De Grote Ontwrichting in de middenstand en democratie

Langzamerhand tekenen zich de contouren af van wat onder de mist van een Covid-pandemie tot stand wordt gebracht: het ‘Nieuwe Normaal’. De constante afleiding met een virus, de splijting van de samenleving, onderdrukking van verzet tegen en kritiek op de ombouw van de samenleving, hebben de weg geëffend voor een ongeëvenaarde verbouwing van onze samenleving. Als burgers zich niet gaan verzetten leven we tegen 2030 als onteigende en monddood gemaakte dieners of moderne slaven van een socio-kapitalistische wereld. De geschiedenis herhaalt zich.

De Grote Ontwrichting

De heftige debatten in de samenleving over ‘Covid-maatregelen’ als mondkappen, handen schudden of 1,5 meter afstand houden, verbod op grote groepsbijeenkomsten, thuis beperkt bezoek, leiden af van de grote operatie, ook wel Great Reset genoemd. Dit mondiale project moet onze westerse samenleving in enkele jaren onherkenbaar veranderen in een socio-kapitalistische wereld waarin de staten en democratie alleen nog als vormelement bestaan maar materieel zijn opgeheven. Voorzover de nationale staten nu nog soeverein zijn.

Het mag voor velen een verrassing zijn, maar dat had het niet hoeven zijn. Immers in maart 2020 kondigden alle regeringsleiders al aan dat een ‘onbekend virus’ ons allen zal raken (bedoeld werd de transitie) en dat we naar een ‘nieuw normaal’ zouden gaan.

Hoe weinig mensen hebben zich, druk makend over prik 1, 2, 3 en verder, wel of geen mondkap of avondklok, zich afgevraagd wat werd nu bedoeld met dat Nieuwe Normaal? De contouren van een antwoord beginnen zich steeds scherper af te tekenen en akelig veel op de als ‘complottheorieën’ weggezette voorspellingen te lijken.

Er is in de afgelopen vier decennia een schatrijke klasse ontstaan die niet alleen een excessieve hoeveelheid kapitaal bezit, maar ook de operationele middelen en machtige netwerken om hun eigenzinnige ambities vorm te geven. De door deze klasse gewenste ontwikkelingen zijn ronduit zorgelijk voor ondernemers in de middenstand, boeren en burgers in de middenklasse. In dit decennium 2020 – 2030, zoals in talrijke documenten in omfloerste taal aangekondigd, gaat deze klasse van nieuwe ‘oligarchen’ haar finale slag leveren, met de westerse economieën als slagveld en de burgers, boeren en de middenstand als prooi.

Men schat dat zo’n 100 personen of families momenteel 50% van het mondiale vermogen (bedrijven, vastgoed, grond) bezit. Daarmee is sprake van een kapitaal en machtsconcentratie die we niet meer sinds eind 19e eeuw hebben gezien. Er is een elite ontstaan die de macht van onze machteloze overheid bij verre overtreffen. Ook in het ‘communistische’ China of het ‘socialistische’ Rusland van de Leninistische Revolutie zijn nu onderschikt aan een kleine bovenklasse die geen enkele overheid meer hoeft te vrezen. Door de tot religie verheven ‘marktwerking’ van de afgelopen decennia is ook in China de inkomensongelijkheid sinds de 1970-er jaren dramatisch gestegen. Omdat tot op heden de middenklasse in welvaart ook nog vooruitging, kon de sociale vrede gehandhaafd blijven. Maar het met schulden zoethouden van de massa is niet langer vol te houden. En daar zitten we nu.

De verrijking van een handvol is in de Covidperiode geëxplodeerd. Dat geld is ‘bijgedrukt’ of uit de staatskassen geroofd met producten van een soort oorlogsindustrie van miljarden vaccins, mondmaskers en duizelingwekkende aantallen en soorten testen. Neem Jeff Bezos van Amazon. Die zag zijn vermogen met naar schatting 34,6 miljard dollar stijgen al in de eerste twee maanden van de pandemie, terwijl zijn bedrijf heeft genoten van voortdurende omzet- en winstgroei.

Met hun vermogen kan deze elite landen en economieën maken en breken, regeringen onder druk zetten of omkopen. Wie zich verbaast over de mondiale gelijkschakeling rondom Covid heeft de afgelopen decennia niet opgelet. Niet de WHO maakt de dienst uit, maar de machten achter de WHO. De wereld is in de afgelopen decennia overspoeld met NGO’s, non-govermental organisations. In de meeste gevallen dekmantels van een rijke elite die met die NGO’s menig regering buitenspel kan zetten. Er heeft een ongekende kapitaaltransfer, of beter kapitaalroof, plaatsgevonden van publiek (belastinggelden) naar privaat (particulier vermogen). Terwijl de landen zich steeds meer in de schulden moesten steken om de rust in het land te bewaren, haalde de geldschieters, diezelfde elite, via de rente op die leningen nog meer kapitaal binnen. Een spel dat niet oneindig is gebleken.

