Uit toenemende sterftecijfers blijkt dat COVID-19 zéker niet de dodelijke pandemie is waarvan wordt aangenomen dat het dat is. Maar net toen dit gegeven tot de mensen door begon te dringen, kwamen medici en politici met een nieuw verhaal om de angst er bij de burgers goed in te houden. Veel landen zijn overgegaan tot lockdowns, een aanpak van de coronacrisis die erger zal blijken te zijn dan de kwaal.
“De beelden uit Engeland en Ierland zijn hartverscheurend en alarmerend”, zei premier Rutte tijdens de laatste persconferentie over de aanpak van de coronacrisis. Dat was dan ook de reden dat het (toen nog missionaire) kabinet besloten had de lockdown met drie weken te verlengen tot 9 februari. Rutte riep toen Nederlanders op om zich te houden aan de reisbeperkingen en alleen naar het buitenland te gaan als het strikt noodzakelijk is. “Daar dienen mensen zich tot en met maart aan te houden”, zei Rutte – wat doet vermoeden dat er na tweemaal een lockdownperiode van drie weken er ná 9 februari nog eens drie weken bij komt.
Aangezien de onwetenschappelijke strategieën van de regering (de avondklok zal ook wel ingevoerd worden) de eerste keer niet werkte, is het moeilijk voor te stellen dat dat nu beter uitpakt. Wel passen deze maatregelen in het Great Reset-plaatje, want eigenlijk laten de cijfers zien dat de lockdowns, die lokale economieën en kleine bedrijven vernietigen, niets te maken hebben met de volksgezondheid. Ze kunnen ook gezien worden als rookgordijnen in het kader van de grootste overdracht (zo niet diefstal) van rijkdom die de wereld ooit heeft gezien.
De grootste verliezers zijn de lage- en middeninkomens, vooral particuliere ondernemers, waarvan de bedrijven absoluut zullen worden gedecimeerd, terwijl de grote jongens (en meisjes) en multinationale bedrijven recordwinsten boeken. Toch reageren veel landen met ijver op het nieuws over de Britse mutatie.
Over die Britse mutatie valt wel het een en ander te vertellen. De gemuteerde stam, in sommige plaatsen B1175 genoemd en in andere aangeduid als VUI-202012 / 01,6, begon naar verluidt op te duiken in patiëntenmonsters die in september 2020 in Zuid-Engeland werden verzameld. In totaal zou het virus 23 nieuwe mutaties hebben, waarvan er verschillende van invloed zijn op hoe het virus zich hecht aan menselijke cellen en deze infecteert, waardoor het mogelijk virulenter wordt. Britse onderzoekers beweren dat de mutatie eerdere varianten van het virus snel heeft verdrongen. Medio november 2020 werd 28% van de COVID-19-gevallen in Londen toegeschreven aan B117. Op 9 december 2020 was dat cijfer volgens de Daily Mail gestegen tot 62%.
De afbeelding van de Britse regering illustreert de verspreiding van het virus van september tot half december in Londen en het Verenigd Koninkrijk als geheel.
Volgens de absoluut onbetrouwbare en in ongenade gevallen epidemioloog Neil Ferguson, wiens modellen tot nu toe schromelijk onjuist waren, kan B117 50% tot 70% besmettelijker zijn dan eerdere varianten die in het VK circuleren. B117 blijkt ook kinderen en tieners in grotere mate te infecteren dan eerdere varianten. Volgens Wendy Barclay, een overheidsadviseur en viroloog aan het Imperial College in London, kunnen kinderen “even vatbaar zijn als volwassenen” voor deze nieuwe soort.
Hoewel wordt gezegd dat het gemakkelijker wordt overgedragen, lijkt B117 geen ernstigere ziekte te veroorzaken. Een gemuteerde variant van SARS-CoV-2 die ;e;en van de mutaties in B117 heeft, is ook geïdentificeerd in Zuid-Afrika. Dit virus wordt nu aangetroffen in 90% van de geanalyseerde monsters.
Terwijl de mainstreame media deze nieuwe varianten qua bedreigingsgevaar ophemelen, meldt The New York Times dat “onderzoekers duizenden kleine wijzigingen hebben geregistreerd in het genetisch materiaal van het coronavirus terwijl het zich over de hele wereld heeft verspreid”. We willen maar zeggen: mutaties zijn niets nieuws. In feite heeft het virus sinds het begin van de pandemie naar verluidt één of twee mutaties per maand ondergaan.
