“Er kwam een ​​indiaan naast hem zitten. Konrad schoof een beetje opzij, maar de ongenode gleed nog dichterbij. Konrad maakte weer meer ruimte, maar de Indiaan stond nog steeds achter hem. Toen eiste Konrad een verklaring voor zijn vreemde en onbeleefde gedrag. De Indiaan antwoordde: ‘Zo deden de blanken het de Indianen aan. Ze kwamen onuitgenodigd op ons land. Wij gingen verder, zij volgden. We gingen verder en ze bleven ons volgen. Nu gaan we verder en ze volgen ons. Konrad, ik zal je niet helemaal van de kofferbak duwen. Maar zullen uw mensen stoppen met duwen voordat we in de overstromingen terechtkomen?’” – in de ervaring van Konrad Weiser, uit de 17e eeuw.

In de huidige “moderne” tijd zou men het bovenstaande Indiase verhaal misschien als volgt kunnen vertellen:

“We beslissen iets, leggen het dan in de kamer en wachten een tijdje om te zien wat er gebeurt. Als er geen luid protest is en geen opstanden, omdat de meesten niet eens begrijpen wat er is besloten, dan gaan we door – stap voor stap, totdat er geen weg meer terug is’ – citaat van Jean-Claude Juncker uit 1999, voorzitter van de Europese Commissie voor vijf jaar.

Met deze salami-tactiek wordt wat politiek of economisch gewenst is al lang naar voren geschoven zonder dat de massa beseft wat er werkelijk aan de hand is. De basis waarop dit kan gedijen en functioneren is onwetendheid, onwetendheid over het grotere geheel en vooral gemak. Dus om de ruimte te verlaten omdat het ongemakkelijk is geworden.

Met bijna geen ander onderwerp als de afschaffing van contant geld kan men deze salami-tactieken zo duidelijk waarnemen. Want een contante afschaffing in één stap zou tot een revolutie leiden.

Daarom ontstaat het door vele kleine en onopvallende stappen. Maar tot de afschaffing van contant geld is in bepaalde kringen al lang besloten. De burger wordt gespeend van contant geld, ja, contant geld wordt ronduit van hem gestolen. Dat is de reden waarom de meesten van hen de afschaffing van contant geld niet eens merken, omdat elke stap op zich klein en onbeduidend is. Maar het kennen van de vele kleine stapjes laat heel duidelijk de omvang van de afschaffing van contant geld zien.

Wist u,

• dat ten minste 18 EU-landen al hogere geldlimieten hebben, d.w.z. een contant geldverbod boven een bepaald bedrag?
• dat het land met de laagste geldlimiet Griekenland is met 500 euro?
• dat Griekenland, als eerste land, al een aanvraag heeft ingediend bij de ECB om zijn geldlimiet te verlagen naar 300 euro?
• dat er sinds 2019 geen biljetten van 500 euro meer worden gedrukt door de ECB?
• dat de introductie van een digitale e-euro gepland is – een directe concurrent van contant geld?
• dat Zweden en China op het punt staan ​​contant geld af te schaffen?
• dat banken steeds meer vergoedingen op contanten rekenen?
• dat Italië zijn burgers beloont als ze digitaal betalen?
• dat de afschaffing van contant geld in Europa steeds meer aan de orde is en daarom maatschappelijk aanvaardbaar is?

Dit zijn slechts enkele van de geldaanvallen die u zich zouden moeten afvragen. Het wordt nog spannender als je begrijpt wat voor wereld een afschaffing van contant geld teweeg zal brengen en wie daarvan zullen profiteren.

Wist u,

• dat bijna alle mondiale bedrijven, instellingen en regeringen zullen profiteren van de afschaffing van contanten? Alleen wij burgers niet?
• dat ze hun macht kunnen versterken en bijna onbeperkt kunnen uitbreiden?
• dat dan een negatieve rente van 5 tot 8 procent de regel zou zijn? En dus krimpt ons banksaldo?
• dat elk geld en elke uitwisseling onder elkaar in deze wereld zou kunnen worden gecontroleerd?
• dat er een financiële dictatuur zou ontstaan?
• dat dit het laatste en beslissende stuk van het mozaïek is voor uitgebreide controle en monitoring?

Als je deze feiten kent, wil je nog steeds gewillig toegeven en de plaats verlaten totdat je uiteindelijk neervalt, dus uiteindelijk is er de doodsklok voor het geld?

Of is het tijd om in actie te komen en op te komen voor je vrijheid? Zoals bekend raakt vrijheid uit als je er geen gebruik van maakt. Dus gebruiken we onze mogelijkheden.

Wat kunnen we doen?

Contant – Contant – Contant. Dit is uiteindelijk de belangrijkste oplossing. Maar wat heeft het voor zin als slechts enkelen dit doen, maar de massa bezwijkt voor de reclameboodschappen van de financiële sector en hun eigen gemak? Dus wat kunnen we nog meer doen om het geld te behouden?

Voorlichting over het feit dat ons geld eigenlijk in groot gevaar is en welke gevolgen een afschaffing van contant geld voor ons zou hebben, blijft een andere belangrijke sleutel.