Hebben onze volksvertegenwoordigers een plan, of passen ze op de winkel?

Verscheidene lezers van dit blog zijn kritisch over de ‘Lockdown‘. Ook elders slaan de vlammen uit het dak op forums en blogs. Ze wijzen erop, net als NRC columniste Caroline de Gruyter dit weekend in haar krant, dat we ten tijde van de ‘Hong Kong‘-griep, die om zich heen greep van 1968 tot 1970, nog niet zo idioot deden. Er stierven tijdens die pandemie tussen de 700.000 en 1 miljoen mensen. Geen enkel land trof maatregelen om de verspreiding te voorkomen.

Bij die (H3N2) griepepidemie was de mortaliteit 0.5% van het aantal mensen dat besmet raakte. Ook toen konden ziekenhuizen en mortuaria in sommige landen het niet aan, en was er grote economische schade als gevolg van ziekteverzuim en uitval door mensen die overleden. Wat bezielt ons nu dan om zo panisch te reageren?

Velen die bang zijn hun vrijheid te verliezen zijn niet gecharmeerd van volksvertegenwoordigers met plannen, en wijten deze ‘overreactie‘ (in hun ogen) aan vuige ambities van totalitaire lieden, als ze al niet rondlopen met het idee dat hier opzet in het spel is. Daar dwars doorheen lopen dan weer minder frisse types zoals Hubert Smeets, eveneens columnist in NRC, en uitgesproken ‘Poetin-hater‘, die vrijdag in een tamelijk verknipt stuk de vloer aanveegt met ‘Sterke Leiders‘ die het slechter zouden doen dan landen zonder een ‘Sterke Leider‘. Hij pikt Poetin er dan uit, die hij vergelijkt met Trump en Bolsanaro. Nou is het uiteraard hoe dan ook véél te vroeg om de rekening op te maken, midden in een pandemie, maar de cijfers bewijzen zijn ongelijk, op dit moment. Los nog van het gegeven dat er bar weinig overeenkomsten zijn tussen die drie leiders, en de landen waar zij de scepter over zwaaien.

In de Verenigde Staten waren er zaterdag 268 mensen per miljoen inwoners overleden als gevolg van het virus. In Brazilië waren dat er 70 per miljoen, en in Rusland 17 per miljoen. In ons eigen Nederland 329 per miljoen. In het alom geprezen Zweden ligt het met 361 per miljoen nog iets hoger. En in China, zeker ook een land met een ‘Sterke Leider‘, ter vergelijking, 3 per miljoen. Maar in de meeste landen loopt de teller nog, en dat is zeker het geval in landen die niet aan ‘Lockdown‘ doen. Terwijl een hernieuwde besmetting in landen die het virus hebben uitgestampt het beeld nog kan beïnvloeden. (Zie HIER voor de actuele cijfers).

De meeste westerse landen hebben geen volksvertegenwoordigers met een plan, maar managers die op de winkel passen. Dat pakt niet alleen minder gunstig uit qua aantallen doden, op dit moment, maar heeft daarnaast een verwoestende uitwerking op de economie van die landen. Al blijft veel van de schade vooralsnog verborgen door lapmaatregelen, die zich vertalen in spectaculair oplopende staatsschuld en ‘garantstellingen‘ die op termijn nog een aardig blok aan het been kunnen gaan vormen.

Het is essentieel dat we, ook van hatende columnisten, valide informatie krijgen, anders loopt dit uit op een regelrechte ramp. Het is legitiem om te stellen dat we de doden gewoon moeten accepteren. Her en der hoor je zelfs mensen die stiekem wel blij zijn met die ‘Opruiming‘, waardoor dure bejaarden en zieke mensen niet langer een blok aan hun been zijn. En in die sector van de samenleving is de woede over de ‘Lockdown‘ ook het grootst, al zullen ze nooit toegeven dat ze opa en oma, en hun met zijn of haar gezondheid kwakkelende vriend of vriendin het licht in hun ogen niet gunnen, omdat ze te duur zijn.

Zelf heb ik, vanaf het prille begin, benadrukt geen verstand te hebben van het gevaar van ‘Covid-19‘. Is het ‘Ebola‘? Of is het een ‘Griepje‘? Probleem is eigenlijk vooral dat de mensen die geacht worden er wél verstand van te hebben het antwoord ook niet paraat hebben, zo blijkt steeds weer. Moeten we het uitstampen, of maar laten gebeuren? En toen verschenen de managers in beeld, en werd het van alles niks. Met als enige criterium de vraag of de ‘IC-capaciteit’ niet zou worden overvraagd. En dan heb je de ‘worst of both worlds‘. Een ‘Lose/Lose‘-scenario, dat als ‘Game‘ ook al een slechte naam heeft omdat het Malware bevat. Maar ter verdediging van de landen die die route kozen moet wel gezegd worden dat ze ook niet meer dan dat konden doen, omdat de bevolking een serieuze ‘Lockdown‘ zoals in China en andere Aziatische landen simpelweg niet gepikt zou hebben.

