Zelensky en zijn junta

De junta van Volodymyr Zelenskyy in Kiev en haar westerse NAVO-partners, vooral politici en de media in Duitsland, ontkennen hardnekkig en steeds agressiever het gevaar van honderdduizenden militante fascisten in Oekraïne. Maar bijna geen enkele andere leugen kan zo gemakkelijk worden weerlegd als deze. Het ultranationalisme van de Banderisten is inmiddels een integraal onderdeel geworden van de Oekraïense staatsideologie.

Zelensky en zijn junta. Het verhaal van Oekraïne als een bloeiende liberale democratie wordt onder hoge druk uitgebreid. In ieder geval sinds het begin van de Russische invasie hebben westerse media, stichtingen, politici en partijen intensieve en succesvolle inspanningen geleverd om foto’s, getuigenissen en ander bewijs van de gewelddadige daden van nationalistische en fascistische krachten uit hun berichtgeving en andere publicaties te weren. 

Nauwelijks een woord over de brute moorden, ontvoeringen en martelingen van oppositiefiguren, de klopjachten op “Moskals”, Roma en andere etnische minderheden, de invallen door de Oekraïense binnenlandse geheime dienst SBU samen met nazi’s uit de Rechtse Sector of de beruchte “Azov” regiment over “bolsjewieken” en linkse journalisten.

SS-insignes en kitsch van de dood

Deze alternatieve feiten over Oekraïne, geuit door de glorieuze overwinnaars van de propagandaoorlog tegen Rusland, worden echter herhaaldelijk verbrijzeld door een huiveringwekkende realiteit: de rood-zwarte vlag van de Banderisten – genoemd naar de oprichter van de fascistische Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN ) verantwoordelijk voor de massamoord op Joden. , Stepan Bandera – het is moeilijk over het hoofd te zien, bijvoorbeeld bij rouwceremonies voor gesneuvelde militairen. 

Hetzelfde geldt voor het blauwgele wapen met zwaard van de Melnykisten, genoemd naar de OUN-medeoprichter Andriy Melnyk. Op de uniformen, helmen en banieren van Oekraïense soldaten – lang niet alleen de expliciet rechtse eenheden – zijn de Zwarte Zon, het spirituele symbool van de Waffen-SS, de Wolfsangel, ooit gebruikt door de SA-standaard “Feldherrenhalle” en De 2. SS-Panzerdivision »Das Reich« gekozen als teken van hun vermogen om zichzelf en andere nazi-insignes te verdedigen. Zelfs sommige SBU-officieren dragen insignes met de naam van de Waffen-SS-Divisie »Galizien«, die in 1943 in Lemberg werd opgericht en een van de Oekraïense eenheden was die het vuile werk deden (uitroeiing van partizanen, slachtingen van Poolse burgers, voor voorbeeld in Pidkamin en Palikrowy).

Deze lelijke verschijnselen zouden kunnen worden verklaard als een uitdrukking van een nationalistische subcultuur die zich vaak verspreidt tijdens oorlogen, die de Oekraïense regering willekeurig tolereert in het licht van de superioriteit van de Russische indringers omdat het dient om het gevechtsmoreel te verhogen. In ieder geval sinds de verschijning van Volodymyr Zelenskiy met twee leden van het “Azov”-regiment begin april voor het nationale parlement van Griekenland, de “wieg van de democratie” in Europa, is deze interpretatie moeilijk over te brengen. Want dit scenario kan nauwelijks worden opgevat als iets anders dan een demonstratieve sluiting van de gelederen tussen de president en de fascisten. 

Hij onderscheidde zich al in december 2021 met de toekenning van de hoogste onderscheiding van de staat, »Held van Oekraïne«, aan de rechter sector commandant Dmytro Kozyubailo en in maart met de benoeming van Maxim Marchenko, de voormalige commandant van het »Aidar« bataljon, die mensenrechtenorganisaties hebben bewezen te hebben gemarteld, ontvoerd en andere ernstige gewelddaden, als gouverneur van Odessa Oblast. Zelensky versterkte deze indruk door het te koppelen aan een mythe die door de rechtse »Identitaire Beweging« nieuw leven is ingeblazen zonder directe verwijzing. 

