In een wereld van toenemende discriminatie moeten de getroffenen een uitweg zoeken.
Herfst en winter staan voor de deur, en het zullen niet alleen meteorologisch sombere tijden zijn. Degenen die niet zijn ingeënt, maken zich zorgen over hun halsbanden en hun portemonnee. De tests zullen moeten worden betaald, hun geldigheidsduur wordt korter en wellicht wordt de toegang ertoe binnenkort bemoeilijkt. Wat vandaag op elke hoek nog beschikbaar is, kan morgen misschien pas met veel tijd en moeite worden verkregen. Indien nodig zullen testen alleen georganiseerd hoeven te worden met een afspraak en veel bureaucratische inspanning, bij voorkeur alleen door online registratie via een gezondheidsapp. De weg naar de doodlopende weg lijkt uitgestippeld. Wat te doen? De auteur overloopt enkele opties in zijn hoofd.
De staat wordt dan opgeroepen om gelijke behandeling van alle mensen af te dwingen en bestaande achterstanden en discriminatie op te heffen. Niemand mag benadeeld worden vanwege zijn of haar geslacht, afkomst, ras, taal, vaderland, afkomst, overtuiging, religieuze of politieke overtuiging of een handicap.
Met één uitzondering: hij of zij weigert zich te laten injecteren met een experimenteel goedgekeurd “vaccin” tegen een grotendeels onschadelijk virus, vooral een vaccin dat volledig onschadelijk zou moeten zijn, maar voor wiens gevolgschade, die dan eigenlijk kan worden uitgesloten, niemand neemt verantwoordelijkheid wil, zodat de staten van deze wereld farmaceutische bedrijven vrijstellen van elke aansprakelijkheid. Het resultaat is een door de staat geënsceneerd en ogenschijnlijk gemakkelijk te rechtvaardigen apartheidsbeleid tegen iedereen die zich niet wil laten vaccineren.
Het verraderlijke van corona-apartheid is dat het niet openlijk als zodanig wordt uitgedrukt en erkend en daardoor niet de beperkte mogelijkheden biedt om deel te nemen aan het sociale leven zoals we die kennen van andere apartheidssystemen.
Het nieuwe virus en de nieuwe vorm van apartheid
Zeer weinig mensen die zijn ingeënt, zullen geïnteresseerd zijn in het feit dat democratieën worden afgemeten aan de manier waarop ze hun minderheden behandelen. De kleurrijke Pride-samenleving zorgt met mededogen voor iedereen die vandaag niet weet welk geslacht ze morgen zouden willen hebben, maar men wil niet openlijk de zeer voor de hand liggende apartheid aanpakken die door Corona is geïnjecteerd. Maar dat hoeft niet.
Want in tegenstelling tot de raciaal gediscrimineerde mensen in Soweto of in de Amerikaanse zuidelijke staten, die hun huidskleur niet konden kiezen, hebben de niet-gevaccineerden uiteindelijk een keuze.
Hij sluit zich bijna vrijwillig uit van de samenleving. Hij verdiende dus geen medelijden of enig recht.
Als gevolg hiervan zijn de effecten van deze vorm van apartheid in sommige opzichten ingrijpender dan enige andere bekende manifestatie.
Degenen die niet zijn ingeënt en binnen blijven, moeten volgens de federale regering vanaf 11 oktober op eigen kosten worden getest of ze daar andere mensen kunnen ontmoeten . Dus terwijl kettingrokers nauwelijks hoeven te vrezen dat ze door het solidaire gezondheidssysteem voor hun levensstijl moeten betalen, kunnen gezonde mensen nu betalen voor tests die niet alleen uiterst twijfelachtig en te duur zijn, maar ook regelmatig en over een langere periode moeten worden uitgevoerd langere tijd.
Het is niet verrassend dat, vooral in de herfst en winter, bijna alle mensen bijna altijd in de genoemde “binnenruimtes” zijn, en de meesten van hen kunnen het contact met anderen niet vermijden. Bezoeken aan ziekenhuizen, bejaarden- en verpleeghuizen, overdekte horeca, sport- en culturele evenementen, stadsfestivals, theaters, bioscopen enzovoort of de zogenaamde lichaamsvriendelijke diensten zoals kappers of cosmetica worden zeker getroffen. Ook indoorsporten, zwembaden, sauna- en wellnessruimtes, sporthallen, hotels en accommodatie, toeristische bus- en treinreizen worden getest. Kortom: Bijna al het sociale leven met al zijn geneugten blijft anders gesloten voor niet-gevaccineerde mensen zonder test.
