Indignatie redactie 
De “Digital Identity Alliance”, gefinancierd door onder meer Bill Gates, Microsoft, Accenture en de Rockefeller Foundation, heeft tot doel digitale vaccinatierecords te combineren met een wereldwijde biometrische digitale identiteit die levenslang meegaat.
In een vorig artikel, Vaccinatieactivisme van de Gates Foundation, keek ik naar het vaccinatieactivisme van de Gates Foundation en zijn boegbeeld Bill Gates als pleitbezorger van het coronavaccin. Hij speelt een leidende rol in de ontwikkeling en mogelijk wereldwijd bestuur, zonder welke hij gelooft dat de wereld niet meer normaal kan worden.
De vraag waar deze eenzijdige focus voor dient en waarom deze op ronduit mantra-achtige wijze wordt herhaald door politici, de hen adviserende wetenschappers en de gevestigde media is en blijft zich voordoen. De introductie van digitale identiteiten zou een belangrijke bouwsteen kunnen zijn die Gates probeert vast te stellen via het ID2020-project. Waar gaat het over?
Financiële connecties
Nadat de ogen de afgelopen dagen en weken waren gericht op Bill Gates en zijn vaccinatieactivisme, kwamen de instellingen die hij financierde steeds meer in beeld. Zo rezen er na de onafhankelijkheid door Gates vragen over de MoH en de Impfallianz GAVI als een belangrijke door donoren gefinancierde WHO en over een mogelijk belangenconflict bij het Robert Koch Institute en de Charité als werkgever van Christian Drosten, beide met donaties van enkele honderden duizend dollar gefinancierd door de BMGF.
Mediasteun van gevestigde gazettes krijgt ook welwillende steun van de stichting. Ook het weekblad “Die Zeit” ontving bijna 300.000 dollar, terwijl “Der Spiegel” zelfs 2,5 miljoen dollar ontving.
Op zoek naar de motieven van Gates voor zo’n uitgebreide steun aan de instellingen en media die betrokken zijn bij de coronacrisis en naar zijn activisme voor een vaccin dat uiteindelijk verplicht moet worden toegediend (en door hem medegefinancierd), is het de moeite waard een kijkje te nemen bij andere projecten die door hem en zijn bedrijven worden aangestuurd, zoals ID2020.
Digital Identity Alliance – ID2020
De Digital Identity Alliance , die ook opereert onder het acroniem ID2020, wil naar eigen zeggen digitale identiteiten creëren . Dit moet mensen in staat stellen zich over de grenzen heen te identificeren en tegelijkertijd controle over hun eigen gegevens te hebben. Het doel is een gepersonaliseerde, draagbare, biometrisch gekoppelde digitale identiteit die levenslang meegaat . Oprichtende partners zijn onder meer Gates’ bedrijf Microsoft, de vaccinatiealliantie GAVI, die met grote sommen geld wordt gefinancierd door de BMGF en die ook betrokken was bij de adviesaffaire van de Duitse strijdkrachtenManagementadviesbureau Accenture en de Rockefeller Foundation, een van de grootste stichtingen in de VS. Het project zal ook door de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties worden ondersteund , die op haar beurt door het Ministerie van Buitenlandse Zaken in 2020 met 50.000 dollar wordt gefinancierd .
Redeneren met mensenrechten
Volgens het organisatieadviesbureau Accenture gaat het vooral om artikel 6 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin staat dat eenieder het recht heeft om overal als rechtsbevoegd te worden beschouwd. Als PR-maatregel zorgt de groep ook voor een video die met pakkende positieve voorbeelden laat zien waar digitale identiteiten voor kunnen worden ingezet. Een vluchteling staat zonder identiteitspapieren aan de grens en kan zijn identiteit niet bewijzen, een moeder krijgt geen vaccinatie (!) voor haar kind omdat ze geen geboorteakte kan tonen, en een toerist verliest zijn paspoort in het buitenland, maar moet dringend terug naar huis . Meer voorbeelden op de ID2020 websiteverwijzen naar bewijzen van grensoverschrijdende vaccinaties, identiteitsbewijs van een vluchtelingengezin ongeacht hun thuisland en chronisch zieken die altijd een kopie van hun dossier bij zich kunnen hebben voor een betere behandeling. De logica: een digitale identiteit is praktisch, mag niet vergeten worden, is noodzakelijk om basisrechten uit te oefenen en kan in geval van nood zelfs levens redden.
