Trump en Musk’s Game of Thrones

De in Zuid-Afrika geboren hand van koning Trump voert de bevelen van de leider uit, en hun dubbele ambities blijken moeilijk te dwarsbomen.

Vooraanstaande juridische analisten zeggen dat we afstevenen op een constitutionele crisis in Amerika. (Dat geldt ook voor de bijdragende schrijvers van Washington Monthly Peter M. Shane en Joshua A. Douglas .) Hun argument, dat ik deel, is dat het systeem van checks and balances dat ons al 230 jaar goed van dienst is, op de rand van de afgrond staat.

De regering van Trump, die erop gebrand is om eenzijdig de macht van de beurs die de Grondwet aan het Congres geeft, te usurperen, heeft buitengewone bevoegdheden verleend aan een niet-gekozen functionaris die zegt dat hij het buitenlandse hulpprogramma dat wordt beheerd door USAID in de “houtversnipperaar” zal stoppen. De wettelijk gecreëerde ambtenarij staat ook op het spel. ” 

Het is niet ongewoon dat een ouder wordende monarch een vertrouwde adviseur heeft die als bijlman fungeert. Farao had Jozef om zijn dromen te interpreteren , en de Ottomaanse sultans hadden altijd een grootvizier om het nodige advies te geven. Tsarina Alexandra had Raspoetin. Het zou dus niet verrassend moeten zijn dat Donald Trump, die volgend jaar 80 wordt, iemand vond om toezicht te houden op de inkrimping van de overheid, het einde van de “deep state”. Elon Musk past perfect in het profiel op 53-jarige leeftijd, om te dienen als de hand van de koning. 

Meestal is de autocraat veel rijker dan zijn premier en veel machtiger. Door Elon Musk te kiezen, in het buitenland geboren (net als twee van zijn drie vrouwen) en selfmade (in tegenstelling tot hemzelf), heeft Trump de rijkste nabob ter wereld geselecteerd – netto vermogen: $402 miljard – die Trumps inauguratiestandpunt deelde met Meta’s Mark Zuckerberg ($252 miljard), die Amazon’s Jeff Bezos ($249 miljard) voorbijstreeft. Natuurlijk kan Bezos’ kostbare scheiding zijn stijl hebben beperkt. 

Trump gaf Musk de leiding over DOGE, het Department of Government Efficiency. Het departement is vernoemd naar de door Musk gesteunde Dogecoin, de “people’s crypto,” maar het is zeker geen echt departement zoals degene die hij ontmantelt.  

Musks MAGA-opdracht is om dingen onherstelbaar te breken. Zoals senator Tim Kaine, de democraat uit Virginia, zegt: “Het zogenaamde Department of Government Efficiency of DOGE, geleid door Musk en zijn handlangers, werkt zich een weg door de federale overheid als malware.” 

Musk werd geboren in het apartheidsregime in Zuid-Afrika en vergat misschien de grondwet van de Verenigde Staten te lezen. Onze regering werd gelanceerd om “een perfectere unie te vormen, rechtvaardigheid te vestigen… te voorzien in de gemeenschappelijke verdediging, het algemeen welzijn te bevorderen en de zegeningen van de vrijheid voor onszelf en ons nageslacht veilig te stellen.” Ze werd georganiseerd om belastingen te heffen en uit te geven. Ze belastte het Congres met het bepalen van hoeveel er moest worden uitgegeven en waaraan, niet de president en zeker niet Elon Musk. 

Laten we beginnen met de National Institutes of Health, het belangrijkste agentschap van het land voor onderzoek naar geneeskunde, gezondheid en gedrag, en de Centers for Disease Control and Prevention, die zich ten doel stelt om infectieuze en chronische ziekten te voorkomen en te beheersen en te reageren op noodsituaties zoals pandemieën en bioterrorisme. Dit is geen woke DEI. Het is leven en dood. 

Gezondheidszorg is een oversized item in Amerika. Het is goed voor 17,6 procent van het BBP of ongeveer $4,9 biljoen. 

In 2023 verdeelde NIH ongeveer $ 35 miljard via ongeveer 50.000 subsidies aan meer dan 300.000 onderzoekers aan universiteiten, medische scholen en andere onderzoeksinstellingen. Kankeronderzoek is het belangrijkste gebied waar NIH-subsidies worden toegekend; het is ook nauwelijks een woke-agenda. 

Wanneer een universitair onderzoeker een federale subsidie ​​ontvangt, omvat het geld fondsen om apparatuur en faciliteiten te onderhouden en ondersteunend personeel te betalen. Deze financiering is ingebouwd in de universitaire budgetten en vorig jaar was het ongeveer 26 procent van het verdeelde subsidiegeld. De administratie zegt dat het dergelijke indirecte financiering zal beperken tot 15 procent. 