Voor veel niet-gevaccineerde mensen roept dit existentiële vragen op. U verliest niet alleen fundamenteel aan kwaliteit van leven, u komt ook in financiële moeilijkheden. Met pijn in het hart kun je misschien wel zonder de sportschool, desnoods de kapper, maar niet op bezoek bij je ouders of grootouders in het verpleeghuis of je eigen kind bij een sportevenement.
Het doel van de regering is duidelijk: met alle inspanningen en intimidatie moet de vaccinatiegraad nu omhoog. Het was ook te voorzien dat het voorgaande marketingoffensief met worstjes, gratis bier, het vooruitzicht op loterijwinsten en soortgelijke twijfelachtige prikkels er op zijn best toe zou leiden dat enkele zwakbegaafde mensen zouden worden gevaccineerd.
Naast de ziekenhuisopname van Covid 19-patiënten zal nu de vaccinatiegraad het belangrijkste kengetal zijn bij het beoordelen van de epidemiologische risicosituatie. Dit verhoogt de druk op degenen die niet willen vaccineren en daarmee de vraag naar verplichte vaccinatie. Gezien deze ontwikkeling is het leugenachtig en hypocriet om te blijven zeggen dat vaccinatie niet verplicht is.
Het Groene Kamerlid Volker Beck roept openlijk op tot verplichte vaccinaties, aangezien een onverantwoordelijke minderheid niet de hele samenleving mag terroriseren. Meer zou hem moeten volgen, hoe ongemakkelijker het weer wordt. Maar waarschijnlijk zal de druk ook zonder vaccinatieplicht verder oplopen.
Elementen van de zogenaamde basisservice zouden onder de wielen kunnen komen
Tot dusver konden burgers zonder masker zich vrij bewegen in supermarkten. Levensmiddelenretailers konden als basisleverancier geen beroep doen op hun huisregels. Maar zal dit ook gelden voor de interieurtesten die nu vereist zijn?
De term ‘ basisvoorziening’ , afkomstig uit de energiesector, lijkt hoe dan ook goed te interpreteren. De Corona-regelgeving van de deelstaten aarzelt om de term te definiëren of te interpreteren. Soms is het helemaal niet zichtbaar. De Saksische Corona-verordening spreekt op één punt van de noodzakelijke basisvoorziening .
Volgens Wikipedia behoren alle openbare voorzieningen voor het grote publiek tot de basisdienst in het kader van diensten van algemeen belang, dat wil zeggen niet alleen de levering van gas, water en elektriciteit of afvalverwerking, maar ook educatieve en culturele voorzieningen, waarvan we al weten dat ze in de nabije toekomst beschikbaar zijn voor niet-gevaccineerde mensen, zal toegankelijk zijn zonder een op vergoedingen gebaseerde test – en dus de facto niet meer voor velen. Na een VGH-uitspraak zijn onlangs boekhandels uitgesloten van de basisvoorziening.
Het valt dus nog te bezien of verdere basisvoorzieningsmodules zoals lokaal openbaar vervoer of toegang tot basisvoedsel zullen worden getipt. Er lijken al overwegingen in die richting te zijn. Bondskanselier Angela Merkel wil nagaan of de 3G-regel ook verplicht is voor treinreizen en binnenlandse vluchten . Tourbussen doen dit al. Alleen zullen er – anders dan in het Zuid-Afrika van Nelson Mandela – geen aparte stoelen, ingangen of voorzieningen zijn voor de onderdrukte minderheid. Er zal niets zijn, helemaal geen aanbod.
Het gezondheidspaspoort, dat enkele weken geleden in Frankrijk werd ingevoerd, is misschien niet vereist na rechterlijke uitspraken over toegang tot basisdiensten, maar de 3G-regel is nog steeds van toepassing op veel gebieden van het openbare leven, waaronder winkelcentra of reizen per trein of vliegtuig.
