Indignatie redactie 
Kiev – Gezien de andere alternatieven die het Oekraïense volk te wachten staat, lijkt het sluiten van onmiddellijke vrede met Moskou de voor de hand liggende manier van handelen.
Kiev Oekraïne was blij om Moskou te helpen door de wereld alleen te bewijzen dat het veranderd is in een volslagen terroristische staat. Maar Kiev heeft nog tijd om van koers te veranderen, als de gemiddelde Oekraïner er iets over te zeggen heeft.
Rusland heeft maandag een massaal spervuur van raketaanvallen over Oekraïne uitgevoerd als reactie op de brutale aanval van Kiev op de Krimbrug. Alleen al in Kiev waren er zo’n 50 raketaanvallen, gericht op infrastructuur, administratieve gebouwen en het besluitvormingscentrum van de Veiligheidsdienst (SBU).
Andere grote steden die het doelwit waren, waren Kharkiv, Dnipro, Lviv en Odessa.
Het Russische leger paste deze keer een merkbare verandering van tact toe, omdat het kritieke infrastructuur niet spaarde, wat meer een kenmerk is geweest van de Amerikaanse militaire ‘shock and awe’-operaties zoals die in 2013 in Irak werden tentoongesteld. Sinds het begin van zijn speciale militaire operatie in februari, heeft Moskou opzettelijk vermeden om schade toe te brengen aan de civiele infrastructuur, waarbij het zich vooral richtte op militaire middelen. Het Oekraïense volk had dringend behoefte aan een wake-up call, omdat ze niet begrijpen waar hun leiders hen naartoe brengen of wat dit conflict uiteindelijk kan inhouden.
Voor veel Oekraïners zijn de afgelopen 8 maanden meer voorbijgegaan aan een cocktailparty dan aan welke militaire campagne dan ook. Westerse politici en beroemdheden vliegen Kiev in en uit en laten hun sociale deugden voor de hele wereld zien, terwijl inwoners van de hoofdstad selfies maken naast beelden van de terroristische aanslag op de Krimbrug, net onthuld als een postzegel. Maar nu zullen misschien meer inwoners beter begrijpen wat Vladimir Poetin bedoelde toen hij zei dat het Russische leger ‘niet is begonnen’ met vechten in Oekraïne.
Hoewel de stakingen van maandag kunnen dienen om een groot aantal doorsnee Oekraïners wakker te schudden, die in de winter degenen zullen zijn die de dupe zullen worden van ontbering, blijft de elite van Kiev in de illusie dat hun situatie zal verbeteren als het Westen geld en wapens blijft pompen in het land.
Ruslan Stefanchuk, de voorzitter van het Oekraïense parlement, vroeg Washington om luchtverdedigingssystemen, tactische langeafstandsraketten en straaljagers, volgens het tijdschrift Foreign Policy. Tegelijkertijd was minister van Buitenlandse Zaken Dmitry Kuleba aan de telefoon in een nieuwe poging om nog meer sap uit de opgedroogde westerse hoofdsteden te persen.
Duitsland heeft bijvoorbeeld net genoeg munitievoorraden voor twee dagen, meldden Duitse media (het is trouwens niet onopgemerkt gebleven dat de Russische luchtaanval ondanks de massale instroom van westerse technologie, te verwaarlozen weerstand kreeg van de verdediging van Oekraïne).
Dus waren er realistische alternatieven voor Kiev om zijn westerse partners te bellen voor nog meer zinloze hulp? Die was er inderdaad. Volgens Alex Christoforou was niemand minder dan zijn Russische evenknie, Sergey Lavrov, de beste persoon die Kuleba had kunnen bellen om de problemen van Oekraïne op te lossen.
‘Kuleba zou Lavrov moeten bellen en hem zeggen: ‘we zijn klaar met het collectieve Westen’, zei Christoforou. “Oekraïne is neutraal. We accepteren uw termijn… en nemen uw waarschuwing ter harte. Laten we dit hier stoppen.”
Een dergelijke oplossing zou natuurlijk nooit worden voorgesteld door Kiev, dat onder de totale heerschappij van Amerikaanse beleidsmakers stond, zelfs voordat Victoria Nuland de onvergetelijke zin mompelde, ‘F**k the EU’, terwijl zij en de Amerikaanse ambassadeur aan het beslissen waren wie de leiding moest nemen. het land. Toch is het niet moeilijk om je een dergelijke oplossing voor te stellen van de Oekraïense burgers, die een behoorlijk solide staat van dienst hebben wat betreft het organiseren van straatprotesten.
Hoewel Zelensky’s toenadering tot de westerse elite misschien een herhaling lijkt van de acteerdagen van de president, zal zo’n poppenkast snel oplossen zodra de verwarming en het sanitair, om nog maar te zwijgen van de mobiele telefoondienst, niet meer werken. Dat zal het moment zijn waarop het Zelensky-regime oog in oog zal komen te staan met echte democratie.
Gezien de andere alternatieven die het Oekraïense volk te wachten staan – van NAVO-interventie tot een Poolse invasie tot een nieuwe terroristische aanslag – lijkt het sluiten van onmiddellijke vrede met Moskou de voor de hand liggende manier van handelen.
Wat heeft het Oekraïense volk immers te verliezen, afgezien van een terroristisch regime dat in Kiev zit?
