Ineens, vanuit het niets, voorspellen economen zwaar weer.

Minder dan een jaar geleden voorzagen diezelfde economen niets dan ‘groei’. In gelikte presentaties werd ons een etalage vol ondeugdelijke beloften voorgezet. In de ‘bijsluiter’ stonden wel wat ‘kanttekeningen’, maar er was geen reden voor bezorgdheid. Hier op dit blog ben ik al jaren stukken pessimistischer, omdat ik ervan overtuigd ben dat we te maken hebben met een ‘systeemfout’. En ik ben niet de  enige. Maar onder economen is men daar, zelfs na de bijna catastrofe van 2008, niet van overtuigd.

De ‘Kredietcrisis’ had een ‘wake-up call’ moeten zijn, maar als men ergens achter de schermen wel druk is geweest met het optuigen van alternatieven voor het ‘systeem’, dan is dat straks een grote verrassing, die menigeen rauw op het dak zal vallen, zo valt te vrezen. Ook hier is er weer meer dan voldoende ruimte voor wereldomspannende complottheorieën. Zo stelde een lezer mij de vraag of het wellicht een complot van ‘de banken’ kon zijn om Trump van herverkiezing af te houden? Of een complot om ‘alsnog’ de globalistische agenda erdoor te drukken?

Op dat soort verdachtmakingen kan ik u geen antwoord geven. Mijn stelling is, en blijft, tot het tegendeel onomstotelijk is bewezen, dat er beslist sinistere lieden zijn die volkomen gewetenloos extreem kwalijke plannetjes bedenken, en uitwerken, om er zelf beter van te worden. En er zijn andere, niet veel minder onfrisse lieden, die de eruptie van bewijzen dat er sprake zou zijn van ‘vals spel’ onder het vloerkleed proberen te vegen. Zie ook hoe Gilad Atzmontegen ‘Epstein’ aankijkt. Het is echter niet gezegd dat die twee groepen samenwerken, of dat ze van elkaar begrijpen welke agenda er achter de inspanningen van de ander schuil gaat.

Verscheidene commentatoren die de wereldgebeurtenissen op de voet volgen, hebben de term ‘multidimensionaal schaken’ in de groep gegooid. Het voldoet als beeldspraak, maar wat mij dwars zit, is dat het de suggestie wekt dat het een soort ‘spel’ is, met aan het eind van het toernooi een ‘winnaar’. En, misschien nog wel kwalijker, dat het aankomt op individuele kwaliteit. Poetin, Xi, Trump, Macron, Merkel en ‘Britse Boris’ die voor ons in het strijdperk treden. Dat is een infantiele kijk op de wereldpolitiek die teveel herinnert aan de tijden van voor de Tweede Wereldoorlog.

Niks mis met ‘globalisme’ als het betekent dat we een manier vinden om de hele wereldbevolking te verheffen, bij het gelijktijdig ‘economiseren’ van de aanslag op de grondstoffen en het milieu, en de uitstoot en productie van schadelijke stoffen. Iedereen die daar serieus naar heeft gekeken, beseft dat de complexiteit van zo’n streven een enorme uitdaging is, die wordt gehinderd door de ‘Identiteits Politiek’ die in het westen elke serieuze discussie frustreert. De krankzinnig makende lading symboolpolitiek die in ons deel van de wereld doorgaat voor ‘actie’, is extreem contraproductief. Wagonladingen kabouters reizen de hele wereld over, en plaatsen links en rechts ‘gedenkplaten’, als ze niet ergens op een ‘conferentie’ lopen te fantaseren over maatregelen die ons een arm en een been gaan kosten, of ons dwingen tot ‘keuzes’ die per saldo averechts uitwerken.

Dat is al erg genoeg. Maar ondertussen staan diezelfde lieden vooraan bij militaire ‘oplossingen’ die leiden tot waanzinnige volksverhuizingen, miljoenen doden, compleet verwoeste landen, enorme milieuschade, en economische kaalslag die elke beschrijving tart. De enigen die er (tot nu toe) beter van worden, dat zijn hun gesubsidieerde ‘NGO’s’, en degenen die ergens bij een overheid een baan weten te bemachtigen om het geheel te ‘coördineren’, of om in de krant of op de televisie het ‘verhaal’ te vertellen.