Dit is door de nazi’s tot fetisj gemaakt sinds Hermann Göring het gebruikte in zijn historische toespraak, doorzeefd met kitsch, als reactie op de verwoestende nederlaag van het 6e leger van de Wehrmacht in Stalingrad. Zo vergeleek Zelensky de defensieve strijd van de Oekraïne tegen de “barbaarse Russische troepen” met de slag bij Thermopylae aan het begin van de Tweede Perzische Oorlog in 480 voor Christus.

 “Duizenden jaren geleden stond er in een klein knelpunt in Griekenland een oneindig dappere en stoutmoedige man met 300 van zijn mannen, Leonidas stond met 300 Spartanen”, zei Göring op 30 januari 1943 tegen soldaten in de Erezaal van de Reich Air Ministerie in Berlijn. “Dit zijn de nieuwe Thermopylae”, kondigde Zelensky ongeveer 80 jaar later aan – een verklaring die consequent niet werd geciteerd, vooral in de Duitse media. Januari 1943 in de Erezaal van het Reichsluchtvaartministerie in Berlijn in het bijzijn van soldaten. 

“Dit zijn de nieuwe Thermopylae”, kondigde Zelensky ongeveer 80 jaar later aan – een verklaring die consequent niet werd geciteerd, vooral in de Duitse media. Januari 1943 in de Erezaal van het Reichsluchtvaartministerie in Berlijn in het bijzijn van soldaten. “Dit zijn de nieuwe Thermopylae”, kondigde Zelensky ongeveer 80 jaar later aan – een verklaring die consequent niet werd geciteerd, vooral in de Duitse media.

Bij de parlementsverkiezingen in Oekraïne in 2019 konden fascisten geen noemenswaardig succes boeken. Het National Corps, de parlementaire vleugel van het “Azov”-regiment, beheerde slechts 2,15 procent. Sommige nationalistische ultra’s verwerpen de burgerlijke democratie rigoureus en hebben zich niet eens verkiesbaar gesteld; bovendien zijn de ideologische verschillen tussen hen te groot om met elkaar te kunnen wedijveren. 

De meerderheid van de Oekraïense bevolking zou de nazi’s en andere fanatieke nationalisten sowieso niet vertrouwen, legt de linkse journalist Dmitry Kovalevich uit. Daarom richtten de Oekraïense fascisten en andere ultra-rechts zich niet in de laatste plaats op het uitoefenen van hun macht op straat. Voor hun grootschalige demonstraties – dit was bijvoorbeeld het geval voor de “Mars van Nationale Waardigheid” in Kiev in 2017 – kunnen ze gemakkelijk 10.

Ze hebben ook een diepgaand effect op de politiek van de zogenaamde middenklasse. “Sinds de Euromaidan dwingen de militante nationalisten hun ultranationalistische agenda op aan de gematigde en conservatieve partijen, zoals de UDAR van Vitaly Klitschko”, vervolgde Kovalevich. Zelfs het Federaal Agentschap voor Burgereducatie (BPB) klaagde in 2020 dat de nationaal-liberale elites, die zich bijvoorbeeld hebben verzameld in de Poroshenko-partij, samenwerkten met rechts-extremisten en legde dit uit met het grote politieke snijpunt van standpunten tussen de kampen – vooral die van beide kampen gecultiveerd dodelijke vijandschap tegen Rusland en consequent pro-westerse houding. 

“Aangezien de ultranationalisten grotendeels dezelfde antwoorden op deze vragen geven als veel Oekraïense nationale liberalen, worden de eerste steeds meer geaccepteerd door de laatste”, zei hij. volgens het BPB. Dienovereenkomstig is “de afstand tussen de mainstream en de extremistische politiek, tussen het maatschappelijk middenveld en de uncivil society kleiner geworden”, zijn neonazi’s steeds meer geïntegreerd, en is de officiële retoriek van Oekraïne “elk jaar militanter en patriottischer geworden”. Dmitri Kovalevich zegt zelfs: “Het hele politieke landschap is gewoon een monocultuur in verschillende tinten bruin.”

