Het is het gevoel van machteloosheid dat je te pakken krijgt. Al die mensen zien worden afgeslacht en gemarteld in Gaza en Libanon met de volledige steun van je eigen regering en bondgenoten, maar het niet kunnen stoppen.
Het is het gevoel van machteloosheid dat je te pakken krijgt. Al die mensen zien worden afgeslacht en gemarteld in Gaza en Libanon met de volledige steun van je eigen regering en bondgenoten, maar het niet kunnen stoppen.
Dat is in feite de belangrijkste boodschap van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024 met betrekking tot de door de VS gesteunde wreedheden van Israël: “Jullie zijn machteloos om dit te stoppen.” Steeds weer en op verschillende manieren wordt de Amerikanen de boodschap voorgehouden dat de slachting zal doorgaan, ongeacht wie er wint, dus je kunt het redden van Gaza maar beter opgeven en proberen om voor je eigen belangen te zorgen.
Dat was wat Kamala Harris zei toen ze Amerikanen vertelde dat ze op haar moesten stemmen, ook al zou ze de genocide in Gaza voortzetten, als ze dingen als betaalbare boodschappen en abortusrechten willen. Ze zei: “Jullie zijn machteloos. Er is niets wat jullie kunnen doen om dit te stoppen. Wat gaan jullie doen, op Trump stemmen? Hij zal de genocide ook voortzetten. Op een derde partij stemmen? Ze kunnen niet winnen. We hebben alle opties afgesloten waarmee jullie dit zouden kunnen proberen te beëindigen. We hebben alle deuren gesloten en op slot gedaan. Er is geen uitweg. Jullie kunnen net zo goed ontspannen en je onderwerpen aan het onvermijdelijke.”
En in zekere zin hebben de managers van het rijk geen ongelijk als ze ons dit vertellen. Het systeem is zo opgezet dat we hun genocidale razernij in het Midden-Oosten niet kunnen stoppen. Je kunt er niet uit stemmen; ze hebben het zo gemanipuleerd dat alle mogelijke verkiezingsuitslagen leiden tot meer genocide . Je kunt geen revolutie bestrijden om die te stoppen; westerlingen zijn momenteel te propaganda-verslaafd om in voldoende getale op te staan om zich bij je aan te sluiten, en je zou gewoon gedood worden. Je kunt niet eens directe actie ondernemen, zoals het blokkeren van wapenleveringen en het saboteren van wapenfabrikanten, tenzij je bereid bent om een flinke gevangenisstraf uit te zitten.
Deze realiteit weegt zwaar op degenen die zich verzetten tegen deze genocide. Ik zie soms activisten online snauwen en uithalen naar mensen die aan hun kant staan, omdat ze niet meer doen, hun lichaam en leven niet op het spel zetten, niet doen wat nodig is om deze nachtmerrie te stoppen.
Dat is een volkomen begrijpelijke reactie op de situatie waarin we ons nu bevinden. We zouden allemaal alles moeten doen wat we kunnen om deze genocide te beëindigen en het bloedbad van het rijk te stoppen, en degenen die op dit front boven verwachting presteren, zouden geprezen moeten worden.
Maar ik denk dat de echte les achter dit gevoel van machteloosheid en de boodschap van onze heersers dat we machteloos zijn om ze te stoppen, precies dat is: dat we machteloos zijn. Of, specifieker, dat we machteloos zijn gemaakt . Dat onze macht van ons is afgenomen en gegeven aan mensen die geen macht zouden moeten hebben.
Dat is de boodschap die we uit dit alles moeten halen: we leven in een beschaving die door de machtigen is gemanipuleerd, in het belang van de machtigen, om de macht weg te kapen van de massa en deze te geven aan een paar oligarchen en imperiummanagers.
We zijn machteloos gemaakt. Totdat we dit feit onder ogen zien, kunnen we het niet aanpakken. Zolang we onszelf nog steeds voor de gek houden door te denken dat er een snelle en onmiddellijk beschikbare optie is om deze moorddadige wreedheden te beëindigen, kunnen we het probleem niet aanpakken dat we in een zeer gecontroleerde, tirannieke dystopie leven, waar de mensen niet de macht hebben die we op school hebben geleerd.
Natuurlijk hebben we macht in de meest reële zin: er zijn veel meer normale mensen dan oligarchen en imperiummanagers, en we zouden gemakkelijk alle veranderingen kunnen doorvoeren die we maar willen als we in voldoende aantallen in opstand komen. Maar we komen niet in voldoende aantallen in opstand omdat veel te veel van ons succesvol zijn geïndoctrineerd in het geloof dat onze genocidale, ecocidale, omnicidale status quo acceptabel is, met behulp van de meest geavanceerde propagandamachine die ooit heeft bestaan.
