Nog vier jaar Rutte, dankzij Thierry Baudet

De rechtse kiezer is de grootste verliezer van het fanatisme van Forum

Een maand voor de verkiezingen is Thierry Baudet alvast begonnen met het verdacht maken van het verkiezingsverloop. En van de uitslagen. En zelfs van de peilingen. Het is als glorieuze strijdbaarheid verpakte calimeroretoriek die net zo vals galmt als de post-november nadagen van Donald Trump. Voor een Binnenhofbestorming hoeven we niet te vrezen, veel meer is de boreale clownskaravaan die FvD is geworden een blamage voor redelijk rechts. En het begon nog wel zo mooi.

Nu hopen dat de verkiezingen eerlijk verlopen. https://t.co/gQNRm99wTI

— Thierry Baudet (@thierrybaudet) February 20, 2021

Baudet begon eind 2016 aan een fantastische opmars met Forum voor Democratie. De ironisch-illustere Theo Hiddema aan zijn zijde, een wervelende campagne vol energie, humor en een over het internet golvend optimisme dat we sinds Obama’s online PR-pionierswerk nog niet eerder in Nederland zagen. Twee zetels, een beloning voor hard werken met een goed rechtsliberaal programma in de hand, waarin alle verweesde politieke thema’s van kritische kanttekeningen werden voorzien: islam, immigratie en integratie. De schade die de EU aan soevereiniteit en democratische zelfbeschikking toebrengt. Relativering bij de doorgeslagen klimaatpaniek. Alles waar het partijkartel (ook al zo’n goeie vondst van Baudet) zich niet aan durft te branden, of waarover het alle beloftes keer op keer over heeft verbroken – tot het negeren van de uitkomsten van meerdere referenda aan toe. Misschien niet Thierry zelf, maar toch zeker zijn programma, voelden als een reanimatie van de geest van Fortuyn.

Baudet bouwde – niet in het minst dankzij Henk Otten – het FvD aanvankelijk uit van een debatclubje in een grachtenkelder tot een solide organisatie met tienduizenden leden, een jeugdafdeling, interne opleidingen en een wetenschappelijk instituut. Allemaal open van gedachte en geest, met veel humor en breed intern intellect, waardoor de rare snijboon-trekjes van Thierry een vermakelijke bijzaak bleven in een blijmoedige beweging met meer energie dan alle geconstrueerde Klaver-meetups bij elkaar opgeteld. Dat Baudet op dat moment zijn eigen ongeduld al onverholen liet horen (”Twee zetels zijn zinloos. Ze moeten mij gewoon meteen premier maken als we dit land willen redden”, zei hij na de Kamerverkiezingen in 2017), droeg alleen maar bij aan de energieke aantrekkingskracht van Forum. Bestormen die ivoren torens, van hier tot Brussel!

Een desastreuze politieke overwinning
FvD trok talloze goede mensen aan, waaronder hoogleraren, relevante opiniemakers en betrokken ondernemers uit alle provinciën. Bijeenkomsten werden opgeluisterd door prominenten uit binnen- en buitenland en even leek de weg naar echte macht helemaal niet zo lang te hoeven duren. Maar toen kwamen die Provinciale Statenverkiezingen, eigenlijk iets te vroeg voor FvD. Op de piek van hun populariteit werden ze – tot veler vertier maar tot nog meer afschuw bij anderen – de grootste partij. Een enorme verantwoordelijkheid daalde op de ‘nieuwe zuil’ neer. Het bleek dezelfde avond al een verstikkende deken te zijn, waaronder de uil van Minerva krampachtig klapwiekend vandaan probeerde te vliegen, met een speech van 23 minuten die niemand begreep maar waar iedereen het twee jaar later nog steeds over heeft. Omdat ie zo desastreus was.

Wat er die avond mis ging, kwam nooit meer goed. Forum voor Democratie won glansrijk en kreeg 86 volksvertegenwoordigers in fracties in alle provincies, met nergens minder dan vijf zetels. Maar het leek Baudet zwaar te vallen dat het hém geen greintje extra macht opleverde: letterlijk al zijn kersverse provinciale fracties waren in één klap groter dan zijn tweezitter in de Tweede Kamer. Het leidde, na vele uitglijders, uitgelekte appjes en interne conflicten, bijna twee jaar later tot een radeloos uitgeroepen “Wie zijn al die mensen!?” in november, op de trappen van het partijkantoor nadat hij zijn eigen partij opblies maar zich juist verraden voelde door alle vertrekkende statenleden.

