Indignatie redactie 
De “burgeroorlog” -retoriek is niet ongewoon aan de rand van het Amerikaanse politieke discours. Nu komt het ook uit het Witte Huis.
In 1992 schreef een 24-jarige man in Lockport, New York, een brief aan de redacteur van zijn kleine plaatselijke krant. De veteraan uit de Golfoorlog keek naar de toekomst van het land en zag weinig reden voor optimisme. “Wat is er nodig om de ogen van onze gekozen functionarissen te openen?” Schreef hij. “Amerika is in ernstige achteruitgang!”
De auteur van de brief uitte verontwaardiging over de economische en sociale omstandigheden in het land. “Criminaliteit is zo uit de hand”, schreef hij. “Criminelen zijn niet bang voor straf.” Hij klaagde dat de middenklasse “zo goed als verdwenen is”, dat belastingen “een grap zijn”, en dat politici “uit de hand lopen.” Hij geloofde niet dat verkiezingspolitiek iets kon genezen noodlijdende Amerika: politici hebben routinematig hun campagnebeloften verbroken en oplossingen voorgesteld die de zaken alleen maar erger maakten.
Hij verwees ook naar veel donkerdere beelden die zijn wereldbeeld hebben gevormd. “Racisme in de lift?” Schreef hij. ‘Je kunt het maar beter geloven! Ventileren de frustraties van dit Amerika zich? Is het een geldige frustratie? Wie is de schuld van de rotzooi? Op een moment dat de wereld het communisme heeft zien wankelen als een imperfect systeem om mensen te managen; democratie lijkt dezelfde weg op te gaan. Niemand ziet het ‘grote’ beeld. ‘
De brief eindigde met een grimmige waarschuwing. “We hebben geen spreekwoordelijke thee te dumpen, moeten we in plaats daarvan een schip vol Japanse import zinken?” Vroeg hij. “Is er een burgeroorlog aanstaande? Moeten we bloed vergieten om het huidige systeem te hervormen? Ik hoop dat het daar niet op komt. Maar het zou kunnen. ‘Drie jaar later parkeerde de auteur van de brief een huurwagen gevuld met kunstmest buiten het Alfred P. Murrah Federaal Gebouw in Oklahoma City en bracht het tot ontploffing. De explosie doodde 168 mensen, waaronder 19 kinderen in een kinderdagverblijf op de eerste verdieping van het gebouw.
Retoriek zoals die van Timothy McVeigh is niet ongewoon aan de rand van het Amerikaanse politieke discours. Nu komt het ook uit het Witte Huis. ‘Terwijl ik elke dag meer en meer leer’, schreef president Donald Trump dinsdagavond op Twitter , ‘kom ik tot de conclusie dat wat er gebeurt geen beschuldiging is, het is een COUP, bedoeld om de kracht van de mensen, hun STEM, hun vrijheden, hun tweede amendement, religie, militaire, grensmuur en hun door God gegeven rechten als burger van de Verenigde Staten van Amerika! ”
Huisdemocraten gebruiken wettig hun grondwettelijke bevoegdheden om te onderzoeken of de acties van Trump in het Oekraïense schandaal zijn beschuldiging rechtvaardigen. Als reactie stellen hij en zijn bondgenoten het proces gelijk aan criminaliteit en gewelddaden. Prominente conservatieven zoals Newt Gingrich, Tucker Carlson en Hugh Hewitt sloten zich aan bij Trump bij het beschuldigen van democraten van het organiseren van een staatsgreep. Trump citeerde vorige week een prominente supporter die beweerde dat de acties van de Democraten een ‘burgeroorlog’ riskeerden – een elliptische manier om te bedreigen dat de supporters van Trump een dergelijke oorlog zouden voeren als hij uit de macht zou worden gezet.
Wat we zien is de geboorte van een verloren oorzaak mythologie voor het Trump-presidentschap. Aan zijn aanhangers wordt verteld dat als hij wordt afgezet en uit zijn ambt wordt gezet, dit niet komt door het feit dat hij zijn ambtseed heeft geschonden door buitenlandse regeringen uit te nodigen zich in het Amerikaanse democratische proces te mengen. Zijn ondergang zal in plaats daarvan worden neergeslagen door een schimmige kliek van partijdige democraten, die erop uit zijn hem – en de Amerikaanse democratie, bij volmacht – met corrupte en onwettige middelen omver te werpen. Het risico hier is, net als bij het originele verhaal van Lost Cause, dat het extreem-rechtse groepen zal aanmoedigen om de politieke tegenstanders van Trump aan te vallen en te vermoorden.
