Goons van de VS en de geallieerden richten chaos aan, krijgen promotie; Klokkenluiders worden vervolgd.

Voeg aan de lange lijst waarop de heldhaftige klokkenluiderde Australiër Julian Assange staat, nu de heldhaftige Australiër David McBride toe, wiens verhaal duidelijk maakt waarom de Taliban in staat waren om naar de overwinning te lopen tegen Amerikaanse en geallieerde troepen in Afghanistan:

De klokkenluider McBride was tijdens de Afghaanse bezetting een Australische Special Forces Defence Force-advocaat geweest die niet langer de wetsovertredingen, arrogantie, psychopathie en geïnstitutionaliseerde mislukkingen kon tolereren die hij overal om zich heen zag begaan door en onder de hogere functionarissen in de Australische commando in Afghanistan; en dus riskeert hij nu zijn leven om de wereld bekend te maken waarom Afghanen de VS en hun bondgenoten die hun land bestuurden in 2002-2022 haatten en verachtten.

Op 2 mei 2021 kopte verslaggever Ron McKay in de Herald of Scotland “Het verkeerde doelwit – klokkenluider wordt aangeklaagd terwijl moordende soldaten vrijuit lopen” , en opende:

Ze noemden het “opgaan in Congo”. Dit was Afghanistan, niet Afrika, maar dat deed er niet toe – het doel was hetzelfde. De soldaten van de speciale strijdkrachten trokken hun kogelvrije vesten aan, maakten hun gezichten zwart, controleerden hun wapens door in zandbakken te schieten en gingen op patrouille.

Nieuwe leden kregen een test – de “bloeding”, noemden ze het – waarbij ze een ongewapende gevangene moesten neerschieten. Zijn kameraden verdoezelden het vervolgens met een “throwdown”, een wapen dat niet aan het leger was verstrekt, zodat ze konden beweren dat de vermeende opstandeling gewapend was toen hij werd vermoord. Anderen zouden een hand afhakken als souvenir. …

Hier waren specifieke gevallen:

In september 2013 vielen SAS-soldaten het huis binnen van boer Bismillah Jan Azadi in zijn dorp Ala Balogh aan de rand van de Uruzgan-hoofdstad Tarin Kot. Azadi sliep met zijn zes jaar oude zoon Sadiqullah onder een deken op de veranda van hun huis. Ze werden neergeschoten zoals de [y] lag.

De soldaat die hen neerschoot, werd later vrijgesproken in een intern onderzoek en beweerde dat Azadi een pistool op hem had gericht.

Bij een ander incident in dezelfde maand werd een Afghaan op een motor met een vrouwelijke passagier doodgeschoten omdat SAS-troepen dachten dat hij een spotter voor de Mujahideen zou kunnen zijn. Er was geen bewijs dat hij dat was. De passagier werd zwaar gewond. Opnieuw werden twee 14-jarige jongens tegengehouden door een SAS-patrouille, die besloot dat ze misschien Taliban-sympathisanten waren. Hun keel werd doorgesneden en hun lichamen werden in zakken gedaan en in een nabijgelegen rivier gegooid.

Troepen filmden zelfs hun wreedheden. Een SAS-soldaat die boven een ongewapende burger staat, vraagt ​​zijn superieur “je wilt dat ik deze klootzak laat vallen”, voordat hij de man executeert terwijl hij smeekte in een tarweveld.

Uiterst geheime bestanden

IN 2014 was David McBride een majoor, een militaire advocaat voor speciale troepen. Hij begon bewijsmateriaal van oorlogsmisdaden te verzamelen. Maandenlang verzamelde hij ’s nachts uiterst geheime bestanden van computers in het zwaarbeveiligde hoofdkwartier voor gezamenlijke operaties nabij Bungendore, ten oosten van de hoofdstad Canberra. Daarna reed hij naar huis en bleef uren op om een ​​lang dossier samen te stellen waarin de wreedheden in kaart werden gebracht, maar ook gedetailleerd beschreven hoe ze algemeen bekend waren bij de militaire hiërarchie en werden genegeerd. …

Een reeks nep-militaire processen, vervolgt hij, werd uitgevoerd om de aandacht af te leiden van “een reeks moorden die eenvoudigweg werden uitgevoerd om de bevolking te terroriseren” en uitgevoerd door “gedecoreerde en beroemde soldaten”. Degenen waar ze de medailles op spelden “waren eigenlijk psychopathische moordenaars”, zegt hij.

