Spaar je arm en leen veel geld dat wil de ECB: (deel 2) Is een bankrun aanstaande?

In deze 21ste eeuw verkeert de mensheid in een nieuw tijdvak van financiële repressie. Ons spaargeld en pensioenreserves zijn steeds vaker onderwerp van het gesprek. Gezien de zorgelijke ontwikkelingen op de financiële markten zal dat zeker zo blijven en zal dit onderwerp ook op deze site vaak voorbij komen. Wat dat betreft is deze site zijn tijd ver vooruit. Al langere tijd besteed ik hier aandacht aan het zieke fiat geldsysteem dat is gebouwd op krediet. Het schijnt dat de mainstream media nu wakker wordt.

Omgekeerde bankroof

Via de krant en TV worden we overspoeld met verhalen over het nieuwe normaal, de negatieve rente. We worden langzaam gaar gekookt. Het bankenkartel misbruikt het kostbare bezit van de massa in de vorm van spaar- en pensioengelden, zeg maar het kleine kapitaal, om de opgehoopte kredietberg betaalbaar te houden met het invoeren van een negatieve rente. Je zou kunnen spreken van een eigendomsdelict. Of in de volksmond: bankroof, maar dan omgekeerde bankroof. Niet de bank maar de rekeninghouders worden beroofd.

Elite vergroot vermogensongelijkheid

De elite die met hun grootkapitaal is belegd in diverse bezittingen, zoals vastgoed, aandelen, obligaties, edele metalen en cryptocurrencies ontloopt de dans. De superrijken kunnen hun  vermogensbestanddelen spreiden over diverse activa en vangen verliezen op de ene activa op met de winst van de andere. Tegelijk leent de elite bijna voor niets met een veelheid aan onderpand. Kortom, de elite kan tegen een stootje. Het kapitaal wat in handen is van de 10 procent superrijken bedraagt meer dan de helft van de wereldwijde activa. De resterende 90 procent mag het doen met de rest. Een vermogensongelijkheid die zorgt voor onbalans en onrust in de samenleving.

Magneetwerking grootkapitaal

Er moet een zeker verschil in inkomen en vermogen bestaan om de mens te prikkelen. Voor niets gaat de zon op maar geld en welstand moet je zelf verdienen. Echter wordt dat moeilijker voor de massa als het grote geld rond tolt onder een klein groepje superrijken die op hun geld zitten. De spoeling wordt erg dun als zo weinig geld gedeeld moet worden met zovelen. Het is de monetaire geldverruimingspolitiek van centrale banken waardoor het grote geld in de richting stroomt van de minste weerstand. Het is de magneetwerking van het grootkapitaal.

Uit balans

Ik heb vaker gewezen op de sociale ongelijkheid en onevenredige verdeling van de mondiale welvaart. Deze ongelijkheid is het laatste decennium sterk toegenomen. Als een handjevol mensen beschikt over veel kapitaal en het grootste deel van de wereldbevolking moet rondkomen met weinig kapitaal dan zal uiteindelijk de economie vastlopen. Het is een zichzelf versterkend proces wat niet automatisch stopt. Het kapitaal van de elite heerst. Door de grote onbalans proberen centrale banken uit alle macht te voorkomen dat de westerse krediet gedreven welvaartsmaatschappij failliet gaat. Banken leven van de kredietuitgifte, het is hun verdienmodel. Door de opgevoerde uitgifte van teveel krediet in een westerse samenleving met een krimpende bevolking is een historisch hoge kredietberg gecreëerd. Met teveel sneeuw op de top ontstaat lawinegevaar.

Koudegolf in aantocht, rente beneden nul

Om de betaalbaarheid niet in gevaar te brengen is de rente systematisch in kleine stappen verlaagd. Een beleid wat al meer dan 30 jaar stand houd. Maar hoe lang nog? De bodem is bereikt en we gaan binnenkort door het nulpunt naar negatieve rente. Financiële markten hebben de rente op staatsleningen al ruim beneden het nulpunt gedrukt en nu zijn banken gedwongen om negatieve rentetarieven door te berekenen aan hun klanten. Dat zijn wij allemaal. Bankrekeninghouders die hun reserves bewaren bij de bank voor de veiligheid. Ter voorkoming van inbraak en straatroof bewaren we ons geld bij de bank. We kregen daarvoor ooit een rentevergoeding, o.a. met de bedoeling om sparen aan te moedigen. Althans zo was de aloude gedachte. Nu zijn de rollen omgedraaid. Nu worden we ‘beroofd’ door de bank als we sparen en ‘beloond’ bij het aangaan van een lening. Bijna is het zover dat banken hun klanten een bedrag in rekening brengen voor het bewaren van spaargeld.

