Na meer dan een jaar van grimmige wetenschappelijke projecties en groeiend activisme, erkennen wereldleiders en het publiek in toenemende mate de ernst en urgentie van de klimaatcrisis. En toch is er niets gedaan.
MADRID – Al meer dan een jaar zijn kinderen en jongeren uit de hele wereld opvallend voor het klimaat. We hebben een beweging gelanceerd die alle verwachtingen tartte, waarbij miljoenen mensen hun stem – en hun lichaam – leenden voor de zaak. We deden dit niet omdat het onze droom was, maar omdat we niemand anders actie zagen ondernemen om onze toekomst veilig te stellen. En ondanks de vocale steun die we hebben ontvangen van veel volwassenen – waaronder enkele van ’s werelds machtigste leiders – doen we dat nog steeds niet.
Slaan is geen keuze waar we van houden; we doen het omdat we geen andere opties zien. We hebben een reeks klimaatconferenties van de Verenigde Naties zien ontvouwen. Talloze onderhandelingen hebben veel gehypnotiseerde maar uiteindelijk loze toezeggingen van de regeringen van de wereld opgeleverd – dezelfde regeringen die bedrijven op fossiele brandstoffen toelaten om steeds meer olie en gas te boren en onze toekomst weg te branden voor hun winst.
Politici en fossiele brandstoffen weten al tientallen jaren van klimaatverandering. En toch laten de politici de profiteurs de hulpbronnen van onze planeet blijven exploiteren en haar ecosystemen vernietigen in een zoektocht naar snel geld dat ons voortbestaan bedreigt.
Geloof ons niet op het woord: wetenschappers slaan alarm . Ze waarschuwen dat we nooit zo snel de stijging van de mondiale temperaturen tot 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau hebben beperkt – de drempel waarboven de meest destructieve effecten van klimaatverandering zouden worden geactiveerd.
Erger nog, recent onderzoek toont aan dat we op schema zijn om in 2030 120% meer fossiele brandstoffen te produceren dan consistent zou zijn met de limiet van 1,5 ° C.De concentratie van broeikasgassen met klimaatverwarming in onze atmosfeer heeft een recordhoogte bereikt , zonder tekenen van vertraging. Zelfs als landen hun huidige toezeggingen emissiereductie te voldoen, zijn we op weg naar een stijging van 3,2 ° C .
Jonge mensen zoals wij zijn het slachtoffer van het falen van onze leiders. Onderzoek toont aan dat vervuiling door het verbranden van fossiele brandstoffen ’s werelds belangrijkste bedreiging is voor de gezondheid van kinderen. Alleen deze maand werden vijf miljoen maskers uitgedeeld op scholen in New Delhi, de hoofdstad van India, vanwege giftige smog. Fossiele brandstoffen verstikken het leven letterlijk van ons.
De wetenschap schreeuwt om dringende actie en toch durven onze leiders het te negeren. Dus we blijven vechten.
Na een jaar van stakingen worden onze stemmen gehoord. We worden uitgenodigd om te spreken in de gang van macht. Bij de VN richtten we ons op een zaal vol wereldleiders. Op het World Economic Forum in Davos hebben we premiers, presidenten en zelfs de paus ontmoet. We hebben honderden uren besteed aan het deelnemen aan panels en het spreken met journalisten en filmmakers. We hebben aangeboden awards voor onze activisme.
Onze inspanningen hebben bijgedragen aan het verschuiven van het bredere gesprek over klimaatverandering. Mensen discussiëren nu steeds vaker over de crisis waarmee we worden geconfronteerd, niet als gefluister of als een bijzaak, maar in het openbaar en met een gevoel van urgentie. Peilingen bevestigen veranderende percepties. Uit een recent onderzoek is gebleken dat in zeven van de acht landen de uitsplitsing van het klimaat als het belangrijkste probleem ter wereld wordt beschouwd. Een ander bevestigde dat schoolkinderen het voortouw hebben genomen bij het verhogen van het bewustzijn.
Nu de publieke opinie verandert, zeggen ook wereldleiders dat ze ons hebben gehoord. Ze zeggen dat ze het eens zijn met onze eis voor dringende actie om de klimaatcrisis aan te pakken. Maar ze doen niets. Terwijl ze op weg zijn naar Madrid voor de 25e zitting van de Conferentie van de partijen (COP25) bij het Raamverdrag van de VN inzake klimaatverandering, roepen we deze hypocrisie op.
