Netanyahu speelt een dodelijk spel en trekt de VS in een oorlog met Iran. Wat is zijn volgende list?
Indignatie redactie
4 min. lezen
Netanyahu probeert de VS in een oorlog in de regio te betrekken, iets waar hij al zijn hele leven van droomt.
Netanyahu Het woord escalatie wordt vaak te vaak gebruikt als het gaat over het conflict waar Israël centraal in staat, terwijl het een genocide uitvoert op de bevolking van Gaza. Maar als er ooit een moment is geweest waarop Israël en Iran in de afgrond staren, dan is het nu wel, aangezien de VS hun volledige steun hebben betuigd aan Benjamin Netanyahu en de regering-Biden op een interim-basis wordt geleid door een onhandige Kamala Harris.
Heeft Netanyahu de VS verlaten en is hij tijdens de lange Atlantische reis tot de conclusie gekomen dat hij nooit meer de kans zal krijgen om de VS tot het kookpunt te brengen, door meegesleurd te worden in een regionale oorlog met Iran?
Op 30 en 31 juli pleegde Israël twee moorden die zelfs de gebruikelijke verdachten van regionale experts die ze niet zagen aankomen, choqueerden – met name tegen het hoofd van het politieke bureau van Hamas, Ismail Haniyeh in Teheran. Terwijl de Iraanse leiders nauwelijks een paar uur de tijd hadden om te rouwen om de dood van Hezbollah-topfunctionaris Fouad Shukr in Beiroet, van wie wordt aangenomen dat hij onder een puinhoop is begraven, is de aanval in Iran zowel merkwaardig als alarmerend.
De timing is opmerkelijk, aangezien de Israëlische aanval op Teheran samenvalt met de Amerikaanse aanvallen op Irak.
In de nacht van 30 juli, net na de Israëlische aanval op Shukr, bombardeerden Amerikaanse vliegtuigen een Kataib Hezbollah-basis in het gouvernement Babil in Irak, waarbij meerdere leden van de pro-Iraanse militie omkwamen. Slechts een paar dagen eerder verhoogde Hezbollah’s bombardement op de bezette Golanhoogten, waarbij een dozijn kinderen omkwamen, de inzet in de oorlog, die tot nu toe redelijk beperkt was tussen Hezbollah en Israël, zeker. Maar nu tilt deze reactie van Israël alles naar een nieuw niveau.
Netanyahu probeert de VS zeker in een oorlog in de regio te slepen, wat min of meer is waar hij zijn hele leven van droomt. De aanval op de Hamas-leider in Iran is een provocatie die bedoeld was om de meeste woede uit Teheran te halen. De leiders zullen als zwak worden gezien als ze niet snel reageren, aangezien de elite politiek gezien vuur zal trekken van de massa’s dat het fortuin dat ze uitgeven aan een ballistisch raketverdedigingssysteem duidelijk verspild is.
En toch kennen de Iraniërs deze valkuil zo goed. Hoewel het waar is dat ze er zwak uit zullen zien, vooral nadat de laatste zogenaamde vergelding tegen Israël in werkelijkheid een politieke truc was van het Westen om hen en hun doldwaze menigte te plezieren, is het spel van escalatie dat Teheran met Israël speelt nu veel serieuzer. We schieten niet langer met losse flodders.
De druk op Iran om terug te slaan zal gigantisch zijn en toch is het onwaarschijnlijk dat de Opperste Leider zo’n aanval zal lanceren, wetende hoe de val voor hen is opgezet. Waarschijnlijker is dat ze een aantal mini-aanvallen zullen uitvoeren, die, bij elkaar opgeteld, het gebaar zullen vormen dat ze nodig hebben. En dus, als Netanyahu’s doel – om Iran te provoceren om een flinke raket naar een Israëlische stad te sturen – niet wordt bereikt, wat kunnen we dan verwachten?
Bijna onvermijdelijk zal Netanyahu zijn volgende false flag-aanval plannen, wat zowel de VS als de EU zorgen zou moeten baren – wat de inzet en druk op die twee blokken verhoogt om hem te dwingen een staakt-het-vuren in Gaza te sluiten. Voor sommige sceptische deskundigen waren de aanslagen van 7 oktober in veel opzichten een ‘false flag’, aangezien er een groeiende kliek van experts uit het Midden-Oosten is die het risico lopen hun geloofwaardigheid te verliezen door te beweren dat hij al op de hoogte was van de Hamas-aanval.
Sommigen geloven zelfs dat hij Hamas al jarenlang onder druk zette om te doen wat het moest doen – om de reactie te rechtvaardigen die we nu zien, namelijk een etnische zuivering van Gaza. Punt. Zodra hij zich in de komende dagen en weken realiseert dat Harris geen zin heeft in een oorlog met Iran, zal hij beginnen te kijken naar de false flag-opties om haar in een hoek te duwen waar ze niet meer uit kan komen.
Een directe aanval op Amerikaanse troepen in de regio is de enige zekere manier om Netanyahu’s bezoedelde plan van kracht te laten worden. De Israëlische leider beschikt over geavanceerde wapens en weet hoe hij deze moet gebruiken om te laten lijken alsof Hezbollah in Libanon verantwoordelijk is voor een dergelijke aanval, hetzij op een vliegdekschip, hetzij op Amerikaanse troepen in de regio (ze zijn een makkelijk doelwit in het hele Midden-Oosten). Het tart elke verbeelding dat hij er zo lang over heeft gedaan om deze kaart te spelen.
Wat zei Nietzsche over de afgrond die je aanstaart?
