Indignatie redactie 
Deze week komen wereldleiders bijeen in Davos om samenwerking te bespreken om meerdere crises aan te pakken, van COVID-19 en escalerende inflatie tot vertragende economische groei, schuldenlast en klimaatschokken.
Slechts drie maanden eerder waren de ministers van Financiën om dezelfde reden bijeengekomen in Washington DC . De stemming was grimmig. De behoefte aan ambitieuze acties kan niet groter zijn; er waren echter geen overeenkomsten , wat de kwetsbaarheid van multilateralisme en internationale samenwerking aantoont.
Erger nog, beleidsmakers – geadviseerd door het Internationaal Monetair Fonds – nemen hun toevlucht tot oud, mislukt en regressief beleid, zoals bezuinigingen (nu ” fiscale terughoudendheid ” of “fiscale consolidatie” genoemd), in plaats van de broodnodige belastingheffing op bedrijven/vermogen en schuldvermindering. initiatieven om te zorgen voor een rechtvaardig herstel voor iedereen.
Een recent wereldwijd rapport waarschuwt voor de gevaren van een post-pandemische golf van bezuinigingen, veel voorbariger en ernstiger dan de golf die tien jaar geleden volgde op de wereldwijde financiële crisis. Terwijl regeringen in 2021 begonnen met het verlagen van de overheidsuitgaven, wordt in 2023 een tsunami van bezuinigingen verwacht in 143 landen, die gevolgen zullen hebben voor meer dan 6,7 miljard mensen of 85% van de wereldbevolking.
Analyse van de bezuinigingsmaatregelen die door regeringen over de hele wereld worden overwogen of al zijn doorgevoerd, toont hun aanzienlijke negatieve gevolgen voor mensen, met name voor vrouwen. Dit bezuinigingsbeleid is: gericht op sociale bescherming , het uitsluiten van kwetsbare bevolkingsgroepen die steun nodig hebben door te snijden in programma’s voor gezinnen, ouderen en personen met een handicap (in 120 landen); verlaging of aftopping van de loonsom in de publieke sector , dit wil zeggen het aantal en de salarissen van ambtenaren verminderen, inclusief eerstelijnswerkers zoals leraren en gezondheidswerkers (in 91 landen); subsidies afschaffen (in 80 landen); privatisering van openbare diensten of hervorming van staatsbedrijven (SOE’s) op het gebied van openbaar vervoer, energie en water; hervorming van zuurverdiende pensioenen door uitkeringen en parameters aan te passen, resulterend in lagere inkomens voor gepensioneerden (in 74 landen); (6) hervormingen van arbeidsflexibilisering (in 60 landen); het verlagen van de socialezekerheidsbijdragen van werkgevers , waardoor de sociale zekerheid onhoudbaar wordt (in 47 landen); en zelfs het snijden in de gezondheidsuitgaven ondanks COVID-19 is nog niet voorbij.
Bezuinigingen en al het menselijk leed dat het veroorzaakt zijn onvermijdelijk, er zijn alternatieven . Er zijn minstens negen financieringsmogelijkheden , zelfs beschikbaar in de armste landen, die volledig worden onderschreven door de VN en internationale financiële instellingen, van het verhogen van progressieve belastingen tot het verminderen van schulden. Beleidsmakers moeten daar dringend naar kijken. Veel landen hebben ze al geïmplementeerd.
De afgelopen jaren hebben burgers over de hele wereld geprotesteerd tegen bezuinigingen. Uit een recent onderzoek naar wereldwijde protesten blijkt dat er in de periode 2006-2020 bijna 1.500 protesten tegen bezuinigingen waren. Burgers eisen onder andere betere openbare diensten, sociale bescherming, banen met fatsoenlijke lonen, fiscale en fiscale rechtvaardigheid, rechtvaardige landverdeling en betere levensstandaarden. Protesten tegen pensioenhervormingen en hoge voedsel- en energieprijzen waren ook wijdverspreid. Onlangs zijn de crises op het gebied van banen en kosten van levensonderhoud verergerd door de COVID-19-pandemie, wat ondanks lockdowns tot meer protesten heeft geleid.
De meerderheid van de wereldwijde protesten tegen bezuinigingen en voor economische rechtvaardigheid hebben de verontwaardiging van mensen over grove ongelijkheden geuit. Het idee van de ” 1% versus de 99% “, dat tien jaar geleden opkwam tijdens protesten over de financiële crisis van 2008, heeft zich over de hele wereld verspreid en voedt de grieven tegen elites en bedrijven die het overheidsbeleid in hun voordeel manipuleren, terwijl de meerderheid van de burgers blijven kampen met een lage levensstandaard, die nog wordt verergerd door bezuinigingen.
Laten we niet vergeten dat er biljoenen dollars zijn gebruikt om bedrijven te ondersteunen tijdens de pandemie en om militaire uitgaven te ondersteunen . Nu wordt van mensen gevraagd om bezuinigingen te doorstaan, in een tijd waarin ze te kampen hebben met een crisis in de kosten van levensonderhoud. De bijeenkomsten van 2023 in Davos worden geconfronteerd met nieuwe protesten en eisen om de rijken te belasten.
Tenzij beleidsmakers van koers veranderen, zouden we niet verbaasd moeten zijn over toenemende golven van protesten over de hele wereld. De botsingen op straat zullen waarschijnlijk heviger worden als regeringen blijven falen om te reageren op de eisen van mensen en doorgaan met het doorvoeren van schadelijk bezuinigingsbeleid. Regeringen moeten luisteren naar de eisen van burgers die legitiem protesteren tegen de ontkenning van sociale, economische en burgerrechten. Van banen, openbare diensten en sociale zekerheid tot belasting- en klimaatrechtvaardigheid, de meeste eisen van demonstranten zijn volledig in overeenstemming met de voorstellen van de Verenigde Naties en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Leiders en beleidsmakers zullen alleen maar voor verdere onrust zorgen als ze geen gehoor geven aan deze legitieme eisen.
