Indignatie redactie 
De Gettysburg Address vierde “regering van het volk, door het volk, voor het volk”, in navolging van de idealen van de Verlichting: gelijkheid voor iedereen en bevrijding van het juk van tirannieke heersers.
Sinds 1863, toen Abraham Lincoln zijn iconische toespraak hield, is de ‘regering van het volk’ gewoon doorgegaan zonder een glitch. Er is geen gebrek aan individuen die over anderen willen heersen, hetzij door verkiezing of door geboorterecht. Het volk is grondig geregeerd, en nog meer geregeerd.
Het stukje “regering voor het volk” heeft zijn ups en downs gehad. Elke regering beweert dat het voor de mensen regeert – het zou politieke zelfmoord zijn om die bewering niet te doen in een ontwikkelde westerse samenleving – maar mensen hebben de neiging om voor nummer 1 te zorgen voordat ze anderen helpen. Wanneer ze in gezagsposities werden geplaatst, hebben individuen die posities meestal gebruikt om meer macht en rijkdom voor zichzelf te vergaren.
Als slogan is ‘regering voor het volk’ echter een daverend succes. Zelfs de swastika van de nazi’s symboliseerde welvaart en geluk (afgeleid van het Sanskriet svastika , wat ‘goed om te bestaan’ betekent). De realiteit van de afgelopen tijd, zoals in veel historische tijden, is dat de regering er alleen in naam voor het volk is geweest.
Het is het gedeelte ‘regering door het volk’ dat het meest problematisch is geweest.
Maar we hebben verkiezingen!
Verkiezingen van politici kunnen worden aangekondigd als het toppunt van democratie, maar verkiezingen belichamen noch het Atheense idee van democratie, noch, vooral in het moderne mediatijdperk, het idee van ‘regering door het volk’. Integendeel, verkiezingen zijn een elitair systeem waardoor “mannen en vrouwen van hoge rang” macht over anderen verwerven – voor hun eigen bestwil natuurlijk!
Moderne representatieve democratie is verwant aan een aristocratische marketingoefening, waarbij clubs van belangrijke mensen zich specialiseren in hoe ze anderen ertoe kunnen brengen hen meer macht te geven. Er zijn politieke dynastieën en opleidingstrajecten ontstaan om deze oefening te ondersteunen en te versterken.
Politici doen er tegenwoordig alles aan om coalities te smeden met de media en met vermogende particulieren die daar zendtijd kunnen kopen. Een klasse van professionele elite-overtuigers is naar de top van onze ‘democratische’ systemen gestegen. Het systeem beloont niet het vermogen om te leiden of de behoeften van de mensen voorop te stellen, maar het vermogen om anderen te overtuigen. Dit is gewoon nog meer “regering van het volk”.
Met een handgebaar naar het bestaan van ‘vrije en eerlijke verkiezingen’, en afgezien van een paar vreemde plaatsen zoals Zwitserland, wordt het ‘door het volk’-gedeelte van Lincolns visie ronduit genegeerd in moderne democratische landen. De elites die de leiding hebben, denken graag dat de bevolking niet kan worden vertrouwd om goede beslissingen te nemen en hun begeleiding nodig hebben. De politieke elites denigreren bewegingen die erop gericht zijn de bevolking meer inspraak te geven in nationale aangelegenheden door de term ‘populisme’ te gebruiken, en hun negatieve gebruik van die term vat perfect samen wat de gekozen klasse en hun vrienden denken over gewone mensen.
Het gebrek aan regering “door het volk” is de afgelopen 30 jaar of langer een belangrijk probleem geweest in onze samenlevingen, vooral in de VS, waar obscene hoeveelheden geld schaamteloos in het elite-verkiezingsspel zijn terechtgekomen. Er is te veel bestuur van het volk geweest in plaats van erdoor, wat heeft geleid tot wijdverbreide apathie onder de bevolking, die dan vatbaarder wordt voor misbruik. Misbruik is wat er gebeurt als men niet opkomt voor zijn rechten. Eeuwige waakzaamheid en voor jezelf opkomen als je wordt gepusht, is de enige manier om om te gaan met degenen die voortdurend in de verleiding komen om je te pushen.
