De Koning Willem en Koningin Maxima kunnen niets zeggen over asielzoekers en dubbel paspoort

De allochtonen maken de dienst uit in Nederland. Moeten er asielzoekers opgenomen worden in, of verdeeld worden over de EU landen staat Nederland altijd vooraan. Steevast neemt het Oranjeregime buitenproportionele aantallen asielzoekers op. Ook bij het overnemen van asielzoekers van Italië. Griekenland en Spanje staat Nederland vooraan in de rij. En dat terwijl we het dichtstbevolkte land van de EU hebben.

De oorzaak voor dit volkomen belachelijke beleid is het feit, dat de Koning en koningin een allochtonen achtergrond hebben. Beide hebben ook nog eens een dubbel paspoort. De Koning en Koningin kunnen niets zeggen tegen asielzoekers en andere immigranten. Voor alle Kamerleden geldt hetzelfde, want die hebben voor hun zetel allemaal expliciet trouw hebben gezworen aan de Koning,

Koning Willem Alexander is ook een allochtoon

Wie goed kijkt naar de benamingen zoals hierboven staan, zal moeten concluderen dat ook Koning Willem Alexander een allochtoon is. Zijn vader is immers Duitser en zijn moeder Nederlandse. De Koning valt onder de noemer westerse-allochtoon. Zijn vrouw Prinses Maxima die uit Argentinië komt is eveneens een allochtoon, maar in dit geval een niet-westerse allochtoon. Hun dochters die dus wel in Nederland zijn geboren, maar ook weer een ouder hebben die niet in Nederland is geboren zijn eveneens als hun moeder niet-westerse allochtonen.

KINDERPARDON

Het ene kinderpardon na het andere. Het begint met een kind van asielzoekers, in een zielige situatie op TV brengen. Vervolgens storten alle oranje-doe -goed-mensen zich op het kind. Daarna een toneelstukje in de media en de Tweede Kamer over het al of niet toch asiel verlenen aan een al drie keer of meer afgewezen asielzoekersgezin met kinderen. De uitkomst staat vooraf vast en dus krijgt zo’n gezin vervolgens toch asiel in Nederland, omdat het Oranjeregime niets kan noch wil ondernemen tegen asielzoekers.

Het alsmaar bevoordelen van allochtonen begint mij als autochtoon op te vallen en te storen. Ik begin me als autochtoon zelfs achtergesteld te voelen ten opzichte van de allochtonen. Je hebt het idee dat de allochtonen je uitlachen, omdat ze weten dat zij gebakken zitten met hun allochtone Koning en koningin in dit land.

Ergo, zolang hier een allochtone Koning en koningin zit, maken de allochtonen de dienst uit. En dat kan Rutte wel zeggen van “wij maken de dienst uit” en Wilders “dit is ons land”, maar nee Oranje maakt de dienst. Als allochtoon moet hij alle allochtonen omarmen en toelaten. De allochtonen weten dat natuurlijk en maken daar gebruik van. Lees bijvoorbeeld dit artikel van de Dagelijkse Standaard

Proportionele opvang van vluchtelingen is een opvang waarbij rekening wordt gehouden door de EU met onze overbevolking en omvang van het land.
In verhouding tot Frankrijk hoeft Nederland maar 1/16 deel van de Franse asielzoekers voor haar rekening te nemen, omdat Frankrijk 16 keer groter is. En dat weer gedeeld door 3 omdat Nederland al 3 x keer dichter bevolkt is dan Frankrijk. Heeft Frankrijk 50.000 asielzoekers in een jaar, neemt Nederland er 50.000 / 16 / 3 = 1042 voor haar rekening.

Niets van het koninklijk huis is puur Nederlands

In een hal van het Amsterdams Historisch Museum is sinds gisteren de beroemdste trouwtafel van Nederland te bewonderen. Wij, het volk, zagen de tafel voor het eerst op 2 februari 2002, toen Máxima Zorreguieta en kroonprins Willem-Alexander trouwden. Aan deze tafel gaven ze elkaar het jawoord.

De tafel is van strak design, lichtbruin, en zo’n twee meter breed. Ontwerper is de gerenommeerde Marijke van der Wijst.

Boven het sjieke designstuk hangt een gigantisch tegeltableau waarop twee Marokkaanse kickboksers zijn afgebeeld. Onder hun beeltenis de tekst: „Maar het zijn wel onze Marokkanen.”

Waarom klinkt mij dat zo bekend in de oren?

Maart 2002, enkele weken na het koninklijk huwelijk. Toenmalig wethouder Rob Oudkerk munt in een onderonsje met toenmalig burgemeester Job Cohen de term ‘kutmarokkanen’. Job Cohen reageert: „Maar het zijn wel onze kutmarokkanen.”

Het voorvoegsel ‘kut’ haalde het tableau niet, wat, als je er over nadenkt, neerkomt op geschiedvervalsing. En dat in een museum.

Het brengt een ander woord in herinnering waar deze week het nodige om te doen was: allochtoon. Minister van Integratie Gerd Leers wil er van af, in ieder geval voor mensen die in Nederland geboren zijn. „Ik kan mij voorstellen dat mensen die 100 procent meedoen in de samenleving zich afvragen waarom ze denigrerend weggezet worden.”

Allochtoon een denigrerende aanduiding?

Prinses Máxima, geboren uit Argentijnse ouders, ontvanger van een aanzienlijke uitkering – zij is volgens de definitie van het woord een allochtoon en zij zou het volgens de redenering van Gerd Leers ook verdienen om allochtoon genoemd te worden. Alleen: als het woord volgens Leers een denigrerende betekenis heeft, zou je je dan niet aan majesteitsschennis schuldig maken als je sprak over „de allochtone Máxima Zorreguieta”?

Kinderen die uit allochtone ouders geboren zijn moeten gewoon Nederlanders heten, vindt Leers. Dat geldt dus ook voor de prinsesjes Catherina-Amalia, Alexia en Ariane. Maar laten die meisjes nou net een moeder hebben die Nederlanderschap een vloeibaar begrip vindt.

Verwarrend. Net als het tegeltableau boven de trouwtafel. Tussen de kickboksers in is Willem van Oranje afgebeeld. Daarboven prijkt de tekst: „Here to stay” Maar ook verwerkt in het tableau is de Marokkaanse vlag. Het toont niet echt een soepel en vanzelfsprekend samengaan van achtergronden.

Eens in de zoveel tijd roept een bewindsvoerder dat het woord allochtoon aan vervanging toe is. Het leidt hooguit tot wat hoon en discussies over semantiek. Daarna blijven we het gebruiken om er die mensen mee aan te duiden die we het Nederlanderschap nog niet waard achten. „Allochtone kutmarokkanen” bijvoorbeeld. Maar niemand zou Máxima een allochtoon noemen, want ze is blond en heeft geen wortels in Anatolië of de Rif. Of noemt men haar geen allochtoon uit angst om van majesteitsschennis beschuldigd te worden? Art 112 van het Wetboek van Strafrecht voorziet namelijk in dat geval in een strafbepaling van maximaal vier jaar of een geldboete.