Dat risico is goed ingeburgerd. Aan de vooravond van de tussentijdse verkiezingen van 2018 vorig jaar werden meer dan een dozijn pijpbommen verzonden naar frequente doelen van Trump’s kritiek: de families Obama en Clinton, meerdere Democratische leden van het Congres, andere liberale ambtenaren en donoren, en het nieuwsnetwerk CNN. De FBI arresteerde al snel Cesar Sayoc, een vocale Trump-supporter die vaak pro-Trump-complottheorieën op sociale media verspreidde. Trump veroordeelde aanvankelijk Sayoc’s acties. Vervolgens schreef hij dat de mainstream media verantwoordelijk waren voor “een heel groot deel van de woede die we vandaag in onze samenleving zien” en moesten “zijn act opruimen, SNEL!”
Vijf maanden na de schrik van de pijpbom arresteerden federale agenten luitenant Christopher Hassan van de kustwacht op federale aanklachten voor drugs en vuurwapens. In hun motie om hem voor het proces te houden , legden aanklagers een verontrustend complot van Hassan op om een golf van moorden op prominente Democraten en journalisten uit te voeren. Naar verluidt heeft hij meer dan een dozijn wapens en duizend munitie opgeslagen terwijl hij informatie verzamelde over waar leden van het congres woonden. Hassan, die zich identificeerde als een ‘oude blanke nationalist’, hoopte ‘verandering te brengen met een beetje gericht geweld’. Federale officieren van justitie gaven de rechtbank een gedeeltelijke lijst van zijn Google-zoekopdrachten op 17 januari 2019 om zijn motieven te tonen.
8:54 uur: “wat als Trump illegaal wordt beschuldigd”
8:57 uur: “beste plaats in DC om congresmensen te zien”
8:58 uur: “waar in congres wonen”
10:39 uur: “burgeroorlog als Trump beschuldigd”
11:26 uur: “sociaal-democraten usa”
Er is een lange, tragische geschiedenis van politiek geweld in Amerika dat dateert van vóór de opkomst van Trump aan de macht. Maar hij onderscheidt zich, althans onder moderne Amerikaanse presidenten, voor zijn bereidheid om dit stilzwijgend aan te moedigen onder zijn aanhangers. Het was een belangrijk onderdeel van zijn opkomst naar nationale macht: Trump drong er bij bezoekers en beveiligingspersoneel regelmatig op aan om demonstranten ruw te behandelen bij het uitwerpen van zijn bijeenkomsten, en bood zelfs aan om te betalen voor advocaten als ze daarvoor werden gearresteerd. “Als je ziet dat iemand zich klaarmaakt om een tomaat te gooien, gooi hem dan weg, wil je?” Merkte hij op bij een evenement . “Serieus, oké. Klop maar, ik beloof je dat ik de juridische kosten zal betalen, dat beloof ik. ‘
Trump’s opmerkingen braken het gebruikelijke taboe in gezonde democratische samenlevingen dat geweld een onwettige vorm van politieke expressie is. In augustus 2016 waarschuwde hij rallybezoekers dat als Clinton federale rechters zou benoemen er “niets wat je kunt doen, mensen” zou zijn, en voegde daaraan toe: “hoewel de mensen van het tweede amendement misschien wel, ik weet het niet.” In augustus meldde ABC News dat het landelijk 36 strafzaken had gevonden waarin de naam van Trump werd ingeroepen door verdachten die gewelddadige handelingen hebben begaan of dreigden te plegen. Het netwerk zei dat het geen staats- of federale zaken heeft gevonden waarin gedaagden beweerden dat ze handelden in naam van Barack Obama of George W. Bush.
Conservatieve media hebben op hun beurt de afgelopen drie jaar gefocust op de vermeende dreiging van Antifa. De gedecentraliseerde antifascistische beweging ontstond na de verkiezing van Trump als reactie op de openbare heropleving van blanke nationalistische groepen. De gemaskerde leden houden vaak tegenprotesten tegen extreemrechtse demonstraties. Ze confronteren hun waargenomen tegenstanders regelmatig met fysieke kracht, variërend van gegooide milkshakes tot mishandeling en batterij. Sommige blanke nationalisten schrijven het haperende momentum van hun beweging toe aan de linkse protesten. “Antifa is aan het winnen,” vertelde Richard Spencer supporters dit jaar nadat zijn campusrondleiding uit elkaar viel.