Databeheer als een gevaar beschouwen
Dienovereenkomstig zien ID2020-medewerkers onze gegevens in grote, gecentraliseerde databases in gevaar , omdat functionarissen met toegang tot de gegevens de gegevens kunnen misbruiken, documenten op de verkeerde plaats kunnen zetten of ze zonder toestemming kunnen doorgeven. In plaats daarvan is een digitale identiteit in de zin van mensenrechten nodig, waarvan de individuele structuren eigendom zijn van en worden beheerd door de gebruikers en die internationaal geaccepteerd en betrouwbaar zijn. Technologie is echter niet alles en er moet wet- en regelgeving komen om het gebruik en de opvraging van data te reguleren. Zo zijn er wettelijke kaders nodig waaronder het wegvallen van de overheidscontrole in rampgebieden (!).
In dit verband rijst de vraag hoe de controle van de gebruikers over hun gegevens transparant moet worden gemaakt en of er wordt voorzien in een democratische betrokkenheid van de bevolking bij de totstandkoming en het ontwerp van dergelijke systemen. Tot nu toe is er niets terug te vinden in de aankondigingen van het initiatief. In principe zou decentrale dataopslag in de huidige systemen ook denkbaar zijn zonder dat transnationale bedrijven soeverein zijn over onze identiteiten, vooral omdat het niet eens duidelijk is of de data daadwerkelijk decentraal worden opgeslagen door de deelnemende bedrijven en welke controlemogelijkheden mensen kunnen uitoefenen in dit opzicht.
Als er van de kant van het initiatief geen inspanningen worden gedaan om meer transparantie en participatie te creëren, rijst de vraag waarom men transnationale bedrijven als Microsoft, Accenture of de Rockefeller Foundation blindelings zou vertrouwen. Dit geldt vooral gezien het feit dat zelfs staten het moeilijk vinden om zich te laten gelden tegen de mondiale macht van het bedrijfsleven. Hoe moeten burgers dat doen bij misbruik? Waarom geen democratische structuren invoeren die commerciële bedrijven toevertrouwen om problemen op te lossen zonder hen controle te geven over het totale systeem? En waarom de gerichte verwijzing naar de wettelijke regeling in rampsituaties (zoals nu het geval is)? Het kost tijd om dergelijke vragen op te helderen. Tijd die we volgens ID2020 niet hebben.
Moet snel handelen
In een overzicht van het ID2020-project dringt de community of interest u aan op haast, want er is een urgent drie tot vijf jaar venster (“een urgent drie tot vijf jaar venster”) voor de implementatie van digitale identiteiten. Een niet-digitale oplossing van het identiteitsprobleem zou kunnen leiden tot uitsluiting van personen [zonder identiteitsbewijs, dV] en tot identiteitsdiefstal en genocide (!).
De vraag is dan ook niet of digitale identiteiten zullen worden ingevoerd, maar hoe (“De vraag is niet ‘of’ digitale id zal worden geïmplementeerd en uiteindelijk zal verdringen wat we vandaag hebben, het gebeurt al. De echte vraag is hoe’).
De opgeroepen negatieve scenario’s en de drang om snel te handelen geven aanleiding tot scepsis. Parallellen met het omgaan met de huidige coronacrisis komen naar voren. Ook hier is het niet de vraag of een vaccin aan alle mensen op aarde zal worden toegediend, maar alleen hoe en wanneer. Alternatieven worden onder verwijzing naar vergelijkbare negatieve scenario’s en tijdsdruk uit het debat geduwd en gebrandmerkt als gevaarlijke complottheorieën, zodat ze zonder feitelijke discussie van de baan kunnen worden gegooid. Maar terwijl mensen in Europa nog steeds naar digitale identiteiten onder corporate control moeten worden geduwd, zijn ze elders al een stap verder.
