Digitale valuta’s van de centrale banken (CBDC’s) zijn essentiële instrumenten voor autoritaire controle; eurobiljetten onder uw matras verstoppen zal u niet helpen.
CBDC Het Internationale Monetaire Fonds (IMF) blijft het idee promoten om digitaal geld te introduceren ter vervanging van contant geld – de zogenaamde Digitale valuta van de centrale bank – de Central Bank Digital Currency, kortweg CBDC.
Adjunct-directeur Bo Li van het Internationale Monetaire Fonds vertelde tijdens een IMF-workshop dat een digitale munt van de centrale bank programmeerbaar zou zijn op een manier die overheidsinstanties en ‘spelers uit de particuliere sector’ in staat zou stellen te beslissen hoe mensen deze kunnen gebruiken en waarvoor. Als we zijn woorden moeten vertalen komt het neer op een manier waarop regeringen o.a. zullen beslissen aan welke mensen ze digitaal geld uitgeven, zoals bijvoorbeeld sociale voorzieningen.
Kristalina Georgieva, directeur van het IMF, is één van de meest ijverige pleitbezorgers voor elk land om zijn eigen digitale munt in te voeren en voor het wegfaseren van contant geld. “CBDC’s zouden een veilig en goedkoop alternatief kunnen bieden [voor contant geld]. Ze kunnen ook een brug slaan tussen particulier geld en een maatstaf om de waarde ervan te meten, net zoals contant geld dat we vandaag de dag bij onze banken kunnen opnemen”, zei Kristalina Georgieva vorige maand op het Singapore FinTech Festival.
Volgens gegevens gepubliceerd door het IMF onderzoeken meer dan 100 landen CBDC’s – of ongeveer 60% van de landen in de wereld. “De mate van mondiale belangstelling voor CBDC is ongekend. “Verschillende centrale banken hebben al proefprojecten gelanceerd of zelfs CBDC’s uitgegeven”, aldus het IMF in een rapport van september.
Volgens een onderzoek uit 2022, uitgevoerd door de Bank for International Settlements, zei 93% van de 86 ondervraagde centrale banken dat ze CBDC aan het onderzoeken waren, terwijl 58% zei dat ze waarschijnlijk op korte termijn een CBDC zouden uitgeven of waarschijnlijk op de middellange termijn dat van plan zijn. Tot nu toe hebben 11 landen CBDC ingevoerd, nog eens 54 bevinden zich in een vergevorderde planningsfase en 46 doen onderzoek naar het onderwerp.
In het jaarverslag van de Bank voor Internationale Betalingen (de Nederlandse naam voor de BIS) staat een blauwdruk voor het toekomstige monetaire systeem. Het rapport benadrukt het potentieel van tokenisatie van geld en activa, maar merkt op dat initiatieven tot nu toe in koelkasten zijn geplaatst en geen toegang hebben tot geld van de centrale bank, wat een basis voor vertrouwen zou moeten bieden.
De BIS stelt een nieuw type financiële marktinfrastructuur voor – een soort verenigd grootboek – dat de voordelen van digitalisering volledig zou kunnen benutten. Dit grootboek zou centralebankgeld, digitale deposito’s en digitale activa op een programmeerbaar platform moeten combineren. Het zou bestaande processen kunnen verbeteren door transacties naadloos te integreren en regelingen mogelijk te maken die momenteel niet haalbaar zijn.
Het rapport wekt de suggestie dat meerdere grootboeken, elk met een specifieke gebruikssituatie, naast elkaar kunnen bestaan en met elkaar kunnen worden verbonden door applicatieprogrammerings-interfaces om interoperabiliteit te garanderen. Dit zou ook de financiële inclusie en een gelijk speelveld bevorderen. Hoewel het voorstel van de BIS voor een uniform grootboeksysteem en het gebruik van digitale valuta van de centrale bank veel voordelen zou kunnen opleveren, zijn er ook potentiële risico’s en uitdagingen verbonden aan een dergelijke centralisatie – iets waar men liever niet over praat:
– Cyberveiligheidsrisico’s: Het centraliseren van financiële transacties en activa op één enkel platform zou het systeem tot een belangrijk doelwit voor cyberaanvallen kunnen maken. Als dergelijke aanvallen succesvol zijn, kunnen ze het hele financiële systeem ontwrichten.
