De hoop van Trump: De onwaarschijnlijkheid van een “explosieve” economische opleving tegen november

Democraten vrezen dat een dramatisch herstel Trump kan helpen herverkiezing te winnen. Het aantal banenverlies en sterfgevallen aan het coronavirus suggereert iets anders.

Dinsdag meldde Politico een groeiende bezorgdheid onder democratische beleidsexperts dat een dramatisch economisch herstel president Trump bij de verkiezingen van november zou kunnen stimuleren. Jason Furman, die tijdens de regering-Obama de Raad van Economische Adviseurs voorzat, heeft het argument hard aangehaald en naar verluidt “een grote tweeledige groep van topfunctionarissen” geschokt met een presentatie over het onderwerp vorige maand. “In plaats van een langdurige economische catastrofe op het niveau van de depressie te voorspellen”, schreven Ryan Lizza en Daniel Lippman van Politico, “legde Furman een gedetailleerde reden uit waarom de maanden voorafgaand aan de verkiezingen van november Trump de kans zouden kunnen bieden om – naar waarheid – op te scheppen over de meest explosieve maandelijkse werkgelegenheidscijfers en groei van het bruto binnenlands product ooit. ”

Die explosieve cijfers, zo gaat het denken, zullen worden geproduceerd door een einde te maken aan de blokkades van het coronavirus later dit jaar naarmate de pandemie afneemt. De Biden-campagne neemt de mogelijkheid serieus en functionarissen van het Witte Huis, zoals de directeur van de National Economic Council, Larry Kudlow, hebben de analyse van Furman met plezier onderschreven. ‘Ik ben het er helemaal mee eens’, vertelde Kudlow via sms aan Lizza en Lippman. “Het derde kwartaal is misschien wel het beste BBP-kwartaal sinds reguliere data. 2e helft super grote groei, overgaand naar 4 procent of meer in 2021. ”

Deze voorspellingen botsen met sommige gegevens die we nu krijgen. Twintig staten rapporteerden vorige week een toename van nieuwe gevallen, een stijging van de 13 staten die in de week ervoor een stijging rapporteerden. Die piek viel toevallig samen met de versoepeling van de vergrendelingsbeperkingen in het hele land, en de lijst met staten met de hoogste golfstijgingen omvat Missouri, waar virale video’s en afbeeldingen werden gemaakt van vakantiegangers die zwembaden en locaties aan het Lake of the Ozarks zwermden tijdens het weekend van Memorial Day. Dit is het soort gedrag dat een grote tweede golf van infecties waarschijnlijker maakt, en epidemiologen hebben lang gezegddie beperkingen moeten worden hersteld als het virus zich snel weer begint te verspreiden. Als dat vóór de verkiezingen gebeurt, zullen de groei- en werkgelegenheidscijfers voor Trump niets zijn.

Maar denk eens aan de kiezers die zich aan de verkeerde kant van een economisch herstel bevinden, ook al zien we er echt een tegen november. Sinds maart zijn al meer dan 100.000 kleine bedrijven definitief gesloten en lopen nog miljoenen meer risico. Zullen de eigenaren van winkels en restaurants met luiken van vreugde springen over de laatste kwartaalcijfers van het BBP? Hoe zit het met die bedrijven die mogelijk heropenen voor minder klanten als behoedzame Amerikanen onnodig uitgaan en winkelen vermijdentot ver in de rest van het jaar? Hoe kunnen zij het verkiezingsvertrouwen op de verkiezingsdag beoordelen? En hoe zit het met de arbeiders die werkloos zullen blijven – diegenen die niet terug aan het werk gaan omdat de bedrijven die hen in dienst hebben genomen instortten en omdat veel van de overgeblevenen te snel weer in dienst zullen worden genomen? Hoe zit het met de momenteel in dienst zijnde werknemers die zich bij hen zouden kunnen aansluiten of met loonsverlagingen zouden worden geconfronteerd, aangezien failliete bedrijven en nationale en lokale overheden de komende maanden hun balans nauwlettend in de gaten houden? Zullen ze in de herfst grafieken van het Bureau of Labor Statistics rond de eettafel doorgeven, om hun families en zichzelf ervan te verzekeren dat de economie weer goed is?

