Indignatie redactie 
Kapitalisme Een van de meest vormende momenten in mijn leven was toen ik halverwege de jaren 00 een kleine ecoblog runde, Earth Mums genaamd, die zich richtte op consumentenoplossingen voor het probleem van de vernietiging van het milieu. Destijds geloofde ik nog steeds dat, hoewel het kapitalisme de vernietiging van onze biosfeer aanstuurde, het nog steeds gehackt kon worden om op een bepaalde manier deel uit te maken van de oplossing.
kapitalisme Ik kreeg een telefoontje van een biobrandstoffenstartup die mijn werk met Earth Mums zag en mij wilde inhuren om zoekmachinevriendelijke artikelen te schrijven om verkeer naar hun website te trekken. Ik ging naar hun kantoor voor een vergadering, en terwijl ik wachtte luisterde ik naar de drie partners – echte ondernemers met een hoog octaangehalte – die lachten en praatten over de verschillende zakenborden die ze aan het draaien waren.
Een van hen was blijkbaar net teruggekomen van een adviesbaan voor een product genaamd Lectric Soda, waar Earth Mums veel genegenheid voor had omdat het een milieuvriendelijk huishoudelijk schoonmaakmiddel was dat je voor minder dan een dollar per zak kon kopen.
‘Vertel het me niet, laat me raden: je zei dat ze de prijs moesten verdubbelen?’ vroeg een van de partners.
“Ik zei dat ze het moesten verviervoudigen!” zei de adviseur.
Ik vond het ongelooflijk slordig hoe ze een product maakten dat huishoudens vriendelijker voor het milieu zou kunnen maken, minder toegankelijk, terwijl ze zichzelf presenteerden als ecostrijders die de planeet willen redden. Ik vertelde hen dat ik veel meer zou vragen dan ik wist dat ze me ooit zouden betalen voor de baan en maakte dat ik daar wegkwam, maar zie, ik zag dat de prijs van Lectric Soda kort daarna verviervoudigde.
Het liet me zo leeggelopen en ontmoedigd achter dat ik uiteindelijk Earth Mums stopte. Ik kon zien dat deze jongens en mensen zoals zij de ecologische verantwoordelijkheid van de consument gingen omzetten in een trendy elite-ding dat geprijsd was dat ver buiten het bereik lag van normale mensen, en dat is precies wat er uiteindelijk gebeurde. Het duurde niet lang voordat ik de komst zag van eco chic en Whole Foods en Tesla en de rest van deze geheel nieuwe luxemarkt, ontworpen om rijke mensen een goed gevoel over zichzelf te geven terwijl de wereld brandt en de illusie te creëren dat we op onze manier kunnen profiteren. uit onze problemen.
Het was gewoon een treffende illustratie van het probleem. Lectric Soda is niet kwalitatief verbeterd, niet moeilijker te maken of moeilijker te verkrijgen geworden, vraag en aanbod zijn gelijk gebleven; de prijs werd gewijzigd omdat de markt dit zou verdragen. De verborgen hand van de markt zou het product niet op magische wijze terugbrengen naar zijn ‘juiste’ waarde; de waarde van dergelijke producten zou worden bepaald door de narratieve manipulaties van ondernemers, adviseurs, oplichters, marketeers en reclamemensen.
‘Laat de markt beslissen’ betekent eigenlijk: laat de manipulatoren beslissen, omdat de markten worden gedomineerd door degenen die uitblinken in manipuleren. Ons is geleerd dat de markt laten beslissen betekent dat vraag en aanbod hun natuurlijke gang moeten gaan, alsof we het hebben over oceaangetijden of seizoenen of zoiets, maar in werkelijkheid worden zowel vraag als aanbod voortdurend met extreme agressie gemanipuleerd.
Het manipuleren van het aanbod van diamanten. Het manipuleren van het woningaanbod. Het manipuleren van de olievoorziening. Door middel van advertenties mensen manipuleren om dingen te willen waarvan ze voorheen nooit hadden gedacht dat ze ze wilden. Vrouwen manipuleren zodat ze zich slecht voelen over hun lichaam, zodat ze jouw schoonheidsproducten kopen. Mensen manipuleren om $ 2000 te betalen voor een tas van $ 20, met behulp van branding.
