Ursula von Leyen – Brussel laat groene maatregelen varen nu de EU-leiders in paniek raken over plattelandsprotesten, komende verkiezingen en de dreiging van extreemrechts
Ursula von der Leyen gaf zich vorige week sneller over aan boze boeren dan je met een hooivork kunt schudden of een tractorlading mest buiten het Europees Parlement kunt dumpen. De voorzitter van de Europese Commissie, die naar verwachting volgende week haar kandidatuur voor een tweede termijn als voorzitter van de EU-uitvoerende macht zal aankondigen, vertelde de wetgevers dat de commissie een wetsvoorstel introk om het gebruik van chemische pesticiden tegen 2030 te halveren en in plaats daarvan meer overleg zou plegen.
De voorgestelde maatregel was een belangrijk onderdeel van de Europese Green Deal van de Commissie en haar Farm to Fork-strategie, bedoeld om de EU tegen 2050 koolstofneutraal te maken, de landbouw milieuvriendelijker te maken en de biodiversiteit te behouden.
Von der Leyens plotselinge wending ten opzichte van een van haar kenmerkende beleidsmaatregelen was niet slechts een poging om een zich verspreidende plattelandsopstand over het gehele continent over stijgende brandstofkosten, belastende milieuregels, prijskrampen in detailhandelaren en goedkope importen te bezweren. Het was ook een teken van groeiende paniek onder de reguliere partijen van de EU over de schijnbaar onverbiddelijke opkomst van extreemrechtse nationalisten in de aanloop naar de verkiezingen van juni.
Von der Leyen, een voormalige Duitse minister van Defensie, strijdt om de campagne van de centrumrechtse Europese Volkspartij voor de verkiezingen, ook al is ze zelf niet op zoek naar een zetel in het Europees Parlement. Haar kroning op een partijcongres op 6 en 7 maart tot Spitzenkandidat en (hoofdkandidaat) van de EVP om de commissie van 2024 tot 2029 te leiden, is een formaliteit, aangezien er geen andere kanshebber is.
Maar ze heeft haar groene beleid moeten afzwakken om een partij te kalmeren die zo geschrokken is van de “greenlash” tegen de netto-nulwetgeving, dat zij zich haastig probeert te herpositioneren als de stem van geleidelijke aanpassing in een tempo dat de burgers kunnen accepteren en zich kunnen veroorloven.
De EU-leiders probeerden nog een controversiële kwestie van tafel te halen door in december overeenstemming te bereiken over een al lang vastgelopen migratiepact dat strengere controles aan de buitengrenzen omvat, snellere procedures voor de behandeling van asielzoekers en het uitzetten van degenen wier aanvraag is afgewezen, en het delen van de lasten van de vluchteling. crisis tussen de EU-landen. Maar populisten zoals de Hongaarse premier Viktor Orbán blijven zich verzetten tegen de gedwongen keuze tussen het toelaten van ongewenste migranten en het betalen voor andere landen om hen onder het nieuwe systeem op te nemen.
Ik heb in januari ongepubliceerde opiniepeilingen voor het Europees Parlement gezien waaruit bleek dat eurosceptische, soevereinistische of populistische partijen in acht van de 27 EU-lidstaten de leiding hebben genomen, en in vier andere lidstaten op de tweede plaats staan. Bovendien behoren tot de landen waar extreemrechts het sterkst stemt de landen met de meeste zetels in het parlement – Duitsland, Frankrijk, Italië, Polen, Roemenië en Nederland.
Dit wordt beangstigend, en gebeurtenissen zoals de furore van de boeren spelen populisten als de Franse Marine Le Pen, de Duitse Alice Weidel en de Nederlandse extreemrechtse leider Geert Wilders in de kaart, die gedijen op het gemopper van de basis tegen de grootstedelijke elites.
“Het (pesticiden)voorstel is een symbool van polarisatie geworden”, gaf Von der Leyen toe in het parlement in Straatsburg. “Om vooruit te komen is meer dialoog en een andere aanpak nodig.” Mogelijk heeft ze het hek van de stal dichtgeslagen nadat het paard er vandoor was gegaan.
Boeren hebben traditioneel op de reguliere conservatieve en christen-democratische partijen gestemd, terwijl de socialisten en sociaal-democraten hun bastions in industriële stedelijke gebieden hadden. Denk aan voormalig president Jacques Chirac, de gaullistische boerenvriend, die joviaal op de achterhand van koeien sloeg in zijn kiesdistrict in het zuidwesten van de Corrèze of op de jaarlijkse landbouwbeurs in Parijs. Tegenwoordig stemmen deze kiezers eerder op de Nationale Rally van Le Pen, zo blijkt uit recente opiniepeilingen.
