Indignatie redactie 
Ik wilde dit kleine stapje naar het oude normaal zo graag zetten dat ik er zelfs toe was overgegaan wanneer het duingebied ter plekke door slagregens en windstoten van 110 km per uur zou zijn geteisterd. Het werd mij niet gegund.
Tijdens mijn eeuwige zoektocht naar reinheid, puurheid, onschuld en geluk belandde ik zomaar bij de Adelbertusakker, dat wil zeggen: bij de tijdelijke bestelbalie van een etablissement dat naast dit heiligdom in Egmond-Binnen is gelegen.
‘Nieuw Westert’ heet die uit het as herrezen tent, die begin 2019 compleet door een nachtelijke brand werd verwoest en sinds vorige week eindelijk, net als alle andere polderlandse horecazaken, tussen 12.00 en 18.00 uur het nieuwe terras mag openen.
Ik wilde dit kleine stapje naar het oude normaal zo graag zetten dat ik er zelfs toe was overgegaan wanneer het duingebied ter plekke door slagregens en windstoten van 110 km per uur zou zijn geteisterd. Het werd mij niet gegund. Reden: de klok stond op 10.43 uur. Ik kon wel koffie krijgen, to-go zoals dat heet, plus nog het een en ander. Maar het nuttigen ervan diende toen nog dik vijf kwartier náást het terras te geschieden. En dat deed ik dus maar, staande, net als een stuk of twaalf lotgenoten, die de anderhalvemetersamenleving minder respecteerden dan wanneer zij wel op het terras hadden mogen plaatsnemen.
Dat terras?
Helemaal leeg.
De koffiedrinkers ernaast?
Samengeklonterd.
“Ze beweren toch dat blinden baat hebben bij het drinken van het bronwater uit de Adelbertusput?” dacht ik. “Zouden Hugo de Jonge, Jaap van Dissel en al die OMT’ers die deze maatregel hebben geadviseerd daar dan niet eens een slokje van kunnen nemen?”
Ja, sorry hoor, aangaande de coronakwestie erken ik, over het algemeen, de deskundigheid van mensen die daar jarenlang voor hebben doorgeleerd. Die massale aanval van dikkemiddelvingeridiotie bij de Johan Cruijff Arena, zondagmiddag, nadat Ajax kampioen was geworden? Ik erger mij er nu nog kapot aan, net als aan corona-ontkenners zoals Thierry Baudet, die de weg echt volledig is kwijtgeraakt, getuige bijvoorbeeld die schandelijke FvD-poster waarop de lockdown met de bezettingsjaren wordt vergeleken. Met afschuw reageer ik bovendien op zo’n bericht als uit het Friese Waadhoeke, waaruit blijkt dat vandalen het huis van een in het ziekenhuis opgenomen coronapatiënte met de kreet ‘Covid = fake’ hebben beklad. En ik schud meewarig het hoofd bij mededelingen zoals deze van Dagblad van het Noorden-verslaggever Bas van Sluis: “Ik weet dat er mensen met Covid-19 in het ziekenhuis liggen, maar zelfs daar nog het bestaan van het virus ontkennen.”
Daarover dus geen misverstand.
Maar dit?
De horecazaken, waar ook in Nederland, verbieden om hun klanten een paar uur eerder op hun keurig aan de beperkingen aangepaste terrassen te ontvangen, terwijl toestemming de volksgezondheid aantoonbaar juist ten goede zou komen omdat het virus daarmee een minder grote verspreidingskans krijgt?
Nee, ik vond geen reinheid, puurheid, onschuld en geluk die ochtend.
Wel bestuurlijke starheid.