Begin februari 2022 verklaarde de Science and Politics Foundation, die dicht bij de Duitse regering staat, dat Oekraïne pas een “beperkte democratie” had bereikt tegen de tijd dat Zelensky in 2019 aantrad. Hun rechtspraak laat zich leiden door politieke belangen en ‘krachtige informele actoren’ oefenen grote invloed uit, zo luidt de redenering. Maar zelfs de nieuwe president zou bij belangrijke beslissingen het primaat van de wet negeren en werd geconfronteerd met een ‘hervormings- en moderniseringsbestendige ‘deep state” die heerst in het ministerie van Defensie en andere belangrijke ministeries. Dit geldt in het bijzonder voor het ministerie van Binnenlandse Zaken: de fascisten kregen veel macht door nauwe samenwerking met de binnenlandse geheime dienst.

krijgers van het westen

“Als we informatie hebben, geven we die door aan de SBU. Als hij informatie heeft, geeft hij die soms aan ons door’, zei de oprichter van de jongerenorganisatie van de nazi-Svoboda-partij C14, Yevgen Karas, in een interview in 2017 met liga.net, een van de grootste Oekraïense nieuwsportalen. Wanneer bijvoorbeeld pro-Russische demonstraties worden aangekondigd, “informeert de SBU niet alleen ons, maar ook Azov, de Rechtse Sector, enzovoort.” 

Karas sprak ook openhartig over geldelijke geschenken die C14 van parlementsleden zou ontvangen. Het is al jaren een feit dat hun “nationaal-patriottische educatieve projecten” genereus zijn gefinancierd met staatsgeld en dat de organisatie als hulppolitiemacht namens de stad Kiev patrouilleert door de straten van de hoofdstad. Dienovereenkomstig geloofwaardig zijn de verslagen van Karas over orgieën van afranselingen en andere vormen van waakzaamheid tegen politieke tegenstanders, over intimidatie van functionarissen door zijn nazi-schurken, arrestaties die ze zelf uitvoeren en ander “werk” dat ze “doen” voor de SBU . 

Op de vraag of medewerkers van de binnenlandse inlichtingendienst, waartoe volgens Karas ook leden van zijn organisatie behoren, alleen de nationalisten gebruiken, antwoordde hij krachtig: “Ik denk het niet. Misschien gebruiken wij de SBU?” Karas pochte ook over zijn uitstekende contacten met de toenmalige minister van Justitie en medeoprichter van de Volksfrontpartij Pavlo Petrenko en procureur-generaal Yuriy Lutsenko. Zijn verklaring dat hij en zijn volk nooit zijn vervolgd, is even geloofwaardig.

De moeizame mars door de instellingen, het behalen van meerderheden in het parlement en daarmee het beïnvloeden van de wetgevende macht is geen prioriteit voor de fascisten en andere nationalisten omdat ze hun agenda van terreur en onderdrukking altijd direct kunnen uitvoeren zonder risico; het omzeilen van de Oekraïense grondwet en toepasselijke wetten – op een criminele manier. “Neo-nazi’s kunnen doen wat ze willen”, zei Kovalevich. De paramilitaire groepen van de nazi’s zouden volledige straffeloosheid genieten, zelfs als ze zakenlieden beroven, vooral als ze regeringstegenstanders en kritische journalisten doden.

Als ze verantwoordelijk zouden worden gehouden voor hun misdaden, zou er een gebrek zijn aan militante troepen die vechten voor het regime en de NAVO. “Wij zijn hier de vaandeldragers omdat we een oorlog zijn begonnen die al 60 jaar niet heeft plaatsgevonden”, beschreef Yevgen Karas onlangs de missie van de ultra-nationalisten die in de strijd zijn. “Wij zijn de enigen die het werk van het Westen doen, want we houden van moorden.” Daarom heeft niemand op het Europese continent – behalve misschien de strijdkrachten van Groot-Brittannië, waar ook antitankraketten worden geproduceerd – zoveel “Javelins”-raketten zoals zijn krijgers, voegde Karas eraan toe en gaf een onmiskenbare waarschuwing: “Met dit wapenpotentieel zal iedereen die ons problemen probeert te bezorgen, problemen hebben.”