Er was eens “Gaudeamus igitur”
In de toekomst zal er waarschijnlijk geen mogelijkheid meer zijn om als niet-gevaccineerde te studeren . Probeer medicijnen, bouw, werktuigbouwkunde, architectuur, sport of kunst uitsluitend online te studeren. Face-to-face events zijn hier niet alleen nuttig, ze zijn noodzakelijk en zeker ook verplicht. Voor de start van het wintersemester 2021 gaf de voorzitter van de Universitaire Rectorenconferentie, Peter-André Alt, openlijk toe dat de 3G-regel in feite de 2G-regel zou worden, aangezien bijna geen enkele student zichzelf permanent zou willen en kunnen testen op eigen kosten toestaan. Maar 2G is ook geen hindernis.
De vrije vereniging van studentenverenigingen (FZS) – zo noemen ze zichzelf echt – eist dat sowieso. Als overkoepelende organisatie vertegenwoordigt de FZS meer dan 90 universiteiten uit heel Duitsland. Het feit dat verschillende universiteitsleiders zoals Joachim Hornegger van de Universiteit van Erlangen-Neurenberg of Sabine Kunst van de Humboldt Universiteit in Berlijn studenten publiekelijk aansporen om hun bijdrage te leveren aan het vaccinatiequotum, verhoogt de druk op hen nog meer. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zo’n 90 procent van de studenten aan het begin van het semester wordt ingeënt.
Vaker wel dan niet, in het licht van schijnbaar absurde maatregelen, dacht men dat het niet erger kon worden, en toen werd het erger.
De deelstaatregering van Baden-Württemberg heeft verdere beperkingen voorbehouden voor niet-gevaccineerde mensen in het geval van een “dramatische toename van Covid 19-patiënten op intensive care-afdelingen” . Er wordt gesproken over maatregelen die tot de lockdown alleen gelden voor niet-gevaccineerde mensen en zelfs geen negatieve testen meer accepteren. Men kan zich afvragen hoe dit moet worden gecontroleerd.
Maar ook daar wordt aan gewerkt. Australië, al opvallend in het doorvoeren van bijzonder rigide maatregelen, onderzoekt al het gebruik van een app die gezichtsherkenning combineert met geodata, zodat de verblijfplaats van iemand die ‘geïsoleerd’ is, digitaal kan worden gecontroleerd. De politie heeft al uitgebreide bewakingsbevoegdheden .
Vergaderingen en demonstraties zullen waarschijnlijk nog moeilijker worden gemaakt, omdat het bijwonen ervan ook een betaalde negatieve test vereist, evenals het bijwonen van rechtszittingen of openbare vergaderingen. Toegang tot instellingen en kantoren en nog veel meer kan ook worden onderworpen aan verplichte tests. Maar het gaat niet eens om basisvoorzieningen, maar ‘slechts’ om basisrechten.
De bedrijven zullen naar verwachting volgen, zoals ze tot nu toe altijd hebben gedaan. In veel gebieden kan de aanwezigheid van medewerkers worden gevraagd of is thuiskantoor niet vanaf het begin mogelijk. Het valt nog te bezien of de bedrijven de testkosten zullen dragen. Als de werknemer ze moet dragen, kan het snel financieel krap en ondraaglijk worden. En dan wat? Als de werknemer zelf ontslag neemt, ook al wordt hij gedwongen door testkosten, daalt hij nog lager en blijft hij maandenlang zonder WW-uitkering…
Er werd overigens al beslist dat de federale overheid de maatregelen van de Arbo- verordening zal aanpassen. Dit geldt in het bijzonder voor operationele hygiëneconcepten en de verplichting om aanbiedingen te testen. We kunnen benieuwd zijn waar het federale ministerie van Arbeid en Sociale Zaken mee op de proppen zal komen.
Het is dus tot in de puntjes verzorgd.
Volgens de federale minister van Justitie kan de federale regering zich ook het 2G-model voorstellen dat al landelijk in Hamburg wordt toegepast . Ook de Ethische Raad heeft er geen probleem mee en ziet in 2G geen verplichte vaccinatie via de achterdeur. Want: “Een plicht is iets waar je niet omheen kunt”, zegt de voorzitter van de Ethische Raad Alena Buyx, die duidelijk niet begreep wat er met “achterdeur” wordt bedoeld.