Willekeurig doden

WAT ze deze moorddadige uitvallen noemden, was “opgaan in Congo” [terugluisterend naar het Belgische imperialisme in Congo ] . Hij vertelt: “We zouden de Taliban op normale gronden niet kunnen verslaan, dus het idee was dat als we lukraak zouden doden, het Afghaanse volk meer bang voor ons zou zijn dan voor de Taliban. Onnodig te zeggen dat het geen goed plan was.” Als gevolg hiervan haatte de lokale bevolking de SAS-soldaten en “sloten veel van hun zonen zich aan bij de Taliban”.

Iedereen binnen het leger die zich erover wilde uitspreken, vreesde voor zijn eigen leven, zegt McBride. “Het is iets van het Apocalypse Now-verhaal met leven dat kunst imiteert en ik denk dat het meest verontrustende voor de regering was dat sommige van de sleutelfiguren medailles op hen hadden gespeld door de premier, de gouverneur-generaal.”

Hij vervolgt: “Ik denk dat ze bereid waren onschuldige soldaten onder de bus te gooien om de aandacht af te leiden van de echt grote olifant in de kamer.”

Dossier genegeerd

McBRIDE had zijn voltooide dossier over de oorlogsmisdaden en aanvankelijk probeerde hij het door te geven aan zijn superieuren, maar het werd genegeerd – de doofpotaffaire ging door. Daarna stapte hij naar de federale politie en werd opnieuw afgewezen. Dus besloot hij naar ABC te gaan, de Australian Broadcasting Corporation, die op de informatie sprong en een zevendelige serie, The Afghan Files, vertoonde op basis van McBride’s bewijsmateriaal.

Het had niet het effect dat hij bedoelde. In juni 2019 deed de politie een inval in het hoofdkantoor van ABC in een vijf uur durende trawl en nam dossiers mee. Ze deden een inval en arresteerden een van de journalisten die aan de programma’s hadden gewerkt, maar er werd geen aanklacht ingediend.

“Ik dacht al vrij vroeg dat iemand me op de schouder zou kloppen en zou zeggen ‘goed van je dat je dit oppakt’, maar dat gebeurde niet,” zegt McBride verbijsterd. “Het laat je zien dat onze samenleving zieker is dan ik dacht, omdat ik echt moeite had om iemand geïnteresseerd te krijgen in het verhaal.”

Behalve zijn militaire bazen – om de verkeerde redenen. “Het was het einde van mijn carrière en ik pleegde bijna zelfmoord. Het [het verhaal] bracht jaren door in de wildernis, niemand wilde het weten, ‘zegt hij. “Uiteindelijk wilde ik bijna gearresteerd worden omdat ik dacht dat mijn laatste kaart in het spel zou zijn om voor een rechter en jury te zijn … en ik zou enkele generaals kunnen bellen en hen vragen: ‘Wist u van de oorlog misdaden?’”

Hij omschrijft het als een risicovolle strategie. “Maar de enige manier waarop gerechtigheid zal gebeuren, is als we een rechtszaak hebben en een aantal senior mensen in Australië een aantal moeilijke vragen moeten beantwoorden.”

