsbaar deel van de Sovjet-Unie. Er zijn hier geen verrassingen, maar we weten nog lang niets over die buitengewone episode, ervan uitgaande dat er waarheid in de bewering zit.

De koude oorlog is voorbij, de Sovjet-Unie is verdwenen, de commissie voor oorlogsmisdaden is opgeheven; er zijn nog maar 1.500 van de oude Galizien-jongens over. Waarom dan die ophef over de documentaire? Werd het getrokken door Yorkshire TV en anderen, omdat het een verwaarloosbare kijkkracht had? Zijn er nog steeds goede redenen van nationale veiligheid die voorkomen dat het verhaal verteld wordt? Of kan het vertellen van dit huiveringwekkende verhaal vragen oproepen, en skeletten, die beter in hun stevig afgesloten kasten kunnen worden achtergelaten?

Er zijn nooit aanklachten ingediend tegen de mannen van de 14e SS-divisie. Misschien zal dat nooit gebeuren: misschien hebben we nu allemaal genoeg van vergelding. Maar niets van dit alles kan afdoende verklaren waarom een ​​opmerkelijke documentaire film op de plank blijft liggen en grotendeels onbekend blijft.

Hier is de film. Het is echt schokkend!