Het netwerk van kritische rechters en officieren van justitie stelt dan ook treffend dat vaccinatie alleen gratis en vrijwillig kan zijn als het niet wordt overschaduwd door het risico van discriminatie. Juist deze discriminatie is een vanzelfsprekende, doorleefde praktijk geworden.
In de Ludwigshafen-kliniek ongeveer 300 medewerkers hadden geweigerd zich te laten vaccineren. Nu zijn ze vanwege hun “onverantwoordelijke gedrag” jegens patiënten uitgesloten van salarisverhogingen, leidinggevende posities en trainingen. Een flagrante schending van de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AGG), met als grondgedachte bescherming tegen discriminatie. Maar Corona maakt blijkbaar alles mogelijk. De medewerkers van de kliniek willen zich juridisch verdedigen, maar de uitkomst is allesbehalve duidelijk. Om dezelfde reden werden tijdelijke arbeidsovereenkomsten op sommige terreinen niet verlengd, ondanks personeelstekorten. Zo creëer je de crisis die later zal worden gebruikt om beperkende maatregelen te rechtvaardigen. En als de vacatures ingevuld moeten worden, mag je drie keer raden welke vaccinatiestatus de sollicitanten moeten hebben, vooral de Het opvragen van de vaccinatiestatus – per slot van rekening een zeer persoonlijke datum die wordt beschermd door de AVG – zou binnenkort heel legaal moeten worden.
Wat zou er voor ons in petto hebben…
In Frankrijk zijn we al verder op dat punt. De vaccinatieplicht voor werknemers in de gezondheidssector bestaat al en wordt in toenemende mate uitgebreid naar andere beroepsgroepen.
In Italië zijn de zaken nog radicaler. Een leraar zonder diploma wordt na vijf dagen geschorst en het loon wordt geschorst. De lerarenvakbond heeft al gefaald in de rechtszaal. De “Green Pass” is redelijk vanwege de gevaarlijke epidemie, evenals het feit dat vaccinatieweigeringen de Covid-tests uit eigen zak betalen.
Premier Mario Draghi wil de toch al indrukwekkende vaccinatiegraad van Italië deze maand verhogen van meer dan 70 procent naar 80 procent. Zijn hoop is terecht, want vooral de jongeren zijn “hardwerkend”. De leerkrachten zijn zelfs voor meer dan 90 procent gevaccineerd. Volgens enquêtes zou deze waarde binnenkort landelijk kunnen worden bereikt. Maar dat is niet genoeg voor Draghi.
Voorbij zijn de dagen dat men sprak over kudde-immuniteit, die zou zijn bereikt met een vaccinatiegraad van 70 tot 80 procent en dan zou leiden tot het opheffen van alle maatregelen. Draghi gaat voor 100 procent. Mocht het Europees Geneesmiddelenbureau EMA regelmatig vaccins toestaan, en niet alleen in beperkte mate zoals voorheen, dan zou Italië verplichte vaccinatie invoeren . Maar in tegenstelling tot het redactienetwerk in Duitsland is er nauwelijks sprake van het doorbreken van taboes . Wat critici al vroeg vreesden, wordt nu werkelijkheid.
Er zijn geen taboes bij Corona
Ook in de VS wordt gedwongen vaccinatie steeds meer maatschappelijk geaccepteerd. De staat Washington (dit is het huis van Bill Gates) was de eerste staat die verplichte vaccinatie voor leraren en andere schoolmedewerkers invoerde. New York City volgt. Iedereen die medio oktober nog niet is ingeënt, kan rekenen op ontslag. Californië en New Jersey dringen ook aan op vaccinatie, maar bieden (nog) het alternatief van testen.
De belangrijkste coronavirusadviseur van de Amerikaanse regering, Dr. Anthony Fauci, vindt gedwongen vaccinaties tegen Covid-19 voor kinderen onder de twaalf jaar vrij ronduit een “goed idee”. Nu is het niet geheel onbelangrijk welke “goede ideeën” Fauci momenteel heeft en publiekelijk uitspreekt, want die kunnen een slechte realiteit morgen Of het ook echt gebeurt, hangt af van de gegevens, maar daar heeft hij alle vertrouwen in.
