LGBTQ+ De anti-transgenderagenda van Project 2025 zou gezinnen in de VS in gevaar brengen

LGBTQ+ De visie voor Trumps tweede termijn is gericht op het uitbreiden van draconische anti-transgendermaatregelen, met name gericht op kinderen.

Willie Carver is sinds 2007 docent in Kentucky en werkt nu met studenten. Hij werkt al meer dan twee jaar voor de National LGBTQ+ Task Force van de American Federation of Teachers, een belangenbehartigingsarm van de invloedrijke vakbond die is opgericht om de opkomst en repressie van anti-LGBTQ+-wetten tegen te gaan.

Een van de meest draconische anti-trans maatregelen van het land werd in maart vorig jaar in Carvers thuisstaat van kracht. De wet verplicht leraren om politiek boven het welzijn van hun eigen leerlingen te stellen en heeft de manier waarop leerlingen elkaar zien en behandelen veranderd. Het verbiedt hen om les te krijgen over genderidentiteit of seksuele geaardheid, toiletten en kleedkamers te gebruiken die passen bij hun genderidentiteit en te leren over menselijke seksualiteit. De wet maakte genderbevestigende zorg ook illegaal voor transjongeren.

In oktober, nadat het nieuwe schoolsemester was begonnen, zag Carver een vrouw naar hem staren toen hij van het podium liep bij een Pride-evenement in het landelijke Kentucky nadat hij had gesproken over problemen waar LGBTQ+-docenten en -studenten mee te maken hebben. Hij zag dat ze moest praten.

“Haar stem trilde,” herinnerde hij zich. “Ze huilde toen ze tegen me sprak.”

De vrouw, een lerares in groep vier, vertelde Carver over een van haar leerlingen, een jongen die gepest werd omdat hij twee moeders had. Zijn kwelgeesten — twee jongens van ongeveer dezelfde leeftijd — gooiden beledigingen naar hem en joegen hem achterna. De lerares greep in en zei tegen al haar leerlingen: “In dit klaslokaal worden alle families met respect behandeld.”

En toen begonnen haar problemen. Carver zei dat de schoolleiding de lerares berispte en haar vertelde dat ze de staatswet had overtreden door over gender te praten en dat op een manier te doen die inbreuk maakte op de politieke keuzes van de families van de jongens. De lerares werd doodsbang voor het vooruitzicht haar baan te verliezen en twijfelde wat ze moest doen. Als ze probeerde de leerling te redden van pesten, zou ze haar eigen kind in gevaar kunnen brengen door haar toegang tot haar inkomen en hun ziektekostenverzekering te verliezen.

“Ze beefde aan het einde van het verhaal”, zei Carver.

Leraren in Kentucky willen het juiste doen, maar ze zijn “wanhopig bang”, zei hij. Ze zijn uitgeput en bang voor de gevolgen als ze zich uitspreken. Sommigen hebben ervoor gekozen om Kentucky te verlaten, waaronder de vorige onderwijscommissaris van de staat , Jason Glass, die besloot om in september vorig jaar af te treden in plaats van de nieuwe wet van de staat af te dwingen.

Nadat hij had gezien wat er in zijn eigen staat was gebeurd, was Carver niet verbaasd dat conservatieve krachten een visie en versie van het land propageerden waarin transgender leraren als zedendelinquenten konden worden bestempeld.

Volgens hem is de oorlog verklaard aan LGBTQ+-mensen, en het idee om kinderen te beschermen is een hoeksteen van die oorlog.

“Wat ze willen is een heel duidelijk gedefinieerde maatschappij waarin heteroseksuele blanke mannen aan de top staan, mannen geld verdienen en vrouwen ondergeschikt zijn,” zei Carver. Die maatschappij is gebouwd op strikte definities van huwelijk, gezin, vrouwelijkheid en mannelijkheid — een binaire lens die veel Amerikanen uitsluit en een verdeeld verhaal creëert dat waarde toekent aan mensen op basis van geslacht.