Als banken gaan vrezen dan moet je weg wezen

Een nieuw ongekend tijdperk breekt aan. Banken zijn bevreesd over de afloop en vrezen later te worden afgestraft voor hun foute beleid. Logisch, het ongevraagd afnemen van iemands eigendom is nog altijd strafbaar volgens de huidige strafmaat. De Volksbank is slim en bereid hun klanten voor op de aanstaande negatieve rente. Onder het mom van dat ze niet anders kunnen vanwege het beleid van hun meerdere, de ECB. Nood breekt wet, dus toon alstublieft begrip voor ons beleid. In de monetaire geschiedenis is het fenomeen van negatieve rente op spaartegoeden nooit eerder voor gekomen. Economen durven geen voorspelling te doen over de afloop van deze maatregel. Dat zegt al genoeg.

Kartel

Ik durf het wel aan want ik ben geen econoom, geen wetenschapper, geen bankier, geen beleidsmaker maar zeg maar een nuchtere bankrekeninghouder, consument en belastingbetaler. Iemand die doelbewust een financiële beslissing neemt. Door schade en schande wijs geworden door de eigen fouten uit het verleden. Behalve ondergetekende zijn er meer mensen die hetzelfde denken. Toevallig mensen uit dat deel van de samenleving die de laatste jaren het meest getroffen zijn door het beteugelende beleid van centrale banken en hun partners in crime, het bankenkartel.

Omgekeerde tarieven met omgekeerde gevolgen

Regelmatig heb ik mijn zorgen uitgesproken over de gevolgen van negatieve rente en de mondiaal recordhoge kredietberg. In dit nieuwe monetaire tijdvak zal het omgekeerde beleid van positieve naar negatieve rentetarieven omgekeerde gevolgen hebben. Dat is mijn simpele analyse van dit nieuwe experimentele monetaire beleid. Er bestaan nog geen rekenmodellen van in het lesboek economie. Pas over een jaar of wat zullen economen de gevolgen hebben bestudeerd en krijgen onze studenten de nieuwe lesboeken economie uitgereikt. We lopen dus nu achter de feiten aan terwijl een stemmetje in mijn achterhoofd zachtjes roept dat er iets niet in de haak is. Dat stemt dus tot wantrouwen. Een wantrouwen t.o.v. onze monetaire beleidsmakers.

Bij de bank niet pluis, neem een kluis in huis

Een welbekend spreekwoord zegt: “Vertrouwen komt te voet maar gaat te paard.” Binnenkort van toepassing als de rekeninghouders met kleine kapitaaltjes vrezen dat deze aangetast worden door ze uit handen te geven(uitlenen dus) aan een bank. Vooral de volwassen generatie is opgegroeid met het idee dat je beloond werd voor het uitlenen van je geld. Het was immers het verdienmodel van de bank. Aan de andere kon je daardoor een groot bedrag lenen tegen uiteraard een hogere rente, maar dat scheelde in ieder geval 20 jaar lang sparen voor je eigen huis of 5 jaar sparen voor je eigen automobiel. Maar wat gaan we nu beleven als we de rol van rente gaan omdraaien? Precies, het verdienmodel van banken gaat er aan. Waarom dan? Omdat rekeninghouders hun geld weg halen en daarmee de kapitaalratio van de bank in gevaar brengen. Het nieuwe credo wordt: “Bij de bank niet pluis, neem een kluis in huis.”

Gouden tijd voor edele metalen en cryptomunten

Ik durf stellig te beweren dat juist de mensen met de kleinere kapitaaltjes hun geld geleidelijk opnemen en thuis gaan oppotten. En dat in deze column een advertentie in beeld springt over een kluizenaanbieder. Gericht op de senioren onder ons. Bankrekeninghouders op middelbare leeftijd kopen nu misschien liever goud of zilveren munten. En sowieso meer cash in huis in de kluis. Sommigen wagen de stap naar cryptomunten. En de wat meer kapitaalkrachtigen durven misschien nog te speculeren op de beurs. Niet voor niets worden we bestookt door adverterende beleggingsexperts. Hoe dan ook, er zal zeker een langzame bankrun op gang komen. Vooral nu de dagelijkse media zich er mee gaan bemoeien. Ondanks dat onze geleerde economen waarschuwen op de gevaren van het bewaren van cash in de kluis in huis. Helaas breekt er een gouden tijd aan voor onze werkloze inbrekers en zal de scootermafia zich naar onze achterdeurtjes begeven. Wat uurtjes later natuurlijk dan de pizzabezorger aan de voordeur.