Frankrijk – Vrouwen kunnen een van de drie waarschuwingsniveaus op de gratis app activeren: ‘Ik voel me ongemakkelijk’, ‘Ik word lastiggevallen’ of ‘Ik ben in gevaar’, wat ertoe leidt dat er onmiddellijk getrainde bemiddelaars worden gestuurd als reactie op hun noodkreet.
Frankrijk Als reactie op de toenemende dreiging van seksuele intimidatie aan de kust, heeft de Franse stad Marseille haar ‘ Safer Beach’ uitgebreid. -programma uitgebreid, een controversiële maatregel die vorig jaar werd gelanceerd om vrouwen te helpen beschermen tegen seksueel geweld en intimidatie op haar stranden. Ondanks de populariteit onder lokale vrouwen, beweren critici dat dit een kortetermijnoplossing is voor een diepere crisis die wordt aangewakkerd door massale islamitische migratie naar de stad.
Marseille, bekend om zijn dichte bevolking van moslimmigranten, is onlangs in de schijnwerpers gezet als een broeinest van migrantengerelateerde kwesties. Het ‘Safer Beach’-programma, geleid door linkse raadsleden, is een van de initiatieven om deze problemen te verlichten. Het programma maakt gebruik van een gratis app waarmee vrouwen en getuigen seksistische en seksuele intimidatie-incidenten op het strand kunnen melden, waarna speciaal opgeleide bemiddelaars ter plaatse worden gestuurd.
Volgens een YouGov-enquête uit 2021, geciteerd door het stadhuis van Marseille, is meer dan een op de drie vrouwen van 18 tot 34 jaar het slachtoffer geworden van intimidatie op het strand. Nathalie Tessier, gemeenteraadslid voor vrouwenrechten in Marseille, hoopt dat de app de schuld verschuift van het slachtoffer naar de pester. Tessier legde uit dat de bemiddelaars zijn toegerust om de veiligheid van het slachtoffer te waarborgen tijdens de omgang met de vermoedelijke pester.
In eerste instantie beperkt tot één strand, maar het programma is tot 31 augustus actief op vier stranden van Marseille: Pointe-Rouge, Bonneveine, Catalanen en Corbières. Ongeveer 15 bemiddelaars die zijn opgeleid in geweldpreventie en toestemmingseducatie zijn ingezet, te onderscheiden door hun witte ‘Bemiddeling – Veiliger Plage’-truien.
Het systeem werkt via de ‘Safer’-applicatie, oorspronkelijk ontworpen om seksuele agressie in feestelijke omgevingen te bestrijden. Vrouwen kunnen een van de drie waarschuwingsniveaus activeren: ‘Ik voel me ongemakkelijk’, ‘Ik word lastiggevallen’ of ‘Ik ben in gevaar’. In het eerste jaar profiteerden naar verluidt 1346 vrouwen van het programma, een succes dat Tessier toeschrijft aan de zichtbare aanwezigheid van de bemiddelaars op het strand, die als een afschrikmiddel werkte.
Hoewel het programma wordt geprezen om zijn onmiddellijke verlichting, blijven er zorgen over de bredere implicaties. Sophie Pioro, directeur van de feministische vereniging Solidarité Femmes 13, zet vraagtekens bij het vervolgproces en hoe de autoriteiten zullen reageren op gemelde incidenten.
Deze zorgen worden versterkt door de verontrustende politieke overtuiging dat het voorlichten van mannen over “gelijkheid” hun mentaliteit zal veranderen, ondanks dat deze mannen van kinds af aan zijn geïndoctrineerd om te geloven dat het de verantwoordelijkheid van vrouwen is om mannen niet op te winden door hun uiterlijk of kleding. Dit vertekende idee legt in feite de schuld bij vrouwen als mannen verkrachtingen plegen, en benadrukt de grote culturele verschillen die zich in onze steden manifesteren als gevolg van massale islamitische migratie.
De uitbreiding van het programma valt samen met de groeiende moslimbevolking in Frankrijk, momenteel 8,8%. Deze toestroom van migranten heeft culturele botsingen en grote meningsverschillen over seksuele normen en gedragingen met zich meegebracht, wat leidde tot debatten over integratie en islamitische migratie.
Terwijl sommige voorstanders naïef pleiten voor integratieklassen om de houding van gendergelijkheid onder migranten te bevorderen, wijzen critici op het mislukken van dergelijke programma’s in het verleden, wat het argument versterkt dat het Franse massamigratiebeleid fundamenteel gebrekkig is en zelfs een kwestie van nationale culturele zelfmoord is. .
Bovendien wijkt de Franse cultuur van open naaktheid aanzienlijk af van de onderdrukkende gendernormen die in islamitische landen zijn ingebakken. Franse stranden, waarvan vele naaktheid toestaan, zijn zelden getuige geweest van incidenten met seksuele intimidatie. Dit sterke contrast wijst op een cultureel verschil dat het integratieproces bemoeilijkt en bijna onmogelijk maakt. Te midden van de toenemende dreiging van seksuele aanvallen door migranten, kiezen sommige Franse burgers ervoor om het strand helemaal te vermijden.
Het ‘Safer Beach’-programma geeft de illusie van tijdelijke verlichting aan vrouwen op de stranden van Marseille. De diepgewortelde culturele conflicten die spelen en de diepgewortelde op mannen gerichte islamitische suprematieopvattingen van moslimmigranten vereisen echter een meer alomvattende aanpak.
Deze aanpak moet niet alleen de onmiddellijke veiligheidsproblemen aanpakken, maar ook de diepe culturele kloof die ten grondslag ligt aan de crisis, waarbij vraagtekens worden geplaatst bij de haalbaarheid van het verwachten van een onmiddellijke aanpassing van waarden, perspectieven op vrouwen en tradities van elke persoon die het land binnenkomt.