Oproep aan de gevaccineerde

door David Boos

Dus nu is het werkelijkheid geworden. Als de verkeerslichten door de snelheidslimiet waren gekomen, zou het op deze gedenkwaardige dag plekken in Flensburg hebben geregend. Het Federale Grondwettelijk Hof, de premiers, de kandidaat-kanselier, de media – ze zouden allemaal hebben gedreigd met intrekking van hun rijbewijs, gezien de snelheid waarmee ze binnen een dag de ‘samenzweringstheorie’ van algemene vaccinatie lanceerden. Het is opmerkelijk hoeveel eensgezindheid ineens kan zegevieren over een zaak waar men het een tijdje geleden nog over precies het tegenovergestelde eens was. Waarbij: Dat is niet helemaal waar. De Groenen zijn al heel lang voorstander van een algemene vaccinatieplicht, dus dit is nog maar een eerste succesverhaal van het plan van Sandra Detzer om “te stoppen met onderhandelen zodra de Groenen de macht overnemen”. En Scholz? In september werd gezegd dat “het verkeerd zou zijn als er nu een debat zou beginnen over vaccinatie-eisen en dergelijke”. Toekomstige generaties zullen dit waarschijnlijk in encyclopedieën afdrukken als een goed voorbeeld van een verkiezingsleugen.

Maar was deze U-bocht echt niet in zicht? Geloofde iemand echt dat deze keer alles anders zou zijn? Dat onder Scholz, wiens grootste prestatie in de verkiezingscampagne was dat hij in tegenstelling tot zijn aangewezen hoofdconcurrent – waarin hij genereuze steun kreeg van de media, die hem een ​​veilige weg bood – niet voortdurend struikelde – nu de glorieuze tijd van de Zou de sociaaldemocratie en haar veronderstelde politiek voor de “kleine man” weer aanbreken? Dat de FDP deze keer iets anders zou blijken te zijn dan genadeloos opportunistisch en slap? Dat de Groenen in toom konden worden gehouden? Dat beloften zouden worden nagekomen, dat het socialisme deze keer zou kunnen werken?

Nergens is het falen van de democratie duidelijker dan in de verkiezingsuitslagen van het door de overstromingen verwoeste district Ahrweiler. Een regio die enkele weken voor de verkiezingen het slachtoffer werd van een catastrofe, waarvan is aangetoond dat deze is veroorzaakt en verergerd door delen van de partijen en de regeringen die zij leveren,   met inefficiënte en soms zelfverwaarloosde hulp dagen en weken verder leed van de heersers – toen het tijd was voor de afrekening, koos deze regio opnieuw overweldigend voor hetzelfde regelsysteem dat hen voor het dilemma had gebracht (interne verschuivingen tussen de CDU, SPD en de Groenen veranderen niets ). De heersers van dit land hebben niets te vrezen van de zogenaamde soeverein en dus ook niet.

Maar dat betekent niet dat de beslissing om te vaccineren tegen de wil van het volk is genomen. “Nudging” werkt – en angstaanjagend goed! De toon in het dagelijks leven wordt ruwer, zelfs zogenaamd beschaafde vrienden en collega’s nemen hun toevlucht tot steeds agressievere retoriek als het gaat om niet-gevaccineerden, de plotselinge oorzaak van alle calamiteiten. Ook hier kun je nauwelijks versteld staan ​​als je ziet met welke bereidheid de zondebokken van politiek en media worden geaccepteerd. Dezelfde kaste van politici die decennialang de gezondheidssector hebben laten overbelasten , en die in twee jaar niet alleen de capaciteit voor intensive care-bedden niet hebben vergroot, maar zelfs iets hebben verlaagd(Inclusief woekerclausules), dezelfde politici zeggen nu dat het allemaal de schuld is van sommige van onze medemensen. Het zou u, de niet-gevaccineerde, zijn die geen solidariteit toonde, die verantwoordelijk zou zijn voor het feit dat iedereen binnenkort weer voor enkele maanden opgesloten zou zitten.

En helaas is er een niet onbelangrijk deel van de bevolking dat lijdt aan dit machtspolitieke Stockholm Syndroom. De harde kern van de voorstanders van vaccinatie is deels erg ideologisch, maar velen willen eigenlijk dat de zaak gewoon stopt, maar zijn niet politiek genoeg in hun denken om bepaalde processen dienovereenkomstig in vraag te stellen, laat staan ​​te onthouden hoe vaak in de afgelopen anderhalf jaar beloften zijn binnen enkele weken in hun tegendeel omgezet. Aan de andere kant is er een relatief gesloten blok van niet-gevaccineerde mensen wiens vaccinatiestatus al lang niet meer gerelateerd is aan een “gebrek aan vaccinatieaanbiedingen”moet doen, maar die een bewuste keuze hebben gemaakt voor zichzelf en hun lichamelijke integriteit. Onder onderdrukking en smaad van alle legitieme tegenargumenten – – Vooral de altijd unverhohleneren leugens, gebroken beloften en eenzijdige interpretaties van de situatie hebben de politiek en de media tot een gerechtvaardigd vertrouwensverlies in deze gevallen geleid , waardoor slechts enkelen nog geloven dat uiteindelijk goede bedoelingen van onze politici.