Pilotproject in Bangladesh
ID2020 werkt sinds september 2019 samen met de regering van Bangladesh in het kader van het Access-toInformation-programma (a2i) aan de introductie van digitale identiteiten . Dit is bedoeld om kinderen toegang te geven tot gezondheidsdiensten, aangezien 80 procent van de kinderen in het land niet de mogelijkheid zou hebben om hun identiteit te bewijzen vanwege een gebrek aan geboorteaktes . De minister die verantwoordelijk is voor het project meldde in een artikel voor het World Economic Forum dat in februari 2020 100 miljoen digitale identiteiten waren gecreëerd.
Volgens de ID2020-documentatie wordt dit gedaan door “het vaccinatieproces te digitaliseren” voor zuigelingen. De geboorten worden biometrisch geïdentificeerd via contactloze vingerafdrukken (waar momenteel ook onderzoek naar wordt gedaan ). Deze geverifieerde identiteit wordt vervolgens toegewezen aan gedigitaliseerd bewijs van vaccinaties, aangezien volgens het initiatief 95 procent van de kinderen in Bangladesh basisvaccinaties krijgt .
Als onderdeel van het project is dit bedoeld om de centrale opslag van persoonlijke status te verbeteren – hoewel centrale opslag hier geen probleem lijkt te zijn – en om vaccinatiegelijkheid (!) en toegang tot rechten en diensten gedurende het hele leven te ondersteunen. De eerste biometrische identificatie wordt uitgevoerd door de kinderverpleegkundige. Vervolgens moet echter een digitaal bewijs van vaccinaties – oftewel een digitale vaccinatiepas – worden ingevoerd, waarmee mensen kunnen worden geïdentificeerd die zich niet aan hun vaccinatieverplichtingen houden [of dwanghandelingen, dV]. Daarnaast kunt u ouders eraan herinneren hun kinderen te laten vaccineren en onnodig papierwerk te voorkomen.
Men ziet echter ook toepassingsgebieden buiten vaccinaties: als de digitale gezondheidskaart gekoppeld is aan de nationale identiteit [paspoorten, identiteitskaarten, enz.], kan deze digitale identiteit gebruikt worden voor de schoolregistratie van het kind, voor het bewaren van elektronische certificaten als evenals het aanvragen van een nationaal identiteitsbewijs. ID2020 streeft er op termijn naar om persoonlijke documenten zoals vaccinatiebewijzen , baanbewijzen en kentekenbewijzen op te slaan in de digitale identiteit, die vervolgens worden vrijgegeven om te solliciteren, gebruik te maken van financiële diensten of te stemmen.
Wat hier smakelijk wordt gemaakt, is uiteindelijk de stapsgewijze overdracht van al onze persoonlijke gegevens in de handen van transnationale bedrijven, met als langetermijndoel de nationale identiteit te vervangen door een wereldwijde, door het bedrijf gecontroleerde identiteit en de controle te verenigen over het met een paar. Het initiatief drukt zich ook dienovereenkomstig uit , dat nationale inspanningen om identiteit vast te stellen ondersteunt, maar een alternatief wil bieden voor mensen zonder veilige toegang tot op de staat gebaseerde systemen:
Hoewel we inspanningen ondersteunen om de toegang tot nationale identificatieprogramma’s uit te breiden, zijn we van mening dat het absoluut noodzakelijk is om dergelijke inspanningen aan te vullen door een alternatief te bieden aan personen die geen veilige en betrouwbare toegang hebben tot op de staat gebaseerde systemen.
De Microsoft Windows van digitale identiteit?
Met zijn bedrijf Microsoft herkende Bill Gates de tekenen des tijds. Aangezien digitale systemen naar de mening van ID2020 fundamenteel zijn voor veel andere gebieden, is digitale identiteit niet te omzeilen:
Omdat digitale systemen ten grondslag liggen aan programma’s op het gebied van wereldwijde gezondheid, financiële inclusie, opvang van vluchtelingen en nog veel meer, biedt digitale ID een uitgelezen kans om te investeren in wereldwijde ontwikkeling. Welke kwestie u ook interesseert, in de toekomst is een ethische, verantwoorde benadering van digitale id stap één.