»Azov« is mainstream pop

Zelenskiy en zijn regering konden de fascistische groepen niet langer verbieden – naar alle waarschijnlijkheid zouden ze de president afzetten als ze het probeerden, vreest Kovalevich. Het is waarschijnlijk niet alleen vanwege zijn overbelasting van het werk dat Zelensky nog niet de strafrechtelijke hervormingen heeft ondertekend die in mei 2021 door het Oekraïense parlement zijn aangenomen en die onder meer voorzien in een alomvattende definitie van misdaden tegen de menselijkheid en andere specifieke oorlogsmisdaden en de opheffing van de verjaringstermijn.

Al in 2018 kondigde Olena Semenjaka, internationaal secretaris van het National Corps, die al jaren werkt aan de wereldwijde netwerking van haar partij met fascisten over de hele westerse wereld, trots aan wat er sinds 2014 is bereikt: »Binnen slechts vier jaar , de »Azov “Beweging heeft zich ontwikkeld tot een kleine staat binnen een staat.”

Dit is geenszins een overdreven vertrouwen: slechts twee jaar geleden waarschuwde het Federaal Agentschap voor Burgereducatie dat de “veelzijdige” en “multidimensionale” beweging banden had met zijn reguliere regiment, dat behoort tot de Nationale Garde van Oekraïne om het ministerie van Binnenlandse Zaken, zijn Nationale Korpspartij, zijn ongewapende burgerwacht Nazionalni drushyny en verschillende andere zijtakken te leiden, en beschreef het als de “grootste bedreiging” van rechts.

“Azov” heeft “extreemrechts nationalisme modieus gemaakt”, vertelde de Oekraïense sociologe Hanna Hrytsenko aan Radio Free Europe/Radio Liberty, het propagandakanaal van de CIA. Dit kwam niet in de laatste plaats doordat de beweging publiekelijk afscheid nam van enkele klassieke nazi-clichés en nu een meer gematigde toon aanslaat: “Dat hielp Azov om van de subcultuur naar de mainstream te stijgen.”

In ieder geval sinds de escalatie van de oorlog heeft president Zelensky maar al te graag geholpen: “Ze zijn wat ze zijn”, antwoordde hij, enigszins geïrriteerd door de zorgvuldige vermelding van de talloze wreedheden die door het “Azov”-regiment door een Vos werden begaan. Nieuwslezer. “Ze verdedigen ons land”, maakte hij duidelijk, verwijzend naar de beroemde uitspraak van Franklin D. Roosevelt uit 1939 (toen over het fascistische martelregime van Anastasio Somoza García in Nicaragua), dat de “Azov”-krijgers, waaronder de Misantropische Divisie (“Moorden voor Wotan”), die als bijzonder wreed wordt beschouwd, zijn “klootzakken” – maar zijn “klootzakken” en die van het Westen.

Zelensky’s joodse afkomst wordt regelmatig uitgebuit om de fascistische razernij in Oekraïne te verdoezelen. Afgezien van het feit dat lang niet alle fascisme antisemitisch zijn: westerse politici en de media beweren unaniem dat joden onmogelijk fascisten of hun bewonderaars kunnen zijn – hoewel deze steile stelling wordt ondersteund door zowel het bestaan ​​van het kahanisme als door de indrukwekkende

Hierna wordt de Mussolini die ooit tot de Joodse rechten gerekend werd weerlegd: “In Italië waren er relatief gezien zelfs meer Joodse fascisten dan niet-Joodse,” verklaarde de Israëlische historicus Zeev Sternhell in een interview in 2000. Tot op de dag van vandaag zijn er veel Joodse bewonderaars van de “Duce” aan de Israëlische rechterzijde. De joodse oligarch Igor Kolomojskyj, die premies uitdeelde aan pro-Russische activisten en Zelensky met een gigantische mediacampagne aan de macht bracht, wordt beschouwd als een sympathisant van het Oekraïense fascisme. 