Lange tijd was het verzet van de niet-gevaccineerden een stil verzet, vooral in de Duitstalige landen. Maar de beslissing om in Oostenrijk te vaccineren brak dit open, de grote Weense demonstraties brachten tienduizenden mensen de straat op en – wat misschien nog belangrijker is – ging gepaard met demonstraties in solidariteit in heel Europa. Nu Duitsland binnen afzienbare tijd het voorbeeld volgt op het gebied van verplichte vaccinatie, zullen de demonstraties ook in dit land moeten toenemen en het is te hopen dat er weer een Europa-brede echo van solidariteit zal zijn. Ironisch genoeg zijn het juist deze demonstraties – toegewezen aan het rechtse (lees: xenofobe) spectrum van de mainstream – waarin de echte Europese en supranationale solidariteit van mensen uit de meest uiteenlopende landen merkbaar wordt, mensen die, verbonden in hun westerse geest, zijn niet op aarde om een ​​bestaan ​​op te bouwen in gewatteerde slavernij. Maar deze demonstraties zijn, zoals het verleden ons leert, slechts een druppel op een gloeiende plaat. In Oostenrijk vond op 1 december de eerste “staking van niet-gevaccineerden” plaats en veel niet-gevaccineerde mensen stemden in met de gecoördineerde weigering van het vaccinatieverzoek om het administratieve apparaat te confronteren met bijna onoverkomelijke administratieve problemen. Goed zo! en veel niet-gevaccineerde mensen hebben al ingestemd met de gecoördineerde weigering van de uitnodiging om te vaccineren om het administratieve apparaat te confronteren met bijna onoverkomelijke administratieve problemen. Goed zo! en veel niet-gevaccineerde mensen hebben al ingestemd met de gecoördineerde weigering van de uitnodiging om te vaccineren om het administratieve apparaat te confronteren met bijna onoverkomelijke administratieve problemen. Goed zo!

Maar er is een andere vorm van verzet die in deze tijd van enorm belang is. Omdat veel sceptici zich al hebben moeten laten vaccineren – meestal om professionele redenen, die op hun beurt verband houden met gezinsbehoeften. Dit gebeurde, zo niet onder directe dwang, dan meestal met overeenkomstige tegenzin en zeker niet uit de naïeve hoop dat deze vaccinatie een vrijkaartje zou zijn om weer normaal te worden, laat staan ​​een medische noodzaak. Persoonlijke verslagen van deze beslissing gaan meestal gepaard met een gevoel van schaamte, zo niet gebrokenheid. Sommige bittere critici van de vaccinatie werden na de steek te tamme lammeren, althans wat de publieke kritiek op de vaccinatie betreft. De emotionele toestand van degenen die ongewild zijn gevaccineerd, moet complex zijn: Aan de ene kant heb je het misschien goed overleefd (in ieder geval voor zover te voorzien) en vind je het misschien toch niet zo erg. Anderzijds kan defaitisme ook een rol spelen, want nu je gepakt bent, openbaart zich de zinloosheid van verzet in al zijn reikwijdte. En last but not least kan er een diep onbewust niveau van kwaadaardige vrolijkheid in de een of de ander zijn, die vrolijk voedt met het feit dat, nadat de een de angel niet zelf kon vermijden, de algemene vaccinatie-eis nu ook de anderen zal vangen. Men kan de nutteloosheid van weerstand in al zijn reikwijdte zien. En last but not least kan er een diep onbewust niveau van kwaadaardige vrolijkheid in de een of de ander zijn, die vrolijk voedt met het feit dat, nadat de een de angel niet zelf kon vermijden, de algemene vaccinatie-eis nu ook de anderen zal vangen. Men kan de nutteloosheid van weerstand in al zijn reikwijdte zien. En last but not least kan er een diep onbewust niveau van kwaadaardige vrolijkheid in de een of de ander zijn, die vrolijk voedt met het feit dat, nadat de een de angel niet zelf kon vermijden, de algemene vaccinatie-eis nu ook de anderen zal vangen.

Uitputting speelt vrijwel zeker ook een rol: weerstand tegen vaccinatie is psychologisch uitputtend, en vaccinatie betekent een psychologische “terugkeer naar de kudde”. de menigte kan een zacht verenbed zijn voor uitgemergelde zielen. Vooral in het conservatieve spectrum zijn er nogal wat die, na jaren van verzet tegen de tijdgeest, de vaccinatie aangrijpen als een kans om er eindelijk weer bij te horen. Daarbij zien ze over het hoofd dat de kudde in de toekomst natuurlijk bekentenissen zal blijven eisen, een feit waarmee ze zichzelf voor de gek houden door zichzelf voor te houden dat het een puur medische en geen politieke beslissing is.