Getrouwen, die zich op hun eigen beurt óók verraden voelden door Baudets openlijke onmacht om zich volwassen en verantwoordelijk te gedragen. Het was kennelijk nooit zijn bedoeling dat FvD als partij groter zou worden dan zijn eigen persoon. De partij, dat is hij. En het was ronduit gênant om te zien hoe hij zich als keizer Nero ging gedragen na één grote zege bij relatief oninteressante verkiezingen.

Ideologische onderwerping aan uitzinnige ideeën
Het was misschien altijd al zo, maar het is nu voor niemand nog onzichtbaar: het gaat bij Forum al lang niet meer over politieke ideeën, het gaat over hém. En hij ging steeds verder om onvoorwaardelijke onderwerping af te dwingen. Al ontkent ie de holocaust, al flirt hij met rassentheorieën, al suggereert hij zélf dat iedereen die in zijn Umfeld verkeert antisemitische opvattingen koestert: hij eist acceptatie van al die “filosofische verkenningen” van ‘zijn’ mensen om hun loyaliteit te toetsen, of af te dwingen. Degenen die hem daarvoor verlaten, worden nu Judassen genoemd – wat ook nog eens impliceert dat hijzelf Jezus is.

Bij het huidige Forum voor Democratie zijn nu dus alle volwassen mensen na ruzie en gedoe (Otten), met slaande deuren (Eerdmans, Nanninga) of stille trom (het gros van de kieslijst en heel veel statenleden) vertrokken. Niet alleen oude studiemakkers, maar zelfs zijn conservatieve leermeester Roger Scruton keerde zich van hem af en voormalige goede vriend Douglas Murray wil eveneens helemaal niets meer met hem te maken hebben. Wat rest, is een naar binnen gekeerde kliek van (veelal zeer jonge) getrouwen die in een gezonde partij allemaal het onderwerp van zuiveringen hadden moeten zijn omdat ze denken in (en uiting geven aan) extremistische standpunten, waarvan ze menen dat die een goed vertrekpunt zijn voor het “terugveroveren” of “bevrijden” van Nederland. ”We moeten weer durven overheersen”, om het in de woorden van Freek Jansen te zeggen.

Als je daar kritisch op bent, doen ze huilie huilie over briefgeheim en als ze betrapt worden op bruine ideeën, is het allemaal ironie (maar wordt er nooit iets weersproken) en is de criticus uiteraard onmiddellijk “extreemlinks”. Maar de kritiek op FvD snijdt meestal wel hout: het tegenovergestelde van politieke correctheid hoeft niet meteen rabiaat revolutionairisme te zijn. Prima hoor, als je wetenschappelijk wilt analyseren of polemisch wilt debatteren over ras & IQ, dat moet in een vrij land gewoon kunnen. Maar als je in politieke context dat onderwerp gaat opwerpen, móet de vraag gesteld worden: Als u denkt dat Afrikanen gemiddeld een IQ van ‘75 of zo’ hebben, wat voor beleid ziet uw partij daarbij dan voor zich, mijnheer Baudet?

Een kennel voor complotdenkers
Die vraag hoeft vandaag amper nog gesteld te worden want we zien al waar het toe heeft geleid: FvD is een hondenfluit (of gewoon een kennel) voor naar racisme neigende rabiaatjes geworden, als ook een compound voor corona-complotdenkers, waar zich een bijna sektarische vorm van rattenvangerij heeft ontwikkeld waarbinnen de partijleider zijn eigen ijdele ongeduld heeft omgebogen in een valse symfonie van schmierend staatsmanschap. Zelden zagen we zo’n groot gat in realistische perceptie tussen de gelovigen die een profeet in hem zien, en de clown waar de rest van het land in verbazing (en zelfs afschuw) naar kijkt.