Zolang westerlingen op grote schaal psychologisch succesvol worden gemanipuleerd om in te stemmen met het krankzinnige gedrag van het westerse rijk, zijn we volkomen machteloos. Ze kunnen net zo goed stalen kettingen om onze nek hebben en mind control chips in onze hersenen. Er is niets wat we kunnen doen om ze ervan te weerhouden Gaza etnisch te zuiveren, non-stop oorlogen te voeren, zich bezig te houden met steeds gevaarlijker nucleaire brinkmanship of de biosfeer te vernietigen waarvan we afhankelijk zijn om te overleven.
Als we een manier kunnen vinden om de conditionering af te schudden die ons manipuleert om te denken dat revolutionaire verandering onnodig is, dan wordt alles mogelijk. Als genoeg mensen wakker kunnen worden voor de dringende noodzaak tot verandering, dan zouden collectieve maatregelen zoals nationale stakingen en grootschalige burgerlijke ongehoorzaamheid het kapitalistische rijk op de knieën kunnen krijgen zonder een schot te lossen. Wij bezitten alle arbeid en koopkracht waarop het rijk is gebouwd; dat is waarom er historisch gezien een ongekende hoeveelheid propaganda is gestoken in het ervoor zorgen dat we nooit gebruik maken van die macht.
Maar zoiets kan niet gebeuren totdat we ons realiseren dat we in een beschaving leven die is ontworpen om ons machteloos te maken. Tot die tijd zitten we vast aan belachelijke strategieën die de illusie voeden dat we de macht hebben om iets betekenisvols te doen binnen het huidige systeem, zoals “Stem op Kamala en duw haar dan naar links” of “Stem op Trump en hoop dat hij iets onvoorspelbaars doet”.
Leun dus op de machteloosheid van dit historische moment. Wijs mensen erop. Help mensen op zoveel mogelijk manieren te laten zien dat hun politieke systemen worden gecontroleerd door de machtigen, dat hun nieuwsmedia propagandadiensten zijn van het westerse rijk, en dat een betere wereld mogelijk is als we de ketenen van imperiale narratieve controle kunnen afschudden en de vooruitgang van de belangen van gewone mensen kunnen afdwingen.
Je kunt dit doen met alle middelen die je tot je beschikking hebt. Praten met mensen. Literatuur verspreiden. Video’s maken. TikTok-sketches maken. Tweets maken. Kunst maken. Memes maken. Schrijven op de muur. Blogs schrijven. Zines drukken. Brieven schrijven aan de redactie van je lokale krant. Alles wat je kunt doen om ongeoorloofde ideeën in de ogen en oren te krijgen die ze anders misschien niet zouden zijn tegengekomen, door gebruik te maken van je eigen unieke set vaardigheden en persoonlijke conditionering.
Hoe meer ogen er geopend worden voor wat er gaande is, hoe meer handen we zullen hebben die werken aan de taak om de anderen wakker te maken. Dit biedt de mogelijkheid van niet-lineaire groei, wat betekent dat dingen heel snel kunnen veranderen van onmogelijk naar onvermijdelijk.
Alle positieve veranderingen in menselijk gedrag worden altijd voorafgegaan door een uitbreiding van het bewustzijn . Door te helpen het bewustzijn te verspreiden van het feit dat we leven in een beschaving die is ontworpen om ons machteloos te maken, veranderen we die machteloosheid in macht door mensen wakker te maken voor de realiteit van wat er gebeurt. De machteloosheid-producerende capaciteiten van het rijk kunnen op deze manier worden gebruikt als wapen tegen het rijk om het ten val te brengen.
En natuurlijk doet niets van wat ik hier beschrijf de Palestijnse en Libanese mensen ook maar een greintje goed in het hier en nu. Vandaag zijn we machteloos om te stoppen wat er gebeurt, en het zuigt, en het doet pijn.
In plaats van ons hierdoor te laten vernietigen, kunnen we die gevoelens gewoon over ons heen laten komen en ze helemaal doorvoelen totdat ze hun zegje hebben gedaan. Gevoelens zijn bedoeld om gevoeld te worden. Als je gewoon met een gevoel zit en het door je heen laat razen zonder te proberen het te beheren of te herkaderen met gedachtenverhalen, dan zakt het altijd na een tijdje. Gevoelens zijn niet gevaarlijk. Voel ze gewoon.
We worden niet geacht ons goed te voelen over genocide. Het feit dat we ons slecht voelen over wat we zien, vertelt ons alleen maar dat we emotioneel gezonde mensen zijn met een gezond gevoel voor empathie, en dat is wat we nodig hebben als we ooit een gezonde wereld willen bouwen.
Dus als je je machteloos voelt, voel dan de machteloosheid. Als je verdriet voelt, laat het verdriet je dan meeslepen. Als je woede voelt, laat de woede dan door je heen brullen. Doe niets. Spreek niet. Denk niet. Voel gewoon. Huil. Kreun. Schreeuw. Als je moedig door de energie van een emotie heen zit en het een stem in je geeft, zal het verdergaan zodra de boodschap is overgebracht.
Voel de gevoelens helemaal door, en sta dan op en ga weer aan het werk. We hebben een wereld te redden.