In de VS eisen steeds meer bedrijven en instellingen dat hun werknemers worden gevaccineerd. Bij nieuwe aanwervingen wordt dit een voorwaarde, bij bestaande arbeidsverhoudingen dreigt ontslag en voor militairen oneervol ontslag.
De dapperen uit Zwitserland
Met name medewerkers van luchtvaartmaatschappijen worden steeds vaker blootgesteld aan het dictaat van vaccinaties. Vrijwel alle Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen willen dat hun werknemers worden gevaccineerd. Delta Airlines onthoudt zich hier aanvankelijk van, maar eist dat niet-gevaccineerde werknemers maandelijks 200 dollar extra betalen aan de ziektekostenverzekering.
Het vliegend personeel van Swiss Air moet half november gevaccineerd zijn. Het bedrijf rechtvaardigt dit elegant met toelatingsregels in het buitenland. Maar nu vechten enkele honderden medewerkers terug. Ze zijn bang dat de vaccinatie de vliegveiligheid in gevaar kan brengen, om nog maar te zwijgen van die van jezelf. Ze vonden elkaar bijna stil en in het geheim.
Het is opmerkelijk dat niemand het aandurft om rechtstreeks met de bedrijfsleiding te praten. Uit angst voor de baan. En dus proberen ze nu in contact te komen met een derde partij als woordvoerder van het Zwitserse managementteam. Als aanspreekpunt voor gelijkgestemden ontwikkelden ze de website van Airliners for Humanity , maar niet zonder op de homepage afstand te nemen van vaccinatie-tegenstanders en coronasceptici. Zo zou het vandaag moeten zijn.
Maar de blog van de website gaat echt aan de slag. Het nieuw ontwikkelde mRNA “vaccin” wordt vergeleken met het MCAS (Maneuvering Characteristics Augmentation System). Het door Boeing ontwikkelde systeem zou ook helemaal nieuw zijn geweest. Het moet het vliegtuig automatisch sturen in bepaalde situaties en zo ongelukken voorkomen. MCAS moest ook snel zijn. Ook hier werd niet lang getest.
De piloten wisten niet hoe het werkte en hoe het uit te zetten. Het resultaat waren twee dodelijke crashes van gloednieuwe vliegtuigen en bijna 350 dodelijke slachtoffers. Uit het onderzoek bleek dat de vergunningverlenende instantie niet onafhankelijk was. Welke passagier zou met deze voorkennis in zo’n vliegtuig stappen?
Ondanks overtuigende argumenten staan piloten en vliegpersoneel op de muur: vaccinatie of uitsluiting. Evenementen die als teambuilding moeten dienen, blijven gesloten voor niet-gevaccineerden. De zelfbetaalde PCR-test is niet meer voldoende.
De apartheidspioniers
Men kan niet anders dan de indruk krijgen dat individuele landen haast maken met de invoering van bijzonder beperkende maatregelen en wettelijke voorschriften en een rolmodel worden voor alle anderen. Deze landen omvatten uiteraard Israël, Australië, de VS, vooral de democratisch bestuurde staten, en in Europa vooral Frankrijk en Italië, maar ook Duitsland en Oostenrijk.
In sommige gevallen krijgt apartheid groteske trekken. In de staat Washington, zoals eerder vermeld, het huis van Bill Gates, weigerde een ziekenhuis een harttransplantatie aan een patiënt omdat hij niet was gevaccineerd en om goede redenen niet van plan was dit te doen.
Toch blijft het moeilijk voor te stellen dat vaccinateurs in Duitsland op een gegeven moment zullen worden weggevoerd en met geweld zullen worden gevaccineerd. Aan de andere kant zijn beroepsverboden, ontslagen, boetes en allerlei repressieve maatregelen makkelijk voorstelbaar. Een klein aantal van hen zal echter resoluut weigeren zich te laten vaccineren en zullen de apartheid moeten accepteren.
Wat te doen? De alternatieven in het omgaan met apartheid
Natuurlijk kan men hopen dat de gerichte 3G- en 2G-projecten zullen mislukken als gevolg van praktische implementatie. Daar moet je niet op vertrouwen.