We hebben de afgelopen twee tot drie jaar een schoppende achteruitgang gezien, maar in Angelsaksische landen is de neerwaartse daling van de levensstandaard van de onderste 50% sinds ongeveer de jaren tachtig aan het versnellen. Het jaar 2020 luidde een nieuwe fase van verval in de levensstandaard in. Alleen de top van de samenleving floreert nu, terwijl de rest in alle opzichten achteruitgaat: hun gezondheid, rijkdom, opleiding, vooruitzichten op het bezitten van een huis, vermogen om te reizen, zelfrespect, talloze vrijheden en toegang tot betrouwbare informatie zijn allemaal onder ongekende aanvallen. Er is een nieuwe middeleeuwse samenleving ontstaan met een paar stamhoofden en veel mishandelde Indianen.
Macht (terug) aan het volk!
Om aan deze val te ontsnappen, hebben de bevolkingen hoop nodig. Om hoop te hebben, heb je een plan en een slogan nodig. De slogan van het Gettysburg Address is nog steeds een goede. Laten we het echt serieus nemen.
Hoe zou een “regering door het volk” eruit zien, en welke fundamentele veranderingen moet een hervormingsbeweging voorstaan om de visie van Lincoln werkelijkheid te laten worden? We stellen een reeks van twee complementaire hervormingen voor, die beide tot doel hebben de huidige geregeerde massa’s opnieuw te integreren in de machtswereld. De eerste hervorming zou de massa’s de rol geven van het aanstellen van leiders van openbare diensten, en de tweede zou de massa’s betrekken bij de momenteel disfunctionele productie van informatie (dwz de mediasector). Laten we nu ingaan op de eerste, en we zullen de tweede behandelen in een volgend stuk.
De belangrijkste plicht die het publiek moet terugvorderen, is het aanstellen van zijn leiders. Verkiezingen van politici zijn niet genoeg wanneer het moderne staatsapparaat honderden topbureaucratische posten bevat die geassocieerd zijn met een aanzienlijke autoriteit om de macht van het volk uit te oefenen via grootschalige beslissingen over de toewijzing van middelen.
Het is ook niet alleen in de overheidsbureaucratie dat de “macht van het volk” – de macht die wordt vertegenwoordigd door de natiestaat – zetelt. Door de staat gefinancierde universiteiten, scholen, ziekenhuizen, bibliotheken, statistische bureaus en andere instellingen profiteren ook van het staats-“merk” en putten daardoor uit de macht waarvan de uiteindelijke bron de bevolking is die die staat vormt. De leiders van dergelijke organisaties, en van de verschillende silo’s van de staatsbureaucratie, zouden eerlijk gezegd moeten worden geleid door individuen die door diezelfde bevolking zijn gekozen, niet alleen “van” haar.
Ons voorstel is dat de benoemingen in alle leidinggevende functies in ziekenhuizen, universiteiten, nationale mediabedrijven, overheidsdepartementen, wetenschappelijke en statistische bureaus, rechtbanken, politiediensten, enzovoort – kortom het leiderschap van wat de ‘ administratieve staat’ of de ‘diepe staat’ — moet rechtstreeks door het volk worden gemaakt.
Je zou zelfs kunnen stellen dat strategische rollen in grote publieke diensten georiënteerde entiteiten, zelfs als ze technisch gezien deel uitmaken van de private sector, ook moeten worden opgenomen, omdat ze ook grote effecten hebben op nationale populaties in gevangenschap. Dit zou betekenen dat aan de bovenstaande lijst de topfuncties worden toegevoegd binnen entiteiten zoals waterleveranciers, elektriciteitsproducenten, grote liefdadigheidsinstellingen en grote mediabedrijven, ziekenhuizen en universiteiten, ongeacht de sector.