In 2014 financierde hij de oprichting van het »Azov«-regiment. De voormalige commandant van de eenheid “Joodse Honderden”, die de putsch tegen Viktor Janoekovitsj op Maidan met wapengeweld steunde en een van de mede-oprichters is van “Azov”, Natan Khazin, belijdt ook Banderisme.

Andriy Biletsky, nazi, oprichter van “Azov” en nu hoofd van het National Corps – volgens de Britse krant Daily Telegraph had hij in 2010 opgeroepen tot een “kruistocht tegen de ondermensen geleid door Semieten” – probeert al jaren om liegen dat hij niet antisemiet is, door zichzelf een koosjer stempel te geven en bij elke gelegenheid te benadrukken dat Israël een pioniersrolmodel is voor de Oekraïense samenleving: een etnocratie die al tientallen jaren door rechts wordt geregeerd en wiens intensieve vriendschappelijke betrekkingen met anti- Semieten zoals Viktor Orbán en de leiders van de evangelische beweging, zoals John Hagee en Robert Jeffress, hebben maar al te vaak bewezen dat zionisme en jodenhaat elkaar geenszins uitsluiten.

Dmitri Kovalevich gaat ervan uit dat de fascisten hun voorheen onvoorstelbare kansen hebben ontdekt die zich momenteel voor hen voordoen in de slipstream van de oorlogspropaganda en desinformatiecampagnes van de NAVO. Hij wijst op een veelzeggende opmerking van een van Oekraïnes meest prominente nazi’s: “Probeer ons nu eens van nazisme te beschuldigen”, zegevierde voormalig leider van de Oekraïense Nationale Vergadering en zijn paramilitaire vleugel, de Oekraïense Nationale Zelfverdediging, Dmytro Korchynsky. En hij legde uit hoe handig het is nu de president van Oekraïne een jood is.

bespotting van de slachtoffers van de Holocaust

Deze omstandigheid leidt af van het feit dat Oekraïne een enorm antisemitismeprobleem heeft. “In de afgelopen vijf jaar is er een ongelooflijke toename van antisemitisme geweest”, zei de directeur van het Oekraïens Joods Comité, Eduard Dolinski, in een toespraak in 2020 voor de European Jewish Association. Daarin uitte hij ook scherpe kritiek op het feit dat president Zelensky niet alleen de virulente jodenhaat in de Oekraïense samenleving ontkent, maar objectief zelfs promoot: “Onze regering moedigt nationalistische groeperingen aan om nazi-collaborateurs, massamoordenaars en moordenaars van joden te verheerlijken”, vervolgde Dolinski. . 

Hij verwees naar de honderden monumenten die zijn opgericht voor Oekraïense fascisten, die verantwoordelijk waren voor misdaden tegen de menselijkheid tijdens de bezetting van de Sovjet-Unie door Hitler-Duitsland. Bijna elke dag zijn er antisemitische incidenten, zoals de ontheiliging van Holocaustmonumenten, bijvoorbeeld in Babin Yar bij Kiev (Oekraïense nazi’s waren ook betrokken bij de massale schietpartij op 33.000 Joden door de Duitse veiligheidspolitie en de SD in 1941). Deze misdaden worden systematisch verzwegen – zelfs door regeringsgezinde vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap – Dolinski klaagde en meldde dat de daders niet bang waren voor vervolging. 

000 Joden door de Duitse Sicherheitspolizei en de SD in 1941, waren ook Oekraïense nazi’s betrokken). Deze misdaden worden systematisch verzwegen – zelfs door regeringsgezinde vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap – Dolinski klaagde en meldde dat de daders niet bang waren voor vervolging. 000 Joden door de Duitse Sicherheitspolizei en de SD in 1941, waren ook Oekraïense nazi’s betrokken). Deze misdaden worden systematisch verzwegen – zelfs door regeringsgezinde vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap – Dolinski klaagde en meldde dat de daders niet bang waren voor vervolging.