Live-stream #FvD in Spijkenisse. Onvoorstelbare radicalisering [voor zover die er nog niet was] pic.twitter.com/0MNhDprBO2

— Chris Aalberts (@ChrisAalberts) February 21, 2021

Het ergste wat de getalenteerde verschoppeling annex het zelfverklaarde genie Thierry Baudet kon overkomen, was succes en dat is al tragisch genoeg voor zijn eigen persoon, maar het is een ramp gebleken voor Fortuynistisch rechts. Waar het verziekte woke identiteitsdenken en de klimaathysterie op links er (gelukkig) voor zorgen dat linkspartijen bij elkaar opgeteld amper een halve regeringsmeerderheid zouden kunnen behalen, heeft de zuilverkruimeling van FvD op rechts gezorgd voor een ruïne waar Mark Rutte lachend zijn oranje/blauwe vlag bovenop kan planten. Diens gebrek aan ideologie, fijngeslepen PR-machine en de politieke plooibaarheid van de partij zorgen er voor dat de vvd altijd een redelijk alternatief blijft voor iedereen licht links van het midden tot ruim richting de rechterkant. Want hoewel ze in verhouding tot FvD gerust een constructieve, ambachtelijke oppositiepartij genoemd kunnen worden, is de PVV voor velen nog steeds te extreem. Alle andere opties zijn nieuwkomers die de kiesdrempel wellicht niet eens halen en zo wel, dan komt er een splinterkaravaan van solofanfares de Kamer in waarvan we sowieso de komende vier jaar weinig gecoördineerd tegengeluid tegen het partijkartel hoeven te verwachten.

Liberale leegte en besmeurd conservatisme
Voor velen is de liberale leegte van Mark Rutte een onuitstaanbare karaktereigenschap geworden  (zie daarvoor deze bindende leestip van Roelof Bouwman), maar daar tegenover staat in Baudet een (voornamelijk zelfverklaarde) uitdager die veel te vol is van zichzelf en zijn grootse maar warrige ideologische verhaal. Meeregeren kan ie vergeten en dat is zijn eigen stomme schuld, hoe hard hij dat gegeven ook probeert om te buigen in een favorietenrol als buitenstaander: ‘We hebben gelijk, want ze moeten me niet, dus ze zijn bang voor ons’. Wybren van Haga denkt ondertussen aan 12 zetels. Een droomscenario voor satirici, een doembeeld voor kiezers die al sinds Wiegel, Bolkestein en vooral Fortuyn wachten op meer rechtsrealisme.

Wat de rechtse kiezers en de afhakers bij FvD Baudet en zijn boreaalbeweging het meest kunnen verwijten, is niet per se zijn retoriek tegen het partijkartel. Van iedere vijf zinnen die Baudet uitspreekt, zijn de eerste drie of vier vaak zeer redelijk en terecht kritisch, voordat het betoog in de vijfde zin regelmatig alsnog in iets waanzinnigs ontspoort. Over zijn herhaalde wens voor een dominant blank Europees continent, over zijn naar antisemitisme afwijkende uitdagerij, over tirannieke treinmarokkanen die kaartjescontroleurs bleken te zijn en nog veel meer dingen die waar hadden kunnen zijn, als ze niet zo stupide aangewend, aangedikt of domweg gelogen waren. Of gelooft hier echt nog iemand in dat oversterfte-gelul van de gelegenheidsstatistici Baudet & Jansen? Ja, het is vreselijk dat bijna alle partijen volledig en eenzijdig in alle coronabeperkingen geloven, maar is het niet nóg erger dat de complotten en aperte leugenretoriek van Forum zo’n beetje het enige politieke alternatief zijn voor wie versnelde lockdownverlossing wenst?

Het partijprogramma verlaten
Het échte probleem is dat in vier jaar Kamerdeelname helemaal niemand ooit dat in theorie uitstekende rechtsliberale partijprogramma van Forum daadwerkelijk in de praktijk heeft uitgevoerd. Zelden bij debatten, waardeloos bij de interruptiemicrofoon en altijd vanuit zichzelf en zijn broze ego redenerend – maar wetsvoorstellen indienen om dat ondergelopen poldertje van ons van het partijkartel te bevrijden, ho maar. Hard werken, verantwoordelijkheid nemen en draagvlak bouwen waarop honderden mensen hun politieke handwerk voor de burger kunnen doen, met een conservatief-liberaal programma als prima leidraad, dat was kennelijk ook weer niet helemaal wat Baudet voor ogen had voor zichzelf.