Beschuldigingen bevestigd

LAATSTE november, na een vier jaar durend onderzoek naar aanleiding van de onthullingen van McBride, werd het Brereton-rapport (vernoemd naar Paul Brereton, een rechter van het Hooggerechtshof en generaal-majoor) gepubliceerd. Hoewel zwaar geredigeerd, bevestigde het de aantijgingen van de voormalige majoor McBride. …

Geen van de 19 militairen die moorden zouden hebben gepleegd, is tot nu toe vervolgd. De enige persoon die dat is geweest, is klokkenluider David McBride. Hij wordt geconfronteerd met vijf aanklachten, waaronder diefstal van geheime documenten en het onrechtmatig openbaar maken van informatie. Zijn proces vindt later deze maand plaats.

Hij beseft wat er op het spel staat. ‘Levenslange gevangenisstraf, dat is het slechtste geval. Ik geloof zo sterk in deze zaak dat ik bereid ben om dat te doen”, zegt hij. “Als ze hiermee wegkomen, zijn westerse democratieën op weg naar de ondergang. Als we niet al de slechteriken van de wereld zijn, dan zullen we het binnenkort wel zijn.”

Toen, op 26 oktober 2022, spande de Guardian het spandoek “David McBride zal vervolgd worden na het fluiten over vermeende oorlogsmisdaden in Afghanistan” , en meldde dat,

De man die heeft gefloten over vermeende oorlogsmisdaden begaan door Australische troepen in Afghanistan, wordt vervolgd.

Advocaten van de voormalige militaire advocaat David McBride trokken een aanvraag in om hem te beschermen op grond van klokkenluiderswetten nadat het Gemenebest had geprobeerd bewijs van deskundigen te onderdrukken.

McBride wordt vervolgd voor het naar verluidt lekken van een cache met documenten naar het ABC die informatie verschaften over een serie over vermeende oorlogsmisdaden in Afghanistan en leidden tot een veelbesproken inval van de federale politie in de kantoren van het ABC in Sydney in 2019.

Twee experts waren ingesteld om de zaak van McBride te ondersteunen, maar advocaten van het Gemenebest probeerden hun getuigenis te laten vernietigen op grond van de immuniteitswetten van algemeen belang. De wetten verbieden informatie die het algemeen belang zou schaden als ze openbaar zouden worden gemaakt.

McBride zei dat er weinig kans op succes was zonder hun bewijs.

“De regering heeft de kaart van de nationale veiligheid tot het uiterste uitgespeeld”, zei hij donderdag tegen de media buiten het hooggerechtshof van ACT.

In het Westen (VS en geallieerde landen) is ‘nationale veiligheid’ het standaard excuus van het regime om te zijn wat het regime werkelijk is, maar ontkent het te zijn. ‘Nationale veiligheid’ verklaart bijvoorbeeld dat ze een andere heldhaftige burger van Australië, Julian Assange, nu al meer dan tien jaar gevangen hebben gezet zonder hem ooit ergens voor veroordeeld te hebben (of zelfs maar berecht te hebben) .

Een academische bespreking van de McBride-zaak van 1 februari 2020, met links naar zes documentaire bronnen, is hier te vinden . Terwijl het Australische stroman-regime het gewoon heeft overgelaten aan zijn Britse en Amerikaanse meesters Julian Assange, is de vervolging van David McBride volledig de operatie van het Australische regime.

Dit is wat iemand krijgt als hij een held is in een despotisch tiranniek regime dat zichzelf tot een ‘democratie’ verklaart. Dictaturen die verklaren dat ze dictaturen zijn, hebben op zijn minst die mate van fundamentele eerlijkheid. Wat hebben de VS en ‘geallieerde’ (eigenlijk vazal) anders dan de leugen dat het ‘democratieën’ zijn? Hoe kan ELK land dat een imperialistisch meesterregime toestaat (in dit geval de VS) zijn internationale beleid – zijn buitenlandse betrekkingen – een democratie ZIJN? Kan het überhaupt wel een democratie zijn? Hoe belachelijk is zo’n bewering? In dit soort landen richten knokploegen van de VS en ‘geallieerden’ chaos aan, krijgen ze promotie en worden klokkenluiders vervolgd. Is DAT een democratie?