Indignatie redactie 
De pandemie levert meer dan voldoende bewijs om een oordeel te vellen over Trump als een van de slechtste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis, maar ook het bredere politieke systeem is de schuldige.
Donald Trump is altijd een vezel met cijfers geweest. Het overdrijven van zijn successen en het minimaliseren van zijn mislukkingen is voor hem een tweede natuur. Een deel van het grimmige spektakel van de Covid-19-pandemie is dat we hem in realtime met de cijfers kunnen zien spelen terwijl zijn verkooppoging overweldigd wordt door gebeurtenissen.
Op 26 februari zei Trump dat het totale aantal Covid-19-gevallen 15 was en voorspelde hij berucht dat ‘het binnen een paar dagen bijna nul zal zijn’. Op 20 april bood hij een low-ball schatting van het potentiële aantal doden. ‘Nu gaan we richting 50, hoor ik, of 60.000 mensen’, zei hij . ‘Een is te veel. Ik zeg het altijd: één is te veel. Maar we gaan naar 50 of 60.000 mensen. ‘ Zelfs toen hij die woorden zei, bood Trump duidelijk valse hoop, aangezien de aantallen al 50.000 doden naderden – de vele duizenden niet meer meegerekend die waarschijnlijk aan de ziekte stierven maar er nooit voor werden getest.
Zondag gaf Trump in een interview met Fox News toe dat deze cijfers ook te laag waren. Trump zei : “Dat is een van de redenen waarom we succesvol zijn – als je het verlies van 80 of 90.000 mensen succesvol noemt.” Hij voegde eraan toe: “Ik zei altijd 65.000, en nu zeg ik 80 of 90, en het gaat omhoog en het gaat snel omhoog.” Net als bij zijn eerdere opwaartse herzieningen, zal Trump vrijwel zeker worden weggevaagd van de gebeurtenissen. Volgens sommige schattingen zijn de Verenigde Staten in augustus al op schema voor 175.000 doden.
Joe Biden hamert op het simpele punt dat Trump hiervoor een enorme persoonlijke verantwoordelijkheid draagt. “De harde waarheid is dat het niet moet dit slecht zijn,” Biden getweet . “Het gebrek aan voorbereiding, de trage reactie op testen, het niet correct toepassen van de verlichting in de CARES-wet – het komt allemaal voort uit de mislukkingen van Donald Trump als president.”
Biden is volledig gerechtvaardigd om op deze manier achter Trump aan te gaan. Terwijl het presidentschap van Trump werd gekenmerkt door schandaal en corruptie, verbleekt alles tot nu toe in betekenis voor de Covid-19-crisis. De manier waarop Trump de pandemie behandelt, zal vrijwel zeker het belangrijkste onderwerp van de verkiezingen zijn, de beslissende vraag om te bepalen of Trump een president voor één termijn wordt.
De pandemie levert meer dan voldoende bewijs om een oordeel te vellen over Trump als een van de slechtste presidenten in de Amerikaanse geschiedenis. Op zaterdag publiceerde The Washington Post een diepgaand onderzocht rapport waarin werd gesteld dat “de periode van 34 dagen tussen 29 maart, toen Trump ermee instemde om strikte richtlijnen voor sociale afstand te verlengen, en de afgelopen week, toen hij de heropening van sommige staten als voorbode vierde. van economische heropleving, vertelt een verhaal van wanhoop en disfunctie. ”
Tot de mislukkingen van die periode behoorde Trump’s afhankelijkheid van belachelijk optimistische modellen over lage slachtoffers, met name een die werd aangeboden door Kevin Hasset, door de krant beschreven als ‘een voormalig voorzitter van de Raad van Economische Adviseurs van Trump zonder achtergrond in infectieziekten’. Economen zoals Hasset botsten herhaaldelijk met wetenschappelijke adviseurs zoals Dr. Anthony Fauci, die concurrerende modellen aanboden die een veel erger scenario voorstelden als de pandemie niet zou worden verzacht. Zoals een Trump-adviseur over deze groep klaagde: ‘Ze gaan allemaal over wetenschap, wetenschap, wetenschap, wat goed is, maar soms wordt er iets minder aandacht besteed aan politiek wanneer dat misschien zou moeten zijn.’