– Systeemstoring: Een gecentraliseerd systeem kan ook kwetsbaar zijn voor (programma)technische fouten of storingen. Als het uniforme grootboeksysteem ten onder zou gaan, zou dit mogelijk een aanzienlijk deel van de economische activiteit kunnen stopzetten totdat het probleem is opgelost.
– Zorgen over privacy: Centralisatie zou kunnen leiden tot zorgen over privacy, omdat één enkele entiteit (de centrale bank, de overheid) toegang zou hebben tot een enorme hoeveelheid financiële gegevens. Dit kan (en zal dan) mogelijk worden misbruikt of het doelwit zijn van kwaadwillende actoren. Overigens heeft de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, Jerome Powell al verklaard dat de CBDC niet anoniem zal zijn zoals papiergeld, dus de privacy is totaal niet gegarandeerd.
– Monopoliemacht en gebrek aan concurrentie: Als centrale banken de belangrijkste uitgevers van digitale valuta en exploitanten van de financiële infrastructuur worden, onderdrukt dit de concurrentie en innovatie in de financiële sector.
– Financiële uitsluiting: Hoewel het voorstel tot doel heeft financiële inclusie te bevorderen, is het risico groot dat bepaalde groepen worden uitgesloten als ze geen toegang hebben tot de noodzakelijke technologie om deel te nemen aan een digitaal valutasysteem.
– Risico op desintermediatie: Als CBDC’s op grote schaal worden toegepast, bestaat er ook het risico dat dit kan (en zal) leiden tot desintermediatie van commerciële banken, omdat mensen er misschien de voorkeur aan geven digitale valuta rechtstreeks bij de centrale bank aan te houden. Dit destabiliseert dan het huidige banksysteem, dat afhankelijk is van ingelegde gelden om leningen te financieren.
Een overheid en dus een politiek gecontroleerde programmeerbare digitale munt zal een tweezijdig snijdend zwaard zijn. In feite komt dit dubbele karakter duidelijk naar voren in de ontwerptheorie of -planning die is gecommuniceerd door het IMF (Internationaal Monetair Fonds) en de BIS. Zeker, de meeste centrale banken worden verondersteld onafhankelijk te zijn van de regeringen, maar het personeel is daarentegen ook heel vaak politiek benoemd (of heeft belangen in de financiële sector).
De centralisatie van financiële systemen en de introductie van digitale valuta van CBDC vergroten het risico op autoritarisme op verschillende manieren:
– Toezicht en controle: Met een gecentraliseerd digitaal valutasysteem kunnen overheden mogelijk alle transacties in realtime volgen. Het risico is groot dat dit leidt tot een ongekend niveau van financieel toezicht, waardoor autoriteiten de macht krijgen om alle financiële activiteiten van hun burgers te volgen. In een autoritair regime, waarvan er in de wereld steeds meer komen, kan dit worden gebruikt om afwijkende meningen te onderdrukken, de oppositie te monitoren of de bevolking onder controle te houden – een scenario waa de Europese Unie vol op inzet.
– Financiële censuur: Centralisatie geeft autoriteiten de macht om te controleren wie kan deelnemen aan het financiële systeem en onder welke voorwaarden. Ze kunnen dan individuen of groepen de toegang tot hun eigen geld of het uitvoeren van transacties onmogelijk maken, waardoor in feite financiële censuur wordt uitgeoefend.
Enkele voorbeelden:
– Tijdelijke geldigheid – een bedrag kan alleen binnen een beperkt aantal dagen worden gebruikt
– Leverancierscontrole – alleen bepaalde mensen/bedrijven kunnen betaald worden
– Speciale fondsen – een huurtoeslag kan alleen worden gebruikt voor de huur
– Elke keer als u ergens voor betaalt gaat er nog eens 5% naar uw ex-vrouw.