WEF: You’ll own nothing

Lef en openheid kan de plannenmakers niet ontzegd worden. In 2030 zullen mensen geen bezit meer hebben en toch blij zijn, was de veel gedeelde videoboodschap van het World Economic Forum. De video stond op de website WeForum al sinds 2016 online, maar wie kende toen het WEF? Dat veranderde op slag in 2020. Het vergrootglas van onderzoekende burgers ging over deze ‘praatclub’ in Davos. De betekenis van deze club met 400 stafmedewerkers en een jaarbudget van €200 miljoen begon bij menigeen door te dringen. Ook werd steeds duidelijker wat er bedoeld werd met in 2030 bezit u niets meer. Terwijl Bill Gates naast alle andere bezittingen zich nu eigenaar van 200.000 ha landbouwgrond kan noemen, neemt het bezit van de middenklasse steeds verder af.

Australië heeft van oudsher een hoog percentage huiseigenaren, maar het percentage huizenbezitters van de 25- tot 34-jarigen daalde van meer dan 60 procent in 1981 tot slechts 45 procent in 2016 (bron). In de VS wordt verwacht dat de woningmarkt en het bezit van een eigen huis zal omslaan in voornamelijk een huurdersmarkt. Laat helder zijn, de eigenaren van al dat verhuurde vastgoed zijn niet de woningbouwverenigingen met een democratische ledenstructuur, maar de grootste beleggers van de wereld als Blackrock, Vanguard en StateStreet om er een paar te noemen. En die zijn niet op aarde om de huurders aan een betaalbare woning te helpen.

Bezit in handen van grote corporates (niet te verwarren met onze coöperaties), overwegend Amerikaanse, betekent ook controle over hen die door huur van hen afhankelijk zijn. Op Wall Street wordt al druk gespeculeerd op de trend dat de eigen auto, het huis, de inrichting ervan en andere gebruiksartikelen van eigendom overgaan in huur. Uiteraard zal ‘het klimaat’ en de consumptieve verspilling het argument worden om het eigendom van de burger naar de mega-investeerders over te hevelen. Het zal hen niet alleen een ‘eeuwige’ stroom van inkomsten opleveren, maar ook de macht om de toegang tot het gehuurde te ontzeggen.
De ‘moderne’ samenleving is al goed voorgesorteerd op overdracht van eigenaarschap. De deel- en leenauto, de leaseauto, de Swapfiets, radio en televisie niet meer via eigen antenne (niet afsluitbaar) maar via een abonnement op een netwerk. Waren dit vooralsnog ‘logische’ en beargumenteerde ontwikkelingen, een voortzetting naar andere terrein van bezit, gaat de burger haar macht ontnemen om zijn leven naar eigen inzichten in te richten.

Terwijl de grote mega-concerns recordwinsten boeken, kwijnt de middenstand in hoog tempo weg. Men schat dat alleen al in de VS eenderde van alle MKB-bedrijven in de gevarenzone zit. Honderdduizend hebben hun deuren al definitief gesloten. Het MKB is in de VS de grootste werkgever met zo’n 50% van alle banen. In Nederland was dat in 2017 zelfs 72%. Als het MKB dus wordt ontmanteld leidt dat tot historische werkloosheid. Bovendien zijn horeca en winkels lokaal verbonden en hun inkomsten vloeien deels weer terug in de lokale economie en in de nationale belastingkas. De mega-concerns zuigen daarentegen de lokale en nationale economie leeg. En belastingen worden door deze mega-bedrijven ook amper betaald. Een staat zonder inkomsten kan niet voortbestaan.

Groot kapitaal bezitters en hun moderne rentmeesters

Een ongelijke verdeling van bezit, landgoederen, vastgoed (kastelen) en toegang tot voedsel is door de eeuwen heen een kenmerk van de meeste samenlevingen geweest. In alle tijden kwamen vormen van slavernij, van ondergeschiktheid voor. De verschijningsvormen verschilden. Het Middeleeuwse Europa was een feodale samenleving, waarbij de vorst of andere grootgrondbezitters hun bezit als macht konden inzetten. Om de grond te kunnen beheren en ruilen tegen andere zaken of diensten werd de grond uitgegeven aan leenmannen.

