Indignatie redactie 
Weet je? Ik zou best graag een boosterprik willen hebben. Sterker nog: ik zou liefst vandaag nog een boosterprik willen gaan halen bij de dichtstbijzijnde priklocatie!
Zodat ik de komende maanden weer voor een duizelingwekkend hoog percentage ben beschermd tegen een covid-infectie en ongewenste ziekenhuisopname. Want dat veilige gevoel van vóór de vierde golf, dat beviel me eigenlijk best.
Maar dat kan helaas niet, zomaar een boosterprik halen. Want niet alleen is Nederland zoals gebruikelijk het land dat als allerlaatste uit de startblokken komt met deze vaccinatiecampagne, er moet bij ons ook altijd worden gevaccineerd volgens een ingewikkelde doelgroepmatrix: eerst de hoogbejaarden, dan de dappere strijders in de zorg en de mensen met het syndroom van Down, en dán gaan we een keertje beginnen aan de gewone mensen, van oud naar jong, en dan heb ik nog mazzel dat ik van mild gevorderde leeftijd ben, en dus vlug aan de beurt. Je vraagt je toch weleens af: kan dat nou echt niet anders?
In het begin van de pandemie probeerden mijn buurman Jeroen en ik tijdens ons dagelijkse rondje met zijn hondje ook al te achterhalen wat toch de reden zou kunnen zijn dat het vaccineren zo langzaam en inefficiënt verliep, terwijl er toch mensenlevens op het spel stonden. Je had er immers niet zo gek veel voor nodig: een ‘patiënt’, het vaccin met toebehoren, iemand die het kan toedienen en een rudimentaire vorm van registratie. Meneer Heemskerk, burgerservicenummer hatsef lats is langs geweest, heeft zijn spuit gehad, is geregistreerd en kan dat bewijzen. Wat maakt die volgorde dan uit?
‘Waarom hebben we geen boosterbussen, die als een ijskarretje door de wijken tuffen, en naast boosterklanten ook meteen eventuele vaccinatietwijfelaars mee p(r)ikken?’
We hebben sinds de eerste ronde een gigantische infrastructuur van priklocaties liggen. Met ingewerkte prikkers en een méér dan voldoende voorraad vaccin. Het kan toch niet waar zijn dat er in een beetje sporthal naast een handjevol octagenarianen en twaalf verpleegsters op dezelfde dag niet minstens duizend extra personen van alle leeftijden kunnen worden meegeprikt? Al doe je maar twee timeslots voor ‘vrij prikken’ voor wie wel het risico wil lopen dat hij onverrichter zake huiswaarts moet keren. Of geef je geselecteerde huisartsen een klein Pfizer-vrieskistje voor naast de griepprik, die ook jaar na jaar probleemloos wordt rondgespoten. En waarom hebben we geen boosterbussen, die als een ijskarretje door de wijken tuffen, en naast boosterklanten ook meteen eventuele vaccinatietwijfelaars meep(r)ikken?
Waarom, kortom, zijn wij geslagen met warrige adviseurs, besluiteloze beslissers en kadaver-ambtenaren, die het, áls er al een keer een besluit wordt genomen, ook nog steevast bij het verkeerde eind hebben? Waarom altijd eigenwijs, altijd anders dan de rest, traag als stront, behalve als ze veel te vroeg zijn? Lieve leiders van ons land, doe ons een lol en kom op met die prikken: het is al moeilijk genoeg deze pandemie te overleven, zonder dat jullie ons ook nog eens tegenwerken.