In tegenstelling tot de raciaal gediscrimineerde bevolking in Georgië of Johannesburg, vormen de niet-gevaccineerden in Duitsland – zoals het voorbeeld van de studenten duidelijk laat zien – een steeds kleiner wordende minderheid.
We moeten daarom erkennen dat niet-gevaccineerde mensen weinig sociale of politieke belangstelling kunnen verwachten. Politici zullen rekening houden met de zorgen en wensen van de gevaccineerde meerderheid. Hieronder worden vier alternatieven voor actie kort beschreven.
Alternatief 1: Vraag openlijk beleefde apartheid
In theorie zijn supermarkten, winkels, restaurants, bioscopen, theaters voor niet-gevaccineerden denkbaar, evenals aparte wachtruimtes, treincoupés, strandgedeelten, rijen stadionstoelen, aparte kamers en zitplekken in restaurants, aparte in- en uitgangen en toiletten , bijzondere openingstijden, eigen scholen en peuterspeelzalen alsmede duidelijke Dienstverleners, artsen, advocaten, docenten die als zodanig herkenbaar zijn en die tevens of uitsluitend beschikbaar zijn voor niet-gevaccineerde personen. De zitopstelling in het personeelsrestaurant van de Universiteitskliniek in Halle (Saale) herinnert je daar al precies aan. Een extra groot bord informeert degenen die niet zijn ingeënt over hun zithoek. Volledige transparantie. Duidelijke voorwaarden.
Wij die niet zijn ingeënt, kunnen het offensief aangaan. Want u, de gevaccineerde, hoeft niet bang voor ons te zijn. Dus wat is je probleem? Dat we aan het einde van de samenleving op onze zakken zouden kunnen zitten? Dat we de intensive care-afdelingen verstoppen? Als je het hebt over eenheid en solidariteit met elkaar, zoals je laatst deed op je “ondeelbare” demo , dan sluit je ons demonstratief uit. Je zou ons sowieso zonder aarzelen triageren. Dus we accepteren dat en nemen het op in het “sociale contract” met u. We zouden sowieso naar anti-apartheidsdokters gaan, die we dan officieel konden vinden, en desnoods naar onze anti-apartheidsziekenhuizen.
We hebben de samenleving geen vaccins ter waarde van miljarden gekost, we hebben het milieu niet vervuild met talloze maskers, we hebben geen massatests opgebruikt. Maar we hebben dit alles onvrijwillig medegefinancierd met het geld van onze belastingbetalers. In het belang van een eerlijke lastenverdeling hebben we eigenlijk veel krediet. We verdienen ons eigen gezondheidsbudget dat we voor andere, echt belangrijke dingen kunnen gebruiken.
Maar dit alles is natuurlijk niets meer dan een utopisch denkspel, politiek niet haalbaar en ook niet gewenst door de meeste niet-gevaccineerden. Dat er goede voorbeelden zijn van autonome samenlevingen zoals die van de Amish in Pennsylvania, verandert daar niets aan. Maar ze hebben een geschiedenis die meer dan 200 jaar is gegroeid. Verder gaat het nauwelijks verder dan bezette huizen of autonome wijken (Christiania), min of meer getolereerd door de autoriteiten.
De propagandisten van de vaccinatie en de maatregelen zouden niet alleen het openlijk getoonde anders-zijn in autonome gebieden voor niet-gevaccineerde mensen niet toestaan, maar zouden ertegen vechten en elke poging tot strafbaarstelling maken. Tegelijkertijd zullen veel niet-gevaccineerde mensen een openlijke scheiding waarschijnlijk weigeren omdat ze er geen sociaal alternatief in zien.
Het was dus niet erg geloofwaardig dat Markus Söder zich zou hebben uitgesproken voor het bouwen van een stad of dorp voor niet-gevaccineerde mensen, hoewel men nu denkt dat hij veel heeft. Maar dan lijken zijn hoge fietsroutes door München realistischer.
Ook met betrekking tot de afschermingsconcepten ( afscherming ) die in het voorjaar van 2020 door de Amerikaanse gezondheidsautoriteit CDC zijn gepubliceerd , zal het waarschijnlijk een misverstand zijn als men in een soort voorbehoud zou denken aan een sociaal alternatief voor vaccin-tegenstanders. Het is eerder een hygiëneconcept voor het tijdelijk isoleren van hoogrisicomensen zolang er onvoldoende ziekenhuiscapaciteit is en vaccins of therapeutische opties niet beschikbaar zijn. Het lijdt geen twijfel dat deze aanpak ook kan worden misbruikt tegen degenen die niet willen vaccineren.