Dus, wat betekent dit? Zes scholen in New York die $ 2,4 miljard ontvingen, ontvingen $ 953 miljoen voor indirecte kosten. Als we de indirecte kosten berekenen die niet in aanmerking komen voor subsidiegeld volgens de Musk-formule, is er slechts $ 220 miljoen toegestaan ​​voor overhead, een verlies van $ 723 miljoen. 

Maar het zijn niet alleen blauwe staten. De last zal op staten in het hele land rusten. Acht scholen in Florida ontvingen ongeveer $ 673 miljoen en $ 231 miljoen voor indirecte kosten. Het nieuwe indirecte tarief zou die financiering beperken tot $ 66 miljoen, een verlies van $ 165 miljoen. Zes scholen in Ohio ontvingen ongeveer $ 700 miljoen; ze zouden $ 194 miljoen verliezen. Vier scholen in Missouri ontvingen ongeveer $ 830 miljoen; ze zouden $ 212 miljoen verliezen.

Geen wonder dat senator Katie Britt, de Republikeinse uit Alabama, heeft opgeroepen tot gerichte bezuinigingen, en haar collega-GOP-conferentielid, Susan Collins uit Maine, sloot zich aan bij de kritiek. 

Een nieuwe rechtszaak in de federale rechtbank van Massachusetts, waarin de overheadlimiet die Team Musk bedacht betwist, biedt enige hoop. De rechter heeft een tijdelijk verbod uitgevaardigd dat de regering van Trump-Musk verbiedt om subsidies voor gezondheidsonderzoek te verlagen. Er is echter verontrustend bewijs dat de regering zich niet aan het bevel van de rechter heeft gehouden.

Alleen de 22 staten die een rechtszaak hebben aangespannen, hebben recht op compensatie. Ze zijn bijna allemaal blauw: Arizona, Californië, Colorado, Connecticut, Delaware, Hawaï, Illinois, Maine, Maryland, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Nevada, New Jersey, New Mexico, New York, North Carolina, Oregon, Rhode Island, Vermont, Washington en Wisconsin. Andere staten zouden nog steeds onderworpen zijn aan de bezuinigingen.  

Maar er is altijd al logrolling geweest. Dezelfde Republikeinen die klagen over het belasting- en uitgavenbeleid van de Democraten, zijn ook degenen die onevenredig veel belastinggeld innen. Politico  meldt dat ze beweren enthousiast te zijn over de DOGE-bezuinigingen, maar dat ze zich mobiliseren om ervoor te zorgen dat hun staatsprogramma’s er niet onder lijden.

Gouverneur Kevin Stitt van Oklahoma, een Republikein, dringt erop aan dat staten advies kunnen geven over de meest effectieve bezuinigingen. “In plaats van alleen maar over de hele linie te bezuinigen, dachten we, man, ze hebben wat hulp nodig van de gouverneurs om te zeggen: ‘We kunnen efficiënter zijn op dit gebied of dit gebied, of als je blokbeurzen toestaat op dit gebied, kun je onze uitgaven met 10 procent verminderen.’ En dat is dus ons doel.” 

De traditionele piñata van rechts is buitenlandse hulp. We geven een fooi aan buitenlandse landen, beweren sommige conservatieven, en we krijgen er weinig voor terug. USAID wordt dus niet afgeranseld door een normale democratische wisselwerking tussen het Congres en de uitvoerende macht, maar door eenzijdige actie onder leiding van Musk, nagevolgd door Trump, en nu in de schoot geworpen van minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio, een voormalige kampioen van USAID, die zweert de meest waardevolle bezigheden van het agentschap te behouden onder zijn leiderschap als waarnemend directeur.  

Buitenlandse hulp is goed voor $ 72 miljard of ongeveer 1,2 procent van de totale uitgaven. Verdedigers van USAID betogen dat de programma’s de nationale veiligheid bevorderen, wereldwijde acties van China tegengaan, ziektes hier voorkomen en onze waarden verdedigen. Er is ook de impact van USAID-bezuinigingen op Amerikaanse boeren. Het ministerie van Landbouw koopt, in samenwerking met USAID, ongeveer $ 700 miljoen aan voedsel en landbouwproducten voor internationale voedselhulp-programma’s.

Een federale rechtbank heeft tijdelijk USAID-geld ontdooid, maar afgelopen weekend meldden boeren dat hun financiering bevroren bleef – nog een klap voor boeren die te maken hebben met dreigingen van tarieven en bevriezingen van buitenlandse hulpuitgaven die betrekking hebben op voedsel dat is gekocht van Amerikaanse producenten. Een rechter heeft bevolen dat de overheid hen hun geld moet blijven geven.

Toch heeft Musk USAID gesloten en het logo buiten het hoofdkantoor in Washington gedemonteerd. Nogmaals, het Congres heeft deze algehele ontmanteling nooit goedgekeurd, maar de lakse Republikeinse leiding op Capitol Hill is blij dat de uitvoerende macht haar zin krijgt. 