– Erosie van de privacy: Zoals eerder vermeld, zal een gecentraliseerde digitale munt tot aanzienlijke privacyproblemen leiden. In een autoritaire context kan het verlies van financiële privacy worden gebruikt als instrument voor controle en repressie – een trend die we de laatste jaren steeds meer zien.
We hadden al een vermoeden dat de CBDC de perfecte manier zou zijn om te controleren wat mensen kunnen kopen, en nu weten we zeker dat dit het plan is van de technofascistische elite (zie onderstaande video vanaf 14.00 uur):
De topvrouw van de Europese Centrale Bank, Christine Lagarde (vanaf 17.00 uur): “Er zal controle zijn, u heeft gelijk, we overwegen dat we voor kleine bedragen, zo rond de 300-400 euro, een mechanisme te hebben waarbij er geen controle is, maar dat zou gevaarlijk kunnen zijn…” Lagarde legt verder uit dat ze het controleren van het plebs rechtvaardigen om “terroristen tegen te houden”. Inderdaad: het begint altijd met een ‘noodsituatie’.
– Dataverbindingen uit andere bronnen. Uw CBDC-rekening wordt gekoppeld aan uw sociale media-account en voilà: wat u plaatst/becommentarieerd/liket kan worden gebruikt om te beslissen wat u met uw geld kunt en mag doen.
– Uw zorggegevens worden gekoppeld aan uw identiteit en geldmiddelen:
– Alcoholisten en psychologisch gehandicapten kunnen geen drank kopen
– Dikke mensen kunnen geen fastfood of frisdrank kopen
– Rokers kunnen geen sigaretten kopen, enz. enz.
– Sociale controle via sociale kredietsystemen: In een extremer scenario zou een gecentraliseerde digitale munt kunnen worden geïntegreerd met een sociaal kredietsysteem, waarbij het gedrag van burgers wordt gemonitord en beoordeeld, en op basis van deze beoordeling financiële beloningen of straffen worden opgelegd. Dit zou gebruikt kunnen worden als instrument voor sociale controle.
Tot slot:
De heersende elites zijn zo hebzuchtig geweest met hun quadriljoen (inderdaad een bedrag dat je je niet eens kunt voorstellen) aan “derivaten” (financiële weddenschappen bovenop financiële weddenschappen bovenop financiële weddenschappen) dat het mondiale financiële systeem een kaartenhuis is geworden. Maar net als bij de ‘pandemie’ hebben ze hun ‘simulaties’ uitgevoerd en staan ze op het punt ‘live te gaan’ met de volgende fase van hun digitale dystopie. Wij denken dat de ‘bail-in’-wetten gebruikt zullen worden om het oude geld op de bank in beslag te nemen en burgers in plaats daarvan CBDC’s te verstrekken.
Zelfs als deze ‘bail-in’-wetten niet worden uitgevaardigd, kunt u er zeker van zijn dat uw geld op een andere manier zal worden gedevalueerd, en dat alle registers zullen worden opengetrokken om iedereen naar CBDC’s te verplaatsen. Eigenlijk zal de heersende elite, als er grote sommen geld mee gemoeid zijn, het gejammer van het plebs gewoon negeren. Denkt u echt dat u uw papieren euro’s na invoering van de CBDC’s onder uw matras kunt opbergen en dat ze op de een of andere manier nuttig zullen zijn als de CBDC’s worden uitgerold?
Denk nog eens na. Denkt u dat u een CBDC-portemonnee kunt vermijden als uw pensioen en rekeningen allemaal op deze manier worden geadmnistreerd? Nee, de realiteit is dat wie niet volledig onder de duim van de technofascistische elite gehouden wil worden, men realistische alternatieve betalingssystemen zal moeten vinden om naast de CBDC’s te gebruiken.
Wanneer zal dit allemaal gebeuren? Nou, onze beste gok is dat het sneller gebeurt dan menigeen verwacht, en dat de digitale euro in 2025-2026 zal worden uitgerold. Maar dat is (althans voorlopig) slechts een berekende gok.