Deze visie is verwoord in een beleidsblauwdruk van 920 pagina’s, bekend als Project 2025. Het is opgesteld door de Heritage Foundation, een conservatieve denktank gevestigd in de hoofdstad van het land, en schetst een extreemrechtse christelijke visie op Donald Trumps tweede termijn in het Witte Huis als hij in november wint. Het is gebaseerd op dezelfde schadelijke retoriek die staten hebben opgenomen in anti-transgenderwetgeving.

Hoewel deze wetten gericht zijn op LGBTQ+-gemeenschappen, zeggen voorstanders dat de reikwijdte en de schade ervan gevolgen hebben voor alle gezinnen, vanwege de uitsluitende versie van het land waarin ze leven.

“Niemand past in het zeer beperkte beeld van wat een persoon zou moeten zijn onder Project 2025”, aldus Carver.

Project 2025 stelt transgender zijn — of het aannemen van “transgenderideologie” — gelijk aan pornografie en verklaart dat het verboden moet worden. Onder dit plan zou de federale overheid wetten tegen seksediscriminatie handhaven op de “biologische binaire betekenis van sekse”, en zouden docenten en openbare bibliothecarissen die het concept van transgender zijn verspreiden, geregistreerd worden als zedendelinquenten. Het plan zegt dat kinderen “opgevoed moeten worden door hun biologische vaders en moeders die hen verwekken”, tenzij die biologische ouders ongeschikt worden bevonden door een rechtbank.

Deze ideeën hebben nationale aandacht getrokken vanwege hun verstrekkende reikwijdte, maar ze kwamen niet uit de lucht vallen. Ze hebben allemaal hun wortels in anti-LGBTQ+-staatswetgeving die conservatieve lobbygroepen en denktanks al jaren steunen, zoals de wet die in Kentucky van kracht werd. Bijdragers aan Project 2025 zijn onder meer senior medewerkers van Alliance Defending Freedom, wiens advocaten hebben geholpen bij het schrijven van anti-transgenderwetgeving in een aantal staten en die wetten in de rechtbank hebben verdedigd . Leden van de conservatieve groepen Family Research Council en het American Principles Project, die op soortgelijke wijze anti-LGBTQ+-wetten en anti-transretoriek hebben gepusht , hebben in de adviesraad van Project 2025 gezeten.

“De inhoud van Project 2025 is het doel geweest van de mensen die anti-LGBTQ-wetgeving op staatsniveau en in het hele land pushen. Het is altijd hun doel geweest”, aldus Logan Casey, directeur beleidsresearch bij het Movement Advancement Project, een non-profit denktank die LGBTQ+-wetgeving volgt.

Democraten hebben Project 2025 aangehaald als bewijs dat een Republikeinse partij van de rails is geraakt. De directeur van het project, die ooit een rol had in de regering van Trump, trad onlangs af nadat Trump en zijn campagne zich publiekelijk hadden uitgesproken tegen Project 2025. Ondanks de aandringen van de campagne van Trump dat Project 2025 niet namens de voormalige president spreekt, komen veel van Trumps eigen voorstellen overeen met die van de Heritage Foundation, zoals The Washington Post meldde. Dit omvat beleid gericht op LGBTQ+-Amerikanen.

“Het is een grote escalatie van pogingen die we op staatsniveau hebben gezien, en ze proberen manieren te vinden om dit te nationaliseren en dit tot het uiterste te drijven,” zei Julie Millican, de vice-president van de progressieve onderzoeksgroep Media Matters. Republikeinen zijn het meest effectief geweest in het implementeren van anti-LGBTQ+ staatswetgeving op scholen, zei ze, deels door het probleem te kaderen rond “ouderlijke rechten.”

Carver zei dat het verplicht stellen dat docenten die “transgenderideologie” verspreiden, worden geclassificeerd als zedendelinquenten, gevolgen zou hebben voor alle families en studenten, al was het alleen maar vanwege het simpele feit dat brede beleidslijnen met onduidelijke taal en handhaving het risico lopen iedereen te raken. In het licht van zo’n vaag beleid zouden docenten zich terugtrekken uit elk onderwerp dat zijdelings gerelateerd zou kunnen zijn aan “transgenderideologie”, zei hij.