Alternatief 2: emigreren
De protagonisten van de laterale denkersbeweging Michael Ballweg en Bodo Schiffmann werden onlangs gevraagd om te helpen bij het opzetten van een ontsnappingsnetwerk. Schiffmann zelf was in de tussentijd in Tanzania en zijn verblijfplaats daar leek onzeker.
Voor een paar bijzonder gefrustreerde en gekwelde mensen kan emigratie de laatste persoonlijke uitweg zijn, op voorwaarde dat ze het zich kunnen veroorloven en relatief onverschillig staan tegenover de andere omstandigheden in het land van toevlucht of een minder kwaad lijken te zijn ten opzichte van Duitsland.
Indien nodig kun je nog slechtere ziektekostenverzekeringen en sociale systemen verwachten, vanwege een gebrek aan staatsburgerschap, verschillende wettelijke beperkingen, corruptie en bureaucratie, misdaad, communicatieproblemen, problemen bij het vinden van werk en een school voor de kinderen. Redelijk essentiële onderwerpen.
Wie in de pre-Corona-tijd overwoog om te emigreren, had bij voorkeur een oogje op landen als de VS, Canada, Australië, Spanje of Zwitserland, allemaal landen die tegenwoordig qua coronabeleid nauwelijks aantrekkelijkere alternatieven voor Duitsland vertegenwoordigen.
Landen met een gematigd coronabeleid zoals die van het voormalige Oostblok of Afrikaanse staten, vaak geregeerd door autocraten, lijken interessanter voor wie het land wil verlaten. Maar zelfs als je het geluk hebt om daar succesvol te integreren, wie zal je vertellen dat dit geluk zal blijven bestaan en dat morgen een nieuwe regering geen beleid zal voeren waarvoor je zojuist bent gevlucht?
Vooral Corona laat zien in welke relatieve lockstep de regeringen van de wereld handelen, zij het soms met vertraging. Waren Thailand of Indonesië een jaar geleden nog relatief gematigd, nu zijn ze ondraaglijk geworden.
Aantrekkelijke toevluchtsoorden – als ze al zouden bestaan - zouden ook overeenkomstige massabewegingen kunnen uitlokken en al snel leiden tot politiek verzet.
Er zal net zo weinig Israël zijn als na de Tweede Wereldoorlog aan de Joden werd toegekend, net zoals er geen Madagaskar zal zijn, dat de nazi’s van plan waren te gebruiken als deportatieplaats voor miljoenen Joden in oorlogstijd.
De overgrote meerderheid van de niet-gevaccineerden in deze wereld zal in hun land moeten blijven en zich in het beste geval verspreiden in een meer anti-vaccinatievriendelijke diaspora. Men ontkomt niet aan het lokale dilemma.
En zo blijft emigreren een idee geboren uit woede, berusting en angst, dat de meeste mensen waarschijnlijk zullen afwijzen na een korte periode van intensievere reflectie.
Alternatief 3: zelfisolatie en totale sociale ontkenning
Natuurlijk kun je je nu voorbereiden op moeilijke tijden, ernaar leven en op de een of andere manier hopen dat ze weer voorbij zullen gaan. Voor een deel is dit misschien al een realiteit, een benadering van verwachte rampsituaties met ingeblikt voedsel, watervoorraden, overlevingskits, noodstroomgenerator en wereldontvanger. Uitgebreide zelfvoorziening vanuit tuin en balkon, hoogstens online boodschappen doen, bewuste onthouding van alles wat tegenwoordig als sociaal leven wordt voorgesteld: sport, cultuur, media, onderwijs, alles – geen compromis, geen deel en dus aanhangers van een “brood-en-spel”-beleid van de heersende machten.
Uiteindelijk is dit allemaal geen sociaal alternatief, zelfs geen individueel alternatief… Want dat is het leven niet. Het eindigt in ontevredenheid en depressie.