Op de volgende twee vrijdag zullen we opnieuw de straat op gaan: wereldwijd op 29 november, en in Madrid, Santiago, en vele andere plaatsen op 6 december tijdens de VN-klimaatconferentie. Schoolkinderen, jongeren en volwassenen over de hele wereld zullen samen staan en van onze leiders eisen dat ze actie ondernemen – niet omdat we dat willen, maar omdat de wetenschap het vereist.
Die actie moet krachtig en breed zijn. De klimaatcrisis gaat immers niet alleen over het milieu. Het is een crisis van mensenrechten, van rechtvaardigheid en van politieke wil. Koloniale, racistische en patriarchale onderdrukkingssystemen hebben het gecreëerd en gevoed. We moeten ze allemaal ontmantelen. Onze politieke leiders kunnen hun verantwoordelijkheden niet langer onttrekken.
Sommigen zeggen dat de conferentie van Madrid niet erg belangrijk is; de grote beslissingen zullen volgend jaar worden genomen op COP26 in Glasgow. We zijn het er niet mee eens. Zoals de wetenschap duidelijk maakt, hebben we geen enkele dag te verliezen.
We hebben geleerd dat, als we niet opvoeren, niemand dat zal doen. Dus we zullen een gestage drumbeat van stakingen, protesten en andere acties volhouden. We zullen luider en luider worden. We zullen alles doen wat nodig is om onze leiders te overtuigen zich achter de wetenschap te verenigen, zo duidelijk dat zelfs kinderen het begrijpen.
Collectieve actie werkt; dat hebben we bewezen. Maar om alles te veranderen, hebben we iedereen nodig. Ieder van ons moet deelnemen aan de klimaatbestendigheidsbeweging. We kunnen niet alleen zeggen dat we om ons geven; we moeten het laten zien.
Doe met ons mee. Neem deel aan onze komende klimaatstakingen in Madrid of in uw woonplaats. Laat uw gemeenschap, de fossiele brandstofindustrie en uw politieke leiders zien dat u geen actie meer tegen klimaatverandering zult tolereren. Met cijfers aan onze kant hebben we een kans.
En voor de leiders die op weg zijn naar Madrid, is onze boodschap eenvoudig: de ogen van alle toekomstige generaties zijn op u gericht. Handel dienovereenkomstig.
Indignatie redactie
4 min. lezen
MADRID – Al meer dan een jaar zijn kinderen en jongeren uit de hele wereld opvallend voor het klimaat. We hebben een beweging gelanceerd die alle verwachtingen tartte, waarbij miljoenen mensen hun stem – en hun lichaam – leenden voor de zaak. We deden dit niet omdat het onze droom was, maar omdat we niemand anders actie zagen ondernemen om onze toekomst veilig te stellen. En ondanks de vocale steun die we hebben ontvangen van veel volwassenen – waaronder enkele van ’s werelds machtigste leiders – doen we dat nog steeds niet.
Slaan is geen keuze waar we van houden; we doen het omdat we geen andere opties zien. We hebben een reeks klimaatconferenties van de Verenigde Naties zien ontvouwen. Talloze onderhandelingen hebben veel gehypnotiseerde maar uiteindelijk loze toezeggingen van de regeringen van de wereld opgeleverd – dezelfde regeringen die bedrijven op fossiele brandstoffen toelaten om steeds meer olie en gas te boren en onze toekomst weg te branden voor hun winst.
Politici en fossiele brandstoffen weten al tientallen jaren van klimaatverandering. En toch laten de politici de profiteurs de hulpbronnen van onze planeet blijven exploiteren en haar ecosystemen vernietigen in een zoektocht naar snel geld dat ons voortbestaan bedreigt.
Geloof ons niet op het woord: wetenschappers slaan alarm . Ze waarschuwen dat we nooit zo snel de stijging van de mondiale temperaturen tot 1,5 graden Celsius boven het pre-industriële niveau hebben beperkt – de drempel waarboven de meest destructieve effecten van klimaatverandering zouden worden geactiveerd.
Erger nog, recent onderzoek toont aan dat we op schema zijn om in 2030 120% meer fossiele brandstoffen te produceren dan consistent zou zijn met de limiet van 1,5 ° C.De concentratie van broeikasgassen met klimaatverwarming in onze atmosfeer heeft een recordhoogte bereikt , zonder tekenen van vertraging. Zelfs als landen hun huidige toezeggingen emissiereductie te voldoen, zijn we op weg naar een stijging van 3,2 ° C .
