Indignatie redactie 
De kinderziektegeschiedenis van Jeffrey Epstein maakte grote krantenkoppen vanwege hoe dicht hij bij velen aan de macht is of op zijn minst met veel pret in Washington en het feit dat hij al was opgepakt en mogelijk de aantrekking gebruikte om uit de gevangenis te blijven, draagt zeker bij aan het drama. Hoewel veel mensen gefotografeerd kunnen worden met beroemdheden die ze niet echt kennen of beweren ‘vrienden’ te zijn met deze of gene persoon die op tv is, bracht Epstein op de meeste media-uitsplitsingen op zijn minst een bekende medewerker en misschien zelfs echte vriend van Bill Clinton en Donald Trumpen anderen van hun sociale rang. Wanneer iemand die grote aantallen minderjarige meisjes bij hem thuis heeft misbruikt, ook chats praat met de Amerikaanse president, wekt dit de aandacht en schokken het publiek. Maar helaas zou het publiek niet langer geschokt moeten zijn, want er is een crisis van kindermishandeling en verkrachting door de zalen van de macht in landen in de Westerse wereld. Het verbreken van deze cyclus kan heel moeilijk zijn, maar er zijn bepaalde strategieën die zouden kunnen werken.
In Groot-Brittannië heeft Operation Hydrant een politieonderzoek naar gevallen van niet-recent seksueel misbruik van kinderen met meer dan 2.200 open onderzoeken, maar het enige dat hen verenigt, is dat de verdachten, net als de heer Epstein, allemaal mensen zijn van “publieke bekendheid”. Deze ogenschijnlijk grootschalige operatie die is opgezet om perverselingen en verkrachters te zoeken in de Britse elite is helaas geen uniek fenomeen.
Het Onderzoek naar Seksueel Kindermisbruik (IICSA) heeft in het Parlement veel licht op veel vermoedelijke pedofielen kunnen werpen en kan beoordelen hoe de politieke partijen van de natie de beschuldigingen dat deze misdaad bij hun leden werd ingediend (of niet hebben behandeld) hebben behandeld. In tegenstelling tot Operation Hydrant zijn dit veel recentere gevallen waarbij zelfs sommige huidige politici betrokken zijn. Dit onderzoek ( “Westminster”), die zich bezighoudt met Kamerleden is slechts één van de 13 verschillende “ onderdelen ” van het onderzoek in verschillende gebieden van de Britse samenleving, waaronder religieuze organisaties, alsmede de eerder genoemde overheidsinstanties als het Parlement.
Alleen al omdat iemand op zoek is naar pedofilie wil nog niet zeggen dat het zeker gebeurt, maar velen die onderzocht worden door de IICSA zoals Green Party-lid David Challenor (die een 10-jarige verkrachtte) zijn veroordeeld en veroordeeld voor hun misdaden. Deze onderzoeken zijn niet alleen een heksenjacht of een soort van PR-stunt. Er lijkt voldoende pedofilie te zijn binnen de Britse hallen van de macht die de politie niet kan omkopen of ervan weerhoudt het volledig bloot te leggen, wat betekent dat er een behoorlijk berg aan molestering verborgen is in Londen.
In Australië ging senator Bill Heffernan met politie-documentatie door om een lange lijst van vermeende pedofielen in de regering bloot te leggen die zelfs tot één van de voormalige premiers uitsteekt. Hetzelfde soort geruchten als feit dat in Engeland gebeurde, gebeurt nu in hun voormalige kolonie.
In Amerika zijn talloze Democratische politici betrokken geweest bij misbruik en pedofilie, waaronder Jacob Schwartz die in mei 2017 werd veroordeeld voor kinderpornografie en senator Robert Menendez die in 2012 wordt beschuldigd van seks met minderjarige prostituees en als we bepaalde onafhankelijke mediabronnen willen geloven dit is slechts het topje van de ijsberg in Washington.
In Frankrijk werd één minister in het kabinet beschuldigd van seks met minderjarige jongens in Marokko. Maar er zijn nog veel meer mogelijke namen die nog moeten worden onthuld.
In Duitsland is de Groene Partij, die in de jaren tachtig openlijk heeft gepleit voor legalisering van seks met kinderen, niet verrassend onder onderzoek / controle gekomen voor ongebreidelde pedofilie. Het feest had ooit een hele “pedo-commissie” -dag en -nacht om paragraaf 176 van het Duitse Wetboek van Strafrecht in te trekken dat het overspel met minderjarigen verbiedt.