Maak dan plaats voor de Trump-Musk-tarieven, opdat ze niet over het hoofd worden gezien met vuurwerk over de Musk-‘houtsnippers’. De Financial Times in Londen begroette haar lezers de andere dag met de kop ‘VS en China op weg naar handelsoorlog nu Beijing vergeldingstarieven lanceert’. Nadat Trump een extra tarief van 10 procent op Chinese goederen onthulde om Beijing te straffen voor het feit dat zijn fentanyl in de VS en Mexico terechtkwam, reageerde China met een tarief van 10-15 procent op Amerikaanse energie-export en landbouwmachines.  

Maandag kondigde de president 25 procent tarieven aan op alle Amerikaanse staal- en aluminiumimporten, gericht op onze belangrijkste handelspartner, Canada, en belangrijke handelspartners, Mexico en de Emiraten. Deze tarieven zijn ontworpen om te reageren op het handelsgedrag van andere landen en om exportindustrieën in swing states te beschermen. Ze zijn anders dan de straftarieven op Canada en Mexico, die hij vorige week opschortte, en zijn gericht op niet-handelsgedrag. Houd uw toga vast, dames. We zitten midden in een handelsoorlog. 

De enige echte hoop op een vermindering ligt bij de federale rechtbanken. De laatste keer dat ik telde, werden er meer dan 40 rechtszaken aangespannen tegen Trumps ‘shock and awe’-overheidsmake-over. Procureurs-generaal van staten, vakbonden en NGO’s hebben landelijk geprocedeerd om Trumps plan, dat netjes is gemodelleerd naar Project 2025, dat hij naar eigen zeggen nooit heeft gelezen tijdens de campagne, te compliceren. 

Een rechter die ik ken, suggereert dat stuiptrekkende zetten zoals die van Trump en Musk democratische, nuchtere reacties van de rechterlijke macht zullen uitlokken. Hij zei dat het belangrijkste punt voor de rechtbanken is om ervoor te zorgen dat geen enkele tak van de overheid te veel macht krijgt. Deze jurist heeft misschien gelijk, maar wat dit Hooggerechtshof, met zijn extreme eerbied voor de uitvoerende macht, ermee zal doen, is ieders gok. Als vijf rechters presidentiële immuniteit kunnen uitvinden, kan een meerderheid hem zijn gang laten gaan met door het Congres geautoriseerde agentschappen en departementen. 

Aan andere fronten worden rechtszaken aangespannen tegen de grondwettelijkheid van het uitvoerend besluit om het geboorterecht in te trekken, rechtszaken om te voorkomen dat Musk en zijn tech-bros toegang krijgen tot het gevoelige betalings- en datasysteem van het ministerie van Financiën, rechtszaken om het verbod op transgenders in het leger aan te vechten, rechtszaken om Trumps verbod op genderbevestigende zorg voor minderjarigen op te heffen en rechtszaken om Trumps pogingen om de bescherming van de ambtenarij aan te passen te blokkeren. 

De rechtbanken zijn snel, zo niet definitief, geweest om Trumps stappen te onderdrukken. Ze hebben tijdelijke contactverboden opgelegd, zaken verboden zoals het onthullen van de identiteit van de FBI-agenten die de aanval op het Capitool op 6 januari onderzochten, het verlenen van toegang tot de systemen van het ministerie van Financiën aan Muskovieten, het paaien van ambtenaren om een ​​”uitgesteld ontslag”-pakket te accepteren en het bevriezen van $ 3 biljoen aan door het Congres goedgekeurde uitgaven. 

Trump kan ervoor kiezen om gerechtelijke bevelen te negeren. Dit gebeurde al in Rhode Island, waar rechter John McConnell Trump-functionarissen beval om te voldoen aan de “duidelijke tekst” van een edict dat hij vorige maand uitvaardigde om miljarden dollars aan federale subsidies vrij te geven. Hij berispte hen maandag voor het niet-naleven, maar begon de regering niet te straffen.  

In een bericht op sociale media beweerde vicepresident JD Vance dat “rechters geen controle mogen uitoefenen op de legitieme macht van de uitvoerende macht.” Als de president de federale rechtbanken vertelt dat ze de boel maar moeten opdoeken, zal er zeker een constitutionele crisis en een mislukt presidentschap ontstaan.  

Andrew Jackson trotseerde het Hooggerechtshof in de jaren 1830 toen het oordeelde dat de wetten van Georgia die de soevereiniteit van de Cherokee aantastten, ongrondwettelijk waren. Het resultaat was schandelijk: de Cherokee werden met geweld uit Georgia verwijderd in een “Trail of Tears” waarbij 4.000 mensen omkwamen door ziekte, honger en blootstelling.  

Een portret van Jackson hangt vlak bij Trumps bureau in de Oval Office.