Laat mij, voor ik verder ga, nog even met klem stellen dat de implosie van de (westerse) economie een ‘accident waiting to happen‘ was. ‘Covid-19‘ was de naald die de ‘Alles Bubbel‘ lek prikte, maar niet meer dan dat. Vroeger of later was er hoe dan ook zo’n naald voorbijgekomen. De extreem ongezonde structuur van onze economie, bezwijkend onder schulden en verslaafd aan ‘gratis‘ geld, was al ten dode opgeschreven. Het is cruciaal dat we ons dat realiseren, anders vinden we de weg terug niet meer, en wordt het in de ‘westerse‘ wereld straks een paradijs voor ‘wilden‘, bezaaid met ruïnes. Dat is niet nodig, maar we moeten er wel wat voor doen om dat te voorkomen. En nee, dat is niet een oproep om ons te bekeren tot het communisme en Xi in de armen te vallen, of om een standbeeld op te richten voor de ‘Poetin de Grote‘. We moeten onze eigen weg gaan. Maar ophouden met liegen. Tegen anderen, en tegen onszelf. Klaar met het ‘Bellenblazen‘! Wordt een keer volwassen!

Rosanne Hertzberger, de derde columnist van NRC die ik hier ten tonele voer, is klaar met de Verenigde Staten, en roept ons in haar column op meer oog te krijgen voor de rol van China. En nee, mevrouw Hertzberger is geen fan van totalitaire regimes, maar nogal praktisch ingesteld. Dat de hele wereld aan het ‘Chinese infuus‘ hangt tijdens deze pandemie is kristalhelder. Dat de Chinezen hulp bieden, wereldwijd, is eveneens onmiskenbaar. Degenen die dat ‘Gegeven Paard‘ in de ‘Bek‘ kijken, en hun gal spuwen over ontbrekende certificaten, een te lage standaard, en er iets achter zoeken, omdat ze dat zelf hoe dan ook nooit zouden doen, hulp bieden zonder bijbedoelingen, hadden dat vooraf moeten bedenken, toen ze nog druk waren met het exporteren van de industrie, en het uitmergelen van ‘diensten‘ en het opruimen van voorraden om ‘kosten‘ te reduceren.

Trump is geen Poetin, geen Xi en geen Bolsanaro. Trump is Trump. Dat hij aanvankelijk veel waardering had voor China, waar Xi na een lichte aarzeling ‘volle bak‘ koos voor uitstampen, en dat voortvarend aanpakte, was dat omdat Trump dondersgoed besefte dat ‘Covid-19‘ de ‘Alles Bubbel‘ kon laten klappen, met alle gevolgen voor zijn kansen op herverkiezing. Hij was des Duivels toen bleek dat ‘Lagere Goden‘ hadden toegestaan dat vliegtuigen vol Amerikanen waren gerepatrieerd uit China, met alle risico’s vandien. Want hij wist ook dat hij niet de macht had om te besluiten dat virus ook in de Verenigde Staten uit te stampen. Daarvoor hebben de individuele Staten teveel autonomie. Niet anders dan in Europa de individuele landen versus ‘Brussel‘. Daarnaast zijn Amerikanen (en Europeanen) geen Aziaten, die zeker na ‘SARS‘ weten wat een virus met je economie kan doen. Maar het virus was toen al in de Verenigde Staten, en kwam daarnaast ook uit Europa overgewaaid.

Geheel los van de vraag of Trump, als je hem in zijn hart zou kunnen kijken, dat virus liever had uitgestampt, had hij die keuze helemaal niet. Dan maar door de ‘geluidsbarrière‘, en laat het maar gebeuren, was zijn enige optie, afgezien van ‘hutspot‘. En ‘hutspot‘ kreeg hij, met een enorm verschil tussen Staten onderling, zonder enige coördinatie, en een nóg grotere schade aan de economie dan toch al onvermijdelijk was. De chaos in de Verenigde Staten is nóg groter dan die in Europa, waar ook ieder land zo zijn eigen maatregelen en bijbehorende data heeft. Een focus op ‘brandhaarden‘, zoals ook in China gebeurde, is logisch. Je hoeft niet het hele land plat te leggen als de de vlammen uit het dak slaan in ‘Carnavalland‘. Maar dat soort intelligentie is in de praktijk niet uitvoerbaar in het ‘westen‘, omdat je dan ineens afzonderlijke gebieden moet isoleren, en dan heb je in het ‘westen‘ de poppen aan het dansen! Als je het logistiek al klaar zou spelen.

Als gevolg van de ‘westerse‘ onbeholpenheid zie je nu de ene na de andere ‘westerse‘ leider uit zijn slof schieten tegen ‘China‘, omdat het daar wél lukte. En we bovendien afhankelijk zijn van dat land om onze eigen ‘intelligente‘ oplossingen te kunnen realiseren. We ontdekken nu dat iemand in een ‘BullShit-Job‘, of ‘Cultuur-gedreven‘ baan geen mondkapjes produceert, geen tests, geen medicijnen, en geen visie die levens en de economie kan redden. Dus wat doe je? ‘Shoot the Messenger!‘

Op zich is er niks mis met een winkel, maar om die rendabel te laten zijn heb je meer nodig dan iemand die er op past.