Nooit ontsteeg Forum daarom het boekenclubgevoel, waarin Baudets eigen boeken meestal ook nog het belangrijkste huiswerkonderwerp zijn (hij schreef er 12, roept hij te pas en vooral te onpas). Hij blijft bovenal een polemist in de politiek en door zijn uitingen en die van anderen in zijn partij of directe omgeving kreeg het gezond-liberale FvD-programma dat bruin-boreale randje waarmee héél rechts door links nu gretig wordt besmeurd. Omdat de lijn van doodnormale, redelijke conservatief-liberale ideeën door Thierry bij herhaling is doorgetrokken naar latent fascisme van Blut und Boden op polderschaal, tot ze niet meer van elkaar te onderscheiden lijken.

Meer rechtse zelfreiniging dan links
Het is eigenlijk precies hetzelfde als hoe de woke waanzin van BIJ1 of de klimaatpaniek van GroenLinks een smet op links zouden moeten werpen, ware het niet dat de bijna volledige media-, omroep- en cultuursector het turven van huidskleuren of de groene gekte in progressieve sympathie ombuigen en er zelfs actief beleid op maken in hun eigen organisaties en uitingen. Die ziekte is genormaliseerd, een neiging die op rechts gelukkig nog beter weerstaan wordt – en dus vooral tot uiting komt in brede (rechtse!) kritiek op Baudet en zijn clownsbende. De laatste verhalen over welke FvD’ers hun zus niet met een neger thuis willen zien komen, kwamen nota bene uit het toch niet als links te boek staande weekblad Elsevier.

Maar op de zelfreiniging volgt nog geen restauratie. In een tijd waarin we niet meer kunnen rekenen op een “rechtse” premier van de grootste partij die op geen enkele visie is te betrappen dan eigen machtsbehoud en actieve foutenverdoezeling, waarin een CDA de PvdA van rechts geworden is (als in: alleen nog in naam een brede volkspartij, maar in bestaan een futloos politiek relikwie) en waarin veel rechtse kiezers snakken naar het rationele realisme dat uitgaat van een praktische politieke invulling van verlaten volksbehoeften, koopt helemaal niemand iets voor de popculturele persoonsverheerlijking van een politicus die zijn eigen figuurlijke voetstuk metselt met de letterlijke problemen van zijn achterban.

Forum voor Democratie is gecontroleerde oppositie
Voor de rationele (rechtse) toeschouwer is weinig zo tragisch dan om de potentie van een potentieel krachtige politieke tegenbeweging zo misbruikt te zien worden voor het etaleren van de narcistische grootheidswaanzin van iemand die boos uit een non-interview wegloopt als hij wordt geconfronteerd met het smakeloze culturele kwaad van kleffe broodjes en lauwe automatenkoffie. Want koffie van karige kwaliteit is in Thierry’s eigen hoofd één van de echte problemen van dit land. U-huh. Nee, dus.

In de politieke realiteit van de echte wereld is Thierry Baudet derhalve een clown waar niemand mee wil samenwerken omdat hij zichzelf op groteske wijze in onmogelijke posities manoeuvreert. Zolang hij zetels vult, is hij de gecontroleerde oppositie van het partijkartel en fungeert hij als bliksemafleider voor boze mensen die zó teleurgesteld zijn in de democratie en het politieke systeem, dat ze zichzelf gretig te vondeling willen leggen een narcist die doet alsof hij hun grieven heeft gehoord, louter omdat hij zich zichzelf zo gulzig voedt met de onmacht en de onredelijkheid van de verworpenen. Forum voor Democratie, voor de een is het een politieke opera en voor de ander is het musical-kitsch voor wanhopige kapsters. Wat het ook is, zolang het doek niet valt voor Forum, komt redelijk rechts geen meter vooruit. Nog vier jaar Rutte, het is niet ondanks, maar dankzij Thierry Baudet.

Nachrift:

Mocht u nou van de stellige FvD-school zijn en voelt zich enigszins gepikeerd of wellicht botweg woest worden over bovenstaande lap tekst, hieronder staat een handig donatieformulier waar u zich héérlijk op kunt afreageren door lekker NIKS te doneren. Doe dat vooral, dan bespaar je jezelf misschien een banwaardige comment want voor onze oppermod GU is het ook zondag. Graag gedaan en FIJNE DAG VERDER.