Een andere mislukking was het vertrouwen op informatie van Fox News-hosts om een onbewezen geneesmiddel, hydroxychloroquine, te verheffen als een veelbelovend wondermiddel.
Ten slotte is de relatie tussen de federale overheid en de staten aan het wankelen. Zoals The Washington Post meldt: ‘De interacties van Trump met de staten in de tijd waren schokkend inconsistent. Op een dag noemde hij zichzelf een president in oorlogstijd met totale autoriteit; de volgende dag zei hij dat hij slechts president Backup was, om staten te helpen wanneer hij dat nodig acht. ‘ Voormalig gouverneur van Kansas, Kathleen Sebelius, vertelde de krant: ‘Het lijkt erop dat de regering hun handen eraf heeft gewassen en zei [tegen de gouverneurs]: we zijn eruit. Je staat er alleen voor. Zoek het uit.”
Trump verdient het om veroordeeld te worden voor zijn mislukte reactie op Covid-19, en als er gerechtigheid is, wordt hij in november ontslagen. Maar hoe incompetent Trump ook is, een ramp van deze omvang kan nooit de schuld zijn van slechts één man. Er is de schuld van de Republikeinse partij, die Trump tot vaandeldrager maakte en bij hem bleef, ondanks het vele bewijs van zijn ongeschiktheid voor het ambt. De GOP verdient ook de schuld van het ideologische keurslijf dat een robuuste reactie op de crisis voorkwam. De aanvankelijke terughoudendheid van Trump om een lockdown te ondersteunen en zijn al te gretige heropening van de economie zijn bijproducten van de reputatie van de Republikeinse Partij voor grote bedrijven.
Maar afgezien van partijdige beschuldigingen, is er veel in de Covid-19-crisis die de hele politieke klasse, inclusief de Democraten, impliceert. Gina Neff, socioloog aan de Universiteit van Oxford, merkt op dat de drie belangrijkste locaties van Covid-19-clusters “gevangenissen, vleesverwerkingsfabrieken en verpleeghuizen” zijn. Dit zijn instellingen die gevaarlijk waren lang voordat het virus toesloeg, dankzij deregulering en bezuinigingen. De crisis heeft evenmin geleid tot een gewekt ontwaken. De gouverneur van New York, Andrew Cuomo, die door veel democraten werd gepekeld, heeft langzaam gevangenen vrijgelaten.
Elk verhaal over hoe vleesverpakking in Amerika zo’n gevaarlijke industrie werd, zal de langdurige relatie van Bill Clinton met Tyson Foods moeten bespreken. Zoals The Wall Street Journal in 1994 meldde : “Weinig bedrijven in Amerika hebben een sterkere persoonlijke band met Bill Clinton dan Tyson Foods Inc., gevestigd in Arkansas, en slechts weinigen hebben het beter gedaan in hun contacten met zijn landbouwafdeling.” Het rapport merkte verder op: “In het afgelopen jaar heeft een blitz van de landbouwafdeling tegen onhygiënische slachthuispraktijken de kipverwerkers, en dus de 66 fabrieken van Tyson, omzeild. Dit heeft vleesverpakkers en anderen die klagen over selectieve handhaving. ”
De pandemie wordt soms vergeleken met de aanslag van 9/11. Maar het is een 9/11 waar honderden elke dag sterven. Er is ook geen einde in zicht. De presidentsverkiezingen in de herfst zijn cruciaal voor het wegwerken van het mislukte leiderschap van Donald Trump dat deze crisis veel erger maakte dan nodig was.
Maar er is genoeg schuld om rond te gaan. Er is nooit echt rekening gehouden met de mislukkingen van het beleid die tot 9/11 hebben geleid. Een belangrijke taak voor progressieven in de komende jaren is ervoor te zorgen dat de fout niet wordt herhaald met de pandemie.
