Ons kabinet is een groter probleem dan de coronavirus

Nederlanders zijn niet snel tevreden. De buurman is te luidruchtig, zijn vrouw zuipt teveel en aan de overkant wonen merkwaardige types die je zelden of nooit buiten zult zien. De obese vrouw van oom Karel is een hoekmeubel en onze premier is geen leider maar een apparatsjik.

Ook over het verloop van de coronapandemie is de Nederlander op tenminste één terrein vrij unaniem van opvatting: het Kabinet laat nogal wat steken vallen. Zòveel zelfs, dat er sprake is van een soort van wanbeleid. Daar is veel voor te zeggen. Gisteren bijvoorbeeld, kwam de premier ons vertellen dat “het OMT heeft geadviseerd de onderwijsinstellingen open te houden”. Dat lijkt een zogenaamde ‘side-note’ maar wel een intrigerende; waarom zou een Outbreak Management Team adviseren om een van de grootste virusverspreiders, namelijk de scholen, open te houden? Hebben ze nu ook al verstand van het onderwijs? Mij dunkt dat een OMT vooral zal adviseren om de grootste verspreidingshaarden maar even keurig dicht te houden, of dat nu scholen zijn, garagewerkplaatsen of fractiekamers. Het is, althans naar mijn inzicht, goed mogelijk en zelfs waarschijnlijker, dat het OMT door de regering wordt gebruikt als alibi om het gekozen beleid in de Kamer te kunnen verdedigen. Een OMT zit er echter alleen (als het goed is) om virusuitbraken onder controle te helpen houden met adviezen die voortkomen uit de empirische onderzoeken en specifiek vakinhoudelijke expertise. Als zij zich laten gebruiken als verstrekkers van een alibi voor kabinetsbeleid, dan hebben we een probleem wat groter is dan de coronapandemie zelf.

Ik heb de dienovereenkomstige vragen in de Kamer nog niet gehoord.

Pleuris

In de Kamer breekt regelmatig de spreekwoordelijke pleuris uit, vooral als de Kamerleden – voor zoveel hun partijen tenminste geen deel uitmaakten van de laatste kabinetten die dat veroorzaakten  – hun gal spuwen over het gebrek aan zorgcapaciteit. Dat is natuurlijk prima, maar niet in het kader van de huidige pandemie. Het coronavirus kent dan wel een mortaliteitscijfer wat overeenkomt met een zware griep (ca. 1,15%), dat laat echter onverlet dat van degenen die door het virus worden getroffen een wel erg groot aantal binnen die sterk vermagerde zorgmogelijkheden moet worden behandeld. Of ze nu dik of dun zijn maakt niet uit; ze moeten hoe dan ook worden behandeld. Dat hebben ‘we’ nu eenmaal zo afgesproken in dit land en de gemiddelde burger zou zelf ook niet anders doen. Het beschikbare vaccin helpt niet echt goed om een virusinfectie te vermijden, maar tenminste wel om er niet zo ziek van te worden dat men opgenomen moet worden door de uitgeputte zorg en thuis kan uitzieken. Vaccineren helpt dus wel een beetje.

Verwarrend

Wat helemaal niet helpt is het gebrek aan eenduidige vocabulaire. Er wordt veel gesproken over varianten. De ene zegt dat de deltavariant een variant is op corona, terwijl niets zo eenvoudig is als de familienaam Sars-COV2, met de varianten corona, delta en nu omicron. Het virus kent inmiddels 1.000 varianten die lang niet allemaal gevaarlijk zijn, omdat een virus meestal milder wordt naarmate het zich aanpast; een gastheer doden betekent ook de dood van het virus en dat is niet de bedoeling van dat ding. En wat zijn de alarmerende berichten nu waard, als we wisselend over aantallen testen praten, de andere keer over besmettingen, daarna weer aantallen opnames in ziekenhuizen of IC. Allemaal verwarrend voor Jan Publiek, maar het lijkt alsof het met een zeker genoegen wordt uitgespeeld.

