Met het uitschakelen van de reactiemogelijkheid onder zijn Twitterberichten heeft Hugo de Jonge één ding bewezen: hij doet niet onder voor dictatoren. Meneer gaat voor eenrichtingsverkeer, alles wat terugpraat gaat vooralsnog de digitale kerker in. De minister van dwang en drang; het zal je vader maar zijn.
Hugo de Jonge. Moet de kinderbescherming daar niet eens langsgaan? Er zijn ouders voor minder beroofd van hun kinderen. Door de staat.
Hugo de Jonge ís de staat – mocht iemand daar nog aan twijfelen. En alleen in onze staat kan iemand die duizenden ouderen eenzaam heeft laten doodgaan, tienduizenden jongeren in een depressie heeft gestort, honderdduizenden zieken hun behandeling heeft ontnomen, opnieuw minister worden.
En dan heb ik het niet eens over de 5,1 aan uitgaven zonder bonnetjes; als onze hoernalisten zich niet blind zouden staren op gelegenheidsdieven Sywert, Bernd en Camille, zouden we van Hugo c.s. gered kunnen worden maar nee. De hypotheek moet ook betaald en jaloezie is wat de trom slaat: ‘Sywert hep wel tien miljoen, misgien toch maar voorlichter worden??’
Hugo de Jonge. De man van eenrichtingsverkeer. De man naar wie je moet luisteren maar die zelf niet wil luisteren. Niet alleen op zijn vorige ministerspost maar ook op zijn huidige. De man die zogenaamd 100.000 woningen per jaar ging bouwen maar vergat wie die bouwt: niet hij maar beleggers, pensioenfondsen, ontwikkelaars en bouwers. Moet je ze vooral gaan schofferen door alles duurder te maken en belegger af te schilderen als dieven die over de rug van huurders zakken vullen.
Bouw die woningen zelf dan Hugo. DOE DAN! O nee wacht. Het is makkelijker om van ons belastingbetalers te stelen, enig idee hoeveel je wél kunt bouwen voor 5,1 miljard?! En nog wordt de man niet uitgelachen dat hij er geen 50k zal realiseren. De man die bestaande woningen aan asielzoekers wil geven in plaats aan de mensen die ze betaald hebben: Nederlandse belastingbetalers. Dat hebben we gedaan zodat generaties na ons ook een dak boven hun hoofd zouden hebben.
Niet voor uitreizigers uit het Midden-Oosten of Afrika. De man die dwang en drang een vanzelfsprekendheid vindt en in plaats van daarvoor afgestraft te worden door journalisten en collega politici, nu zijn Twitterreacties maar uitzet.
Hugo de Jonge. Gast. Minister zijn is meer dan interessant doen. Meer dan op de foto gaan. Meer dan domme dingen roepen zonder naar betrokkenen te luisteren. Je weet het niet beter, je hebt alleen maar macht. Bleef die macht maar bij het uitzetten van de reactiemogelijkheid van Twitter. Eigenlijk zou Twitter politici wereldwijd, van dictatoren tot Hugo, moeten verbieden de reactiemogelijkheid uit te zetten. Gaat ver ja. Maar Trump en Roos van Twitter afgooien ook.
Wie vinkjes achter z’n naam heeft en zendt, moet ook durven ontvangen. Je hoeft die berichten niet te lezen (daar hoor je geeneens tijd voor te hebben Hugo) maar in je jacht naar applaus doe je dat natuurlijk wel.
Alleen dictatoren kiezen ervoor om de stem van het volk te negeren. Gefeliciteerd ‘minister’.