Tijdelijke time-outs voor individuele groepen zullen relatief weinig effectief zijn. Hun hoop op een miljoenvoudige deelname aan de bevolking is onrealistisch. Er zijn grenzen aan weigering: we moeten nog steeds op de een of andere manier met elkaar opschieten in het dagelijks leven, ons werk nastreven, de kost verdienen, ons gezin voeden, en in veel levenssituaties zijn en blijven we afhankelijk van bestaande sociale structuren. Voor gezinnen met kleine kinderen is zelfisolatie zeker geen optie.
Alternatief 4: Sta op en doe mee
Wij zelfdenkers zijn ook waar we nu zijn, omdat dit land ondanks alle kritiek op het land en zijn politieke leiders iets voor ons betekent.
” Duitsland (verlaten door alle goede geesten) ” noemde Heinz Rudolf Kunze zijn Deutschlandlied bijna 40 jaar geleden – een titel die tegenwoordig niet toepasselijker kan zijn. Alsof de tijd heeft stilgestaan.
“Ik wil een huis hebben, is dat te veel gevraagd van deze plek waar ik sta?”, zong Kunze destijds, “… en wil terugkomen als ik ga.”
Ja, ook vandaag zijn we “volledig omgeven door zware schaduwen”, maar wij, die steeds meer worden ingesloten door de gebeurtenissen, moeten ons erbij betrekken en onszelf verdedigen, en dat doen we niet alleen uit eigenbelang, maar omdat dit land ligt ons na aan het hart, ook al hebben we een ambivalente relatie met hem, niet alleen sinds Corona, maar vooral sinds Corona.
Zeker, niet iedereen heeft het protest op straat. Sommige mensen zijn er ook bang voor, angst voor willekeurige politie, angst voor represailles. Sommige mensen zijn fysiek nauwelijks in staat om langer dan een uur te lopen of staan, misschien zelfs omringd … Velen zijn nooit politiek actief geweest, weten niet eens hoe ze het moeten doen, misschien zijn ze bang voor hun eigen moed, hun eigen Ontoereikendheid of dat men te veel van hen zou verwachten. Maar dat maakt niet uit.
Zelfs in een avant-garde moet er een tweede en een laatste rij zijn. Het is belangrijk om mee te doen. De dynamiek komt daarna en helemaal vanzelf, de eetlust komt tijdens het eten.
Wie zich aansluit bij coronakritische partijen of opkomt voor zijn grondrechten bij demonstraties, vindt nieuwe vrienden en nieuwe moed en wordt gecompenseerd voor frustratie, angst en ontbering. Als u een advocaat, arts, leraar of psycholoog wilt vinden die u vertrouwt, zult u hem daar hoogstwaarschijnlijk vinden – en zeker ook een vakman.
Het is een tijd waarin de kaarten opnieuw worden geschud. Oude vriendschappen, waarvan sommige al lang bestaan, zijn stukgelopen, soms zelfs in het gezin. Maar er zullen nieuwe ontstaan … alleen niet automatisch of willekeurig. Het vergt een beetje initiatief.
Er zijn ook tal van andere aan te bevelen initiatieven. Het ANIMAP-platform is opgericht als antwoord op de vaccinatie-apartheid. De alternatieve branche- en productgids voor bijna 7.000 bedrijven van alle soorten biedt nu niet-gevaccineerde mensen gratis toegang tot hun producten en diensten. Regionale landbouw , boerderijwinkels en direct bij de boer kopen kan en zal een alternatief zijn voor vaccintegenstanders als ze morgen niet meer gratis in de supermarkt kunnen winkelen. Initiatieven zoals mondroof laten zien waar je vrij toegankelijk fruit kunt vinden. Het platform ziet zichzelf als een aanbieder en missionaris voor “meer eetbare landschappen”.
Voor reizen kan airbnb een uitweg zijn. Zelfs als u geen vriend bent van door Amerika gedomineerde platforms, is de vakantie uiteindelijk gebaseerd op een zeer persoonlijke relatie tussen aanbieder en reiziger. En als je het goed met elkaar kunt vinden en terug wilt komen, kan dat later zonder via airbnb. Het aanbod is bijna onbeperkt en varieert van het hele huis tot een kleine kamer in een gedeeld appartement.
Er is leven nu en nu. En er komt een nog betere na Corona. Het is aan ons!