Indignatie redactie 
De helft van de Amsterdamse vrouwen wordt geïntimideerd op straat. Hetzelfde geldt voor LGBHQ-mensen.
Amsterdam – Het stadsleiderschap van Amsterdam maakt zich grote zorgen over de veiligheid van meisjes en vrouwen in Amsterdam. Volgens burgemeester Halsema [de burgemeester, Groen-Links, voorheen de Communistische Partij], worden meisjes en jonge vrouwen in toenemende mate geconfronteerd met seksuele intimidatie of geweld. Daarom kondigt zij maatregelen aan.
Voor de leeftijden 15 tot 34 is het percentage 81%
Uit onderzoek blijkt dat 51% van de vrouwen in Amsterdam wordt geconfronteerd met straatintimidatie. Voor de leeftijden 15 tot 34 is het percentage 81%. Veel meldingen komen vooral uit de regio rond het Centraal Station, bij de rosse buurt, rond het Leidseplein, de Bijlmer, de Jan Evertsenstraat en het Mercatorplein. Ook online is er een grote toename van seksuele intimidatie en geweld.
Halsema stelt dat de situatie in Amsterdam voor een kleinere groep meisjes en vrouwen “echt alarmerend en bijna hopeloos is vanwege een negatieve spiraal van misbruik en geweld, soms uitgebreid over meerdere generaties”.
De meest onveilige plek voor vrouwen is thuis; veel daders zijn ex-partners of familieleden. In Amsterdam bijvoorbeeld steeg het aantal geregistreerde geweldsincidenten met 7 procent: van 6.183 in 2017 naar 6.608 in 2018.
Grotere rapportagebereidheid
De cijfers zijn een reden voor Halsema om een campagne te beginnen, die zich richt op slachtoffers van seksuele intimidatie en geweld, op straat of online. Een van de doelen is om een grotere meldingsbereidheid te creëren, zodat de politie en het Openbaar Ministerie onderzoeken kunnen uitvoeren. Er wordt ook een persoonlijke aanpak gelanceerd voor meisjes die herhaaldelijk het slachtoffer zijn geworden van seksueel geweld.
Halsema gaat ook in gesprek met het hotel-restaurant en de nachtclubindustrie omdat het personeel de praktijken van knijpen, intimidatie en misbruik waarschijnlijk zal zien. “De meesten rekenen dit niet als een van hun verantwoordelijkheden.”
Zoeken naar veilige plaatsen
Voor slachtoffers zijn veilige plaatsen om te wonen en te worden beschermd de meest gewilde, zelfs buiten de stad. Maatschappelijk werkers worden ook aangemoedigd om anders te werken. “Maatschappelijk werkers en ouders hebben vaak weinig controle, en er lijkt ook een professioneel onvermogen te zijn waarbij de problemen onvolledig worden herkend of gevallen waarin mensen langs elkaar werken”, zegt de burgemeester. Daarnaast zal het bestaande gebiedsverbod dat de burgemeester nu beruchte overlastplegers oplegt, ook worden ingevoerd voor mensen die irritant rondhangen in de buurt van een opvang voor kwetsbare meisjes, of die aantoonbaar seksueel opdringerig zijn op straat.
Maatschappelijk werkers en ouders hebben vaak weinig controle
De oorzaken van seksuele intimidatie en geweld, net als de situaties waarin de slachtoffers zich bevinden, zijn divers, schrijft Halsema. Samen met klassieke patronen van machtsongelijkheid, gebaseerd op traditie of fysieke kracht, verschijnen in Amsterdam “reactionaire ideeën over de gelijkheid van mannen en vrouwen.”
Ze verwijst naar een studie waarin wordt geschreven hoe opkomende religieuze fundamentalisten en seculiere extreemrechtse bewegingen haat jegens vrouwen aanmoedigen en rechtvaardigen. “Onder het masker van een herstel van traditionele rolpatronen, waarbij vrouwen ondergeschikt zijn aan de eisen en wensen van mannen, wordt het ‘nee’ van een vrouw openlijk betwijfeld of genegeerd. Met de aanwezigheid van religieus fundamentalisme in onze lokale samenleving is er zelfs sprake van het opnieuw binnenkomen van eeuwenoude en verboden fenomenen zoals gedwongen huwelijken en vrouwenbesnijdenis. ”
“Hand in hand lopen kan gevaarlijk zijn”
Halsema schrijft dat bijna elke Amsterdamse vrouw zich onveilig heeft gevoeld, zowel in de openbare ruimte als in het privédomein.
“Hetzelfde geldt voor LGBHQ-mensen. Hand in hand lopen kan riskant zijn. Alleen zijn kan uw veiligheid en fysieke integriteit in gevaar brengen. Niet alleen op straat, maar ook achter gesloten deuren, in huizen, hotels en scholen, kan de veiligheid en vrijheid van een deel van Amsterdamers niet altijd worden gegarandeerd. Dit is niet alleen triest, het is ook onaanvaardbaar. “
Amsterdam introduceerde eerder een verbod op straatintimidatie, maar wordt in de hoofdstad niet toegepast omdat de rechtbank in Den Haag eerder oordeelde dat de vergelijkbare Rotterdamse bepaling niet rechtsgeldig is. Volgens de rechters kan een dergelijk verbod alleen door de Tweede en Eerste Kamer worden ingevoerd.