In ruil moesten deze leenmannen bijvoorbeeld militaire bijstand aan hun leenheren leveren: bezit uitgeruild tegen bescherming van eigen lijf en goederen. De leenman moest ook trouw aan de vorst beloven, de relatie was een vorm van afgedwongen loyaliteit. Vaak waren de leenmannen zelf ook weer leenheren. Zo leende de koning land aan de belangrijkste adel (hertogen en graven) en leenden de hertogen en graven kleinere stukken land aan lagere adel (zoals bijvoorbeeld baronnen). Op die manier was er een duidelijke sociale rangorde, het stond vast wie het meeste macht had en wie het minste, het was bijna onmogelijk om hogerop te komen. Dat was zeker waar voor de mensen onderaan deze rangorde: de horigen. Horigen waren boeren die werkten op een hoeve (beschermde stukken grond) van een leenman. De grond was het eigendom van de leenman, maar de horigen mochten hier werken, in ruil voor een deel van de oogst die zij moesten afstaan aan de leenman. De horigen waren ook verplicht tot het uitvoeren van herendiensten. (bron).

Dit is wat we nu nog een rangen- en standenmaatschappij noemen. In India bestaat dit nog steeds in de vorm van een kaste-samenleving waarin een onwrikbare verdeling van macht en posities bestaat. Ondanks de economische voorspoed van het land sleept de meerderheid zich nog in armoede van geboorte naar levenseinde, gelegitimeerd door een onbetwist kastenstelsel.

De nieuwe kaste: Big Tech, Big Finance, Big Farma, Big Food

Met de Industriële Revolutie ontstond een nieuwe klassemaatschappij, een waarbij de factor arbeid, mits collectief georganiseerd, een machtsfactor werd. Langs deze weg en met inzet van revoluties en opstanden, kon in de loop van de 20e eeuw stap voor stap een rechtsstaat worden ontwikkeld. Wetten moesten de grootste verschillen in macht overbruggen en de sociale vrede handhaven, hetgeen voor lange tijd lukte. Vooral de tijd na WWII was in het westelijk deel van Europa een bloeiperiode van rechtsstaat en democratie. Omdat de Verenigde Staten nooit koningen en keizers hebben gekend kon een op wetten en rechten gebaseerde burgermaatschappij zich daar eerder en sterker ontwikkelen.

Toch komen de huidige socio-kapitalistische krachten vooral uit de VS, waarbij de VS met haar dominantie op digitaal, militair en monetair gebied een voorsprong in macht op andere delen van de wereld heeft. Het lijkt erop dat vooral de westerse samenlevingen in hoog tempo terugvallen op het recht van de sterkste. De invloed van de burger en namens hen het parlement is vooral in de afgelopen twee jaar sterk afgenomen.

Het kapen van maatschappelijk bezit door het ‘legaal’ ontduiken van belastingen, het beïnvloeden van wet- en regelgeving, het ‘vrijmaken’ van kapitaal van alle beperkingen kon gebeuren omdat het democratisch stelsel hier niet tegen opgewassen was. Al enkele decennia zijn visieloze leiders in opmars en deze zitten nu op cruciale posities om de agenda’s van anderen uit te voeren. Ook op het front van de politieke partijen is geleidelijk een grijze eenvormigheid ontstaan gebaseerd op voorgeschreven narratieven van duurzaamheid, gender, klimaat en inclusiviteit. De door de grote companies ingezette agenda’s vulden steeds meer de partijprogramma’s, tot ze voor het eigen land betekenisloos werden en externe belangen richtinggevend werden.

De nieuwe leenheren zullen de CEO’s zijn van de Big Companies, in techniek, financiën, farmacie en voedsel.
Vooral van dat laatste hebben onze boeren het meeste te vrezen, zij zullen onder het mom van de ‘stikstofcrises’ massaal worden onteigend of aan verstikkende regelgeving ten ondergaan. Dat past dan precies in de foodagenda van het World Economic Forum die er zelfs een mondiaal secretariaat voor in Wageningen gaat openen. Het voedsel zal genetisch gemanipuleerd worden. Wat te denken van een vaccin in uw salade? De Universiteit van California onderzoekt dat op dit moment. ‘Ideally, a single plant would produce enough mRNA to vaccinate a single person‘, zegt een van de onderzoekers.
Zo kan ook bij de ‘vaccinweigeraars’ mRNA ongemerkt in het lichaam worden gebracht. Met Bill Gates als fan van gemanipuleerd voedsel, nu de grootste bezitter van landbouwgrond in de VS en investeerder met € 600 miljoen in het Nederlandse Picknic, kunnen we een sluitende keten van farma, voedsel en distributie verwachten. De lock downs en de afbraak van het MKB zullen de marktpositie van Big Food verder vergroten.