Bovendien begrijpen zelfs veel van degenen die momenteel een zekere mate van economische stabiliteit behouden, dat we nu een van de grootste mislukkingen van presidentieel leiderschap in onze geschiedenis meemaken. Vanaf vanochtend zijn meer dan 100.000 Amerikanen gedood door het coronavirus – een aantal dat wordt verhoogd door de passiviteit, incompetentie en toewijding van Donald Trump om desinformatie te verspreiden. Dat aantal zal naar alle waarschijnlijkheid nog vele maanden blijven stijgen. Veel Amerikanen die mensen dicht bij hen hebben verloren, en anderen die gewoon geschokt zijn door deze beproeving, zullen in november hun stem uitbrengen met dat verdriet en die horror vooral in het achterhoofd.

Er is algemeen opgemerkt dat kiezers in 1918 hun leiders niet graag wilden straffen voor de uitbraak van griep in dat jaar – wetenschappers hadden er moeite mee om te onderscheiden of de pandemie wel of geen echte politieke impact had. “[Het] verband tussen pijn en verkiezingsstraffen vereist dat kiezers zich – hoe plausibel of ongeloofwaardig – ook voorstellen dat zittende leiders hun pijn hadden kunnen voorkomen of verbeteren”, schreven de politicologen Christopher Achen en Larry Bartels in een paper uit 2004 . ‘Bij de grieppandemie ontbrak die cruciale toekenning van politieke verantwoordelijkheid.’

Het ontbreekt vandaag niet. Een meerderheid van 53 procent van de Amerikanen keurt de behandeling van het coronavirus door president Trump af, en dat aantal is sinds begin vorige maand gestaag toegenomen. Maar de goedkeuring van Trump in het algemeen is stabiel gebleven. In feite is het gemiddelde van FiveThirtyEightlaat zien dat zijn goedkeuringsscore vandaag een tikje hoger is dan precies een jaar geleden, 42,6 procent tot 41,2 procent. Daarvoor kun je polarisatie danken – de publieke opinie wordt minder gestuurd door feiten en cijfers dan door politieke trouw, en de omvang en samenstelling van de twee grote politieke kampen in ons land is helemaal niet significant veranderd. Dus economische groei, waarmee Amerikanen presidenten gewoonlijk ten onrechte crediteren, deed weinig om de cijfers van Trump voor de pandemie te verhogen, en beschuldiging en schandaal deden ze weinig om ze naar beneden te halen. Er zijn miljoenen Amerikanen die de president nooit zullen verlaten, waaronder sommigen die willen erkennen dat zijn reactie op de pandemie rampzalig is geweest. En er zijn er nog miljoenen die hem nooit zullen steunen. Sinds zijn aantreden,

Dat gezegd hebbende, zal de brede samenstelling van het Amerikaanse electoraat in november minder belangrijk zijn dan de voorkeuren van de kiesdistricten die de sleutel zullen zijn tot een overwinning van het Electoral College. En terwijl we wachten om te zien of Furman’s twijfelachtige speculaties uitkomen, moeten we gebruik maken van enkele van de cijfers die we al in handen hebben. Op dit moment lijkt Joe Biden in bijna elke swingstaat vooruit te lopen. Hij heeft ook in het oog springende voordelen behaald bij enkele van de meest betrouwbare en betrouwbaar conservatieve kiezers – ouderen. Een Fox News- peiling vorige week bracht hem op voorsprong met kiezers boven de 65 met 17 punten. Trump heeft gewonnende categorie met zeven punten in 2016. Het beeld zal de komende maanden wellicht veranderen, maar Biden zal waarschijnlijk op verkiezingsdag in goede vorm zijn. Hetzelfde kan waarschijnlijk niet gezegd worden voor de economie.