Hoewel Antifa’s acties van de afgelopen jaren worden overschaduwd door de steeds groter wordende catalogus van extreemrechts geweld, krijgen ze onevenredig veel aandacht van conservatieven. Senator Ted Cruz uit Texas introduceerde in juli een niet-bindende resolutie die leden van Antifa zou bestempelen als binnenlandse terroristen. Adviseur Kellyanne Conway van het Witte Huis beweerde in augustus ten onrechte dat “Antifa” afkorting was voor “anti-eerste amendement”. Joe Bernstein van BuzzFeed heeft onlangs opgemerkt dat “een zoekopdracht naar ‘Antifa’ op Fox News ‘website van november 2016 tot heden 668 resultaten oplevert, terwijl’ dakloosheid ‘587 retourneert en’ OxyContin, ‘140.’ Hoewel Antifa” geen melding heeft gemaakt van dodelijk geweld in dit land , “Zei Bernstein dat de groep” vakkundig door de conservatieve media is omgezet in een van de ernstigste bedreigingen waarmee de Amerikanen in 2019 worden geconfronteerd – de ongebreidelde id van een al irrationeel links. ”
Tegelijkertijd bagatelliseren conservatieve leiders en verkooppunten vaak slachtingen en andere gewelddadigheden door extreemrechts. Rush Limbaugh theoretiseerde dat een schutter die zichzelf uitzond en 51 moslims doodde in Christchurch, Nieuw-Zeeland, eerder dit jaar de Green New Deal steunde. Limbaugh, Lou Dobbs, Dinesh D’Souza en andere conservatieven reageerden in eerste instantie op Sayoc’s pijpbomaanslag door te suggereren dat het een nepnieuws was of dat de Democraten eigenlijk verantwoordelijk waren. Huisrepublikeinse wetgevers nodigden conservatieve activist Candace Owens uit om vorige maand te verschijnen voor een congres over wit nationalisme, waar ze getuigde dat “blank suprematie en blank nationalisme geen probleem is dat zwart Amerika schaadt.”
Misschien kwam het beste voorbeeld in augustus, nadat een blanke nationalist 22 mensen vermoordde in een El Paso Walmart in wat zijn manifest omschreef als een poging om een ’Spaanse invasie van de Verenigde Staten’ te voorkomen. Dagen later verwierp Fox News-gastheer Tucker Carlson de dreiging van witte suprematie als “geen echt probleem” en een “hoax” gecreëerd door links. “Net als de hoax van Rusland, is het een complottheorie die wordt gebruikt om het land te verdelen en de macht in handen te houden”, waarschuwde hij kijkers . Carlson’s bewering is bijzonder gewaagd, gezien het feit dat hij vandaag een van de meest prominente distributeurs van blanke nationalistische opvattingen in Amerika is.
Het resulterende verhaal is niet moeilijk samen te voegen. Amerikanen die bijna al hun nieuws ontvangen van Fox News en andere rechtse verkooppunten ontvangen een verontrustende reeks berichten: dat Democraten het land op de rand van een burgeroorlog hebben gebracht, die spreker van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi om te beschuldigen de president is een onwettige staatsgreep, en dat het open-grenzenbeleid van liberalen het voor Republikeinen onmogelijk zal maken om toekomstige verkiezingen te winnen. Extreemrechtse bloedbaden zijn in feite linkse hoaxes, maar Antifa zal alle conservatieven die het niet eens zijn met onderwerping afwijzen. Gelukkig zal de overgrote meerderheid van de Trump-supporters hierop niet reageren door een geweer te pakken. Maar het lijkt bijna onvermijdelijk dat sommigen dat zullen doen.
Zoals veel mensen die massamoord plegen, beweerde McVeigh later dat hij het eerste schot niet had gelost. Het bombardement, legde hij uit, was wraak voor de onderdrukking door de regering van extreem-rechtse milities in Ruby Ridge en Waco. McVeigh zei dat hij aanvankelijk een campagne van moorden gepland had door zich te richten op procureur-generaal Janet Reno, een federale rechter en een FBI-sluipschutter die aanwezig was op Ruby Ridge, maar uiteindelijk besloot om een meer symbolisch doelwit te slaan. “Vooral”, schreef hij in een brief aan verslaggevers kort voor zijn executie, “het bombardement was een vergeldingsaanval; een tegenaanval, voor de cumulatieve invallen (en de daaropvolgende gewelddadigheden en schade) waaraan federale agenten de afgelopen jaren hadden deelgenomen. ”
Er is weinig kans dat de FBI of het ministerie van Justitie gehoor zal geven aan de eis van de president om de Californische vertegenwoordiger Adam Schiff te arresteren en gevangen te zetten voor ‘verraad’ en ‘fraude’. Maar er is een zeer reële kans dat een handvol supporters van Trump zal beslissen dat geweld de enige juiste reactie en dienovereenkomstig te handelen. Het spook van potentieel geweld mag wetgevers er niet van weerhouden om door te gaan met het afzettingsproces. Het onderstreept in elk geval waarom de beschuldiging van Trump een morele verplichting is.