Dienovereenkomstig wordt het geplande platform alleen gedefinieerd in zijn basisprincipes (dwz de sleutelpositie van Gates en zijn partners), maar verder onafhankelijk van technologie en provider: “Alliantiepartners delen een toewijding aan de belangrijkste principes voor digitale ID, maar blijven technologie- en leveranciersonafhankelijk.”
Blijkbaar gaat het erom het succes van Microsoft Windows als vast onderdeel van een overigens flexibel systeem over te hevelen naar het veld van digitale identiteiten en daarmee zichzelf onmisbaar te maken – inclusief de financiële en machtspolitieke voordelen van deze positionering.
Van belastingontwijking naar “filantropie”
Interessant is in dit verband een terugkerend patroon: transnationale ondernemingen zoals Microsoft gebruiken gelegaliseerde belastingontwijkingssystemen die ervoor zorgen dat staten (en dus burgers) het inkomen missen om belangrijke maatschappelijke taken democratisch te coördineren en collectief te financieren in het belang van iedereen. Tegelijkertijd maken particulieren zoals Bill Gates ook gebruik van de mogelijkheden van gelegaliseerde belastingontwijking via stichtingen, die tegelijkertijd zorgen voor een positief imago richting de burger (trefwoord: filantropie).
Het resultaat is dat de weldoeners in de bres springen, genereuze donaties uitdelen aan door hen geselecteerde instellingen en projecten zonder dat de samenleving een ontwrichtende invloed heeft, en doen alsof ze problemen oplossen die de samenleving democratisch had kunnen oplossen zonder massale belastingontwijking van hun kant. Op deze manier beïnvloeden ze de agenda van de instellingen die ze steunen, profiteren ze van hun beslissingen en worden ze een beetje rijker en invloedrijker in het proces.
In deze stijl worden vluchtelingen ook geïdentificeerd en gebruikt als doelgroep als onderdeel van het ID2020-project, omdat ze zouden kunnen profiteren van de introductie van digitale identiteiten. In plaats van bijvoorbeeld de situatie in de landen van herkomst te verbeteren door goede belastingbetalingen en eerlijke handelsvoorwaarden, zodat er perspectief ontstaat voor de lokale bevolking en vluchten niet het laatste redmiddel is uit een precaire situatie, is de oplossing voor de identiteitsprobleem wordt gefinancierd omdat het nieuwe creëert Markten en controlemogelijkheden ontstaan. “Filantropische” activiteiten moeten daarom altijd met de nodige voorzichtigheid worden bekeken en gecontroleerd op positieve effecten op hun donoren.
Gevaren van digitale identiteiten
De totstandkoming van mondiale, geprivatiseerde digitale identiteiten brengt grote gevaren met zich mee. Met het verlies van belang van publiek-nationale identiteitsprocedures ten gunste van geprivatiseerde mondiale identiteit, is er ook een verschuiving van de macht van de vorige beheerders van het systeem naar de nieuwe beheerders. Dit zou de controle over de structuren verschuiven van de burgers van de respectieve staat, die in ieder geval nog de mogelijkheid hebben om op nationaal niveau in te grijpen tegen misbruik en willekeur, naar een mondiale, particuliere infrastructuur die “boven de zaken” staat en die van het individu. in de praktijk is machteloos om het hoofd te bieden.
Zodra de technologie op “vrijwillige” basis is ingevoerd, kunnen de toepassingsgebieden stap voor stap worden uitgebreid, zodat de toegang tot werk, gezondheidsdiensten, mobiliteit of sociale uitkeringen kan worden beperkt of geweigerd zonder de “vrijwillige” openbaarmaking van schoolrapporten , vaccinatiebewijzen of bewijzen van goed gedrag . Afkeurend gedrag kan gemakkelijk worden bestraft en gedragsbeheersing kan worden afgedwongen.