Mensen manipuleren om Listerine te kopen door het woord ‘halitose’ uit te vinden en hen ervan te overtuigen zich er zorgen over te maken. Mensen manipuleren door te geloven dat Beanie Babies gewaardeerde verzamelobjecten waren, terwijl het gewoon standaard knuffels waren.
Het kapitalisme geeft ons een beschaving die wordt gedomineerd door bedrog. Degenen die de top bereiken, zijn degenen die erin slagen zoveel mogelijk mensen voor de gek te houden. Hen verleiden om meer te betalen. Hen misleiden om uw product te kopen en niet dat van iemand anders. Mensen die daadwerkelijk iets van waarde produceren, misleiden om jou tot hun tussenpersoon te maken die betaald krijgt ondanks dat ze niets produceren.
Concurrenten misleiden om de verkeerde zet te doen. Mensen misleiden om hun arts te vragen naar uw uiterst lucratieve farmaceutische product. Mensen misleiden om bepaalde aandelen, cryptocurrencies of NFT’s te kopen of verkopen. Mensen misleiden door gebruik te maken van het rechtssysteem en uw team van advocaten die het beter begrijpen dan normale mensen. Mensen misleiden door je hun eigen drinkwater te laten privatiseren en het vervolgens in flessen aan hen terug te verkopen.
Het is een oplichtingswedstrijd. Degene die het beste oplicht, wint. Hoe kun je de planeet redden van vernietiging door menselijk gedrag als al het menselijk gedrag wordt aangestuurd door een bizarre oplichtingswedstrijd? En de grootste zwendel van allemaal is het verhaal dat dit systeem volledig werkt en volledig duurzaam is. Dat is de overkoepelende zwendel die alle andere zwendel bij elkaar houdt.
Voorstanders van het kapitalisme bestempelen het socialisme vaak als een dwangsysteem waaraan mensen gedwongen worden deel te nemen, maar hoe noem je dit in vredesnaam? Heeft iemand van ons zich aangemeld om midden in een gigantische, eindeloze oplichtingswedstrijd terecht te komen?
Wat als ik niet mijn hele leven wil worden onderworpen aan de pogingen van mensen om mij te misleiden? Wat als ik niet in een samenleving wil leven waarin iedereen elkaar probeert te misleiden en op te lichten in plaats van samen te werken aan het grotere goed van onze wereld? Raad eens? Ik stem daar niet mee in. Ik word daartoe gedwongen.
Telkens wanneer je online over de destructiviteit en verdorvenheid van het kapitalisme praat, hoor je mensen zeggen: ‘Hoera, hoera, en toch doe je mee aan het kapitalisme’, alsof dat een eigen probleem is in plaats van het exacte probleem dat wordt besproken. Ja! Ja, ik word gedwongen deel te nemen aan een kapitalistische samenleving om de rekeningen te betalen en in leven te blijven. Dat is het probleem dat ik hier probeer aan te pakken. Het is alsof gevangenen klagen over het gevangenissysteem en hypocrieten worden genoemd omdat ze in de gevangenis zitten.
Ik ben ervan overtuigd dat dit een grote factor is in de geestelijke gezondheidscrises waar onze samenleving vandaag de dag mee te maken heeft. We zitten gevangen in dit systeem waarin we voortdurend psychologisch worden bestookt met een eindeloos spervuur van berichten die ons proberen te laten nadenken, voelen, verlangen en verafschuwen van specifieke dingen, om geen andere reden dan omdat het iemand geld zal opleveren.
Hoe kan de geestelijke gezondheid de overhand krijgen in een beschaving waarin ieders geest voortdurend heen en weer wordt getrokken door psychologische manipulatie op grote schaal? Het kapitalisme vergiftigt onze geest evenzeer als het onze lucht en ons water vergiftigt.
Het is al zo, zo erg en het zal nog zo, zo veel erger worden, en we zijn zo ver verwijderd van echte veranderingen in onze politieke status quo die ook maar enigszins haalbaar lijken. Het enige wat we kunnen doen is hier op zoveel mogelijk manieren de aandacht op blijven vestigen, en hopen dat genoeg mensen hun ogen openen en beginnen te zien wat er nodig is.
