In opdracht van de regering denkt iedereen nu na over de ‘anderhalve meter samenleving’
Indignatie redactie
4 min. lezen
Technisch zijn er wel oplossingen voor, maar het is onrendabel en asociaal. De abrupte sluiting van hele sectoren van de maatschappij, om verspreiding van het virus in te dammen, is opgevangen door kwistig met geld te strooien. Ondernemers en hun werknemers krijgen bergen gratis geld toegeschoven als ze bereid zijn niet op te komen dagen, en de activiteiten van het bedrijf op te schorten. Ze zouden weer open kunnen als het virus is geïsoleerd tot bekende, beperkte locaties, maar het beleid is daar niet op gericht, omdat het alleen gerealiseerd kan worden met dwang en inbreuken in de privacy, en dat is onbespreekbaar. Nederland is een ‘vrij‘ land.
In vliegtuigen, in treinen, de ondergrondse en in bussen, in restaurants, bars, uitgaansgelegenheden, musea, bij tal van sporten, festivals, in stadions, op campings, in zwembaden en noem maar op, kun je wel technische voorzieningen bedenken, en de spelregels aanpassen om mensen anderhalve meter uit elkaar te houden, maar dat wordt onbetaalbaar. En niet leuk waar het de sporten, stadions en festivals betreft. Niet leuk, én schreeuwend duur, betekent dat mensen wegblijven. Dus kun je die hele investering maar beter niet eens overwegen, want dat is pure kapitaalvernietiging.
Mondkapjes, zegt het RIVM, helpen niet. Testen zijn allemaal onbetrouwbaar, zegt het RIVM. Een ‘APP‘ schendt de ‘privacy‘, dus die kant willen we zéker niet op. Dat een combinatie van veel testen, mondkapjes en een ‘APP‘ in het democratische Zuid-Korea nu nul doden oplevert, en in totaal slechts 236 sterfgevallen, met minder voorbereidingstijd dan Nederland en drie keer zoveel inwoners, zal dan wel toeval zijn? Een doeltreffende behandeling is er niet, voorzover we weten. Een vaccin wordt misschien nooit gevonden, maar zeker niet binnen een jaar. Dus zeg het maar…….
Dat vliegen/reizen onbetaalbaar wordt zal velen in ‘Den Haag‘ een rotzorg zijn. Om niet te zeggen dat ze erbij staan te juichen. Maar dat de capaciteit van treinen, bussen en ander ‘openbaar vervoer‘ dramatisch moet worden gereduceerd als ‘anderhalve meter‘ de norm wordt, maakt ook dat transport onbetaalbaar. De vervoersmaatschappijen zeggen dat ze onmogelijk de prijs van een kaartje met 400% kunnen verhogen, dus moet de overheid bijspringen. Maar dat betekent in de praktijk dat we het toch zelf betalen via de belastingen, mét rente, omdat er nog zoveel ‘rekenmeesters‘ tussen zitten die we ook allemaal in leven moeten houden. De auto, en ander individueel vervoer, wordt dan spotgoedkoop, zeker met die lage olieprijzen, én ook nog eens ‘Covid-safe‘ waar het de auto betreft, waar je in je eigen ‘cocon‘ van ‘A‘ naar ‘Beter‘ reist. Of ‘thuiswerken‘, en thuis leren en studeren. Of in een land met tests, ‘APPS‘ en mondkapjes.
Allerlei ‘virtueel‘ vermaak zal al snel goedkoper, én aangenamer zijn dan op anderhalve meter van elkaar op een veld voor een podium, of in een stadion in je plexiglas hokje te staan, of op drie meter ‘binnen de lijnen‘ te moeten blijven om gegarandeerd op anderhalve meter van je buurman of buurvrouw te blijven als je wilt dansen of juichen.
Hoe je in een restaurant bediend zou kunnen worden zonder dat iemand de anderhalve meter barrière doorbreekt zou ik niet weten. En ‘bezorgen‘ en ‘zelfbedieningsrestaurants‘ zijn geen alternatief voor de doorsnee gast in een restaurant. Dan nog zou de capaciteit van het doorsnee restaurant dramatisch afnemen, waardoor de prijzen vier keer of meer over de kop moeten als de eigenaar geen verlies wil draaien, als de subsidie ooit wegvalt, en dat zal de vraag naar restaurants beslist geen goed doen. Al helemaal niet als de belastingen over de hele linie flink omhoog moeten om die hele potpourri aan subsidies en bijdragen van de overheid te betalen, waardoor niemand geld overhoudt voor dat soort fratsen.
Als je je voorstelt dat producenten van ‘virtuele‘ producten, die je in staat stellen nabijheid te ‘beleven‘, ook al is er geen sterveling in de buurt, de wind vol in de zeilen krijgen, mag ik dan voorzichtig de vraag stellen welke betekenis ‘vrijheid‘ dan nog heeft? Vrij om te consumeren wat niet bestaat. Totdat iemand ook daar de stekker uittrekt, omdat het pure verspilling is van kostbare grondstoffen. Zit je dan, in je ‘vrije‘ land. Helemaal alleen in je hokje van drie meter in het vierkant. Aan het infuus waardoor je je voedingsmiddelen, geneesmiddelen en vaccins krijgt, zolang de voorraad strekt.
