Indignatie redactie 
Viktor Orbán zou de perfecte kandidaat zijn om de Europese Unie door dit moment van ideologische duisternis te leiden, schrijft Robert Bridge.
De Hongaarse premier Viktor Orbán is opnieuw afgeweken van het verhaal van Brussel, deze keer waarschuwde hij dat de strenge EU-sancties tegen Rusland nawerkingen zouden kunnen hebben die vergelijkbaar zijn met die van een nucleaire explosie, waardoor een groot deel van de wereldbevolking mogelijk wordt blootgesteld aan voedseltekorten en massale massale migratie. Zal Brussel deze keer gehoor geven aan zijn waarschuwingen?
Viktor Orbán heeft de vage logica van Brussel getrotseerd, en nogmaals, het lijkt erop dat hij gelijk heeft. Misschien spreekt dit minder tot enige vorm van politiek genie van de kant van de Hongaarse leider en meer tot de rampzalige beslissingen van het EU-leiderschap. In ieder geval verdient Orbán de eer om een van de laatste stemmen van de rede te zijn als het gaat om het aanpakken van de Oekraïense crisis.
Tijdens een ontmoeting met de Servische president Aleksandar Vucic in het weekend, zei de Hongaarse leider dat de wrede “sancties tegen Rusland” “gelijk zijn aan een atoombom”, waarbij mensen over de hele wereld honger zullen lijden, waardoor onder andere een golf van massale migratie.
Orbán sprak toen over een “harde winter” die voor ons ligt, omdat “we een galopperende inflatie hebben, stijgende prijzen, hongersnood uitbreekt in vele delen van de wereld, en we hebben een oorlog in Oekraïne.”
Vucic herhaalde deze bezorgdheid toen hij zei dat “als er niets verandert in het conflict in Oost-Europa, bijna een kwart van de wereld basishoeveelheden voedsel nodig zal hebben, wat nieuwe problemen zal veroorzaken.”
De vraag die men zich moet stellen is: waarom heeft Brussel niet de vooruitziende blik om deze flagrante problemen door de buis te zien komen? Miljoenen mensen over het hele continent en daarbuiten lopen het risico letterlijk te verhongeren als gevolg van de strenge sancties die zijn opgelegd aan Rusland, dat op enorme tarwe- en energievoorraden zit.
Rusland kan zeker leven zonder McDonald’s, IKEA producten en Levi-jeans, maar hoe lang kan het Westen zonder de Russische olie-, gas- en landbouwexport? Is hun haat tegen Rusland groter dan de plechtige verplichting die ze aan hun volk hebben om niet alleen de kwaliteit van het leven te waarborgen, maar ook het behoud van het leven zelf?
En welke onvoorstelbare verschrikkingen Europa en de wereld ook te wachten staan, één ding lijkt onweerlegbaar: de Verenigde Staten zullen niet in staat zijn om te helpen. De regering-Biden bootst de incompetentie na die nu in de EU wordt waargenomen, en schenkt meer dan $ 50 miljard aan Oekraïne op hetzelfde moment dat moeders thuis in de Verenigde Staten geen babyvoeding in de winkelrekken kunnen vinden.
Ondertussen lijdt het middenwesten van de VS door de ergste megadroogte in 1200 jaar. Onnodig te zeggen dat er dit jaar geen overtollige maïs of tarwe zal zijn om elke Amerikaan te voeden, laat staan de Europeanen.
AGRICULTURAL MARKETS: The USDA just published its first really detailed look at 2022-23 crop year, painting a tight outlook for corn and wheat, with production down. On the other hand, rice will enjoy a larger — and record high — harvest | #OATT #Ukraine pic.twitter.com/MJgXcZRje4
— Javier Blas (@JavierBlas) May 12, 2022
Viktor Orbán, wiens belangen naar het mondiale in plaats van naar het lokale neigen, zou de behoeften van zijn landgenoten en Europeanen boven de wens hebben geplaatst om Rusland te straffen omdat het zijn toevlucht neemt tot wat Moskou beschouwt als legitieme zelfverdediging in het aangezicht van een meedogenloze opmars van de NAVO.
