Het wordt eerder steeds moeilijker om een goed beeld te krijgen van de actuele situatie binnen en buiten Nederland

Het wordt eerder steeds moeilijker om een goed beeld te krijgen van de actuele situatie binnen en buiten Nederland door een teveel aan flauwekul.

Nou moet je uiteraard altijd erg oppassen met het aanmerken van bepaalde informatie als flauwekul, en in het bijzonder als die informatie juist massaal wordt ‘gedeeld‘. Dit is ook zeker geen pleidooi om de berichtgeving te censureren. Maar wat mij opvalt, is dat zoveel mensen die zichzelf profileren als ‘journalist‘ zichzelf niet zien als journalist in de klassieke betekenis van het woord. Ze gaan niet op zoek naar wat waar en waardevol is, maar laten zich ‘items‘ aanreiken, die ze dan ‘verpakken‘ op een wijze die hun ‘doelgroep‘ aanspreekt. Noem hen ‘vormgevers‘, en hou ze uit de buurt als het serieus wordt, anders richten ze alleen maar meer schade aan.

Er wordt veel afgegeven op de ‘sociale media‘ en ‘populistische politiek‘, met ‘onverantwoordelijke types‘ die fikkie lopen te stoken waar ze zouden moeten helpen blussen. Dergelijke mensen zijn er zeker. Sommigen hebben onverbloemd de opzet om een smeulend vuurtje aan te wakkeren, omdat ze er electoraal beter van worden, of omdat hetgeen ze publiceren meer ‘hits‘ en ‘likes‘ krijgt, wat hun ego streelt, en hun inkomsten uit reclame doet toenemen. Dat laatste staat in deze tijd onder druk, wat een existentiële bedreiging vormt voor televisiezenders, kranten en tijdschriften, maar uiteraard ook voor blogs en websites met een commercieel karakter.

Nou is dit blog in elk opzicht een buitenbeentje, uiteraard. Het is niet commercieel, ik laat mij niet gebruiken als boodschappenjongen, en de ‘vormgeving‘ laat te wensen over door lange lappen tekst, verwijzing naar buitenissige bronnen, veelal niet in het Nederlands, en onleesbare lange zinnen. Daarbij haak ik niet aan bij het sentiment, maar probeer ik verder vooruit te kijken. Hoe kan deze of gene ontwikkeling uitgroeien tot een bedreiging? Of een buitenkansje? Ik krijg nu steeds ‘Google-reclame‘ van een onderneming die gebukt gaat onder de naam ‘slimbeleggen‘. Ze hebben een brochure in de aanbieding die bedoeld is om je te informeren over wat je moet doen om jezelf te beschermen bij een ‘crash‘ van de aandelenmarkt. Goede timing! Dat was een maand of wat geleden actueel. Maar toen hadden ze nieuws over welke aandelen zéker geweldig zouden renderen, terwijl corona half China al plat legde, en de handelsoorlog nog niet was uitgewoed. Geen idee wie er schuil gaat achter ‘slimbeleggen‘, maar écht slim komt het niet over.

De actualiteit van corona is zeker niet onbelangrijk, maar je wordt niet goed van alle ‘frutsel-nieuws‘ die het échte nieuws uit beeld drukt. En ik mis het perspectief. En de kritische kanttekening, die opbouwend bedoeld is om de maatschappelijke schade zoveel mogelijk te beperken, nu en in de toekomst. Overigens ook op vele ‘alternatieve‘-media sites. Bepaalde berichten lijken ontworpen als een ‘self-fulfilling prophesy‘, bedoeld om een ‘staat van beleg‘ af te dwingen, terwijl ze het tegenovergestelde zeggen na te streven. Enigszins vergelijkbaar met de mensen die voor die eindeloze oorlogen, en hulpverlening aan Al Qaida zijn, om mensen te ‘bevrijden‘.

Zonder iemand persoonlijk verwijten te maken stel ik wel vast dat Europa achter de feiten aan lijkt te lopen. Er gaat veel tijd en energie verloren met verhalen over de verschillen in aanpak, en hoe druk iedereen is om iets te regelen. Wat ook opvalt is hoe onbeholpen dat dan gaat. Hoe er gesteggeld wordt over zulke elementaire zaken als mondkapjes, die inmiddels worden genaaid door vrijwilligers, en dan ingezameld worden door het Rode Kruis, met materiaal dat die vrijwilligers overal en nergens vandaan halen, en straks niet meer kunnen bemachtigen als de winkels dichtgaan. Het is echt tenenkrommend ‘Piggelmee en het Toovervischje‘, 1920, gratis bij Van Nelle koffie. Het genereert op een bepaald niveau wel een ‘goed gevoel‘ dat bruikbaar is om de nu echt voelbare paniek te onderdrukken, maar net als met die eindeloze oorlogen om mensen te ‘bevrijden‘ is het rendement belabberd, om niet te zeggen dat het meer kost dan het oplevert. Zonder overigens al die vrijwilligers te willen ontmoedigen, maar er zijn betere methoden.

Chinese hulp aan Italië, nu er in dat land meer doden zijn dan in China, en Cubaanse en Russische artsen die komen helpen waar ‘Brussel‘ eerder nog zo gretig meehielp om Cuba de duimschroeven aan te draaien, omdat het Venezuela hielp in de strijd tegen ‘Big Oil‘, zou ‘Brussel‘ het schaamrood op de kaken moeten bezorgen. Duizend miljard had Timmermans op de plank liggen voor ‘iedereen een Tesla‘, nadat hij als Nederlands politicus ons al aan de JSF had geholpen om die enge Russen een lesje te leren. Maar mondkapjes maken, voldoende ziekenhuisbedden uit de grond stampen, noodziekenhuizen opzetten en militair personeel mobiliseren om hun civiele collega’s in de hospitalen te assisteren is buiten bereik? Hoe cynisch ben je dan als je, terwijl het water ze in Italië tot de neusvleugels staat, zegt dat China dat doet om haar ‘imago op te poetsen’? Wat ben je dan voor een verdorven ‘vormgever‘? Waar geef je vorm aan?

Uiteenlopende Euro-kritische commentatoren roepen nu opnieuw dat de EU uiteen zal vallen, en we onze eigen ‘harde gulden‘ weer terugkrijgen, en die gezellige dichte grenzen. Maar als deze crisis achter de rug is, en de Euro bestaat nog, is dat iets om dankbaar voor te zijn, want het gaat hard met de waardevermindering van onze nationale economie door corona en de ‘Brexit‘! Wel valt te verwachten dat er in ‘Brussel‘ een andere wind gaat waaien. Minder ‘Atlantisch‘, en meer gericht op de landen die nu te hulp schieten, inplaats van te proberen vaccin-producenten op te kopen voor eigen gewin, en commerciële slaatjes te slaan uit de behoefte aan medicijnen, mondkapjes en medische apparatuur. In het gunstigste geval zal ook elders in de ‘Atlantische‘ wereld, in het Verenigde Koninkrijk en in de Verenigde Staten en Canada, het kwartje vallen dat je beter kunt investeren in ploegscharen, bruggen en wegen, zorg, en een degelijk sociaal vangnet, dan in dingen die ‘BOEM!’ zeggen. En dat een ‘vriend‘ niet synoniem is aan ‘iemand die je kan domineren en uitbuiten‘, maar dat dat iemand is die je helpt als je in nood zit.