Jonge mensen zoals wij zijn het slachtoffer van het falen van onze leiders. Onderzoek toont aan dat vervuiling door het verbranden van fossiele brandstoffen ’s werelds belangrijkste bedreiging is voor de gezondheid van kinderen. Alleen deze maand werden vijf miljoen maskers uitgedeeld op scholen in New Delhi, de hoofdstad van India, vanwege giftige smog. Fossiele brandstoffen verstikken het leven letterlijk van ons.
De wetenschap schreeuwt om dringende actie en toch durven onze leiders het te negeren. Dus we blijven vechten.
Na een jaar van stakingen worden onze stemmen gehoord. We worden uitgenodigd om te spreken in de gang van macht. Bij de VN richtten we ons op een zaal vol wereldleiders. Op het World Economic Forum in Davos hebben we premiers, presidenten en zelfs de paus ontmoet. We hebben honderden uren besteed aan het deelnemen aan panels en het spreken met journalisten en filmmakers. We hebben aangeboden awards voor onze activisme.
Onze inspanningen hebben bijgedragen aan het verschuiven van het bredere gesprek over klimaatverandering. Mensen discussiëren nu steeds vaker over de crisis waarmee we worden geconfronteerd, niet als gefluister of als een bijzaak, maar in het openbaar en met een gevoel van urgentie. Peilingen bevestigen veranderende percepties. Uit een recent onderzoek is gebleken dat in zeven van de acht landen de uitsplitsing van het klimaat als het belangrijkste probleem ter wereld wordt beschouwd. Een ander bevestigde dat schoolkinderen het voortouw hebben genomen bij het verhogen van het bewustzijn.
Nu de publieke opinie verandert, zeggen ook wereldleiders dat ze ons hebben gehoord. Ze zeggen dat ze het eens zijn met onze eis voor dringende actie om de klimaatcrisis aan te pakken. Maar ze doen niets. Terwijl ze op weg zijn naar Madrid voor de 25e zitting van de Conferentie van de partijen (COP25) bij het Raamverdrag van de VN inzake klimaatverandering, roepen we deze hypocrisie op.
Op de volgende twee vrijdag zullen we opnieuw de straat op gaan: wereldwijd op 29 november, en in Madrid, Santiago, en vele andere plaatsen op 6 december tijdens de VN-klimaatconferentie. Schoolkinderen, jongeren en volwassenen over de hele wereld zullen samen staan en van onze leiders eisen dat ze actie ondernemen – niet omdat we dat willen, maar omdat de wetenschap het vereist.
Die actie moet krachtig en breed zijn. De klimaatcrisis gaat immers niet alleen over het milieu. Het is een crisis van mensenrechten, van rechtvaardigheid en van politieke wil. Koloniale, racistische en patriarchale onderdrukkingssystemen hebben het gecreëerd en gevoed. We moeten ze allemaal ontmantelen. Onze politieke leiders kunnen hun verantwoordelijkheden niet langer onttrekken.
Sommigen zeggen dat de conferentie van Madrid niet erg belangrijk is; de grote beslissingen zullen volgend jaar worden genomen op COP26 in Glasgow. We zijn het er niet mee eens. Zoals de wetenschap duidelijk maakt, hebben we geen enkele dag te verliezen.
We hebben geleerd dat, als we niet opvoeren, niemand dat zal doen. Dus we zullen een gestage drumbeat van stakingen, protesten en andere acties volhouden. We zullen luider en luider worden. We zullen alles doen wat nodig is om onze leiders te overtuigen zich achter de wetenschap te verenigen, zo duidelijk dat zelfs kinderen het begrijpen.
Collectieve actie werkt; dat hebben we bewezen. Maar om alles te veranderen, hebben we iedereen nodig. Ieder van ons moet deelnemen aan de klimaatbestendigheidsbeweging. We kunnen niet alleen zeggen dat we om ons geven; we moeten het laten zien.
Doe met ons mee. Neem deel aan onze komende klimaatstakingen in Madrid of in uw woonplaats. Laat uw gemeenschap, de fossiele brandstofindustrie en uw politieke leiders zien dat u geen actie meer tegen klimaatverandering zult tolereren. Met cijfers aan onze kant hebben we een kans.
En voor de leiders die op weg zijn naar Madrid, is onze boodschap eenvoudig: de ogen van alle toekomstige generaties zijn op u gericht. Handel dienovereenkomstig.