Het zou volstrekt oneerlijk zijn om te zeggen dat het Westen wordt geregeerd door pedofielen. In de massale rijen zetels van het Parlement en het Congres zijn er honderden mensen met slechts tientallen beschuldigingen en een handvol overtuigingen worden gemaakt, maar proportioneel gezien lijkt het erop dat de huidige wetgevers en bureaucraten radicaal verwant zijn met de bevolking in het algemeen. hoger percentage pedofiele neigingen. Als je foto’s maakt in het donker, zul je veel vaker Chester Molester tegenkomen in een menigte senatoren dan automonteurs, obers of een ander beroep buiten de elite.
Misschien is het gemakkelijker voor de rijken / machtigen om zich in te laten met verkrachting en ermee weg te komen of misschien is het een of andere bizarre vorm van seksuele verveling die de machtigen ertoe aanzet nieuwe seksuele hoogtepunten te zoeken bij de zwakste slachtoffers. Maar in het Westen van de eenentwintigste eeuw molest absolute macht volledig en dit is zeer gevaarlijk voor de maatschappij ver voorbij de individuele levens die worden verpletterd door freaks en perverts met diepe zakken en de juiste connecties om het voor jaren of misschien voor altijd te verbergen.
Strategisch gezien geeft deze vreselijke “tendens” regeringen buiten het Westen het perfecte viscerale stuk propaganda dat ze de komende jaren zullen gebruiken. “We zijn misschien arm, onze politie is misschien een beetje hard, maar we neuken tenminste geen kinderen” is een boodschap die elke onhandige regering van een arm land verdraagzaam lijkt. Zelfs in het Westen ondermijnt dit verder elk geloof dat de massa’s in hun eigen regering kunnen hebben en dit is de perfecte vorm van info-bewapening die door revolutionairen zou kunnen zijn. Omdat veel mensen willen dat pedofielen gecastreerd of uitgevoerd worden, kun je zien hoe oproerkraaiers dit ‘stereotype’ van mannen die aan de macht zijn in hun voordeel kunnen gebruiken. Dit zijn geen sterke strategische zwakheden, maar ze bestaan niettemin en moeten worden aangepakt.
Als de naties van het Westen het noodzakelijke onzichtbare prikkeldraad willen opzetten om onze pedofielen te filteren om in de hoogste bestuursniveaus te kruipen, moeten ze het volgende doen …
Laat alleen mensen die getrouwd zijn met kinderen in de regering zitten. Dit is geen garantie, maar de meeste pedofielen zijn vrijgezel en als ze getrouwd zijn, is hun huwelijk meestal hol, wat betekent dat ze waarschijnlijk geen kinderen hebben. Getrouwd worden met kinderen in ten minste een semi-functioneel huwelijk verkleint enorm de kansen dat het individu een pedofiel is.
Verbied dat leden van geheime genootschappen en broederschappen niet in de regering zitten. Hoewel je misschien een grondwettelijke vrijheid hebt om in een geheim genootschap te zijn, is elke organisatie die zichzelf probeert te verstoppen hoogstwaarschijnlijk niet goed en mensen die zich bezighouden met deze geheime groepen moeten in de privésector blijven omwille van de natie. Kinderseksringen zijn een vorm van geheime genootschappen die helemaal van henzelf zijn. Niemand hoeft liefdadigheid te bedrijven of geld in te zamelen om bankjes in het plaatselijke park te repareren vanuit de schaduw van een geheim netwerk. Broederschappen betrekken vaak bizarre seksuele rituelen om toegang te krijgen, wat betekent dat ze vervuld zijn van het soort mensen dat geneigd is kinderen te verkrachten. David Cameron had immers seks met een dood varken om alsnog in een broederschap (technisch gelabelde “eetclub”) te geraken.
Beperk de privacy van degenen met overheidsmacht. Als iemand vrijheid wil, moeten ze in de privésector blijven, als ze macht willen hebben en het vermogen om de maatschappij te leiden, moeten ze het goede voorbeeld geven en elk stukje persoonlijke privacy opofferen dat ze hebben als onderdeel van hun missie om glorie te brengen de staat. Wanneer politici hun privacy gebruiken, is het vaker wel dan niet voor ziek. Normale mensen die niet veel schade aan de maatschappij kunnen toebrengen, krijgen privacy. Mensen die een pedofielenkrans kunnen financieren en omkopen naar vrijheid wanneer ze worden betrapt of aan een touwtje trekken, moeten hun privacy vooraf laten intrekken.