Personen en functies

Voor de meeste burgers zijn ministers personen, met namen als Rutte, De Jonge of Grapperhaus. Het is jammer dat de burgers (en soms ook auteurs) kennelijk niet in kunnen zien dat een minister veelal (maar niet noodzakelijk) voortkomt uit de gekozen Volksvertegenwoordiging, met de opdracht om zich vier jaar lang aan het hoofd te stellen en – politieke – verantwoordelijkheid te nemen voor een ministerie. Een ministerie met vaak duizenden ambtenaren (de uitvoerende macht) die de door de wetgever opgestelde opdrachten proberen uit te voeren. De dader van een gevoeld ongenoegen kan eigenlijk niet goed de persoon zijn die de verantwoordelijkheid neemt (of beter: moet nemen) maar wel zijn functie: bijvoorbeeld de Minister van Justitie en Veiligheid. Wat de persoon zelf, in dit geval Ferd Grapperhaus, wel kwalijk kan worden genomen, is bijvoorbeeld dat hij zich van de regels geen bal heeft aangetrokken en zijn bruiloft ging vieren met veel meer dan de toegestane hoeveelheid gasten, die zich vervolgens ook al geen bal van de regels aantrokken en elkaar wellicht hijgend af stonden te likken. Hij was daar privé, dus als burger, en moet zich net als andere burgers aan de regels houden. Een bewindspersoon die privé blijk geeft van een dergelijk dedain en zich boven de regels acht, is eigenlijk niet erg geschikt voor de functie van Minister. Misschien is kalief of kardinaal dan een betere optie.

Verwarrend

Het is, al met al, een verwarrende tijd, met een kennelijk verwarde groep bewindspersonen die een groter belang lijken te hechten aan het vermijden van iedere verantwoordelijkheid. Hopelijk blijven er genoeg mensen over om het hoofd erbij te houden en wel verantwoordelijkheid te nemen. Dat moeten ze nu in de ziekenhuizen immers ook. Het beste in de gegeven omstandigheid is vaccineren. Het vaccin beschermt uitstekend tegen besmetting, al zou dat beter moeten, maar ronduit heel goed tegen een ernstig ziekteverloop. Dat tonen de cijfers klip en klaar aan. Daarom zijn er minder ziekenhuisopnames en overlijdens te noteren, in verhouding tot het aantal besmettingen dan vorig jaar. Dit in tegenstelling tot landen met een lage vaccinatiegraad: daar gaan hoge besmettingscijfers wél gepaard met hoge sterftecijfers. Voor alle gemelde bijwerkingen geldt dat de kans op de betreffende aandoening veel groter is bij een infectie met corona dan na vaccinatie.

De bovenste twee grafieken tonen het aantal nieuwe gevallen en aantal doden in landen met een LAGE vaccinatiegraad.

De onderste twee grafieken tonen het aantal nieuwe gevallen en aantal doden in landen met een HOGE vaccinatiegraad.

Het verschil is duidelijk.
Vaccineer u! pic.twitter.com/mMTJYM1Zz8

— Marc Van Ranst (@vanranstmarc) November 20, 2021

Het allerbeste is het weer uitbreiden van de zorgcapaciteit, want als het inderdaad zo is dat het in een Chinees laboratorium ontwikkelde virus nog jarenlang voor problemen zal zorgen, dan moeten we ons daarop voorbereiden. Dan kunnen we niet volstaan met roepen dat het allemaal de schuld van de Chinezen of de Amerikanen is. Heel erg, maar de belangen liggen nu toch wel anders. Dat kunnen we ook gemakkelijk betalen wanneer we de hobby’s woke, anti-racisme[1], natuur en milieu of de vluchtelingen industrie eens helemaal van het subsidie-infuus afhalen. Dan klotsen de miljarden in minder dan geen tijd weer tegen de plinten. Want dat er wekelijks meer dan 1.000 ongevaccineerde en cultuurvreemde, duurzame  mee-eters op de stoep staan en moeiteloos de weg naar hun op sociale uitkeringen en subsidies gebaseerde bestaan vinden, is te ergerlijk voor woorden. Late we eerst onszelf redden: des te beter zijn we in staat om straks de wereld weer te redden.

Ik snap de protestgroepen wel die ongewild in het relbeluste gajes terechtkomen.

[1] Nederland kent amper racisme maar wel een omvangrijke hoeveelheid groeperingen die uit dat denkmodel een gesubsidieerd inkomen weten te halen