Hij protesteert ook al jaren tevergeefs tegen de door de staat gefinancierde eredienst en de wijdverbreide verspreiding van banderisme in cultuur en onderwijs. Twee jaar geleden bekritiseerde hij bijvoorbeeld de eerbetuiging aan de historicus en initiatiefnemer van de SS “Galicië”-divisie, Volodymyr Kubiowych – in 1942 had hij de bevolking gedreigd met draconische straffen voor elke poging om Joden te redden van transport naar de Bełżec-uitroeiing kamp – via een tentoonstelling in de Vernadsky Nationale Bibliotheek van Oekraïne in Kiev. “De prestaties van Kubiyovych worden zeer gewaardeerd in het onafhankelijke Oekraïne”, zegt Dolinski. 

Straten in Lviv, Ivano-Frankivsk en Kolomyia zijn vernoemd naar de nazi-crimineel en het Oekraïense parlement heeft hem officieel geëerd. Dolinski schandaalde ook de tentoonstelling van het Nationaal Museum van de Geschiedenis van Oekraïne – samenwerkingspartner van de Survivors of the Shoah Visual History Foundation (!) opgericht door de Amerikaanse filmregisseur Steven Spielberg (!) – op de 130e verjaardag van de OUN Nazi-collaborateur Andriy Melnyk. “Een absolute schande”, zei Dolinski, “en een wrede bespotting van de Oekraïners die vochten tegen het nationaal-socialisme, de slachtoffers van de Holocaust en onze nagedachtenis!”

Verlies van het monopolie op het gebruik van geweld

In 2021 werd Dolinski virtueel aan de schandpaal genageld op de website van Myrotvorets (Vredestichters) vanwege zijn antifascistische houding en voor “deelname aan daden van humanitaire agressie tegen Oekraïne” en voor het verspreiden van “speculatieve, onbetrouwbare informatie over ‘nationaal-socialisme en antisemitisme in Oekraïne’. ” beschuldigd. Myrotvorets werd in 2014 geïnitieerd door de toenmalige gouverneur van de oblast Lugansk en later vice-minister voor de re-integratie van de tijdelijk bezette gebieden, George Tuka. 

Het profielportaal bevat een lijst van politici, journalisten en publieke figuren die zijn uitgeroepen tot “vijanden van Oekraïne” met hun persoonlijke gegevens die illegaal zijn verkregen door middel van hacking en phishing. Iedereen die daar landt, wordt als praktisch buiten de wet beschouwd, wordt bedreigd, Onderworpen aan pesterijen en fysieke aanvallen en zelfs in levensgevaar – er zijn herhaalde moorden geweest. De adviseur van het Oekraïense ministerie van Binnenlandse Zaken, Anton Gerashchenko, beweert mede-oprichter te zijn van Myrotvorets, de SBU-partner in het project, waarin de neonazistische groep C14, volgens zijn leider, zelfs is opgenomen.

Een paar jaar geleden hebben de OVSE en internationale ngo’s die de persvrijheid beschermen, zoals het Comité ter Bescherming van Journalisten, hun grote bezorgdheid geuit over het permanente gevaar van ongewenste vertegenwoordigers van de media en mensen met een kritische mening over de regering in Oekraïne, en riepen op tot een einde tot de repressie. Ijdel. 

Myrotvorets is nog steeds in bedrijf en heeft sinds de Russische aanval nog agressiever gehandeld dan voorheen. De protesten zijn nu verstomd. Dit geldt ook voor de dringende waarschuwingen van Europese en Amerikaans-Amerikaanse denktanks over de voortdurende uitbreiding van de invloedssfeer van militante fascisten in Oekraïne: de electorale kansen van rechts zijn niet zorgwekkend – die vrij klein is momenteel de meest hardnekkige gebruikt argument, waarmee de vestiging van westerse politiek en media het fascisme in Oekraïne verdoezelen. 

