Het was zo’n week waarvan je weet dat je die nooit meer zal vergeten. Zo’n week waarvan men zal zeggen: ‘Waar was jij op het moment dat…’.

En daardoor een week dat bijna al het andere nieuws naar de achtergrond verdween. Zo moest Geert knielen voor de Hoge Raad en droop boos af en hadden we wethouder Ivens die vieze dingetjes fluisterde in de oortjes van vrouwelijke collega’s. De boeren gingen weer protesteren op het Malieveld, omdat ze binnen aanzienlijke tijd geen ruimte meer krijgen om ons van voedsel te voorzien en Louis van Gaal oreerde tegen de Nederlandse dames dat het herenelftal louter bestond uit verwende jochies, om straks weer voor de klas te komen staan van diezelfde verwende jochies. Björn Kuipers mag de EK-finale fluiten, nadat Makkelie de Engelsen in de halve finale heeft laten winnen. Er was ook goed nieuws voor Nederland, toen Gordon zijn uitzwaaifeestje hield. De beste man vertrekt naar Dubai.

Maar dit alles viel in het niet op die bewuste dinsdagavond in hartje Amsterdam. Toen misdaadjournalist Peter R. de kuierlatten nam na een de uitzending van Boulevard, werd hij zonder pardon als een hond neergeknald. Het is geen geheim dat ik persoonlijk geen groot fan van hem ben, al keek ik wel naar alle programma’s waarin hij misdaden tegen het licht hield en vaak zelfs oploste. Al die andere betweterige dingen konden me gestolen worden en waren rijp voor een zapmoment. Maar als je dan op die bewuste dinsdag het nieuws onder je snufferd krijgt, denk je toch: wat zijn we een triest landje geworden, afgegleden in de kerkers van het waanzinnige.

Je kunt het een aanslag noemen op de journalistiek, maar dan lees je iets te makkelijk over een afrekening heen. We zijn geworden tot een land die dagelijks moet knokken tegen drugsmafiozen. Die zich geen ene moer aantrekken van de felle bewoordingen van een Grapperhaus of Rutte. Ze lachen omdat deze gasten constant in herhaling vallen bij elke gruwelijke gebeurtenis. Theo van Gogh kreeg de boodschap, Pim kreeg de boodschap en nu Peter ook. Ik ben klaar met boodschappen. Genoeg is genoeg.

Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft Indignatie het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! U kan hier ons steunen.