In Frankrijk halen de centrumrechtse Republikeinen, de erfgenamen van Chirac, amper 8% in de peilingen, terwijl de National Rally in de laatste onderzoeken boven de 30% uitkomt, en de nog verder rechtse Reconquest van anti-islamideoloog Éric Zemmour! neemt nog eens 6-8% in beslag. De lijst van Le Pen wordt aangevoerd door de charismatische 28-jarige Jordan Bardella, al lid van het Europees Parlement en partijvoorzitter, terwijl die van Zemmour wordt aangevoerd door Le Pens nichtje, Marion Maréchal, 34, een favoriet van de Amerikaanse extreemrechtse politieke strateeg Steve Bannon .
In Nederland leidde de onvrede onder boeren over de beteugeling van de stikstofuitstoot tot de plotselinge opkomst van de Boerenburgerbeweging , een partij die uit het niets kwam en de meeste stemmen behaalde bij de regionale verkiezingen van afgelopen maart. Veel van die protestkiezers zijn sindsdien overgestapt naar de Vrijheidspartij van Wilders, die bij de algemene verkiezingen in november bovenaan de peilingen stond en sindsdien meer terrein heeft gewonnen.
Het sussen van de opstand op het platteland kan boeren ervan weerhouden snelwegen te blokkeren of hooibalen voor overheidsgebouwen te verbranden, maar gezien de diepte van hun onvrede is het onwaarschijnlijk dat dit hen zal terugdrijven naar mainstream centrumrechts.
Het opgeven van groen beleid bij de eerste tekenen van problemen zal waarschijnlijk alleen maar tegenstanders van andere aspecten van het klimaatbeschermingsbeleid aanmoedigen, zoals het vervangen van fossiele brandstoffen door hernieuwbare energie, het bouwen van windmolenparken en zonneparken, het beperken van vervuilende voertuigen in steden of het belasten van CO2-uitstoot bij benzinestations. pomp of op de energierekening van uw huis.
Ironisch genoeg zijn de Groenen de partij die waarschijnlijk het meest zal lijden onder de woede van de boeren. Zij maken niet eens deel uit van de coalitie van centrumrechtse, centrumliberale en centrumlinkse partijen die de commissie en het parlement domineren. Uit recente opiniepeilingen blijkt dat de ecologen als gevolg van de “greenlash” tot een derde van hun 72 zetels in het 720 leden tellende parlement zullen verliezen .
Aan de andere kant heeft extreemrechts nog steeds veel potentieel, aldus een politiek adviseur die aan de campagne werkt. Incidenten waarbij migranten betrokken zijn, versterkt door xenofobe politici en desinformatiefabrieken op sociale media, kunnen worden uitgebuit om de publieke opinie in de aanloop naar de verkiezingen van juni aan te wakkeren. Zowel Rusland als Wit-Rusland hebben geprobeerd vluchtelingen aan de oostgrenzen van de EU te gebruiken om angst te zaaien, meest recentelijk in Finland . De dreiging van terrorisme zou kiezers ook in de richting van partijen kunnen drijven die een strenger recht-en-orde- en migratiebeleid beloven.
De schamele troost voor Von der Leyen is dat de rechtse populisten er vanwege persoonlijke, ideologische of nationale rivaliteit niet in kunnen slagen om in één fractie in het Europees Parlement te zetelen.
Giorgia Meloni’s Broeders van Italië-partij zit dus in de rechtse soevereinistische groep Europese Conservatieven en Hervormers, samen met Jarosław Kaczyński’s Poolse Recht en Rechtvaardigheidspartij, de Finnenpartij en de Zweedse Democraten, terwijl de Liga van de Italiaanse vice-premier Matteo Salvini bondgenoot is in de harde strijd. rechts Groep Identiteit en Democratie met Le Pen’s National Rally, Weidel’s Alternative für Deutschland en Wilders’ Vrijheidspartij.
Tenzij extreemrechts meer spectaculaire winst boekt dan de al voorspelde stijging, zal het verdeeld en gemarginaliseerd blijven in het bestuur van de EU door de coalitie van pro-Europese reguliere partijen. Maar zoals Von der Leyens ommekeer op het gebied van pesticiden aantoont, heeft het wellicht al een aantal van de beleidsargumenten in Europa gewonnen.
-
Paul Taylor is een senior fellow van de denktank Friends of Europe