In 2018 bekritiseerde de Atlantic Council, die dicht bij het Pentagon en de wapenlobby staat, het probleem als “eerder de onwil of het onvermogen van de staat om gewelddadige groepen tegen te gaan, hun straffeloosheid te beëindigen” en om zijn monopolie op het gebruik van kracht.

Fetisj of Doom

Duitsland, net als de andere EU- en NAVO-landen, financiert en bewapent al jaren hetzelfde moorddadige fascisme in het donker, dat ze met grootse gebaren veroordelen in Yad Vashem en bij het Auschwitz-monument, bij voorkeur in de schijnwerpers van de wereldpers. Dit kan alleen degenen verrassen die de neoliberale ideologie hebben omarmd en het centrale inzicht over haar aard zijn vergeten: het fascisme is “het meest naakte, meest brutale, meest onderdrukkende en meest bedrieglijke kapitalisme”, zoals het wordt genoemd in Brechts “Vijf moeilijkheden bij het schrijven van de waarheid”. “. . 

Precies als zodanig is hij iedereen dierbaar die door de Rechtse Sector, Azov en hun handlangers in de regering van Kiev een lang gekoesterde wens vervulden om socialistisch links en wat er nog over was van de Sovjet-Unie in Oekraïne uit te roeien. Absoluut Rheinmetall en andere bedrijven die veel geld verdienden aan de Tweede Wereldoorlog en verlangen naar niets meer dan een totale en definitieve oorlog tegen Moskou. Dit kan perfect worden geësthetiseerd met de Oekraïense nazi’s, verheerlijkt als “vrijheidsstrijders”, die in de staalfabriek van Azov, met enig succes, de instrumentele rede van de profiteurs, die zij dienen als klassenstrijders, over de irrationaliteit van een nieuwe “onsterfelijke mythe”. 

Want niemand kan de fetisj van de ondergang op indrukwekkendere wijze vieren dan de politieke afstammelingen van degenen die ooit de Zwarte Zon aanbaden naast Himmlers ‘raciale krijgers’. dan komt het terug op een totale en definitieve oorlog tegen Moskou. Dit kan perfect worden geësthetiseerd met de Oekraïense nazi’s, verheerlijkt als “vrijheidsstrijders”, die in de staalfabriek van Azov, met enig succes, de instrumentele rede van de profiteurs, die zij dienen als klassenstrijders, over de irrationaliteit van een nieuwe “onsterfelijke mythe”. 

Want niemand kan de fetisj van de ondergang op indrukwekkendere wijze vieren dan de politieke afstammelingen van degenen die ooit de Zwarte Zon aanbaden naast Himmlers ‘raciale krijgers’. dan komt het terug op een totale en definitieve oorlog tegen Moskou. Dit kan perfect worden geësthetiseerd met de Oekraïense nazi’s, verheerlijkt als “vrijheidsstrijders”, die in de staalfabriek van Azov, met enig succes, de instrumentele rede van de profiteurs, die zij dienen als klassenstrijders, over de irrationaliteit van een nieuwe “onsterfelijke mythe”. 

Want niemand kan de fetisj van de ondergang op indrukwekkendere wijze vieren dan de politieke afstammelingen van degenen die ooit de Zwarte Zon aanbaden naast Himmlers ‘raciale krijgers’. met de irrationaliteit van een nieuwe ‘onsterfelijke mythe’. Want niemand kan de fetisj van de ondergang op indrukwekkendere wijze vieren dan de politieke afstammelingen van degenen die ooit de Zwarte Zon aanbaden naast Himmlers ‘raciale krijgers’. met de irrationaliteit van een nieuwe ‘onsterfelijke mythe’. Want niemand kan de fetisj van de ondergang op indrukwekkendere wijze vieren dan de politieke afstammelingen van degenen die ooit de Zwarte Zon aanbaden naast Himmlers ‘raciale krijgers’.