Slechts enkele tech- en mediabedrijven bepalen voor 90% wat in de ons beschikbare media wordt verteld. Het ooit ‘vrije internet’ mag technisch dan decentraal functioneren, haar content is in weinig handen. In deze Covidtijd zien we hoe eenvormig de media zijn, bij velen de indruk wekkend dat deze eenheid ook een indicatie is van het waarheidsgehalte. Een telkens herhaalde leugen wordt immers de waarheid (vrij naar NAZI-propagandaminister Goebbels).

De technische oligarchie is niet meer tevreden met het bouwen van een zoekmachine (Google), het opzetten van een populair social mediakanaal (Facebook) of het ontwikkelen van een stekkerauto (Tesla). Het gaat om invloed nemen op wat mensen lezen, horen of zien. Het gaat om controle over het nieuws, over het amusement, over ons leven. Daarbij moeten de tech-giganten het opnemen tegen de fysieke omgeving, de ervaringen die wij in de realiteit opdoen door onderling contact. In de fysieke realiteit zien wij geen massale doden van een ‘pandemie’, hier komen we klimaatverandering niet tegen. Onze beleving, onze ervaring, onze waarneming moet daarom zoveel mogelijk via online kanalen tot ons komen. Alleen dan is een digitale herprogrammering van onze waarnemingen mogelijk.

Met alle maatregelen om het leven buiten ons huis te frustreren, ons te verzamelen, ons te vermaken, ons te ontspannen, worden we steeds meer van het beeldscherm afhankelijk om ons een beeld van de voorgeschreven realiteit (het narratief) te vormen. Om het narratief van de ‘pandemie’ ook in de openbare ruimte levend te houden worden symbolen als mondmaskers, afstandsregels en waarschuwingen in alle vormen ingezet. Elke passerende mondkap herinnert ons aan het voorgeschreven narratief: o ja, er is een ‘pandemie’.

Het al meermaals veranderde narratief, ‘flatten the curve’, ‘we doen het voor de ouderen’, ‘we doen het voor de zorg’, ‘we doen het voor elkaar’, het is allemaal verdampt. We gaan nu geleidelijk over naar ‘leven met het virus’. Ze bedoelen waarschijnlijk ook leven met de absurditeit van de prikmanie, regelmatige lock downs, mondkappen en afstandsregels.

Huur, IoT en social credit: het nieuwe totalitarisme

Landen die gevallen zijn voor het Covidnarratief zijn hard op weg hun soevereiniteit te verliezen. De QR-code moet een opstap zijn naar een digitale ID die in de EU (volgens plan dit jaar in te voeren) en mondiaal (ID2020) moet worden ingevoerd. De farmacie experimenteert er op los zolang mensen hun armen beschikbaar stellen. Een schat aan kennis (ten koste van mondiaal miljoenen mensen met ernstige bijwerkingen waaronder de dood) en inkomen laat de prikmachine nog even doordraaien. En ondertussen gaat een deel van de miljarden naar de media voor advertenties en hier en daar een geldelijke toezegging voor medewerking, zeg maar corruptie.

Een versnelling in de afbraak van de samenleving zoals we die tot 2020 kenden zal de ‘groene’ economie zijn. Net zoals ‘het virus’ is ook ‘het klimaat’ een voor burgers niet te controleren dreiging. Waar het vroegere milieubeleid (waar is dat gebleven?) de bedrijven geld kostte, maken overheden mondiaal duizenden miljarden belastinggeld vrij om de wereldthermostaat met één graad terug te dringen. Een oncontroleerbare belofte. En alleen de media kunnen met hun beeldvorming bepalen of wij het als succes of falen gaan beleven, naar analogie van de ‘pandemie’.

De hiervan profiterende bedrijven zullen zeker van hun opdrachten zijn, want de staten zullen de belangrijkste opdrachtgever zijn voor ‘groene’ diensten en producten. Alleen Nederland heeft al € 60 miljard ‘vrijgemaakt’ (bedoeld wordt weer geleend) voor ‘het klimaat’. Via de media zullen de achterliggende partijen druk uitoefenen op de bevolking, over de hoofden van de regeringen heen. Angst zal de basis zijn van de campagnes. Herkenbaar? Denkt u aan het Covidmodel waarbij de overheden door een met mediale angst opgefokte bevolking niet anders konden dan de eerste zijn om vaccins in te kopen?