“Het echte effect is dat je leraren in de klas krijgt die deze hyperrigide vormen van gender gaan handhaven die aan iedereen worden opgelegd,” zei hij. “Zelfs als je een politiek conservatief gezin bent met een jongen die een beetje gevoelig is, zul je zien dat die jongen in de klas wordt bekritiseerd om zijn gevoeligheid.”

Staten hebben geprobeerd – en zijn er niet in geslaagd – om ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’ te definiëren op basis van voortplantingsorganen en om definities van ‘moeder’ en ‘vader’ te baseren op rigide opvattingen over gender gedefinieerd door ‘biologisch geslacht’. In veel opzichten waren deze pogingen vroege voorproefjes van voorstellen voor Project 2025, waarbij gebruik werd gemaakt van dezelfde nauwe definitie van geslacht die ten grondslag ligt aan het merendeel van het anti-trans staatsbeleid.

Bijvoorbeeld, in Missouri zou een mislukte staatswet die dit jaar werd ingevoerd, leraren en schoolcounselors op het register van zedendelinquenten hebben gezet voor het verlenen van enige ondersteuning aan een kind met betrekking tot hun sociale transitie. Wanneer iemand een sociale transitie ondergaat, beginnen ze een nieuwe naam en nieuwe voornaamwoorden te gebruiken, of ze veranderen misschien van outfit of kapsel om beter bij hun genderexpressie of identiteit te passen. Hoewel dit een standaardonderdeel is van de gendertransitie voor veel transgenders, uiten cisgenders zich ook op vergelijkbare manieren terwijl ze hun eigen identiteit verkennen.

Onder Project 2025 worden nauwe definities van geslacht en ouderschap het officiële standpunt van de federale overheid.

Het plan stelt dat beleid ter ondersteuning van alleenstaande moeders en LGBTQ+-gelijkheid vervangen moet worden door beleid “dat de vorming van stabiele, getrouwde, kerngezinnen ondersteunt”, schrijven de auteurs — en het zet specifieke ideeën uiteen over hoe Amerikaanse gezinnen kinderen zouden moeten krijgen. JD Vance, Trumps running mate met banden met de voorzitter van de Heritage Foundation , Kevin D. Roberts, heeft soortgelijke standpunten publiekelijk gedeeld.

Een jaar voordat hij werd verkozen om Ohio te vertegenwoordigen in de Amerikaanse Senaat, stelde Vance voor dat ouders een grotere mogelijkheid zouden moeten hebben om hun stem te laten horen in de democratie van het land dan mensen zonder kinderen, door meer stemmen te kunnen uitbrengen. Tijdens zijn campagne beloofde hij ook om zich te verzetten tegen federale bescherming voor gehuwde paren van hetzelfde geslacht.

Het is een visie die aansluit bij een Project 2025-voorstel om onderzoek naar embryo’s met drie ouders te verbieden. (Mitochondriale vervangingstherapie, een controversiële procedure die onvruchtbaarheid behandelt via een embryo met drie ouders wanneer conventionele in-vitrofertilisatie is mislukt, is in de Verenigde Staten al effectief verboden vanwege FDA-vereisten, maar is legaal in het Verenigd Koninkrijk en een paar andere landen.) Hoewel het document niet suggereert om IVF te beperken, suggereert het wel dat volwassenen die proberen om op alternatieve manieren kinderen te verwekken of te krijgen, onderworpen zouden worden aan een strenger toezicht door de federale overheid.

“In de context van huidige en opkomende reproductieve technologieën, mogen HHS-beleidsmaatregelen”, schrijven de auteurs, die de afkorting gebruiken voor het federale Department of Health and Human Services, “nooit de wensen van volwassenen boven het recht van kinderen plaatsen om opgevoed te worden door de biologische vaders en moeders die hen verwekken.”