Wat verrassend is aan B117, is het ongewoon hoge aantal mutaties dat schijnbaar allemaal tegelijk opdook. Een mogelijkheid die dit zou kunnen verklaren, is dat het zich ontwikkelde in iemand die immuun-gecompromitteerd was en daarom voor een langere periode tegen de infectie vocht. Volgens het Covid-19 Genomics Consortium UK zijn ook hoge mutaties opgetreden bij immunosuppressieve COVID-19-patiënten die herstellend plasma kregen. In een Telegraph-opiniestuk van Matt Ridley werd het uitgelegd: “Bij een persoon met een gebrekkig immuunsysteem kan een grote populatie virussen zich vermenigvuldigen, muteren en diversifiëren, en vervolgens selecteert de behandeling een nieuwe stam uit deze diversiteit. In wezen heeft het virus een spoedcursus in evolutie.”
Toch betekent dat niet dat er reden is voor hysterie.
Zoals werd opgemerkt door Dr. Deepti Gurdasani, een klinisch epidemioloog aan de Queen Mary University of London, zal naarmate massale vaccinatieprogramma’s van de grond komen, de “selectiedruk” op het virus verder toenemen, waarvan ze vermoedt dat het nog meer mutaties zal veroorzaken, die aan de andere kant de effectiviteit van COVID-19-vaccins kan verminderen.
In een artikel van 20 december 2020 in de New York Times valt het volgende te lezen: “Verschillende recente artikelen hebben aangetoond dat het coronavirus kan evolueren om herkenning door een enkel monoklonaal antilichaam, een cocktail van twee antilichamen of zelfs herstellend serum, te vermijden …”
Omdat Londen en Zuidoost-Engeland in de dagen voor Kerstmis te maken kregen met strikte, nieuwe lockdowns, wilden Britse wetenschappers bewijzen dat B117 in feite 50% tot 70% besmettelijker is. Carl Heneghan, hoogleraar in op bewijzen gebaseerde geneeskunde aan de afdeling eerstelijnszorg van Oxford University in Nuffield, vertelde aan de Daily Mail: “Ik doe dit werk al 25 jaar en ik kan je vertellen dat je in zo’n korte tijd geen meetbaar aantal kunt vaststellen. Elke expert zegt dat het te vroeg is om een dergelijke conclusie te trekken.” Hij verklaarde ook dat het gebrek aan transparantie “het vertrouwen van het publiek ondermijnt” in de regering en haar reactiemaatregelen.
De gegevens over de nieuwe stam zijn afkomstig van een analyse door de New and Emerging Respiratory Threats Advisory Group (NERVTAG), maar geen van de gegevens is vrijgegeven aan de wetenschappelijke gemeenschap. “Het heeft enorme implicaties, het veroorzaakt angst en paniek, maar we zouden niet in deze situatie moeten verkeren wanneer de regering gegevens verspreidt die niet kwantificeerbaar zijn. Ze passen de gegevens aan het bewijs aan. Ze zien gevallen toenemen en ze zoeken naar bewijs om dat te verklaren,” aldus Heneghan. Conservatieve parlementsleden hebben ook opgeroepen om het wetenschappelijke bewijs met betrekking tot de gemuteerde stam openbaar te maken.
Voormalig minister Sir Desmond Swayne verklaarde dat de nieuwe Christmas-lockdowns “alle kenmerken hadden van de regering die door de wetenschap werd tegengehouden, zoals het in het begin was… toen we afgelopen maart voor het eerst op slot gingen”.
De nieuwe beperkingen werden aangekondigd nadat het Britse parlement al had gediscussieerd en gestemd over een minder beperkende reeks kerstmaatregelen voordat men met reces ging. In een interview met BBC Radio 4 Today zei Swayne het volgende:
“Over de regelingen voor Kerstmis werd expliciet gestemd door het parlement. Als ze (de regels) moeten worden gewijzigd, moet het parlement naar mijn mening opnieuw stemmen… ongeacht de regering die optreedt in geval van nood.
Desalniettemin is het volkomen juist om het parlement terug te roepen…. om die wijzigingen op zijn minst te ratificeren. Leg ons uit – we zijn tenslotte een democratie – leg aan de gekozen vertegenwoordigers het bewijs uit dat ze hebben en waarom ze tot dit besluit zijn gekomen.
Ze kijken ernaar (de nieuwe variant) sinds september. Wat handig toen het parlement met reces ging… plotseling waren ze toen in staat om deze openbaring te produceren. Laat ons dan het bewijs zien.
Laten we het parlement terugroepen en het ons laten zien en overtuigen, maak schoon schip. Ik wil dat het parlement wordt teruggeroepen, zodat we besluiten (zoals dat in een democratie wordt gedaan) die onze economie en onze vrijheid radicaal beïnvloeden, naar behoren kunnen onderzoeken.”