Het klimaat zal via overheden burgers dwingen tot minder Co2-uitstoot, dus reizen zal worden beperkt. Het autobezit teruggedrongen (deelauto’s). Snelheden van de auto zal met een ingebouwde snelheidscontrole via het 5G-netwerk worden gereguleerd. Ook een alcoholcheck wordt in de auto ingebouwd. Zoals ook met Covid is ‘veiligheid’ het hoofdargument. Veiligheid was 20 jaar lang de reden na ‘9/11’ voor verstrekkende privacybeperkende maatregelen tegen terrorisme. Veiligheid tegen een virus werd in 2020 de reden om draconische maatregelen op te leggen. Maar hij die veiligheid boven vrijheid verkiest is beide niet waard. (Benjamin Franklin).

Een auto aangesloten op internet kan op afstand worden beïnvloed. De combinatie met het verlies van eigendom, spullen met online connectie (Internet of Things) en een sluitend ID-systeem met sanctie mogelijkheden (zie QR-code met periodieke prikplicht) schept een historisch kans voor een sluitend surveillance- en digitaal sanctioneringssysteem naar Chinees model. Uw 4e prik niet gehaald, dan geen recht op autohuur. Uw Co2-budget op? Dan thuiswerken. De klimaatideologie zal een onvrije samenleving doen ontstaan en een van budget beroofde staat. De trend naar kleinere behuizing zal van modieuze trend overvloeien in een onomkoombaar alternatief voor de eigen (ruime) woning door de stijgende kosten van huisvesting. Chinezen en Japanners weten al wat het is om te leven op 50 m2.

Bedrijven houden niet van burgers en democratie

De verbouw van de mondiale economie, de burgersamenleving en democratische verhouding zal veel burgers blijvende schade brengen. Honderdduizenden zullen hun baan verliezen door versnelde robotisering en AI (kunstmatige intelligentie). Miljoenen zullen door het omvallen van grote delen van het MKB ook zonder werk komen te zitten. Het persoonlijk ondernemerschap zal hoe dan ook minder aantrekkelijk worden gemaakt.

Vooral jongeren worden door deze veranderingen bedreigd. Weinigen verwachten dat het beter zal gaan. In de landen met een hoger inkomen ziet ruwweg tweederde van de ondervraagde mensen een slechtere toekomst voor de volgende generatie.
Ongeveer 90% van de in 1940 geborenen kregen een hoger inkomen dan hun ouders. Hetzelfde geldt voor slechts 50% van degenen die in de jaren tachtig zijn geboren.
Een recente studie door de Federal Reserve Bank van St. Louis waarschuwt dat millennials het gevaar lopen een “verloren generatie” te worden in termen van vermogensopbouw. Meer dan de helft van alle jongeren denkt dat de wereld gedoemd is door klimaatverandering. De via de media apocalyptische berichten zullen veel jongeren bang hebben gemaakt.

Larry Fink de CEO van de allegrootste kapitaalverzamelaar (privat equity fund) ter wereld zei het openlijk: ‘Bij totalitaire landen weet je waar je aan toe bent, democratieën zijn daarentegen onvoorspelbaar en rommelig.’

Ook de website foreignpolicy.com ziet democratie als ‘grootste bedreiging van de wereld’. Want jongeren willen klimaatmaatregelen maar kunnen nog niet stemmen. En wie wel kan stemmen, stemt de VK buiten de EU, Zo stemden ook velen tegen het Oekraïne-verdrag, of het Verdrag van Lissabon, aldus de website. Een nachtmerrie voor de globalistische elite. Het kostte de Nederlandse burger zijn referendum. Ook het door Trump stopgezette TTIP-proces ligt bij de megabedrijven nog zwaar op de maag. Het verdrag had de nationale rechtspraak bij economische geschillen buiten werking moeten stellen. Onder de rook van Covid wordt de rechtsstaat verder ontmanteld. Klimaat als reden om de invloed van de burger, kleine ondernemer en boer verder te beperken.

Het zal niet makkelijk zijn om met het afbrokkelen van het Covid-narratief de ambities van een globale corporate-elite door te zetten. Ze zullen naarstig naar een alternatief angstverhaal moeten zoeken waarbij ‘het klimaat’ bij steeds meer mensen ook al tot fronsende wenkbrauwen leidt.

Duidelijk is in elk geval dat de globalistische agenda van partijen als het WEF de gemiddelde burger weinig zal brengen, eerder veel zal wegnemen: vrijheid, democratie en macht over het eigen leven. Als er iets gereset moet worden dan is het de corrupte netwerken van financiële belangen bij mega-concerns in techniek, voedsel, farmacie en investeerders en de daarmee collaborerende politici.