Maar er kan ook een diep gevoel van zonde zijn dat degenen kwelt die ongewild zijn ingeënt. Net zoals Judas ooit de 30 zilverstukken vervloekte, zo kan ook de ene of de andere gevaccineerde persoon de dag vervloeken waarop hij zwak werd en met zijn zwakheid de vrijheidsberoving voor iedereen hielp.

Wat de zielen ook plaagt van degenen die zijn ingeënt en die tegen hun overtuiging moesten worden ingeënt, ze mogen nooit vergeten dat niet alleen God, maar vooral zijzelf de zonde moeten haten, niet de zondaar. In ieder geval zijn er maar een paar niet-gevaccineerde mensen die gevaccineerde mensen verwijten maken, meestal respecteren ze hun persoonlijke beslissing of betreuren ze de hachelijke situatie waarin deze beslissing moest worden genomen. Dus wie de strijd om de eerste injectie heeft verloren, hoeft niet naar de vijand te gaan of het pistool in het graan te gooien. Want dit is precies waar de psychologische oorlogsvoering van vaccinatiepropagandisten op gebaseerd is: één steek is genoeg om de weerstand te breken.

Maar dat hoeft niet waar te zijn! Hoe belangrijk zou het op dit moment zijn als gevaccineerde mensen – of ze nu vrijwillig of onder dwang zijn gevaccineerd – een duidelijk standpunt innemen tegen de verplichting om te vaccineren en voor vrijheid. Ja, de harde kern van de vaccinfanaten is misschien het speerpunt van de propaganda, maar uiteindelijk is het systeem gebaseerd op de veronderstelde meerderheidsopinie van de gevaccineerden, die – volgens de niet-geverifieerde veronderstelling – eigenlijk maatregelen zouden moeten steunen tegen degenen die weigeren te worden gevaccineerd. Eigenlijk zou het moeten luiden: Gevaccineerd en ongevaccineerd hand in hand (als je wilt, mag je zelfs een masker dragen) tegen de bureaucraten van de gezondheidsdictatuur!

Dus ingeënt: laat je stem horen, want die dragen nog niet het publieke stigma van de laterale denker en complottheoreticus. Als het onderwerp ter sprake komt op kantoor, op de universiteit, zowel in de openbare ruimte als in de privéruimte, op sociale netwerken, enz.: Zwijg niet en vink het af zoals het voor je is gedaan! Gebruik de onverwachte kracht van je gevaccineerde stem om je tegenspraak met de vaccinatiedictatuur hoorbaar te maken, want als er één ding is dat de drijvende krachten van deze sociale herstructurering niet verwachten, is het dat iemand weer opstaat uit het comfort van fluweel onderwerping en plaats het in het kruisvuur van kritiek. Iedereen die zich vrijwillig heeft laten vaccineren, moet in de toekomst ook deze verantwoorde beslissing kunnen nemen en wie daartoe gedwongen werd, zou deze dwang niet opnieuw hoeven te ervaren. Tegen een verplichte vaccinatie, die in deze vorm slechts het startsein is voor verdere verschuiving van de grenzen, die ons, zoals zo vaak in de afgelopen twee jaar, wordt gepresenteerd als het vermeende einde van de maatregelen, om ons opnieuw teleur te stellen. Tegen verplichte vaccinatie, omdat nu het punt is bereikt waarop de vraag eindelijk beantwoord wordt of we nog in een vrije samenleving leven, willen en zullen leven, of dat we er elk moment klaar voor zijn om ons te laten herleiden tot de laagste onderwerpstatus.

Beste gevaccineerde mensen: Je hebt misschien niet gevreesd voor de vaccinatie en hebt misschien de politieke dimensie ervan onderschat, maar wat doe je als je wordt getroffen door de maatregelen van het komende lente, herfst, jaar? En wat als uw toestemming of passiviteit vandaag voor u gedoemd is? Denk je echt dat degenen die je de afgelopen anderhalf jaar hebben opgesloten, lastiggevallen en bewezen hebben tegen je te liegen, je woord deze keer zullen houden? Waarom is uw solidariteit met een staat die veel belooft en nauwelijks waarmaakt, in plaats van uw familie, vrienden, collega’s, landgenoten? Zodra de “maatregelen” tegen de niet-gevaccineerden zijn beslist, komen de volgende beperkingen voor de gevaccineerden al aan de horizon. Niemand zal zichzelf “vaccineren”, deze terreur kan alleen eindigen door verzet!

“Toen de nazi’s de communisten binnenhaalden, zweeg ik; Ik was geen communist. Toen ze de sociaaldemocraten opsloten, zweeg ik; Ik was geen sociaaldemocraat. Toen ze de vakbondsleden belden, zweeg ik, ik was geen vakbondsman. Toen ze me kwamen halen, was er niemand meer om te protesteren.”

Zo niet nu, wanneer zou het dan nodig zijn om een ​​grens te trekken en te protesteren? Niet omdat het je op dit moment raakt, maar omdat het de enige juiste beslissing is. Voor jou, voor je kinderen, voor ons allemaal!