Om niemand te vergeten, had het 30-koppige militaire blok hoge verwachtingen van het planten van een vlag aan de Oekraïens-Russische grens, net zoals het nu hoopt te doen in het voorheen neutrale Zweden en Finland. In december 2021 maakte Moskou in een ontwerpverdrag dat naar de NAVO en de VS werd gestuurd, bekend dat het diametraal gekant was tegen elke verdere aantasting van zijn grenzen. Zoals te verwachten was, werden die zorgen vrolijk genegeerd met alle tragische resultaten waarvan we nu getuige zijn.
Maar de dreigende hongersnood is niet het enige waar de Hongaarse leider zich zorgen over maakt. Viktor Orbán, vers na het winnen van een vierde opeenvolgende termijn als premier in april, waarschuwde voor de “zelfmoordgolven van de westerse wereld”, grotendeels bestaande uit massale migratie en een antichristelijke fixatie op transgender-ideologie en de LGBTQ-beweging.
Deze radicale ideeën, die in de jaren ’40 wortel schoten in de Verenigde Staten met de ‘Cultureel Marxistische’ revolutie , vinden nu hun weg over een nietsvermoedende planeet. Dit vormt de grootste bedreiging voor het voortbestaan van de westerse beschaving, en Boedapest begrijpt dat duidelijk.
In 2015 heeft de Duitse bondskanselier Angela Merkel in wezen de essentie van haar land en de Europese Unie als geheel vernietigd door meer dan 1 miljoen vluchtelingen uit het Midden-Oosten en Centraal-Azië op te nemen. Veel van deze vluchtende volkeren werden niet aangemoedigd door hun benarde situatie, maar door aantrekkelijke prikkels – onderdak, voedsel en kleding – die door verschillende andere Europese regeringen ‘gratis’ aan deze vluchtelingen werden overgedragen.
Dit is niets meer dan, afgezien van nationale zelfmoord, dat de EU buigt voor een van de belangrijkste principes van de ultraliberale ideologie, bekend als multiculturalisme, waarvan Viktor Orbán duidelijk begrijpt dat het een existentiële bedreiging vormt voor de westerse manier van leven.
Maar vandaag, terwijl eens zo rustige Europese steden en dorpen worstelen met ongekende misdaad en geweld, blijft Hongarije een bastion van relatieve orde dankzij een veiligheidshek dat Orbán had gebouwd dat Hongarije nu scheidt van Servië en Kroatië. Maar door te doen wat moet worden gezien als fundamenteel grenswerk, de eerste vereiste van elke natie, is de Hongaarse leider belasterd als een soort xenofoob.
Het is een feit dat elke leider die regelmatig wordt belasterd door mensen als George Soros, de ultieme globalist, naar de bank kan stappen dat ze goed werk leveren in het verdedigen van de belangen van hun land.
Het is de grote tragedie van de westerse wereld dat er niet meer moedige en vooruitziende leiders zijn zoals Viktor Orbán, en niet meer kiezers die klaar staan om hen in hun ambt te stemmen, op dit grote kruispunt dat een groot deel van de mensheid nu moet doorkruisen. De Europese beschaving eist bescherming tegen de ziekte van progressieve ultraliberale ‘waarden’, om nog maar te zwijgen van het racisme dat ten grondslag ligt aan Russofobie, dat eeuwenlange westerse vooruitgang ongedaan dreigt te maken.
De Hongaarse premier Viktor Orbán zou de perfecte kandidaat zijn om de Europese Unie door dit moment van ideologische duisternis te leiden, en ik vermoed dat de meerderheid van de Europeanen, als ze daadwerkelijk de kans zouden krijgen om over deze kwestie te spreken en te stemmen, het daarmee eens zou zijn.