Voormalig Tory-leider Iain Duncan Smith legde het grootste deel van de schuld bij de wetenschappelijke adviseurs van de regering en beschuldigde chief medical officer professor Chris Whitty en chief chief scientific Sir Patrick Vallance ervan “terug te stappen in de schaduw wanneer het hen uitkomt”. “Waarom hebben ze de ministers niet eerder op de gevaren gewezen? Vooral toen, zoals we nu weten, wetenschappers in september over deze mutatie hoorden,” schreef Smith in een opiniestuk in The Telegraph.
Inderdaad, als de nieuwe, totaal andere soort op 20 september vorig jaar al werd ontdekt, waarom is het dan ineens een noodgeval drie maanden later – vooral gezien het feit dat er nog steeds geen onderzoek is gedaan om te bevestigen of deze variant echt erger is dan eerdere soorten? Zoals gerapporteerd werd in MIT Technology Review op21 december 2020: “De situatie kan een vals alarm blijken te zijn. Soms lijken virusvarianten zich gemakkelijker te verspreiden, maar worden ze in feite door tóeval verspreid, zoals een superspreader-evenement.
Britse teams, en sommige in het buitenland, haasten zich nu om de laboratoriumexperimenten uit te voeren die nodig zijn om aan te tonen of de nieuwe variant menselijke cellen ècht gemakkelijker infecteert en of vaccins het zullen stoppen; die studies omvatten het blootstellen van de nieuwe stam aan bloedplasma van COVID-19-overlevenden of gevaccineerde mensen, om te zien of hun antilichamen het kunnen blokkeren…
De mutaties die bij de nieuwe variant worden gezien, zijn allemaal eerder opgemerkt, volgens online opmerkingen van Francois Balloux, een computerbioloog aan de University of College in London, maar blijkbaar niet in deze combinatie. Ze omvatten er een die ervoor zorgt dat het spike-eiwit effectiever aan menselijke cellen bindt, een ander dat verband houdt met het ontsnappen aan menselijke immuunresponsen en een derde hecht aan een biologisch kritieke component van de ziekteverwekker.”
Even terugschakelen naar waar we het artikel mee begonnen, met de nutteloosheid van lockdowns. In zijn opiniestuk in The Telegraph wijst Ridley er op dat virussen na verloop van tijd op natuurlijke wijze verzwakken naarmate meer en meer mensen er aan worden blootgesteld, en dat het virus zich voornamelijk verspreidt door strengere lockdowns te implementeren onder de meest zieke mensen onder ons, waardoor de meest dodelijke stammen kunnen domineren.
Matt Ridley: “Het is een zorgwekkende mogelijkheid dat lockdowns deze natuurlijke verzwakking van het virus kunnen voorkómen. Ze zorgen ervoor dat het virus zich voornamelijk verspreidt in ziekenhuizen en verzorgingstehuizen onder de zeer zieken, en voorkómen de verspreiding van minder gevaarlijke stammen. Als dat zo is… dan slagen lockdowns er niet alleen niet in om de ziekte uit te roeien, ze kunnen ook onze pijn verlengen.”
Met andere woorden, door alles af te sluiten wordt de natuurlijke verzwakking van COVID-19 tegengewerkt, wat precies het tegenovergestelde is van wat we willen. Ridley: “Virussen zullen altijd evolueren om besmettelijker te zijn als ze dat kunnen, maar respiratoire virussen evolueren ook vaak naar minder virulent. Elk virus streeft ernaar om marktaandeel te veroveren voor zijn nakomelingen.
De beste manier om dit te bereiken (vanuit het virus gezien) is door in een menselijk lichaam zoveel mogelijk exemplaren van zichzelf te reproduceren, maar die persoon niet zó ziek te maken dat ze minder mensen ontmoeten.
Waar de (lockdown) sceptici een punt hebben, is dat het een zorgwekkende mogelijkheid is dat lockdowns deze natuurlijke verzwakking van het virus kunnen tegenwerken.”
Het uitschakelen van de wereld vanwege een respiratoir virus zal misschien de geschiedenis ingaan als de meest destructieve en irrationele beslissing die ooit is genomen door politici, volksgezondheids”experts”, de Wereldgezondheidsorganisatie en haar technocratische bondgenoten. We hebben veel artikelen geschreven over de effecten van het regeringsbeleid – die naast de overdracht van rijkdom van de arbeidersklasse naar de mondiale elites ook een toename van voedselonzekerheid, mentale gezondheidsproblemen, extra sterfgevallen die geen verband houden met COVID-19, huiselijk geweld (en kindermishandeling), seksueel misbruik en zelfmoord omvatten – dus die ongewenste neveneffecten gaan we hier niet bespreken.
Wat wel heel duidelijk is, is dat lockdowns een remedie zijn die veel erger is dan de kwaal.