Dat systeem staat op springen. Het had in 2008 al moeten overlijden, om plaats te maken voor iets nieuws, maar dankzij de ‘geldpers’ (om het maar niet te ingewikkeld te maken), kreeg het een nieuwe ‘lease on life’. Dat uitstel hadden we kunnen, nee moeten gebruiken om te bedenken hoe het nu verder moet. Maar we konden ons er niet toe zetten. En ja, ‘de banken’ speelden daarin een niet te verwaarlozen rol. Maar waar waren onze politici? Waar waren onze journalisten? Waar waren onze wetenschappers? Waar waren wij? Druk met ‘Identiteits Politiek’ en feesten.

Waar ik bang voor ben, is dat als dat ‘zware weer’ aan land komt, we nog altijd niet zullen begrijpen waardoor het veroorzaakt is. Dat de één naar Trump zal verwijzen, en de andere naar ‘Britse Boris’, of Macron, of Merkel, of ‘de EU’. Terwijl ‘de banken’ alles in het werk zullen stellen om het ‘systeem’ te redden via ‘negatieve rente’. In de video bij DIT artikel leggen Max Keiser en Stacy Herbert uit dat dat diefstal is. Die twee Amerikaanse journalisten, man en vrouw, krijgen in ons deel van de wereld geen aandacht meer, sinds ze hun analyses verspreiden via ‘RT’. Maar het is de enige bron die op indringende, en coherente wijze uitlegt wat het probleem is, en waarom het niet gaat werken.

Dat laatste, dat het niet gaat werken, wil nog altijd niet zeggen dat het deze keer uitdraait op de ‘reset’ die zij verwachten, en waarvan ik hier op dit blog ook de boodschapper ben. Zoals in verscheidene voorgaande bijdragen al opgevoerd, en in die video van Keiser en Herbert onderstreept, betekent ‘negatieve rente’ dat mensen met ‘bezit’, in de vorm van een ‘onbelast’ huis, pensioenaanspraken, of grote bedragen aan spaargeld, in welke vorm dan ook, zullen worden gestript.

Je kunt het geen ‘belasting’ noemen, maar het netto effect is hetzelfde. Het zal worden gekoppeld aan de plicht om al je geld te parkeren op een bankrekening, die minutieus kan worden gecontroleerd en afgeroomd. ‘Cash’ verdwijnt, en de enige manier die overblijft om iets te ‘kopen’, is via een ‘elektronische’ verandering van je ‘saldo’. Overheden krijgen langs die weg volop ‘bestedingsruimte’, die naar alle waarschijnlijkheid vooral zal worden gebruikt voor meer en meer dingen die ‘BOEM!’ zeggen. Dingen die ook gebruikt zullen worden tegen landen die niet meedoen, en op meer ‘klassieke’ wijze hun economie draaiende houden. Waar ze niet leuteren over manieren om de wereld te redden van overconsumptie en verkwistend gebruik van grondstoffen en geld, maar de tering naar de nering zetten, en zonder ‘waterhoofd’ van ‘NGO’s’, ‘coördinatoren’, ‘spin-verkopers’, ‘persbureaus’, ‘lobbyisten’ en andere uitvreters, doen wat nodig is. En één van de dingen die ze in die landen nu hun top-prioriteit hebben gemaakt, is het dumpen van de ‘PetroDollar’, in het hart van het ‘Ponzi-spel’ dat sinds 1971 ‘welvaart-op-krediet’ leverde.

Dat Trump op de valreep nog graag Groenland zou ‘kopen’ met dat Mickey Mouse geld, vertelt ons dat de Verenigde Staten hun ‘BOEM!’-macht zullen inzetten om het te bemachtigen als Denemarken al te nadrukkelijk dwars gaat liggen. Waarom? Olie en andere grondstoffen, zoals ‘zeldzame metalen‘. En de Europese landen zijn geen vanzelfsprekende bondgenoten meer, dus inleveren! Gaat Europa haar aanspraken verdedigen als het er op aankomt? Schieten we Groenland te hulp? Met wat? Onze JSF’s? Onze ‘verkleedkist’ vol Amerikaans wapentuig?

Het ‘systeem’ dat niet deugt omvat meer dan alleen geld, als u begrijpt waar ik heen wil. We hebben geweldig zitten pitten, en bevinden ons nog steeds in een comateuze toestand. Dat krijg je ervan als je vertrouwt op ‘wetenschappers’ en politici die 24/7 bezig zijn met de problemen van gisteren op te lossen. Die met hun rug in de rijrichting zitten, starend naar hun statistieken, en daardoor de afgrond niet zien waar we met een sneltreinvaart op afstormen. Doe uzelf, en uw nageslacht een lol, en draai u even om. Kijk die video.