Indignatie redactie 
Het nieuws over een nationaal lockdown- en vaccinmandaat heeft geleid tot opschudding in Oostenrijk.
Op vrijdag, nieuws brak over een landelijk lockdown in Oostenrijk, dat in werking treedt op 22 november Dit ging gepaard met een beslissing van de overheid om ervoor te krijgen ingeënt tegen COVID-19 een wettelijke verplichting in februari 2022. Het resultaat was een vloed van demonstranten aflopend de straten van het centrum van Wenen op om te protesteren tegen deze eenzijdige stap. Onder hen waren mijn zus en ik.
We kwamen zaterdag net na het middaguur aan op Rathausplatz en waren verrast om te zien dat er al een grote opkomst was. Het was vooral interessant om te zien hoe mensen uit alle lagen van de bevolking samenkwamen om hun ongenoegen te uiten over wat volgens velen een autoritair besluit van onze regering is.
Het lijdt geen twijfel dat de COVID-19-pandemie en de daaruit voortvloeiende beperkingen een verhit debat hebben veroorzaakt in Oostenrijk en de rest van de wereld. Het heeft geleid tot kloven binnen huishoudens, ruzies onder vrienden en botsingen tussen politieke tegenstanders. Bijna twee jaar na het uitbreken van het virus blijven velen van ons met onbeantwoorde vragen zitten over onze onvervreemdbare rechten, ons levensonderhoud en de toestand van onze toekomst. Wat nog verbazingwekkender is, is hoe het verhaal rond het coronavirus en de overdracht ervan is veranderd, waardoor veel sceptici zich afvragen of de Oostenrijkse regering onze belangen wel voor ogen heeft.
Terwijl ik rondliep voordat de mars begon, merkte ik dat veel vrouwen borden vasthielden waarop stond: “Mijn lichaam, mijn keuze.” Vóór de persconferentie van bondskanselier Alexander Schallenberg waarin de nieuwe beperkingen en het vaccinmandaat werden aangekondigd, leek het onvoorstelbaar dat een democratisch land als Oostenrijk individuen zou kunnen dwingen zich te laten vaccineren of de gevolgen daarvan te dragen. Vanaf 15 november kregen niet-gevaccineerde mensen het bevel om thuis te blijven of een fikse boete te krijgen. Dit was een lockdown speciaal voor mensen die ervoor kozen om geen prik te krijgen.
Ondanks dat Oostenrijk een relatief klein land is, zorgde het nieuws over een nationale afsluiting en vaccinmandaat over de hele wereld voor rillingen. Aandelenmarkten over de hele wereld namen het nieuws niet licht op, waarbij de meeste indices aanzienlijk daalden. Mijn zus was verrast om dit te horen. “Hoe kan het beleid van een klein land zo’n impact hebben op de internationale markt?” zij vroeg. Ik antwoordde dat velen bang waren dat Duitsland en andere landen in Europa dit voorbeeld zouden volgen en dat dit een rimpeleffect zou veroorzaken.
Vaccins
Toen de uitrol van vaccins begin 2021 begon, waren velen optimistisch dat dit het begin van het einde was voor de beperkingen die aan ons leven werden opgelegd en dat een zekere mate van normaliteit zou kunnen terugkeren. Farmaceutische bedrijven zoals Pfizer en Moderna prezen dat hun vaccins met twee doses meer dan 90% effectief zijn in het voorkomen van de overdraagbaarheid van het virus, en regeringen moedigden mensen snel aan om hun eerste injectie onmiddellijk te krijgen.
Omdat het coronavirus onvermijdelijk muteerde in duizenden stammen, zoals alle virussen doen, stond deze werkzaamheid nu ter discussie. De voormalige senior adviseur van de Amerikaanse president Joe Biden voor COVID-respons, Andy Slavitt, verklaarde in juli dat de dominante Delta-variant veel besmettelijker is dan eerdere soorten en dat iedereen het onvermijdelijk zal krijgen. Desondanks voerden veel regeringen over de hele wereld aan dat een vaccin van het grootste belang was om de verspreiding van het virus te vertragen en dat dit het gezondste beleid was om te omarmen.
Toch lijken gegevens verzameld door de Johns Hopkins University iets anders te suggereren. Zuid-Korea, dat 80% van zijn bevolking heeft gevaccineerd, heeft een aanzienlijke toename van COVID-19-gevallen gezien. De situatie is vergelijkbaar in het Verenigd Koninkrijk en Israël, waar relatief hoge percentages van hun bevolking zijn gevaccineerd. Een jaar lang onderzoek heeft onlangs aangetoond dat degenen die zijn gevaccineerd net zo waarschijnlijk het virus overdragen als degenen die niet zijn gevaccineerd.
Dit roept de vraag op: zijn vaccins de oplossing om de verspreiding van het coronavirus te beheersen en de wereldwijde pandemie te stoppen? En waarom zijn zoveel regeringen onvermurwbaar en onverbiddelijk om hun bevolking te laten vaccineren?