Daarom is een gedetailleerd, transparant, democratisch en open debat nodig over de voor- en nadelen van een dergelijke technologie, waarin alle (!) opvattingen en bezwaren kunnen worden gehoord en besproken en niet alleen de machtsconforme meningen van enkele worden elk uur herhaald om vervolgens de vooraf gemaakte beslissing nep te kunnen legitimeren. Gezien de huidige situatie zullen we moeten pleiten voor een dergelijk debat, aangezien vrijwillige deelname van de overheid op dit moment niet kan worden aangenomen.
ID2020 en Corona
Zoals reeds aangegeven past het karakter en de aanpak van het ID2020-project in het palet van verschillende interventies in grondrechten in de loop van de coronacrisis. Het vaccineren van alle mensen op deze planeet lijkt ook het doel te zijn van de federale overheid. Daarbij zet ze het gebruikelijke gebrek aan alternatieven op de voorgrond:
Het bereiken van een snelle immuniteit bij de bevolking tegen SARS-CoV-2 zonder vaccin is niet mogelijk zonder buitensporige eisen aan het gezondheidssysteem en het risico op veel sterfgevallen. Daarom staat de ontwikkeling van vaccins centraal (…) Een vaccin is de sleutel tot een terugkeer naar het normale leven van alledag. Zodra er een vaccin beschikbaar is, moeten er zo snel mogelijk voldoende vaccindoses beschikbaar zijn voor de hele bevolking.
Het Massachusetts Institute of Technology (MIT) heeft al de technologie geleverd om vaccinatie-informatie onder de huid op te slaan . Deze kunnen worden uitgelezen met speciaal daarvoor uitgeruste smartphones. Het onderzoek werd gefinancierd door het BMGF.
Ondertussen wordt er gewerkt aan een digitaal bewijs van immuniteit , waarvan Gates de noodzaak al had benadrukt in een interview met Chris Anderson op 24 maart 2020. Daarbij is het bedrijf iRespond betrokken, dat in samenwerking met ID2020 in een vluchtelingenkamp in Thailand werkt aan het vaststellen van digitale identiteiten .
Een door Gates medegefinancierd vaccin, waarvan politici hebben verklaard dat het geen alternatief heeft en wereldwijd wordt toegediend in verband met een verplicht digitaal bewijs van immuniteit, zou uiteindelijk het voorgeschreven toegangsbewijs kunnen zijn voor een wereldwijd systeem van digitale identiteiten, waarvan het basisplatform op zijn beurt de controle heeft over Gates en zijn partners en de democratische nationale structuren van de Islaam zoeken minder naar het vervangen van identiteitsverificatie door commerciële mondiale systemen onder controle.
Gezien het gezondheidsrisico voor anderen zou de weigering om te vaccineren ook onder druk kunnen worden gezet of stapsgewijs uit het openbare leven worden uitgesloten en daarmee van hun levensonderhoud worden beroofd zonder dat een groot publiek protest wordt verwacht. Men handelt immers ter bescherming van de meerderheid van de burgers en tegen onverantwoordelijke actoren die de gezondheid van de samenleving in gevaar brengen en gebrek aan solidariteit tonen met hun medemensen.
Het is dan niet ver om het systeem uit te breiden tot de veelgebruikte digitale identiteit, waarin ook alle andere persoonlijke documenten en bewijsstukken moeten vloeien als men wil deelnemen aan het sociale leven. Combineer deze bevindingen met de controleplannen beschreven door Norbert Häring als onderdeel van het Known Traveler-programmavan het World Economic Forum, de Better than Cash Alliance voor de afschaffing van contant geld (o.a. gefinancierd door de BMGF) en de uitgebreide en ondoorzichtige voornemens voor een coronamonitoring-app waarvoor Google en Apple gaan samenwerken om burgers voor zichzelf en hun eigen soort te beschermen, dan moeten er alarmbellen gaan rinkelen. Vooral omdat Bundesdruckerei, Lufthansa Industry Solution, de Boston Consulting Group, Ubirch, het Universitair Ziekenhuis van Keulen en de gezondheidsafdeling van Keulen al een digitale immuniteitskaart ontwikkelen.
