Vrijwillig massaal toezicht

Thuis wordt de laptop opengeklapt, een beetje gesurft, een paar nieuwssites aangeklikt, je zit daar in je hemd, een typisch alledaags tafereel, zeker in Corona-tijden. Maar zit je daar echt alleen en onopgemerkt? De donkere lens van de computercamera glanst dof en dreigend. De smartphone en zijn microfoon liggen ernaast klaar voor gebruik. En op de achtergrond ligt Alexa misschien op de loer voor elk gesproken woord…

“Mobiele telefoongegevens geven een nauwkeurig beeld van de mobiliteit in het land”, schreef Der Spiegel in maart 2021. En ook hier worden mobiele telefoonaanbieders ingezet om de bewegingsgegevens van de Duitse bevolking te analyseren. Gegevenshiaten, zo wordt uitgelegd, ontstaan ​​”meestal als gevolg van technische problemen bij de provider”. Niet de bewoner, het individu, het individu beïnvloedt uiteraard de analyse, maar “technische problemen”.

Dat we allemaal op de een of andere manier, overal en altijd worden gevolgd en gevolgd, is geen nieuws meer. Met dank aan Edward Snowden! De vraag is echter in hoeverre we ons daar allemaal van bewust zijn. Google , Twitter , Facebook maken het mogelijk om de informatie nog nauwkeuriger te koppelen en te volgen aan individuen. Iedereen die ingelogd blijft op een van de platformen is min of meer een open boek.

In september 2021 heeft de deelstaat Berlijn besloten dat de gele vaccinatiekaart niet meer geldig is als bewijs van een coronavaccinatie . Voortaan werden bij zogenaamde 2G-evenementen alleen nog digitaal leesbare vaccinatiebewijzen erkend.

Een zeer effectief middel om min of meer elke burger in dit land te dwingen zijn mobiele telefoon altijd bij zich te hebben, bij voorkeur met permanente internettoegang, en de klok rond gegevens te verzenden.

Bijna niemand weet hoeveel data hij of zij op internet vrijgeeft, wie ze kan zien, wat ermee gebeurt en welke kwetsbaarheden er zijn. Mensen vertrouwen er gewoon op dat bedrijven of organisaties er verantwoord mee omgaan.

Thuis beschermen we ons tegen de ogen van anderen met rolluiken, jaloezieën en gordijnen en proberen we de privacy te behouden. Aan de andere kant nodigen we onbekende vreemden uit in ons huis met netwerktelevisies, deurcamera’s of slimme luidsprekers.

De zogenaamde slimme assistenten zijn in zwang. Ze spreken en reageren op trefwoorden zoals ‘Alexa’, die de microfoons activeren. De assistenten luisteren. Ze interpreteren wat er wordt gezegd. Als ze dat doen, sturen ze wat ze horen naar de cloud van de fabrikant. Medewerkers kunnen daar, heel legaal, naar de opnames luisteren. Hoe vaak de apparaten onbewust worden geactiveerd… Men weet het niet. Hoeveel ervan wordt afgeluisterd… Ook een mysterie.

Ongeveer 15 procent van de appartementen en huizen in Duitsland is nu uitgerust als slimme woning . Amazon en Google zijn de marktleiders.

Oplopende trend.