Solidariteit
Toen we een grote groep demonstranten onze kant op hoorden komen op de Ring Street in Wenen, voelde ik dat de mars op het punt stond te beginnen. De politie was massaal op pad, met nieuwszenders die meldden dat 1.300 agenten werden uitgezonden, velen afkomstig uit landelijke delen van Oostenrijk. Ik zag een aantal vlaggen zwaaien, waaronder Italiaanse, Kroatische, Sloveense, Poolse en talloze Oostenrijkse. Er was een sterk gevoel van solidariteit en ik kon het niet helpen dat velen, ongeacht hun nationaliteit, het gevoel hadden dat dit hun patriottische plicht was om op te komen en zich uit te spreken tegen wat volgens hen een inbreuk op hun grondrechten was.
De sfeer was positief geladen. Ondanks de grote menigte waren de mensen hartelijk om plaats te maken voor anderen, en sommigen begonnen vriendelijke gesprekken met elkaar. De man die een toespraak moest houden over waarom we protesteerden, begon te spreken over een tweeledig systeem dat de regering had gecreëerd en de verdeeldheid die het tussen mensen heeft gezaaid. De demonstranten klapten en juichten instemmend, en ik merkte dat ik meeknikte tot het punt dat hij naar voren had gebracht.
Ik herinner me dat ik een paar maanden geleden de term ‘medische apartheid’ hoorde, die ik toepasselijk vond bij het beschrijven van de huidige status-quo. Het valt niet te ontkennen dat degenen die ervoor hebben gekozen zich niet te laten vaccineren, in verschillende vormen sociale gevolgen hebben ondervonden. Voorheen moest men voor een bezoek aan een restaurant, museum of club in Oostenrijk een vaccinatiebewijs, een recent herstel van COVID-19 of een negatieve PCR/antigeentest overleggen. Dat laatste is sindsdien niet-ontvankelijk geworden. Ook voor colleges accepteren instellingen zoals universiteiten geen bewijs van herstel van het virus, de zogenaamde ‘1G’-regel. Dit geldt voor zowel studenten als medewerkers.
Deze maatregelen zijn interessant aangezien onderzoekers in Israël ontdekten dat antilichamen die het gevolg zijn van infectie langer aanhouden tegen de Delta-variant dan die geproduceerd door twee doses van het Pfizer-vaccin. De vraag is dus wat de volgende stap van onze regering zal zijn? Worden boostershots op een gegeven moment verplicht?
Mediarapportage
Toen mijn zus en ik terugkeken naar de drukte, zagen we een zee van mensen. We wisten niet waar het begon en waar het eindigde. Ik vroeg: “Hoeveel mensen denk je dat er vandaag zijn gekomen?” Ze antwoordde: “Ongeveer 8.000 tot 10.000?” Dat leek veel minder dan ik dacht – meer als 25.000. Na een paar uur en versleten zolen, besloten we naar huis te gaan en gebruik te maken van wat er over was van het weekend voordat de lockdown begon. Ik kwam aan bij mijn appartement en merkte dat mijn zus me een bericht had gestuurd. Het was een artikel van Die Presse waarin stond dat meer dan 40.000 mensen de demonstraties in de hoofdstad bijwoonden.
Tot mijn ontsteltenis heeft de staatsomroep ORF , samen met vele nationale en internationale nieuwszenders, dit protest gebagatelliseerd en afgewezen als een protest dat was georganiseerd en “geleid door rechts-extremisten en hooligans”, wat gewoon onjuist en echt ongelukkig was om te lezen. Dit roept vragen op over welke motieven of agenda’s deze mediaorganisaties hebben en wat de negatieve gevolgen zijn van hun berichtgeving op het vertrouwen van mensen in de waarheidsgetrouwheid van hun inhoud.
Ik kon niet anders dan denken aan het Joe Rogan-debacle over het antiparasitaire medicijn ivermectine en hoe nieuwszenders zoals CNN opzettelijk informatie verdraaiden. Rogan, een bekende podcaster die ervoor koos zich niet te laten vaccineren, liep een paar maanden geleden COVID-19 op en herstelde. Hij nam ivermectine, een medicijn dat door zijn arts was voorgeschreven om vroege symptomen van COVID-19 te behandelen. Na het innemen van het medicijn vertelden CNN en andere verkooppunten het verhaal en zeiden dat hij een ” ontwormingsmiddel voor paarden ” nam, waarbij hij gemakshalve studies negeerde die voldoende bewijs hebben geleverd voor de effectiviteit van ivermectine bij COVID-19-patiënten.
Voor de goede orde, ik ben er niet tegen dat iemand de prik krijgt; Ik ben deze zomer gevaccineerd om beperkingen op mijn beweging en activiteiten te vermijden. Maar net zoals het het recht van een persoon is om zich te laten vaccineren, is dat hun keuze als iemand ervoor kiest om dat niet te doen. Als we de Oostenrijkse regering toestaan om ondubbelzinnig te bepalen wat het beste voor ons is wanneer het bewijsmateriaal voortdurend verandert, dan vrees ik dat dit de regering een carte blanche zal geven om zich zonder voorbehoud met onze privézaken te bemoeien. En we zullen ze het mandaat hebben gegeven om dat te doen.
Dat is een angstaanjagend vooruitzicht en moet koste wat kost worden vermeden. Want wat is er heiliger en persoonlijker dan onze eigen rechten, gezondheid en welzijn?