Volgens het Movement Advancement Project hebben ten minste 17 staten wetten die ouders beschermen die kinderen krijgen via in-vitrofertilisatie of via het gebruik van eicel- of spermadonoren, ongeacht hun burgerlijke staat . Deze wetten zorgen ervoor dat dergelijke ouders wettelijk worden erkend. Casey ziet Project 2025 als een bedreiging voor deze bescherming voor paren van hetzelfde geslacht en heteroseksuele paren die afhankelijk zijn van voortplantingstechnologie.

“Ik denk dat het niet alleen een bedreiging is voor de wetten op het gebied van voortplantingshulp, ik denk dat het een bedreiging is voor het homohuwelijk zelf, voor in principe elk pad naar ouderlijke erkenning voor mensen die niet in de visie van Project 2025 van een heteroseksueel, nucleair, getrouwd gezin passen,” zei Casey. “Het gaat dus niet alleen om LGBTQ+-mensen.”

Omdat Project 2025 families wil beschermen, bevat het ook bekende anti-trans-beleidsmaatregelen om kinderen te beschermen tegen blootstelling aan LGBTQ+-mensen. Dit draaiboek is uitgevoerd in staten, waar politici genderbevestigende zorg afschilderen als verminking en gedwongen sterilisatie van kinderen. Dit soort anti-trans-retoriek is een toegangspunt om elders vrijheden te beperken, aldus Millican. Het maakt gebruik van een gebrek aan publieke kennis over transgenders om steun te vergaren voor de overheid die beperkingen oplegt aan het soort medische zorg dat mensen kunnen krijgen.

Een deel van die inspanning om de blootstelling van kinderen aan LGBTQ+-identiteiten te beperken, vindt online plaats. In de afgelopen jaren hebben minstens twee staten, Florida en Iowa, online content verwijderd die gericht was op de veiligheid van LGBTQ+- en transgenderstudenten, met weinig tot geen uitleg.

Project 2025 roept op tot de sluiting van telecommunicatie- en technologiebedrijven die het concept van transgender zijn verspreiden. Volgens Casey is het voorstel om online informatie over transgenderidentiteit te beperken gerelateerd aan de federale Kids Online Safety Act (KOSA). Grote nationale LGBTQ+-rechtengroepen steunen nu de herziene wetgeving, maar toen deze voor het eerst werd geïntroduceerd, leek de Heritage Foundation het wetsvoorstel te steunen in een commentaarstuk waarin ten onrechte werd beweerd dat grote technologiebedrijven kinderen transgender maken.

Vorig jaar waren er twee wetsvoorstellen in West Virginia die erop gericht waren minderjarigen te beschermen tegen “onfatsoenlijke vertoningen van seksueel expliciete aard” — waaronder “blootstelling aan transgenders.” De wetsvoorstellen werden in 2023 en dit jaar opnieuw niet aangenomen .

Veel andere staten hebben geprobeerd dragoptredens te verbieden in naam van de bescherming van kinderen tegen seksueel expliciete content, maar West Virginia valt op door de effecten van de voorgestelde wet op transgenders extra duidelijk te maken. Nu verklaart Project 2025 dat “transgenderideologie” als pornografie moet worden bestempeld en verboden moet worden.

In Kentucky heeft Carver, die de American Federation of Teachers adviseert over de behoeften van LGBTQ+-docenten en -studenten, gezien hoe anti-LGBTQ+-wetten die beloven kinderen te beschermen tegen schade, dit in feite mogelijk maken. Het verhaal dat hij hoorde van de collega-docent op het Pride-evenement is een voorbeeld van hoe de staat pesten als formeel beleid heeft ingesteld.

Leraren in zijn staat zijn doodsbang, zei hij, en zoeken naar antwoorden in situaties die onmogelijk zijn geworden.

“Er is geen gemakkelijke uitweg hieruit, behalve betere wetten. Er is geen gemakkelijke uitweg hieruit, behalve bescherming voor leraren, die proberen om leerlingen veilig te houden,” zei hij.