Hoe dit te laten gebeuren? We stellen voor om een methode aan te nemen om de bevolking te mobiliseren en te organiseren om anderen te beoordelen die redelijk goed werkte in het oude Rome en Griekenland, meer recentelijk opnieuw werkte in Italiaanse stadstaten en tegenwoordig alomtegenwoordig is in rechtbanken: jury’s van burgers.
De vele voordelen van het geven van een sterke en directe stem aan burgers bij de selectie van leiders via burgerjury’s zijn onder meer het bevorderen van diversiteit van denken en het afbreken van de monoculturen die hun ranken door en rond onze openbare instellingen hebben gewikkeld. Tegelijkertijd kunnen ze fungeren als een bolwerk tegen de macht van de nieuwe baronnen uit de particuliere sector, wiens wensen het beleid in veel aspecten van onze economie en cultuur zijn gaan domineren.
In een jury letten mensen, anders dan bij een verkiezing, op en praten ze echt met elkaar, vooral als ze het gevoel hebben dat ze echt degenen zijn die iets belangrijks beslissen. Ze zullen zich eerder verantwoordelijk voelen en hun taak als jurylid serieus nemen dan wanneer ze eens in de zoveel jaar samen met miljoenen anderen stemmen.
We stellen jury’s voor van bijvoorbeeld 20 willekeurig gekozen burgers, waarvan elke jury één benoeming maakt en vervolgens wordt ontbonden. Expertise in specifieke disciplines is niet vereist voor juryleden, net zoals juryleden die de uitspraak doen in een witwaszaak geen diploma in financiën of boekhouding nodig hebben. Jury’s die wel deskundige begeleiding wensen bij het nemen van een beslissing, kunnen deze begeleiding gemakkelijk verkrijgen.
In de praktijk zou een geavanceerd apparaat nodig zijn om de jury’s administratief te ondersteunen. Dat zou deels bestaan uit een combinatie van jury-alumni – burgers die al eerder in jury’s hebben gezeten – en een puur bestuurlijke organisatie die de juryleden en de jurybenoemingen coördineert.
Juryleden mogen niet worden verteld naar wie ze moeten zoeken, wat de selectiecriteria zijn, of andere dergelijke “richtlijnen” die erop neerkomen dat ze hen vertellen wat de bestaande machthebbers willen dat ze doen. Via dit systeem wordt vertrouwen gesteld in de bevolking, net zoals vertrouwen in het ontwikkelde Westen wordt gesteld in markten in plaats van in centrale planning.
De bevolking rechtstreeks betrekken bij de benoeming van duizenden leiders in het land elk jaar is een stap in de richting van een regering door het volk. Door op deze manier de wurggreep van het geld en de professionele overtuigers van de samenleving te doorbreken, ontstaat een nieuwe reeks maatschappelijke instellingen die onafhankelijk zijn van door de media geleide verkiezingen en de staats- en zakenelites, waardoor de top van de publieke sector wordt meegesleurd in de heerschappij van de burgers die ze zijn geacht te dienen.
Je kunt er zeker van zijn dat deze echte machtsoverdracht aan het volk fel zal worden tegengewerkt door de meeste elite-individuen en instellingen. Ze zullen luidkeels elke reden verkondigen die ze kunnen bedenken waarom het een gek, onmogelijk idee is, en “experts” uit hun netwerken halen om luid de dwaasheid te belijden van het zelfs maar voorstellen van het idee. Deze venijnige minachting is precies de maatstaf voor hoe hard we hun greep op de macht moeten losmaken en het systeem dat ze hebben verankerd voor hun eigen voordeel moeten veranderen.
Net als die van Lincoln roept ons tijdperk opnieuw op tot een “nieuwe geboorte van vrijheid”, niet alleen voor de Verenigde Staten maar voor de hele westerse wereld, zodat “regering van het volk, door het volk, voor het volk, niet zal vergaan”. van de aarde.”
